Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ)

21 Τὰ ἐν ποϲί: τὰ παρόντα ἐν μέϲῳ.

[*](Prov.)

22 ἐπὶ κοϲκίνου: ἐπὶ τῶν διὰ κοϲκίνου καὶ τρίποδοϲ ἢ δάφνηϲ μαντευομένων.

[*](Σ)

23 ὰ ἐπίχειρα: ὁ μιϲθόϲ, ἡ ἀμοιβή. τὰ ἐπιχειρήματα. τά ἐπιτηδεύματτα.

[*](Δ)

24 Ταηπόλεμοϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Δ)

25 Ταΐφαλοι: ὄνομα ἔθνουϲ.

[*](Δ)

26 Τακερά: κατηψυγμένη.

[*](Anth.)

27 Τα᾿  κ κόκκου: τὰ ἐκ κόκκου. κατὰ κρᾶϲιν. τα᾿  κ κόκκου βαφέντα καὶ ὑϲτίνοιο θέριϲτρα.

[*](Σ)

28 Τακτικῶϲ: ϲτρατιωτικῶϲ.

[*](20 sch. Ar. Pl. 9; A 70 21 ═ P, Ba 379, 29 22 cf. Miller, Mel 362 (ll 39) 23 τὰ ἐπιχειρήματα ═ P, Ba 380, 1 25 ═ Ambr. 54 τα’κ alt sq. Anth. 6, 254, 3 28 P, Ba 380, 5 cf. H)[*](23 cf. 105 et v. E 2769 27 cf. vv. Θ 239 et Υ 691)[*](A(GFVM))[*](3 ϲτάντεϲ et παραϲτάντεϲ V; „oratio manca Bhd. ὅπου alt.] ὅτου Bhd. 4 δὴ] ἄν Gsf. obloquente Bhd. τῷ ὄντι om. V τὰ alt. om. G 6 πρόϲ φερειν V 10 χρήϲαϲθαι V 11 τὸν A, sch.; τῷ V om. G M τρίποδι V cp A ἵνα— 12 τινεϲ om. V 13 αὐτόν V 14 πεπράκαϲιν AGM ἔλεγον om. GV 15 τῇ— ἔδοξεν] ἔδοξεν οὖν V 16 ἔχρηϲε] ᾔτηϲε A διῄτηϲε Bhd. αὐτὸν om. 17 αὐτὸν om. V δὲ τούτων] οὖν αὐτὸν V 18 μὴ εἶναι λέγων ϲοφόϲ G λέγων εἶναι V ἔχειν δὲ om. V ἔδοξεν οὖν] καὶ ἔδοξεν V 19 αὐτὸν ἀναθεῖναι G ϲοφωτέρῳ V, cod. V in Ar. ϲοφωτάτῳ M ϲοφώτατον A 21 ἢ om. A 23. 24 τὰ ἐπιτηδεύματα om. AFV mg. Ar 25 Ταηπόλεμοι GM Τακπόλεμοι Τληπόλεμοι Hemst. Τάκ πολέμου omisso ὄν. κ. Bhd. κύριον AF κύριον ἔθνοϲ V ἔθνοϲ GM cf. vs 26 26 Ταήφαλοι A cf. Laur. ὄνομα ἔθνουϲ] ἐθ(νοϲ) A 28 Ταʼκ κόκκου om F ᾿ κ pr. om. A τὰ ἐκ κόκκου om. G τα ᾿κ] τά AF, γ 691 29 ὑϲτινία F ὑϲγίνοιο GM)
497

29 ἄλλα καὶ φιλώμεθα: λεγόμενόν τι, οἷον τἄλλα καὶ φίλοι [*](Σ) ὦμεν.

30 Ταλανίζει· αἰτιατικῇ. θρηνεῖ, ἄθλιον ἀποκαλεῖ.

[*](Σ)

31 Τάλόντα: τὰ ζυγά, καὶ τὰ ἱϲτάμενα.

[*](Σ)

32 Ταλαντεύει· αἰτιατικῇ. ϲταθμίζει. τὰ δὲ τῆϲ τύχηϲ νίκαιϲ καὶ [*](Σ) ἥτταιϲ τῇδε καὶ τῇδε ταλαντευόμενα διέμεινε. καὶ τῷ μέτρῳ τῶν [*](Ε) κινδύνῳ τὴν ἀμοιβὴν ἐταλάντευεν· οἷϲ μὲν γὰρ ἀξία ἆθλον εὐτολμίαϲ [*](Ε) ἐγίνετο, ἄλλῳ ἵπποϲ.

33 Τάλαντον: πολλὰ μὲν ϲημαίνει· ἢ γὰρ τὸ μέγιϲτον χρυϲίου καὶ [*](Σ) ἀργυρίου μέροϲ· καθ’ ὃ ϲημαινόμενον Δημοϲθένηϲ φηϲί· πεντήκοντα τάλαντα. ἢ ϲταθμοῦ τι ὄνομα· ὥϲπερ Ἀριϲτοφάνηϲ· ἀλλ’ ἢ ταλάντῳ μουϲικὴ κριθήϲεται. καὶ Ὁμηρικόν· χρύϲεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα. τρίτον ϲημαινόμενον ἡ ῥοπή· τέταρτον ἀριθμοῦ τι ὄνομα· ὡϲ καὶ πολυτάλαντοϲ, ὁ πλούϲιοϲ. καὶ τὸ Ὁμηρικόν· κεῖτο δ᾿  ἄρ᾿  ἐν μέϲϲοιϲι δύο χρυϲοῖο τάλαντα. καὶ διτάλαντον δὲ καὶ τριτάλαντον καὶ ἡμιτάλαντον λέγεται. ἀρχαία δὲ ἡ χρῆϲιϲ καὶ ἡ τοῦ τρίτον ἡμιτάλαντον καὶ πέμπτον ἡμιτάλαντον καὶ ἕβδομον ἡμιτάλαντον. ἔϲτι δὲ τὸ μὲν τρίτον ἡμιτάλαντον δύο ἥμιϲυ τάλαντα, τὸ δὲ πέμπτον ἡμιτάλαντον τέϲϲαρα ἥμιϲυ καὶ τὸ ἕβδομον ἡμιτάλαντον ἒξ ἥμιϲυ. καὶ ὅλωϲ, οὗ τινοϲ ἀριθμοῦ παρωνύμῳ μέρει ἐπονομάϲει τιϲ τὸ ἡμιτάλαντον, τούτου ὁ προηγούμενοϲ ἀριθμὸϲ ἐφαρμόϲει τοῖϲ ταλάντοιϲ· οἷον, ἂν μὲν ὄγδοον, ἑπτά· ἂν δὲ ἔνναιον, ὀκτώ· ϲυναριθμουμένου δηλονότι καὶ τοῦ ἥμιϲυ. φίλον δὲ τοῖϲ ἀρχαίοιϲ καὶ τὸ ἓν ἥμιϲυ τάλαντον τρία ἡμιτάλαντα λέγειν· ὡϲ καὶ τρία ἡμίμναια, τὴν μίαν ἥμιϲυ μνᾶν.

34 Τάλαντον: ὥϲ φηϲι Διόδωροϲ ἐν τῷ Περὶ ϲταθμῶν, μνῶν [*](Greg.) ἐϲτιν ξ΄, ἡ δέ μνᾶ δραχμῶν ρ΄, ἡ δὲ δραχμὴ ὀβολῶν Ϛ΄, ὁ δὲ ὀβολὸϲ χαλκῶν Ϛ΄, ὁ δὲ χαλκοῦϲ λεπτῶν ζ΄. τὸ τάλαντον δέ, τὸ νῦν λεγόμενον Ἀττικόν· παρὰ Σικελιώταιϲ τὸ μὲν ἀρχαῖον ἦν μνῶν κδ΄, νυνὶ [*](29 ═ P cf. Phryn. 113, 9; fr. com ad. 707 30 αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. et Gud. θρηνεῖ sq. ═ P, Σa cf. Ba 380, 6, H, Zon. 1714 31 ═ P, Ba 380, 7 cf Ap. S. 149, 4, sch. Χ 209, H, Bk. 306, 3 32 αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. et Gud. ϲταθμίζει P, Ba 380, 8 cf. H, An. Ox 2, 485, 1, 5, Zon. 1714 τὰ — διέμεινε Dionys. Hal. 9, 13, 2 καὶ τῶ sq. Th. Simoc. 2, 6, 10—11 33 ═ P, Ba 380, 11, Et. Gen. cf Et. M. 744, 17, Poll. 9, 52—5; Dem. 14,19, Ar. Ran. 797 Θ 69, Σ 507 34—ιβ΄ ═ Diogenian. ap. Greg. Ann. 71 (═ Montfaucon. Diar. Ital. p 214) cf. sch. B in Ε 576) [*](34 init. cf. v. Ο 7) [*](4 τὰ alt. om. F 9 ἢ γὰρ] καὶ V τοῦ χρυϲίου A 10 καθ’— 12 κρι— A(GFVM) Θήϲεται om. V 12 κριθήϲεται AFM; ϲταθμήϲεται GMYP 13 τρίτον—24 μνᾶν mg. V 13 καὶ om. A 14 κεῖται γὰρ AFV cf. Phot. Et. 15.16 καὶ ἡμιτάλαντον om. GM 16 τοῦ om. V τρίτου AF, Et. M.; καὶ add. GM 17 καὶ ἕβδομον ἡμιτάλαντον om. AGM 20 τὸ ήμιἐφαρμόζει in fine vers. om. A 21 G 22 ἔννατον G( M); θ΄ V, Ba ἐννέα AF, Phot. Et 28 Ἀττικόν om. A παρὰ] π. δὲ Pors., sch. Greg. μνῶν] νούμμων coll. Poll. 9, 87 Scaliger νόμων Pors.)

498
δὲ ιβ΄. ὁ δὲ Ὅμηροϲ λέγει· δύο χρυϲοῖο τάλαντα. ὡϲ μὴ εἶναι ἶϲον τὸ καθ’ ἡμᾶϲ τάλαντον τῷ παρὰ τοῖϲ ἀρχαίοιϲ. ὡϲ γὰρ ἶϲον τοῦ τρίποδοϲ καὶ τοῦ λέβητοϲ καὶ τοῦ ἵππου τίθεται. Τάλαντον δὲ παρὰ τῇ θείᾳ γραφῇ ἡ ἄνωθεν πεμπομένη ἑκάϲτῳ θεία χάριϲ. [*](Ar.) ϲύνταξιϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· καίτοι ταλάντου τοῦτʼ ἔμαθεν Ὑπέρβολοϲ τούτεϲτι χαύνωϲιν ἀναπειϲτηρίαν. ὅτι τὸ τάλαντον παρά τιϲιν ἔχει [*](Δ) λίτραϲ ρκε΄. καὶ Ταλαντιαῖοι λίθοι. ταλαντιαῖοί γε μὴν [*](Ε) ἦϲαν οἱ βαλλόμενοι πέτροι· δύο δὲ καὶ πλέον ἀπῄεϲαν ϲταδίουϲ. ἡ πληγὴ δ’ οὐ τοῖϲ προϲτυχοῦϲι μόνον, ἐπιπολὺ δὲ καὶ τοῖϲ μετ᾿  ἐκείνουϲ [*](Ε) ἦν ἀνυπόϲτατοϲ. αἰτιώμενοι δὲ τὸν Περικλέα πεντήκοντα ταλάντοιϲ ἐζημίωϲαν.

[*](Σ)

35 Ταλαντουμένην· Πλάτων ἐν Τιμαίῳ· τὴν δὲ γῆν ταλαντουμένην ἀνωμάλωϲ ϲείεϲθαι μὲν ὑπ’ ἐκείνων, κινουμένην δὲ αὖ πάλιν ἐκεῖνα ϲείειν. μεταφορικῶϲ ἀπὸ τῶν ζυγῶν· ἐπεὶ τὸ ζυγὸν τάλαντον λέγεται. καὶ ὑπερταλαντᾶν, τὸ ὑπερβαρεῖν.

[*](Σ)

36 Ταλάντωϲιϲ: ϲτῆϲιϲ, ϲτάθμηϲιϲ.

[*](Δ)

37 Ταλαπείριοϲ: ὁ ταλαίπωροϲ.

[*](Σ + x)

38 Τάλαροϲ καλαθίϲκοϲ, κόφινοϲ μικρόϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· ἁ [*](Anth.) τρίτατα δ’ εἰροχαρῆ τάλαρον. καὶ Ταλαρίϲκοϲ. Δημὼ μὲν ταλαρίϲκον ἐΰπλοκον. μέλαν δέ οἱ αἷμα ταυρινοῦ διὰ χρωτὸϲ ξέϲϲʼ· ἐπὶ δ’ ἀργαλέαν βῶλον ἔδευϲε φόνῳ.

[*](Σ)

39 Τάλαροϲ: καλαθίϲκοϲ. καὶ τάλαρον ϲχοίνοιϲ ὑφαϲμένον, ὅν [*](Anth.) ποτʼ ὀδόντι ἐπλήρου τολύπη πᾶϲα καθαιρομένη.

[*](Σ)

40 Τάλαϲ: ἄθλιοϲ.