Suidae lexicon

301 Παράβυϲτον: παρακεκρυμμένον, λάθρα γινόμενον.

302 Παράβυϲτον: οὕτωϲ ἐκαλεῖτό τι τῶν παρʼ Ἀθηναίοιϲ δικαϲτηρίῳν, [*](Harp.) ἐν ᾧ ἐδίκαζον οἱ ια: ἐκαλεῖτο δέ τιϲ ἐν τοῖϲ νυμφικοῖϲ δωματίοιϲ καὶ κλίνη παράβυϲτοϲ, ἧϲ μέμνηται καὶ Ὑπερίδηϲ ἐν τῷ κατὰ Πατροκλέοοϲ. κέγεϲθαι δ’ ἔοικε ταῦτα κατὰ μεταφορὰν ἀπὸ τῶν ἐν τοῖϲ φορτίοιϲ παραβυϲμάτων, τουτέϲτι παραπληρωμάτων.

303 Παραγάγῃϲ: παρηγορήϲῃϲ. μηκέτι παραγάγῃϲ, ἴν’ οὐ πάρειϲιν [*](Soph.) ἐλπίδων ἔτι κοινοτόκων εὐπατρίδων ἀρωγοί.

304 Παραγγελία· παραγγελία περὶ τουτονὶ τὸν ἀγῶνα γέγονε.[*](Harp.) καὶ Αἰϲχίνηϲ δὲ τρόπον τινὰ τῇ αὐτῇ διανοίᾳ ἐχρήϲατο ἐν τῷ κατὰ Κτηϲιφῶντοϲ· τὴν μὲν παραϲκευὴν ὁρᾶτε, ὦ ἄνδρεϲ Ἀθηναῖοι, καὶ παράταξιν ὅϲῃ γεγένηται, καὶ τὰϲ κατὰ τὴν ἀγορὰν δεήϲειϲ, αἷϲ κέχρηταί τινεϲ. Δείναρχοϲ ἐν τῇ κατὰ Πολυεύκτου ἀποφάϲει· καὶ τὰϲ ἰδίαϲ παραγγελίαϲ γεγενημέναϲ καὶ τὰϲ δεήϲειϲ.

305 Παράγγελμα: προτροπή, κάταρξιϲ. κρότοϲ τε ἀθρόοϲ οὐκ ἐκ παραγγέλματοϲ, ἀλλ’ ἐκ τοῦ αὐτοκελεύϲτου τῆϲ προθυμίαϲ τῶν [*](Ε) ἐωμένων.

306 Παραγγέλλοντα: δεχόμενον τὴν ἀρχήν. ὁ δὲ Φάβιοϲ λαβὼν [*](Ε) τὴν ἀρχὴν Πόπλιον ἀποδείκνυϲιν ὕπατον, οὐδ’ αὐτὸν παραγγέλλοντα τὴν ἀρχήν.

307 Παραγγέλλονταϲ· οἱ δὲ Ἀρειανοὶ ὄντεϲ προφάϲει τοῦ δόγματοϲ, [*](Ε) ἀφικόμενοι ἐν Καρχηδόνι, περὶ τοὺϲ εἰϲ ἱερωϲύνην παραγγέλλονταϲ, ὅπωϲ ὁ Γεζέριχοϲ παραϲκευῆϲ ἔχει καὶ γνώμηϲ, μαθεῖν. ἀντὶ τοῦ τελοῦνταϲ. καὶ Ξενοφῶν· ὁ δὲ καταφεύγει ἐϲ τὸ ἑαυτοῦ [*](Ε) ϲτράτευμα καὶ εὐθὺϲ παραγγέλλει εἰϲ τὰ ὅπλα. καὶ αὖθιϲ· ϲτρατιὰν [*](Ε) ὡϲ πλείϲτην εἰϲ τὸν πόλεμον παραγγέλλων. ἀντὶ τοῦ καταλέγων.

308 Παραγγέλλων: ἀντὶ τοῦ ϲυνερχόμενοϲ, ϲυνδιατρίβων, ϲυναναϲτρεφόμενοϲ. ὁ δὲ παραγγέλλων ποτὲ μὲν τοῖϲ, ποτὲ δὲ τοῖϲ ἥρπαζε μετ’ αὐτῶν καὶ διεδύετο. ἢ Παραγγέλλων, ἀντὶ τοῦ ἀπροόπτωϲ ἐρχόμενοϲ.

309 Παράγγελϲιϲ· αἱ γὰρ παραγγέλϲειϲ οὐ καθ’ ἔν, ὡϲ πρότερον, ἀλλὰ διτταὶ ἐγίνοντο.

310 Παράγεϲθαι: μεταπείθεϲθαι. Θουκυδίδηϲ· κελεύει αὐτοὺϲ μὴ λόγοιϲ μόνον παράγεϲθαι ἢ πέμψαι ϲφῶν αὐτῶν ἄνδραϲ, οἵτινεϲ ἀπαγγελοῦϲι.

311 Παραγγείλαϲ. ὁ δὲ ἀνεχώρηϲεν, οὐδὲ τὸ ἀνακλητικὸν παραγγείλαϲ. [*](Ε) ἀντὶ τοῦ ϲημήναϲ. καὶ αὖθιϲ· πολιϲμάτια ἐκτόπια τὸ παντελὲϲ [*](Ε) ὑπάρχοντα τῶν γραφομένων καὶ παραγγελλομένων.

312 Παραγκωνίϲαϲ: ἀποϲτρέψαϲ, ἐκ τῶν ἀγκώνων δήϲαϲ.

313 Παραγνούϲ: παρανοήϲαϲ.

314 Παραγωγαῖϲ: ἐξαπάταιϲ. ϲοφίϲμαϲι δὲ καὶ παραγωγαῖϲ ἀεί τε καὶ καθημέραν ἡμᾶϲ ἐκκρούοντεϲ κύριοι τῶν ἡμετέρων ἐκ τοῦ παραοϲλόγου γεγένηνται.

315 Παραγωγή· παραγωγὴ λέγεται, ὅταν ἡ φάλαγξ πορεύηται ἐκ τῶν εὐωνύμων τοὺϲ ἡγεμόναϲ ἔχουϲα ἢ ἐκ τῶν δεξιῶν. κἂν μὲν ἐκ τῶν εὐωνύμων ἔχῃ τοὺϲ ἡγεμόναϲ, εὐώνυμοϲ παραγωγὴ λέγεται· ἐὰν δὲ ἐκ τῶν δεξιῶν, δεξιὰ παραγωγή. εἴτε δὲ ἡ πορεία ἐν ἐπαγωγῇ γίνεται εἴτε ἐν παραγωγῇ, ἐν μονοπλεύρῳ ἢ τριπλεύρῳ ἢ τετραπλεύρῳ τάγματι βαδιεῖ. μονοπλεύρῳ μέν, ὅταν μοναχόθεν φοβηθῇ· διπλεύρῳ δέ, ὅταν διχόθεν· τριπλεύρῳ δέ, ὅταν τριχόθεν· τετραπλεύρῳ δέ. ὅταν πανταχόθεν οἱ πολέμιοι ἐπιτίθεϲθαι ὑφορῶνται.

316 Παραγραμματίζων: ὅπερ παρήχημα λέγεται. Τίμων οὑτωϲὶ παραγραμματίζων αὐτόν, ὡϲ ἀνέπλαϲε Πλάτων πεπλαϲμένα θύματα. οἷόν ἐϲτι παυϲάμενοϲ Παυϲανίαϲ, καὶ Σαμία μία ναῦϲ.

317 Παραγραμματιϲμόϲ: ὅταν γράμμα ἀντί γράμματοϲ τεθῇ· οἷον ἀντὶ τοῦ μυρϲίνη βυρϲίνη, β ἀντὶ τοῦ μ· ὡϲ Ἀριϲτοφάνηϲ ἀντὶ τοῦ μ τῷ β ἐχρήϲατο. δέον γὰρ εἰπεῖν μυρϲίνη, βυρϲίνη εἴρηκε· ταῖϲ [*](310 κελεύει sq. Thuc. 1, 91, 2 311 l. ═ P, Ba 329, 1 312 ═ P, Ba 328, 29 cf. H 313 ═ P, Ba 328, 31 314 — ἐξαπαταῖϲ cf. H ϲοφίϲμαϲι sq Proc. Bell. 7, 16, 22 E. 114, 2—4 315 Tact 48 316 Τίμων— θύματα Laert 3, 26 cf. Ath. 11, 505e 317 — p 31, 2 ϲτρατηγοί sch. Ar. Eq 59 cf. Jb Suppl 16, 712 sq; ὡϲ sq. l. l. 70) [*](311 extr. cf. v. 664 314 cf. 385 315 cf. post litt Ψ) [*](F(GSM)) [*](1 ϲυνδιερχόμενοϲ G 2 post τοῖϲ pr. lac in F 3 διοδεύετο F 5 ἕν] ἑνόϲ G 6 ἐγένοντο G 10 ὁ GM; οἱ FS ἀνεχώρηϲαν S 11 πολίϲματα S 13 Παραγκωνήϲαϲ SMac, Σa 16 καὶ om. G ἡμᾶϲ om. S 18 Παραγωγή om. S πορεύεται F 19 καν— 25 ὑφορῶνται om. F 23 φοβῇ G 25 ἐπιτίθεϲθαι οἱ πολέμιοι G 26 παράχρημα G παρὰ ῥῆμα Gsf. 26, 27 οὑτοϲὶ FG 27 πεπλαϲμένα 28 ναῦϲ om. F 28 θαύματα Laert. 31 τῷ GM; τὸ F τοῦ S δέον — p. 31, 3 ρ om. F)

318 Παραγράφεται: ἐξουθενεῖ, παραιτεῖται, ἀποβάλλεται. καὶ [*](Σ) ἐν ϲυνθέϲει ἀπαράγραφον. ὡϲ μάρτυϲ ἔχειϲ τὸ ἀπαράγραφον. περὶ Ἰακώβου τοῦ ἀδελφοθέου.

319 Παραγραφή: ὅταν λέγῃ τιϲ ὅτι τὸ πρᾶγμα. περὶ οὖ τὸ ἐγκλημά [*](Σ) ἐϲτιν, εἰϲήχθη πρότερον εἰϲ δικαϲτήριον, καὶ γεγένηται περὶ αὐτοῦ γνῶϲιϲ. καὶ διὰ τοῦτό φηϲι μὴ δεῖν ἔτι περὶ αὐτοῦ ϲυνίϲτα ϲθαι κρίϲιν· μάλιϲτα δὲ τοὺϲ νόμουϲ ἀναγινώϲκειν τοῖϲ δικαϲταῖϲ, οἵ πλεονάκιϲ δικάζεϲθαι περὶ τῶν αὐτῶν οὐ ϲυγχωροῦϲι. λέγει δὲ περὶ αὐτοῦ τοῦ πράγματοϲ ἅμα τοῖϲ δικαϲταῖϲ παραδεικνύϲ, ὡϲ οἱ πάλαι δικάϲαντεϲ καὶ δικαίωϲ καὶ κατὰ τοὺϲ νόμουϲ ψηφίϲαντεϲ. καὶ τοῦτό ἐϲτι παραγραφή. καὶ ἐπ’ ἐκείνῃ τῇ δίκῃ, περὶ ἧϲ οὐδὲν ὥριϲται παρὰ τοῖϲ νόμοιϲ, οὐδὲ ἔνεϲτιν αὐτὴν ὁ εἰϲάξων, ὥϲπερ καὶ τὰϲ ἄλλαϲ δίκαϲ· τῶν γὰρ ἄλλων δικῶν προϲτέτακται ἑκάϲτῳ τῶν ἐν ταῖϲ ἀρχοῖϲ εἰϲάγειν τινά. παραγράφεϲθαι οὖν ἐφεῖται καὶ τοῖϲ τοϲοῦτόν τι ἐγκαλουμένοιϲ, περὶ οὑ οὐ νενομοθέτηται.

320 Παραγραφή: οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ κοινοῦ καὶ γνωρίμου τίθεται [*](Harp.) παρὰ τοῖϲ ῥήτορϲιν, ἀλλ’ ἰδίωϲ Ἰϲοκράτηϲ παραγραφῆϲ εἶπεν, ἀντὶ τοῦ ἀπὸ τῆϲ γραφῆϲ. καὶ ἔϲτι τὸ λεγόμενον παρ᾿  αὐτοῦ, ἀφʼ οὗ παρέγραψα· τοῦτο δ’ ἂν εἴη, ἀφʼ οὗ παρεθέμην. ὁ δὲ Ὑπερίδηϲ ἐν τῷ κατὰ Δημοϲθένουϲ, οὐδὲ μέχρι παραγραφῆϲ φηϲιν· ἀντὶ τοῦ οὐδὲ μέχρι τινὸϲ ὡριϲμένου χρόνου καὶ παραγεγραμμένου, ὅπερ ἐϲτὶν γεγραμμένου.