Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1 Τά: ταῦτα.
2 Τὰ ἀπὸ Ναννάκου: ἐπὶ τῶν ἐπὶ παλαιότητι θαυμαζομένων· Νάνακοϲ γὰρ Φρυγῶν βαϲιλεὺϲ πρὸ τῶν τοῦ Δευκαλίωνοϲ χρόνων.
3 Ταβελλίων: ὁ τὰ τῆϲ πόλεωϲ γράφων ϲυμβόλαια, ὁ παρὰ τοῖϲ [*](Ε) πολλοῖϲ νομικὸϲ λεγόμενοϲ. ἅπαντα ἐπιτελῶν τὰ τῶν πολιτῶν γραμματεῖα, ἕκαϲτον αὐτῶν οἰκείοιϲ ἐπιϲφραγίζων γράμμαϲι.
4 Ταβερνεῖα: καπηλεῖα, πανδοκεῖα.
5 Τάβεια: ὄνομα πόλεωϲ καὶ τόπου.
6 Ταβηθά: ὄνομα κύριον.
7 Τάβλα: ὄνομα παιδιᾶϲ. ταύτην ἐφεῦρε Παλαμήδηϲ εἰϲ διαγωγὴν τοῦ Ἑλληνικοῦ ϲτρατοῦ ϲὺν φιλοϲοφίᾳ πολλῇ· τάβλα γάρ ἐϲτιν ὁ γήϊοϲ κόϲμοϲ, ιβ΄ δὲ κόϲοι ὁ ζωδιακὸϲ ἀριθμόϲ, τὸ δὲ ψηφοβόλον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ ζ΄ κοκκία τὰ ζ΄ ἄϲτρα τῶν πλανητῶν, ὁ δὲ πύργοϲ τὸ ὕψοϲ τοῦ οὐρανοῦ· ἐξ οὖ ἀνταποδίδοται πᾶϲι πολλὰ καὶ κακά. ἄλλοι δὲ λέγουϲι. .
8 ὰ γὰρ ἐϲ ϲωφροϲύνην αὐτὸϲ δικαιότατοϲ κἂν τῷ Βελλεροφότῃ ϲωφροϲύνηϲ ἀμφιϲβητήϲειεν.
9 γὰρ περιττὰ κἀνόνητα ϲώματα πίπτει βαρείαιϲ πρὸϲ θεῶν δυϲπραξίαιϲ. οἷοϲ ὁ Αἴαϲ.
10 Ταγήν: ὄνομα ὀρνέου.
11 Ταγηνοκνιϲοθήραϲ: ὁ Ἰούνιοϲ ἦν.
12 Τάγηνον: τὸ τηγάνιον.
[*](1 ═ P cf. Ap S. 148, 27 (unde H, plenius) 2 cf. Zen. VI 10 3 —λεγόμενοϲ gl. iuris ἃπαντα sq. Proc. h a. 28, 6 4 ═ P, Ba 379, 26 cf. H, Zon. 1711 5 — πόλεωϲ ═ Ambr. 84 et 91 6 ═ Ambr 78, Zon 1711 7 cf. Malal. 103, [ΙΟ. Antioch. fr. 24, 2], FHG 4, 550 (porro Byz. Zt. 9, 362) 8 Synes. Calv. 1, PG 66, 1169 a 9 Soph. Ai 758— 9 10 aliter Ambr. 1 et 8 cf. Lobeck Paralip. Gramm. 191 11 Aelian. fr. 109 12 cf H ═ sch. Ar. Eq. 926; Phryn. 112, 11, Moer 210,12; P ═ Et. M. 743, 49; Ambr. 1)[*](2 cf 71 et v. N 24 3 Proc. cf. v, Π 2303 8 cf. v. Σ 891 11 cf. vv. l444 et Φ 8)[*](A(GFVM))[*]( 2 ἐπὶ om. F παλαιότητα F παλαιοτάτων V 3 τῶν om. A 4 ϲυμβόλαια] ϲυγγράμματα ss ϲυμβόλαια V 7 πανδοχεῖα ed. pr 8 ὄνοματόπου F V; πόλ(ιϲ) τόπ(οϲ) A ὄνομα πόλεωϲ GM, (Ambr.) 10 διαγωγὴν GMYP: ἀπαγωγὴν AVM ἐπαγωγὴν F 11 Ἐλληνιακοῦ V 12 κάϲιν V om. ψηφιβόλον GM 14 πᾶϲι om. F πολλὰ] καλὰ Malal φαῦλα Salmas. 8 non nov. gl. omnes 17 ϲωφροϲύνην GM cp V ἀμφιϲτήϲειεν AV ἀμφϲτήϲαιεν F 22 τήγανον e sch. cett. Bhd.)13 Ταγόϲ: ἡγεμών. ὦ τῶν Ἀθηναίων ταγὲ τῶν εὐδαιμόνων. [*](Δ) ἀντὶ τοῦ ἀρχηγέ. Ὅμηροϲ· παρὰ δ’ οἱ ταγοὶ ἄμμι μενόντων. καὶ [*](Ar.) αὖθιϲ· ἦν δ’ ἐϲορῇϲ ἐπ’ ἐμεῖο βοόϲτρυχον εἰκόνα θήρηϲ, ἔννεπε τοῦ [*](Anth.) ταγοῦ μνῆμα Λεωνίδεω.
14 Τάγυρι: τὸ βραχύτατον καὶ ἐλάχιϲτον οἷον ψιλὰ λέγουϲιν. Εὕπολιϲ [*](Σ) Αἰξίν· καὶ ζῆν μαθόντι μηδὲ τάγυρι μουϲικῆϲ.
15 άδε ἐκ τοῦ τρίποδοϲ: τίθεται ἐπὶ τῶν πάνυ ἀληθῶν· Ἄριϲτοκλείᾳ [*](Σ) γὰρ τῇ Πυθίᾳ γενομένῃ μιχθῆναι τὸν Δελφόν, καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆϲ μαντευμάτων παραϲημειοῦϲθαι, ὅϲα ἔχρα ἔνθεοϲ γενομένη· καὶ ταῦτα ὡϲ ἀληθῆ παραϲημειοῦϲθαι, ὡϲ ἐκ τοῦ τρίποδοϲ. περὶ Ἀπολλωνίου τοῦ Τυανέωϲ· οὐδὲ διῆγε τοὺϲ λόγουϲ οὐδὲ εἰρωνευομένου τιϲ ἤκουϲε, περιπατοῦντοϲ ἐϲ τοὺϲ ἀκροωμένουϲ, ἀλλ’ ὥϲπερ ἐκ τρίποδοϲ, ὅτε διαλέγοιτο, οἶδα, ἔλεγε, καί, δοκεῖ μοι.
16 Τάδε Μῆδοϲ οὐ φυλάξει: κατὰ τὴν τοῦ Ξέρξου ἔφοδον τοὺϲ [*](Σ) Ἕλληναϲ ἀπειρηκόταϲ τὰ ἑαυτῶν ἀναλίϲκειν καὶ δαπανᾶν, ἐπιλέγονταϲ, τάδε Μῆδοϲ οὐ φυλάξει.
17 ἁ δὲ πρὶν ἔργα χερϲὶ μέγιϲτʼ ἀρετᾶϲ, ἄφιλα παρ’ [*](soph.) ἀφίλοιϲ: τουτέϲτι τὰ πρότερα μέγιϲτα τῆϲ ἀρετῆϲ τῶν χειρῶν αὐτοῦ ἔργα, ἤγουν τοῦ Αἴαντοϲ, ἐν ὀλιγωρίᾳ εἰϲὶ τοῖϲ Ἀτρείδαιϲ. Σοφοκλῆϲ.
18 Τάδ᾿ οὐ παρὰ Κενταύροιϲι: λεγόμενόν τι ἦν Τηλεκλείδηϲ [*](Σ) τιϲί· τῶν δυνατῶν τι κέλευ’· οὐ γὰρ παρὰ Κενταύροιϲι.
19 Τὰ ἐκ τῶν ἁμαξῶν ϲκώμματα: ἐπὶ τῶν ἀπαρακαλύπτωϲ [*](Σ) ϲκωπτόντων· Ἀθήνηϲι γὰρ ἐν τῇ τῶν Χοῶν ἑορτῇ οἱ κωμάζοντεϲ ἐπὶ τῶν ἁμαξῶν τοὺϲ ἀπαντῶνταϲ ἔϲκωπτόν τε καὶ ἐλοιδόρουν. τὸ δ’ αὐτὸ καὶ τοῖϲ Ληναίοιϲ ὕϲτερον ἐποίουν. ὅτι ἐπὶ τῆϲ ἁμάξηϲ [*](Ar.) όχούμεναι αἱ γυναῖκεϲ αἱ τῶν Ἀθηναίων, ἐπὰν εἰϲ Ἐλευϲίνια ἐβάδιζον εἰϲ τὰ μεγάλα μυϲτήρια, ἐλοιδόρουν ἀλλήλαϲ ἐν τῇ ὁδῷ· τοῦτο γὰρ ἦν ἔθοϲ αὐταῖϲ. ὅτι οἱ Ἀλεξανδρεῖϲ τὸ παλαιὸν καθαρμὸν ἐποιοῦτο [*](13 — ἡγεμών ═ Zon. 1707 cf. sch. Ar. Eq. 159, Ambr 11, H, sch. Ψ 160 ἢν —μενόντων Ar. Eq 159 c sch.; Ψ] 160 ἢν sq. Anth. 7, 243, 5—6 14 ═ P, Et. M 743, 56 cf H; Eup. fr. 3 15 — vs. 10 τρίποδοϲ ═ P cf. Laert. 8, 8 οὐδὲ pr. sq. Philostr 1,17 16 ═ P 17 Soph. Ai 618 —20 c sch. 618 18═ P; Heleclid. fr. 45 19 ἐποίουν ═ P vs. 26 ὅτι— αὐταῖϲ sch. Ar. Pl.1014) [*](15 P hilostr. cf. v. Κ 912 18 cf. 864) [*](2 ταγὲ A cf vs. 1 3 ἐϲορῇϲ M, Anth.; ἐϲορεῖϲ G ἐϲ ὄρνιϲ AV 5 οἷον A(GFVM) ψιλά] ὅ νῦν ψίχα coll. Hes. v. ἀττάραγοϲ Pierson 6 καὶ ζῆν] καὶ μὴν Kust. κἀξῆν Bergk; del. ut ex Αἰξίν ortum Mein. 8 γινομένη VM μιχθῆναι] Πυθαγόραν add. Phot. Δελφόν AMYP, Phot.: ἀδελφόν GFVM cf. v. l. ad Laert. 9 μαντευομένων F ὅϲον A ἔχρα ἔνθεοϲ Phot.; ἔχραε θϲ A ἔχρα ὁ θεὸϲ F ἔχραεν ὁ θεὸϲ GVM 10 ὡϲ alt. om. F 11 εἰρωνευόμενοϲ A 12 περιπατοῦν A ἐϲ] δὲ V 15 ἐπιλέγειν GM 17 ἀρεταῖϲ F 18 τουτἐϲτι τά om A πρότερον G cp. V 19 ὀλιγωρίαιϲ G 20 φηϲὶ Σοφοκλῆϲ V 22 τιϲί] τί ϲί Pors. Ἡϲιόδοιϲ Mein. οὐ γὰρ] οὐδὲ γὰρ G τάδ’ οὐ Leutsch. 25 τὸ— p. 496, 7 πονηρίαν om. F 27 εἰϲ Ἐ. ἐβάδιζον om. V εἰϲ A: εἰϲ τὰ GM Ἐλευϲῖνα e sch. Bhd.)
20 Τὰ ἐκ τρίποδοϲ: τρίποδι χρῆται ὁ Ἀπόλλων μαντευόμενοϲ διὰ τοὺϲ τρεῖϲ καιροὺϲ τῶν πραγμάτων. Ὅμηροϲ· ὃϲ ᾔδη τά τʼ ἐόντα τὰ τʼ ἐϲόμενα πρό τʼ ἐόντα. φαϲὶ δὲ οὕτω κτήϲαϲθαι τὸν Ἀπόλλωνα τὸ τρίποδα· ἁλιεῖϲ μιϲθῷ βόλον ἐρρίπτουν, ἵνα τὸ ἀναφερόμενον ἢ τοῦ ἀγοράϲαντοϲ τὸν βόλον. ἠγόραϲαν οὖν τινεϲ, εἶτα ἀνηνέχθη τρίπουϲ χρυϲοῦϲ. ἐφιλονείκουν οὖν περὶ αὐτοῦ, καὶ ἔλεγον οἱ ἁλιεῖϲ, ὡϲ ἰχθῦϲ πεπράκαμεν. οἱ δὲ ἀγοράϲαντεϲ ἔλεγον, ὡϲ πᾶν τὸ ἀνιὸν ἠγοράϲαμε τῇ ἑαυτῶν τύχῃ. οὕτωϲ οὖν αὐτῶν φιλονεικούντων, ἔδοξεν ἐρωτῆϲαι τὸν Ἀπόλλωνα. ὁ δὲ ἔχρηϲε δοθῆναι αὐτὸν τῷ ϲοφῷ. προϲήγαγον οὖν αὐτὸν τοῖϲ ἑπτὰ ϲοφοῖϲ. ἕκαϲτοϲ δὲ τούτων παρῃτεῖτο, ϲοφὸϲ εἶναι μὴ λέγων, ἔχειν δὲ ϲοφώτερον ἑαυτοῦ. ἔδοξεν οὖν ἀναθεῖναι αὐτὸν τῷ Ἀπόλλωνι ὡϲ ϲοφωτέρῳ πάντων.