Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
341 Παράθερμοϲ: παρὰ τὸ προϲῆκον ἐργαζόμενοϲ. ὢν δὲ φύϲει [*](EV) παράθερμοϲ καὶ παρακεκινηκὼϲ πολλὰ διῴκει μανίᾳ προϲεμφερῶϲ· τοϲοῦτον τ’ ἀφροϲύνῃ διενεγκὼν τῶν ἄλλων, τῷ μηδὲ ἐκ τῆϲ πείραϲ δύναϲθαι διδαχθῆναι τοῦ πρώτωϲ ἐπιβαλλόμενον ϲφαλῆναι.
342 Παράθεϲιϲ: ϲύγκριϲιϲ. βουλόμενοϲ δ’ ἐκ παραθέϲεωϲ ὑπόδειγμα ποιῆϲαι τῆϲ αὑτοῦ προαιρέϲεωϲ, ἧϲ ἔχει πρὸϲ τοὺϲ πεπιϲτευκότοϲ [*](Ε) αὐτῷ καὶ τοὺϲ ἀπειθοῦνταϲ, ἐπολιόρκει. καὶ αὖθιϲ· μηδ’ εἶναι παράθεϲιν τοῦ βελτίονοϲ. Παράθεϲιϲ καὶ ἡ παραγγελία παρὰ τοῖϲ Πατράϲι. φηϲὶ γάρ, ἔλαβον παράθεϲιν.
343 Παραθήγειν: ἀκονᾶν, παροξύνειν.
[*](Σ)344 Παραθήξονται: παρακονήϲονται. ἦν δὲ Πύλλοϲ Ἄττιδοϲ, [*](Σ) ὁ τὰϲ ὀργὰϲ αὐτοῖϲ παραθήξαϲ, ἔχων περὶ αὑτὸν ἑταιρίαν οὐκ ὀλίγην.
[*](Ε)345 Παραθραύοντεϲ: ταλαιπωροῦντεϲ, ἀδυνατοῦντεϲ.
346 Παραθρήϲειαϲ: παρίδῃϲ.
[*](Σ)347 Παρίημι: ϲυγχωρῶ. εἴ τιϲ ἐπελθὼν ἡμῶν εἰϲ τὴν παρεμβολὴν [*](Δ) τολμήϲει, παρίημι λέγειν ἐϲ τὴν πατρίδα.
348 Παρακαλεῖν: τὸ καλεῖν, ἢ τὸ προτρέπεϲθαι· ἄκυρον γὰρ τὸ [*](Thuc.) δέεϲθαι.
349 Παρακαλῶ· ὅτι τὸ καλῶ καὶ παρακαλῶ ἔλευϲιν ἔχει καὶ αἰτιατικῇ [*](Synt.) ϲυντάϲϲεται.
[*](334 ϲυντρέχει sq. fort. Metaphr. 335 ═ Synt. Gud. cf. Synt. Laur. 336 ═ Synt. Laur. et Gud. cf Bk. 164, 32 337 cf. Paroem. ed. Gsf. 93 n. 758 338 Thdr. in Ps. 36, 1, PG 80, 1125c d 339 — αἰτιατικῇ cf. Synt Laur. et Gud. παροξύνων sq. ═ P, Ba 329, 13 cf. H 340 ═ P, Ba 329, 14, H 341 ὥν sq Diod. 24, 3, 2 ═ HEV 1, 260, 10—16 342 βουλόμενοϲ— ἐπολιόρκει Polyb. fr 190 343 ═ P, Ba 329, 15, H cf. Zon. 1518 344 — παρακονήϲονται P, Ba 329,16 ῆν sq. Dionys Hal. 8, 57, 3 346 ═ P, Σᵃ, Ba 329, 17 347 l. Ambr. 264 348 sch. Thuc. 1, 68, 2 349 αἰτιατικῇ cf. Synt. Laur.)[*](337 cf 392 347 ═ 649)[*](334 om. T mg. A 1 πληθυντικόν] Δαδ. πλ. V πλ. ὡϲ τὸ A 7 τῶν] μὴ ArF(GVM) add. GM 8 κατευοδομένῳ] ἐν τῇ ὀδῷ αὐτοῦ add, G 341 om. A 11 ὢν— 14 ϲφαλῆναι] προαλήϲ F 14 ἐπιβαλλομένου ϲφαγῆναι V 15 Παράθεϲιϲ] λἐγεται καὶ ἡ add. A βουλόμενοϲ—18 Παράθεϲιϲ om. A; βουλόμενοϲ— 18 βελτίονοϲ om. F 16 ποιεῖϲθαι Vales. 18 ἐπαγγελία V 344 om. A 22 ἑταιρείαν V M 345 om. mg A post 355 V 346—50 post 352 G 24 Παπαθρήϲαϲ GM cf. Ba 347 extra ord. 25 ἐπελθῶν] Toup; locus corrupt. sec. Kust. ἡμῖν V ὑμῶν ed. pr. 348 om. A. 349 om. FV mg. αἰτιατικῇ post l. addito Ar)350 Παρακαρηϲόϲ: ὄνομα ποταμοῦ.
351 Παρακαρήϲ: ὀλίγου.
352 Παρακαταβολή: πρόθεϲιϲ τοῦ δεκάτου μέρουϲ τοῦ τιμήματοϲ. [*](Ar.) εἴρηκεν ὁ δανειϲτὴϲ πρὸϲ Στρεψιάδην· καὶ τοῦτ’ ἴϲθ᾿ , ὅτι θήϲω πρυταεῖ’, ἢ μηκέτι ζῴην ἐγώ. ἀντὶ τοῦ γραφὴν κατὰ ϲοῦ θήϲομαι· ἐν γὰρ τῷ πρυτανείῳ ἐτίθεϲαν τὰϲ τῶν δικῶν γραφάϲ. λέγει ὁ Στρεψιάδηϲ· προϲαποβαλεῖϲ ἄρʼ αὐτὰ πρὸϲ ταῖϲ δώδεκα. ἀπολεῖϲ, φηϲί, καὶ τὰ ἐπὶ τῇ γραφῇ ἀναλώματα, μάτην αὐτὰ ποιήϲαϲ, διὰ τὸ περιέϲεϲθαί ϲου τὸν υἱόν μου, λέγοντα τὸν ἀδικώτερον λόγον. ὅ ἐϲτι τὸ δέκατον τοῦ τιμήματοϲ τῆϲ δίκηϲ, ὅπερ καλεῖται ϲυνωνύμωϲ παρακαταβολή.
353 Παρακαταβολή καὶ Παρακαταβάλλειν: οἱ ἀμφιϲβητοῦντεϲ χρημάτων τινῶν δεδημειμένων πρὸϲ τὴν πόλιν καὶ οἱ περὶ κλήρων ἢ ἐπικλήρων πρὸϲ ἰδιώταϲ ἀντιδικοῦντεϲ ἀργύριόν τι κατετίθεϲαν, καὶ τοῦτο ἐχρῆν αὐτοὺϲ ϲτέρεϲθαι, εἰ τὴν δίκην ἡττηθεῖεν. ἐπὶ μὲν οὖν τῶν πρὸϲ τὸ δημόϲιον ἀμφιϲβητήϲεων δῆλόν ἐϲτιν, ὅτι τὸ πέμπτον μέροϲ τοῦ ἀμφιϲβητουμένου κατετίθετο. Δημοϲθένηϲ μέντοι ἐν τῇ πρὸϲ Πανταίνετον παραγραφῇ περὶ ἰδίαϲ τινὸϲ δίκηϲ φηϲί· καὶ μετὰ ταῦτα προϲκαλεῖται μέν με τὴν δίκην πάλιν, ἐπειδὴ θᾶττον ἀνείλετο τὰϲ παρακαταβολάϲ.
354 Παρακαταθήκη: ἐνέχυρον.
355 Παρακατεῖχον: ἐχρονοτρίβουν. οἱ δὲ δολίωϲ τοῖϲ πρέϲβεϲι προϲενεγκάμενοι παρακατεῖχον ὡϲ ϲυνάξοντεϲ τὸν δῆμον.
356 Παρακεκινδυνευμένον: ἀντὶ τοῦ ὑψηλόν, ἢ βλάϲφημον. λριϲτοφάνηϲ· γόνιμον δὲ ποιητὴν οὐκ ἂν εὕροιϲ ἔτι. τουτέϲτι φυϲικόν τινα καὶ οὐ βεβιαϲμένον, ἢ γεννητικόν. ὅϲτιϲ φθέγξεται τοιουτονί τι παρακεκινδυνευμένον, αἰθέρα, Διὸϲ δωμάτιον, ἢ χρόνου πόδα, ἢ φρένα μὲν οὐκ ἐθέλουϲαν ὀμόϲαι καθ’ ἱερῶν, γλῶτταν δ’ ἐπιορκήϲαϲαν ἄνευ τῆϲ φρενόϲ. Εὐριπίδηϲ· ὄμνυμι δ᾿ ἱερὸν αἰθέρ’ οἴκηϲιν Διόϲ. Ἀλεξάνδρου δέ· καὶ χρόνου πρόβαινε πούϲ. καὶ ἐξ Ἱππολύτου Εὐριπίθου· ἡ γλῶϲϲ᾿ ὀμώμοχ᾿ , ἡ δὲ φρὴν ἀνώμοτοϲ.
357 Παρακεκλημένοι: παραμυθηθέντεϲ.
[*](351 ═ P 352 — τιμήματοϲ Tim. ═ P καὶ τοῦτ sq. Ar. Nu. 1254—6 c. sch. 353 Harp. P; Dem. 37, 41 354 ═ P, Ba 329, 23, H cf. Zon. 1509 356 Ar. Ran 96, 98-102 c. sch.; Eur. fr 487 et 42, Hipp. 612 357 ═ An. Ox. 2, 464, 22 cf. H (in Ps. 125, 1))[*](A etArF(GVM))[*](350 om. F mg Ar post 347 V 1 ποταμοῦ] τόπου A 351 post 348 V 2 Παράκαριϲ V Παρακρήϲ GM Παρ’ ἀκαρῆ Bhd.; Pl. Ax 366 c attulit Naber. ὀλίγου] ἴϲωϲ ὀλίγου δεῖν ss. M 352 om. Ar 3 πρόϲθεϲιϲ GVM 4 εἴρηκεν— 10. 11 παρακαταβολή om. F 4 εἰρηκὼϲ V 353 inc. rursus v etus um an. A 12 οἱ— 20 παρακαταβολάϲ om. F 15 τούτου GM, Harp plen 16 τὸ pr.] τὸν V, Mac 24 ἀντὶ— 26 βεβιαϲμένον om. F 25 γόνιμον— 31 ἀνώμοτοϲ om. V; 26 ὅϲτιϲ — 31 ἀνώμοτοϲ om. F, qui 31 γλῶϲϲ’— ἀνώμοτοϲ. παράφρων post p. 35,1 παράφρων add. 27 ϲωμάτιον ἢ κρόνον G 29 ἄνευ A, v. l. Ar.: ἰδίᾳ ἢ (ἤγουν M) ἄνευ GM cf. Ar. 30 Ἀλεξάνδρου] ἐξ Ἀλεξάνδραϲ e sch. Kust. προύβαινε ss. M, Elmsley 30. 31 Εὐριπίδου ex A solo 357 om AFV)358 Παρακεκομμένοϲ: μαινόμενοϲ, ἐξεϲτηκώϲ, παράφρων. καὶ [*](Σ) Παρακεκομμένα· κἀμοὶ γάρ ἐϲτιν ἀμπέλια παρακεκομμένα. ἀντὶ [*](Ar.) τοῦ μηδὲν ἐντελὲϲ ἔχοντα. ἀπὸ μεταφορᾶϲ τῶν ἀδοκίμων νομιϲμάτων, ἅπερ παράτυπα λέγεται καὶ παρακεκομμένα. καὶ νῦν δὲ εἰώθαϲι λέγειν παραχαράκταϲ τοὺϲ παρακόπτονταϲ. ὅθεν καὶ παράϲημοϲ ῥήτωρ. ἀνδράρια μοχθηρά, παρακεκομμένα, ἄτιμα καὶ παράϲημα καὶ παράξενα.
359 Παρακελεύεται· δοτικῇ. προτρέπεται, διεγείρει.
[*](Σ)360 Παρακερδαίνω ϲου.
[*](Synt.)