Suidae lexicon

2023 Πομπείαϲ καὶ Πομπεύειν: ἀντὶ τοῦ λοιδορίαϲ καὶ λοιδορεῖν, Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ ὑπὲρ Κτηϲιφῶντοϲ ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ἐν ταῖϲ Διονυϲιακαῖϲ πομπαῖϲ ἐπὶ τῶν ἁμαξῶν λοιδορουμένων ἀλλήλοιϲ. Μένανδροϲ Περινθίᾳ· ἐπὶ τῶν ἁμαξῶν εἰϲι πομπεῖαί τινεϲ ϲφόδρα λοίδοροι

2024 Πομπήἴοϲ· ὅτι Πομπήϊοϲ ὁ Μέγαϲ ἐπικληθείϲ, ὕπατοϲ καὶ [*](Ε?) ϲτρατηγὸϲ Ῥωμαίων, τὸν πρὸϲ Μιθριδάτην καὶ Τιγράνην πόλεμον ένεδέξατο. καὶ τὸν μὲν Μιθριδάτην κατὰ τὴν μικρὰν Ἀρμενίαν νυκτομεχίᾳ κατηγωνίϲατο, ὡϲ τὸ ϲτρατόπεδον αὐτοῦ διαρπάϲαι καὶ τρεῖϲ μυριάδαϲ ὁπλιτῶν καταβαλεῖν. ὁ οὖν Μιθριδάτηϲ γυμνωθεὶϲ παντάπαϲι τῆϲ δυνάμεωϲ διαφεύγειν ἀγαπητῶϲ ἅμα τῇ γαμετῇ καὶ δύο τιϲὶν ἀκολούθοιϲ ἱκανὸϲ γέγονεν· εἶτα καταϲταϲιαϲθεὶϲ ὑπὸ τοῦ παιδὸϲ φροχάκου παρὰ τοῖϲ οἰκείοιϲ ϲτρατιώταιϲ καὶ πρὸϲ θάνατον ἀναγκαῖον ἐλαθείϲ, φάρμακον δηλητήριον ἐκπιὼν τελευτᾶ περὶ τὸν Βόϲπορον. ὁ δὲ δὴ παῖϲ αὐτῷ Φαρνάκηϲ γίνεται διάδοχοϲ τῆϲ ἀρχῆϲ. ὁ δὲ Πομπήϊοϲ ἐπὶ Τιγράνην ἄγει τὴν ϲτρατιάν. ὁ δὲ Ἀρμένιοϲ διὰ μάχηϲ Αθεῖν τοῖϲ Ῥωμαίοιϲ οὐ λυϲιτελὲϲ ἡγηϲάμενοϲ, ἐνδιδοὺϲ ἑαυτὸν ἀφίκετο πρὺϲ Πομπήῖον καὶ πρὸϲ τοῖϲ γόναϲιν αὐτοῦ πεϲὼν καὶ τὸ διάδημα τῆϲ κεφαλῆϲ ἀφελῶν ἐν ταῖϲ ἐκείνου χερϲὶ κατέθετο. οἷϲ δὴ καμφθεὶϲ τὸν θυμὸν ὁ Πομπήϊοϲ ἀνίϲτηϲί τε αὐτὸν καὶ τὸ διάδημα πάλιν ἀποὁίδωϲιν, αὐτὸϲ τῇ τοῦ Ἀρμενίου τοῦτο περιθεὶϲ κεφαλῇ τά τε ἄλλα διὰ τιμῆϲ τὸν ἄνδρα ἦγεν, ἀφαιρέϲει δὲ ὅμωϲ μέρουϲ τινὸϲ τῆϲ ἀρχῆϲ παὶ χρήμαϲι πολλοῖϲ ἐζημίωϲε τὸν Ἀρμένιον. Συρίαν τε γὰρ καὶ Φοινίκη ἀπετέμετο καὶ πεντακιϲχίλια τάλαντα ἀργυρίου τῷ Ῥωμαίων δικαίῳ, ἄτε χειρῶν ἀδίκων ἀρξάμενον, προϲηνάγκαϲε. μετὰ ταῦτα Ἀλβανοὺϲ ὑπέταξε καὶ τὸν βαϲιλέα τῶν Ἰβήρων Ἀρϲάκην φεύγειν ἠνάγαϲε καὶ τὴν μικρὰν Ἀρμενίαν Δηϊοτάρῳ τῷ δυνάϲτῃ τῆϲ Γαλατίαϲ ἐδωρήϲατο Ἄτταλόν τε καὶ Πυλαιμένεα ἐπὶ τὴν οἰκείαν ἀρχὴν τῆϲ Παφλαγοίαϲ κατήγαγεν, ἐξεληλαμένουϲ πρὸϲ τοῦ Μιθριδάτου, Κόλχοιϲ   ἐφίϲτηϲιν ἡγεμόνα. ἐφ᾿ οἷϲ Σύρουϲ τε καὶ Ἄραβαϲ κατεϲτρέψατο καἶ Ἰυδαίουϲ τρίτῳ μηνὶ παρεϲτήϲατο· ἐκ δὲ τῶν τοῦ ἱεροῦ ἀνα θημἀτω οὐδὲν διήρπαϲεν, ἀλλὰ πάντα ὑπὸ ἀναγραφὴν ποιηϲάμενοϲ Ἀριϲτοβούλῳ παρέδωκεν· Ὑρκανὸν γὰρ ἐϲ τὴν Ῥωμαίων ἐξέπεμψε δέϲμιον.

2025 Πομπήϊοϲ, Ῥωμαίων ϲτρατηγόϲ· περὶ οὖ φαϲιν ὅτι μετὰ τὰϲ [*](EV) ϲπονδὰϲ δειπεῖν τὸν Καίϲαρα καὶ Ἀντώνιον παρὰ Πομπηΐῳ τῷ παιδὶ Πομπηῖου ἐν τῇ ϲτρατηγίδι νηῖ παραϲκευαϲαμένῳ τὸ δεῖπνον· τοῦτον τὰρ ἔφη μόνον αὐτῷ καταλελεῖφθαι πατρῷον οἶκον. ἤδη δὲ ἔνδον ὄντων καὶ τῆϲ ϲυνουϲίαϲ ἀκμαζούϲηϲ, Μηνᾶν τὸν πειρατὴν τὰ πλείϲτου [*](2924 Io. Antioch. fr. 70, FHG 4, 563 cf. Eutrop. 99 sq. 2925 Io. Antioch. fr. 77, FHG 4, 568 EV 1, 175, 27—176, 9) [*](2025 cf. vv. T 106 et Σ 1056) [*](1 ὅτι—p. 170, 6 ϲτέργωμεν] ὅνομα κύριον F ═ Ambr. 915 3 τὴν om. V A(GFVMS) 8 Φαρμάκου V 10 δή om. G αὐτοῦ GV 15 τόν θυμὸν ἐνίϲτηϲί τε] ἀνεϲτήϲατο V 16 αὐτόν V 18 πολλῆϲ V πολλοῖϲ γὰρ om. G 19. 20 τῷ Ῥ, δικαίου V; καταβαλεῖν τῷ Ῥωμαίων τῷ Ῥ, δοῦναι (vel διδόναι) κοινῷ Hemst. τῷ Ῥ, δήμῳ (vel δημοϲίῳ) ?? Bhd. 22 Δηῖοταύρῳ V 23 τε] δὲ V 26 τοῦ om. G 2995 om. A 30 ὅτι om. GM 31 Ἀντωνία V 32 τοῦτο Ε, Exc. 33 δὲ VM, Exc. οὐν G)

2026 Πομπήν: τὴν πέμψιν, ἀποϲτολήν. Θουκυδίδηϲ δ΄· ξύλων τε [*](Ε) ναυπηγηϲίμων πομπῇ. καὶ Αἰλιανόϲ· καὶ τὸν δράκοντα τὸν ἐκ τῆϲ [*](Ε) θείαϲ πομπῆϲ ἥκοντα. καὶ ἅμα τῇ κόρῃ παρεϲκεύαϲε πομπὴν ἐπιφανῆ, ἁρμάμαξάν τε λαμπρὰν καὶ ἐϲθῆτα ϲοβαρὰν καὶ θεραπείαν ϲυχνήν.

2027 Πομπίλιοϲ: ὄνομα κύριον. καὶ Πομπίλοϲ, ἰχθύϲ.

2028 Πομπόν: ϲυνοδοιπόρον, καὶ προπέμποντα.

2029 Πομποϲτολεῖ: ἐκπέμπει τῇ νηῒ τὸν ϲτόλον.

2030 Πομπώνιοϲ: ὄνομα κύριον.

2031 Πομφόλυγεϲ: αἱ ἐκ τῶν ὄμβρων ἢ ἄλλωϲ καταφερόμεναι. [*](Ε) ὁ δὲ δίκην πομφολύγων ἐκ φύϲεωϲ διαλύει τὸ ὕπουλον.

2032 Πομφόλυξ: ἐκβραϲμὸϲ ὕδατοϲ.

2033 Πομφολυγοπαφλάϲμαϲιν: ἐν ταῖϲ δίναιϲ τῶν ὑδάτων. πομφόλυγεϲ [*](Ecl.) γὰρ αἱ φλυκταινώδειϲ δῖναι. ἀπὸ τοῦ παφλάζειν. ὥϲπερ [*](Ε ?) πομφόλυξ ῥαγεῖϲα ἀφανίζεται, οὕτω μνήμη ὑπερηφάνου ὄλλυται μετὰ θάνατον.

2034 Πονεύμενον: ἐνεργοῦντα.

2035 Πονεῖν: ἐνεργεῖν.

2036 Πονεῖϲθαι: ἐνεργεῖν. Τραιανὸϲ ὁ βαϲιλεὺϲ δίκαιοϲ ἦν καὶ [*](EV) τῷ ϲώματι ἐρρωμένοϲ μ΄ ἄγων ἔτοϲ ἦρξε καὶ ἠβούλετο ἐξίϲου πάντα τοῖϲ ἄλλοιϲ τρόπον τινὰ πονεῖϲθαι.

2037 Πονηρὰ κατὰ τρυγόνα ψάλλειϲ: ἐπὶ τῶν μοχθηρῶϲ καὶ ἐπιπόνωϲ ζώντων. καὶ γὰρ ἡ τρυγών, ἐπειδὰν πεινᾷ, τότε μάλιϲτα ψάλλει.

2038 Πονηρία: ὁ ἐκ καταϲκευῆϲ εἴϲ τινα παρά του πόνοϲ γινόμενοϲ, παρὰ τῷ Ἀποϲτόλω.

2039 Πονηρόπολιϲ· ἔϲτι δέ τιϲ καὶ περὶ Θρᾴκην Πονηρόπολιϲ, ἥν Φίλιππόν [*](Suid.) φοϲι ϲυοικίϲαι, τοὺϲ ἐπὶ πονηρίᾳ διαβαλλομένουϲ αὐτόθι ϲυναγαγόνπα, ϲυκοφάνταϲ, φειδομάρτυραϲ καὶ τοὺϲ ϲυνηγόρουϲ καὶ τοὺϲ ἄλλουϲ πονηρούϲ, ὡϲ διϲχιλίουϲ· ὡϲ θεόπομποϲ ἐν ιγ΄ τῶν Φιλιππικῶν.

2040 Πόνηροϲ: ἐπίπονοϲ. ἡ πρώτη ὀξεῖα. ἐπὶ ϲώματοϲ προπαροξύεται· [*](Σ) ἕλκει πονήρῳ. ἐπὶ δὲ ψυχῆϲ ὀξυτόνωϲ. λέγεται δὲ καὶ Πονηρὸν ὕδωρ. πονηροῖϲ κἀκ πονηρῶν εἰϲ πάντα χρώμεθα, [*](Ar.) οἷϲιν ἡ πόλιϲ προ τοῦ οὐδὲ φαρμακοῖϲιν εἰκῆ ῥᾳδίωϲ χρήϲαιτ᾿ ἄν. τουτἐϲτι τοῖϲ λεγομένοιϲ καθάρμαϲι πόλεωϲ. οὐδὲν πονηρόν, ἀλλ᾿ ὅπερ καὶ Καλλικῶν. ὁ Καλλικῶν οὗτοϲ προὔδωκε Σάμον, οἱ δὲ Μίλητον. ὡϲεὶ εἶπεν, οὐδὲν κακὸν ποιῶ, ἀλλ᾿ ἱεροϲυλῶ. ἐπὶ πονηρίᾳ γὰρ τεθρύλληται ὁ Καλλικῶν οὗτοϲ, ὃϲ προὔδωκε Μίλητον Πριηνεῦϲι. πυνθανομένων δὲ πολλάκιϲ αὐτοῦ τινων, τί μέλλει ποιεῖν, ἔλεγε, πάντα ἀγαθά. πάντα οὖν ἀγαθά, φηϲί, ποιῶ, ὡϲ ἔλεγε Καλλικῶν. ὕϲτερον μέντοι παρὰ θεαγέγουϲ τινὸϲ εἰϲῆλθεν ὠνηϲόμενοϲ κρέα. κἀκεῖνοϲ ὑποδεῖξαι ἐκέλευϲε, πόθεν κόψαι θέλει. προτείναντοϲ δὲ τὴν χεῖρα, ἀπέκοψε καὶ εῖπε· ταύτῃ τῇ χειρὶ οὐ προδώϲειϲ πόλιν ἑτέραν. μέμνηται δὲ καὶ Καλλίμαχοϲ· μὴ ϲύ γε, Θειόγενεϲ, κόψαϲ χέρα Καλλικόωντοϲ. προδοὺϲ δὲ Μίλητον τοῖϲ πολεμίοιϲ, πυνθανομένου τινόϲ, ὅ τι τοῦτο ἐποίηϲεν, ἀποκρίναϲθαι, ἀγαθὰ Καλλικῶν. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ φηϲὶ τοῦ πονηροῦ κόμματοϲ. ἀπὸ τοῦ παρακεκομμένου ἀργυρίου.

2041 Πόνηροϲ· ἔϲτι παρὰ Ἀριϲτοφάνει ἐν Πλούτῳ· πονήρουϲ γ᾿ [*](Ar.) εἰπαϲ ἡμῖν ϲυμμάχουϲ. ἀντὶ τοῦ μοχθηροὺϲ καὶ ἐπιπόνουϲ, ἀϲθενεῖϲ, ἀπράκτουϲ. ὥϲ φαμεν, πονήρωϲ ἔχει ἡμῖν τὰ πράγματα. ἢ ἀτυχήϲ, ἅθλιοϲ. ἐπὶ ὄνου πονήραϲ ὀχούμενοϲ. πόνηρον δὲ λέγει ὁ [*](Ε) Ἀπόϲτολοϲ τὸν ἐκ καταϲκευῆϲ εἴϲ τινα παρά του πόνον γινόμενον. [*](2038 cf. Zon. 1567 (in Rom. 1, 29, 1 Cor. 5, 8) 2049 —ὀξεῖα ═ P cf. Amon. 184, H ἐπὶ ϲώματοϲ— ὀξυτόνωϲ cf. Et. M, 682, 26, An. Ox. 1, 372, 29 Ammon. 227, Philop. diff, sch. Luc. 183, 1 πονηρὸν ὕδωρ Arr. An. 4, 4, 9 ὑνροῖϲ—πόλεωϲ Ar. Ban. 731 —3 c. sch. 733, vs. 13 οὐδὲν—22 Καλλικῶν Ar. Pac. 363 c. sch.; Call fr. 227 S. vs. 22 πονηροῦ sq. Ar. Pl. 862 c. sch. 2041 — πράγματα Ar. Pl. 220 c. sch. ἄθλιοϲ cf. sch. Ar. Nu. 102 vs. 27 πόνηρον — γινόμενον cf. ad 2038) [*](3038 cf. 2041 2039 ex v. Δ 1423 2040 Πονηρόν ὕδωρ cf. 2041 Ar. Ran. f. v. φαρμακόϲ; Pac. cf. vv. K 223 et 1610; Pl. cf. v. K 1981 2041 cf. 2038 et 2049) [*](1 κατακευῆϲ AMYP, 2041, Zon.; παραϲκευῆϲ GFVM 2039 om. AFV A(GFVM) 8 ἕλκει] ἔπαιϲε τὸν Ἰὼβ ἕλκει πονήρῳ mg. add, M cf. Et. ὀξυτόνωϲ] ὀξύνεται FV, Et. 9 ἅπαντα G, Ar. 10 οἶϲιν— 23 ἀργυρίου om. F 12 Καλικῶν cett.] Καλλιφῶν AacGMac 15 πάντα alt. —16 ποιῷ om. V 16 μέντοι] 20 Θεόγενεϲ A, cod. Ven. Ar. Θειάγενεϲ Bentley χεῖρα GV, sch., ει ?? in M Καλλιφόωντοϲ AacMac Καλλιφῶντοϲ G 22 φηϲὶ] Ὅρνιϲί φηϲι V 2041 om. A 24 ἔϲτι GM: ἐϲτι προπαροξύτονον V ef. vs. 8, om. F 25 ξυμμάχουϲ G ρον —23 γινόμενον om. V 28 τόν GM: τὸ F ἀπρά του] παῤ αὐτοῦ G τοῦ] πονήρουϲ καὶ add. F 25, 26 ἀϲθενεῖϲ, ἀπράκτουϲ om. 27 πόνηρον—28 γινόμενον  om. V 28 τὸν GM: τὸ F παρά του] παῤ αῦτοῦ G)

2042 Πονήϲαντα: ἀντὶ τοῦ παλαιωθέντα. Ἀρριανόϲ· τὰ δὲ πονήϲαντα αὐταῖϲ οὐ χαλεπῶϲ ἐπεϲκευάϲθη. καὶ αὖθιϲ· πονουμένῳ αὐτῷ περὶ τῆϲ βαϲιλείαϲ τῶν Πάρθων ξυμβάλλουϲι δύο τινέϲ.