Eumenides
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- Παλλὰς προναία δʼ ἐν λόγοις πρεσβεύεται·
- σέβω δὲ νύμφας, ἔνθα Κωρυκὶς πέτρα
- κοίλη, φίλορνις, δαιμόνων ἀναστροφή·
- Βρόμιος ἔχει τὸν χῶρον, οὐδʼ ἀμνημονῶ,
- ἐξ οὗτε Βάκχαις ἐστρατήγησεν θεός,
- λαγὼ δίκην Πενθεῖ καταρράψας μόρον·
- Πλειστοῦ τε πηγὰς καὶ Ποσειδῶνος κράτος
- καλοῦσα καὶ τέλειον ὕψιστον Δία,
- ἔπειτα μάντις ἐς θρόνους καθιζάνω.
- καὶ νῦν τυχεῖν με τῶν πρὶν εἰσόδων μακρῷ
- ἄριστα δοῖεν· κεἰ παρʼ Ἑλλήνων τινές,
- ἴτων πάλῳ λαχόντες, ὡς νομίζεται.
- μαντεύομαι γὰρ ὡς ἂν ἡγῆται θεός.
- ἦ δεινὰ λέξαι, δεινὰ δʼ ὀφθαλμοῖς δρακεῖν,
- πάλιν μʼ ἔπεμψεν ἐκ δόμων τῶν Λοξίου,
- ὡς μήτε σωκεῖν μήτε μʼ ἀκταίνειν βάσιν,
- τρέχω δὲ χερσίν, οὐ ποδωκείᾳ σκελῶν·
- δείσασα γὰρ γραῦς οὐδέν, ἀντίπαις μὲν οὖν.
- ἐγὼ μὲν ἕρπω πρὸς πολυστεφῆ μυχόν·
- ὁρῶ δʼ ἐπʼ ὀμφαλῷ μὲν ἄνδρα θεομυσῆ