Eumenides
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- πρῶτον μὲν εὐχῇ τῇδε πρεσβεύω θεῶν
- τὴν πρωτόμαντιν Γαῖαν· ἐκ δὲ τῆς Θέμιν,
- ἣ δὴ τὸ μητρὸς δευτέρα τόδʼ ἕζετο
- μαντεῖον, ὡς λόγος τις· ἐν δὲ τῷ τρίτῳ
- λάχει, θελούσης, οὐδὲ πρὸς βίαν τινός,
- Τιτανὶς ἄλλη παῖς Χθονὸς καθέζετο,
- Φοίβη· δίδωσι δʼ ἣ γενέθλιον δόσιν
- Φοίβῳ· τὸ Φοίβης δʼ ὄνομʼ ἔχει παρώνυμον.
- λιπὼν δὲ λίμνην Δηλίαν τε χοιράδα,
- κέλσας ἐπʼ ἀκτὰς ναυπόρους τὰς Παλλάδος,
- ἐς τήνδε γαῖαν ἦλθε Παρνησοῦ θʼ ἕδρας.
- πέμπουσι δʼ αὐτὸν καὶ σεβίζουσιν μέγα
- κελευθοποιοὶ παῖδες Ἡφαίστου, χθόνα
- ἀνήμερον τιθέντες ἡμερωμένην.
- μολόντα δʼ αὐτὸν κάρτα τιμαλφεῖ λεώς,
- Δελφός τε χώρας τῆσδε πρυμνήτης ἄναξ.
- τέχνης δέ νιν Ζεὺς ἔνθεον κτίσας φρένα
- ἵζει τέταρτον τοῖσδε μάντιν ἐν θρόνοις·
- Διὸς προφήτης δʼ ἐστὶ Λοξίας πατρός.
- τούτους ἐν εὐχαῖς φροιμιάζομαι θεούς.