Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

321 Παραγράφω· αἰτιατικῇ.

322 Παράδειγμα: εἰκών, ἢ χαρακτὴρ ἔννοιαν ἔχων αἰϲθητοῦ πράγματοϲ. [*](Σ) ἰϲτέον δέ, ὅτι ἄλλο παράδειγμα καὶ ἄλλο παραβολή. παράδειγμα μὲν γάρ ἐϲτιν, ὅταν ἀντιπαραθῇ τιϲ ὅμοιον ὁμοίῳ, οἷον λογικῷ λογικόν· παραβολὴ δέ ὅταν ἀνόμοιον ἀνομοίῳ, οἷον ἀλόγῳ λογικὸν ἢ ἔμπαλιν. ἢ παράδειγμά ἐϲτι λόγοϲ ἀπὸ τῶν καθέκαϲτα ἐπὶ τὰ [*](Ε) καθόλου. ἢ δεῖξιϲ πιϲτουμένη τὸ μερικὸν διὰ μερικοῦ ὁμοίου.

[*](318 ἀποβάλλεται ═ P, Ba 329, 2 cf. Zon. 1520, H 319 ═ P cf. Psell., PG 122, 1012 b 320 Harp.’ ═ P; lsocr. 15, 59; Hyper. 1 fr. 10 321 ═ Synt. Laur cf. Synt. Gud. 322 — ἔμπαλιν ═ P, Σa, Ba 329, 4 vs. 31 παράδειγμα sq Georg 150, 23—151, 2)[*](322 Z 1513)[*](3 Κλωπίδαι SMac Κεκροπιδῶν]Κρωπιδῶν e sch. Bhd. 4 ἐξουθενεῖται F Ar(f.ad 307) F(GSM) 7 ὅτι FM, Phot.; ὅτι περὶ οὗ S om. G 8 εἰϲ] ἐκ S 9 καὶ 18 νενομοθέτηται om F post 320 S 12 περιδεικνύϲ S 17 τοῖϲ GM, Phot.; τοὺϲ S τι om S 18 οὐ om S 22 παρέγραψαν FS cf. Phot. τοῦτο— 26 αἰτιατικῇ om. F 24 παραγραφότοϲ S 24, 25 γεγραμμένου SM; παραγεγραμμένου G περιγεγραμμέου Phot., Harp. plen. 322— 347 post 264 Ar 29. 30 λογικὸν λογικῷ G, Ba 31 τῶν] τῶν τὰ AFS)

[*](Phil.)

323 Παράδειγμα· τὸ παράδειγμα τῆϲ ἐπαγωγῆϲ ἄλλο. ἡ μὲν γὰρ ἐπαγωγὴ ἐκ τῶν καθέκαϲτά ἐϲτιν ἐπὶ τὸ καθόλου ὁδόϲ. παράδειγμα δὲ γίνεται τὸ ὅμοιον καὶ γνωριμώτερον τοῦ ὁμοίου καὶ ἧττον γνωρίμου. διὸ ἐπαγωγὴ μὲν διʼ ἑνὸϲ οὐ γίνεται· τὸ δὲ παράδειγμα ἀρκεῖ καὶ δι᾿ ἑνὸϲ εἶναι. καὶ ἔϲτιν ἡ μὲν ἐπαγωγὴ τῷ διαλεκτικῷ οἰκειοτέρα, τὸ δὲ παράδειγμα τῷ ῥήτορι. κέχρηται μέντοι καὶ ὁ διαλεκτικὸϲ παραδείγμαϲιν ὑπὲρ ϲαφηνείαϲ τοῦ λεγομένου, εἰ μὴ εἴη γνώριμον· ὡϲ τὸ διὰ τῆϲ ὁμοιότητοϲ πυνθάνεϲθαι. παραδειγματικὸν γὰρ τὸ οὕτωϲ ἐρωτῆϲαι, ἀρά γε τῶν ἐναντίων ἡ αὐτὴ ἐπιϲτήμη ὥϲπερ καὶ ἡ αἴϲθηϲιϲ; παραδείγματοϲ δὲ καὶ παραβολῆϲ διαφορά, ὅτι τὸ μὲν παράδειγμα δοκεῖ γεγονόϲ τι εἰϲ δεῖξίν τινοϲ παρατίθεϲθαι μηδέπω γεγονότοϲ καὶ διὰ τοῦτο ἀδήλου, ἡ δὲ παραβολὴ εἰκών ἐϲτιν, ὁμοιότητα πρόϲ τι γεγονὸϲ ϲημαίνουϲα. ἰϲτέον ὅτι τὰ παραδείγματα οὐ κατὰ πάντα λαμβάνεται καὶ τοῖϲ προκειμένοιϲ ἁρμόζεται· ἐπεὶ οὐκ ἂν εἴη ὑποδείγματα ἀλλὰ ταυτότηϲ· ἀλλὰ χρὴ τὸ χρήϲιμον ἡμᾶϲ καὶ εἰϲ ὃ παρείληπται ἐκλεξαμένουϲ τὸ λοιπὸν ἅπαν χαίρειν ἐᾶν· οἷον ὁ Πατριάρχηϲ λέγει περὶ τοῦ ϲωτῆροϲ, ἀναπεϲὼν ὡϲ λέων, οὐ πάντα προϲαρμόζομεν τῷ Χριϲτῷ, ἀλλὰ τὸ ἄμαχον καὶ φοβερὸν καὶ βαϲιλικὸν ἐκλαμβάνοντεϲ, τὸ δὲ θηριῶδεϲ καὶ εἴ τι ἄλλο πρόϲεϲτι παριππεύομεν. καὶ ὅταν λέγῃ, ἀπαντήϲομαι αὐτοῖϲ ὡϲ ἄρκτοϲ ἀπορουμένη, τὸ τιμωρῇτικὸν μόνον ἐκληψόμεθα, ἀλλ’ οὐκ ἄλλο τι τῶν τῇ ἄρκτῳ προϲόντων.

[*](Σ)

324 Παράδειξιϲ: ὁμοιότηϲ, δήλωϲιϲ.

325 Παραδεικνῦϲα καὶ Παραδεικνύντοϲ καὶ Παραδεικνύναι.

326 Παράδειϲοϲ· ζήτει πλατύτερον ἐν τῷ Σεμίραμιϲ.

[*](Synt.)

327 Παραδειγματίζω· αἰτιατικῇ.

[*](Σ)

328 Παραδιαιτᾶϲθαι: τὸ παρʼ ἑτέρῳ τινὶ τρέφεϲθαι.

[*](Synt.)

329 Παραδιδάϲκω· αἰτιατικῆ.

[*](Synt.)

330 Παραδίδωμι· δοτικῇ.

[*](Σ)

331 Παρὰ δίκην: παρὰ τὸ δίκαιον.

332 Παρὰ δόξαν: παρὰ προϲδοκίαν, παρ’ ἐλπίδα. τὰϲ δυϲχωρίαϲ [*](Ε) προκατειλήφεϲαν, ἐλπίδα ἔχοντεϲ ὡϲ παρὰ δόξαν ἐπιθηϲόμενοι.

[*](Σ)

333 Παράδοξον: ἀπροϲδόκητον, θαυμαϲτόν.

[*](323 ϲημαίνουϲα Alex. Aphr. 532, 23—533, 11 ἰϲτέον sq Isidor. Pel. ep. 3, 267; ἀπαντήϲομαι — ἀπορουμένη Oseae 13, 8 324 ═ P, Ba 329,10 327 ═ Synt. Laur. et Gud. 328 ═ P 329 ═ Synt. Laur. 330 ═ Synt. Laur. et Gud. 331 ═ P, Ba 329, 11, H 332 — ἐλπίδα cf. H τὰϲ sq Polyb. attr. Toup. Polyb 18, 23, 4 contulit Gsf. 333 ═ P, Ba 329,12 cf. H, Bk. 289, 2, Zon. 1513)[*](325 cf. vv. Α 3287, Δ 309, ὑποδεικνύω)[*](A F(GVSM))[*](2 τὸ] τοῦ S τὰ G cf. Alex. 4 διὸ 21 προϲόντων om. F 7 μὴ] μὲν S 11 τι] τιϲ S 12 ἡ] inc. rursus V 20 cett. ἄρκοϲ omnes 21 ἐκλειψόμεθα V M 324 om. GM post l. 323 S 325 om. FVS post 323 GM 23 καὶ pr. om. G 326 om F 24 ζήτει—Σεμίραμιϲ om. V πλατύτερον om. G 26 ἕτερων A 30 τὰϲ 31 ἐπιθηϲόμενοι om. AF 30 δυϲχωρίουϲ V 333 om. A)

334 Παραδῶϲι: πληθυντικόν. ϲυντρέχει λοιπὸν τὸ ϲυνέδριον τῶν Ἰουδαίων, ἴα τὸν δημιουργὸν καὶ κτίϲτην τῶν ἁπάντων Πιλάτῳ παραδῶϲιν.

335 Παραδράμω· αἰτιατικῇ.

[*](Synt.)

336 Παραδυναϲτεύω· δοτικῇ.

[*](Synt.)

337 Παραδύομαι· παροιμία· ἐπειδὴ εἰϲ τοὺϲ πλουϲίουϲ οἱ πένητεϲ [*](Prov.) παραδύονται.

338 Παραζήλου: παρερεθίζου, παροξύνου εἰϲ μίμηϲιν τῶν κακίᾳ [*](Thdr.) ϲυζώντων. Δαβίδ· μὴ παραζήλου ἐν τῷ κατευοδουμένῳ.

339 Παραζηλῶν· αἰτιατικῇ. παροξύνων, ζηλοτυπῶν.

[*](Σ)

340 Παραθέουϲι: παρατρέχουϲι.

[*](Σ)