Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

121 Παμμάχιον: παγκράτιον.

[*](Σ)

122 Πάμβαξ καὶ Παμβακίϲ: τὸ παρὰ πολλοῖϲ λεγόμενον βαμβάκιον. καὶ τὴν τρυτοδόκην κοιτίδα παμβακίδων.

[*](Anth.)

123 Πάμβορον: κάκοϲμον. Ἰώϲηποϲ· τὸ πάμβορον γεγενήκοι βορὰν [*](Ε) ἡδεῖαν ἐξ αὐτοῦ. τὸν λέοντα ϲημαίνων καὶ κηρία μέλιτοϲ.

124 Παμβορώτατον.

[*](Δ)

125 Παμβωτάδεϲ· Παμβῶται δῆμοϲ τῆϲ Ἐρεχθηΐδοϲ.

[*](Harp.)

126 Παμμήϲτορα: πάντων τεχνίτην.

[*](Σ)

127 Πάμπαν: παντελῶϲ. Δράκων δὲ ὁ Στρατονικεὺϲ ϲυναλοιφὴν [*](Σ) εἶναί φηϲιν ἐκ τοῦ. παντάπαϲι.

128 Παμπήδην: παντελῶϲ.

[*](Σ)

129 Παμπηϲίαν: πᾶϲαν τὴν κτῆϲιν. ϲὺ δ’, ὦ Σίκων καὶ Σενόφαντεϲ, [*](Ar.) αἴρεϲθε τὴν παμπηϲίαν.

130 Παμπόλη: ὄνομα πόλεωϲ.

[*](Δ)

131 Παμπόλλη: ἡ πολλὴ καὶ ποικίλη.

132 Πάμπλειϲτοϲ.

[*](Δ)

133 Παμπλήγδην.

[*](Δ)

134 Παμπληθεί· καὶ Πάμπληθεϲ, ἀντὶ τοῦ πολύ.

135 Παμπληθεῖϲ: πάνυ πολλάϲ.

[*](Σ)

136 Παμπρέπιοϲ, Πανοπολίτηϲ, ἐπῶν ποιητήϲ, ἀκμάϲαϲ κατὰ Ζήνωνα Hesy. τὸν βαϲιλέα. ἔγραψεν Ἐτυμολογιῶν ἀπόδοϲιν, Ἰϲαυρικὰ καταλογάδην.

137 Παμπρέπιοϲ· οὗτοϲ μέγα παρὰ Ζήνωνι ἐδυνήθη· γένοϲ μὲν [*](Ε) ὢν Θηβαῖοϲ τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον, φύϲει δὲ πρὸϲ ἅπαντα δεξιᾶ [*](118 ἐν sq. Xen. An. 5, 4, 12 119 ═ P, Ba 327,10 120 — λευκαινομένηϲ cf Et M. 650, 2, sch. K 7, sch. Ar. Nu. 965 τῆϲ sq. Men. Prot. fr.18, FHG 4, 225 ═ EL 451, 4 121 ═ P, Ba 327, 11 122 καὶ τὴν Anth. 6, 254, 6 123 κάκοϲμον Ar. Pac. 38 contulit Kust. τὸ— αὐτοῦ los. Ant. 5, 290 124 cf. Ambr. 90 125 Harp. 126 ═ P, Σᵃ, H cf. Ba 327,12 127 — τοῦ ═ P, Σa. cf. Ba 327, 13; — παντελῶϲ ═ gl. Dionys.; sch. A 422 (unde Et. M. 650, 22) cf H 128 ═ P. Ba 327, 15, Zon. 1526 cf H, sch Soph. Ai. 916; l. ═ Ambr. 357 129 Ar. Eccl. 867— 8 c. sch. 134 l. ═ Ps. Herodian. 255 cf. Ambr 352 135 ═ P, Ba 327, 16 137— p 14, 33 ἐθέλων Malch. fr. 20, FHG 4, 131) [*](120 init cf. v. Κ 2389; Men. cf. v. M 439 122 init. hinc v. B 90; Anth. cf. V. τρυτοδοκή 137 Match. cf. v ϲύνταξιϲ 1. μάγιϲτροϲ ex v. l 324; Dam. fr. 109 cf. v. Ε 1032) [*](4 Σκύρων V 14 ϲυναλειφὴν A, Σa ϲυναλιφὴν M, Phot. 128 post 133 V A(GFVM) 18 ἀείρεϲθε GVM 130 om F post 135 GM 131 om. AFT post 128 V 132 post 129 GFM, οrdo poscit 134 om. AF post 131 V 23 ἀντὶ τοῦ πολύ om V 25 Πανοπλίτηϲ FV 26, 27 καταλογάδην post ἀπόδοϲιν transpos. Bhd. repugnante Gustschmid 137 om A; Π, ὄνομα κύριον nec plura F; post 139 praemisso εἰϲ τὸ V 29 ὢν GM: ἦν V)

14
χρηϲάμενοϲ ἔρχεται εἰϲ Ἀθήναϲ, καὶ παρὰ τῆϲ πόλεωϲ γραμματικὸϲ αἱρεθεὶϲ ϲυχνά τε ἐπαίδευϲεν ἔτη καὶ ἐπαιδεύθη ὁμοῦ, ὅϲα ἦν ϲοφώτερα, ὑπὸ τῷ μεγάλῳ Πρόκλῳ. διαβολῆϲ δὲ αὐτῷ πρὸϲ Θεαγένην τινὰ τῶν ἐκεῖ γενομένων ϲυϲτάϲηϲ, ὑβριϲθεὶϲ ὑπ’ ἐκείνου καὶ μείζονοϲ ἢ ἐχρῆν διδάϲκαλον ὑπ’ αὐτοῦ πειραθεὶϲ ϲκευωρίαϲ ἦλθεν ἐϲ Βυζάντιον, τὰ μὲν ἄλλα ἀγαθὸϲ καὶ χρηϲτὸϲ φαινόμενοϲ, ὡϲ δὲ ἐν Χριϲτιανοὺϲ πάταϲ ἐχούϲῃ πόλει τὸ Ἑλληνικὸν αὐτοῦ τῆϲ θρηϲκείαϲ οὐκ ἔχον ὑπόκριϲιν, ἀλλὰ μετὰ παρρηϲίαϲ προδήλωϲ δεικνύμενον, εἰϲ τὴν τοῦ καὶ ἕτερα τῆϲ ἀρρήτου ϲοφίαϲ εἰδέναι ὑπόνοιαν ἦγε. ϲυϲταθέντα δὲ αὐτὸν ὁ Ἰλλουϲ μάγιϲτροϲ ἡδέωϲ δέχεται, καί τι καὶ δημοϲίᾳ ποίημα ἀναγνόντα λαμπρῶϲ τε ἐτίμηϲε καὶ ϲύνταξιν ἔδωκε, τὴν μὲν αὐτὸϲ ἰδίᾳ, τὴν δὲ ὡϲ διδαϲκάλῳ καὶ ἐκ τοῦ δημοϲίου. καὶ ἀπελθόντοϲ δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τὴν Ἰϲαυρίαν, οἱ βαϲκαίνοντεϲ αὐτῷ ϲυνθέντεϲ διαβολὴν τήν τε ἐκ τῆϲ θρηϲκείαϲ καὶ ὅτι μαγγανεύοι καὶ μαντεύοιτο τῷ Ἴλλου κατὰ τοῦ βαϲιλέωϲ, πείθουϲι τὸν Ζήνωνα καὶ τὴν Βηρίναν τότε μέγιϲτα δυναμένην τῆϲ πόλεωϲ ἐκπέμψαι. καὶ ὁ μὲν ἐϲ Πέργαμον ἔρχεται τῆϲ Μυϲίαϲ· Ἴλλουϲ δὲ πυθόμενοϲ κατὰ τὴν αὐτοῦ πρόφαϲιν ἐληλάϲθαι τὸν ἄνδρα, πέμψαϲ ἀναλαμβάνει αὐτὸν ἐϲ Ἰϲαυρίαν καὶ ϲύμβουλόν τε αὐτὸν καὶ ϲύνοικον ποιεῖται, καί, ἦν γὰρ πολιτικῆϲ ϲυνέϲεωϲ ἔμπλεωϲ, καὶ τὰ τῆϲ ἀρχῆϲ αὐτῷ πρὸϲ ἃ μὴ ϲχολὴν ἦγε διοικεῖν ἐπέτρεπεν, ἐλθών τε ἐϲ Βυζάντιον ϲυμπαρέλαβεν αὐτόν. καὶ ὅτε ἐγένετο ἡ Μαρκιανοῦ ϲύϲταϲιϲ, ἀποροῦντα τὸν Ἴλλουν αὐτὸϲ ἐπεθάρϲυνε, καὶ τοϲοῦτόν γε εἰπών ὅτι τὰ τῆϲ προνοίαϲ μεθ’ ἡμῶν ἐϲτι τεταγμένα, παρέϲχεν ὑποψίαν τοῖϲ τότε ὑπακούϲαϲιν ὡϲ ἔκ τινοϲ ἀδήλου ταῦτα θειάζοι προγνώϲεωϲ. καὶ ἐκβάντοϲ, ὥϲπερ δὴ καὶ ἐξέβη, τοῦ τέλουϲ, πρὸϲ τὴν τύχην τὸν λόγον ἐκείνου ϲυμβάλλοντεϲ, αὐτὸν πάντων αἴτιον, οἷα φιλεῖ ὅμιλοϲ, μόνον ὑπελάμβανον τῶν παραδόξωϲ αὐτοῖϲ ἀποβαίνειν δοκούντων. οὕτω μὲν οἱ ϲώφρονεϲ περὶ αὐτοῦ εἴκαζον. εἰ δέ τι καὶ ἄλλο ἦν, οὔτε ἰϲχυρῶϲ ἀνελεῖν οὔτε πείθεϲθαι ἔχω· ἀλλ᾿ ὁμοίωϲ καὶ μέγα καὶ ἐλάχιϲτον αὐτῷ πρώτῳ ἀνεκοινοῦτο. καὶ τότε τοίνυν αὐτὸν λαβὼν ἐϲ Νίκαιαν ἧκε χειμάϲων, εἴτε τὴν ἐκ τοῦ δήμου δυϲχέρειαν ἐκκλίνων εἴτε ἐπὶ ταῖϲ ϲφαγαῖϲ τὸν ἔχοντα τὴν πόλιν ἐκτρέπεϲθαι δαίμονα πρὸϲ ὀλίγον ἐθέλων. ὅτι ὁ Ἴλλουϲ, φιλολόγοϲ ὢν ὑπὸ παρουϲίαν ἀνδρῶν λογίων διεξοδικὸν περὶ ψυχῆϲ ἐβούλετο ἀκοῦϲαι λόγον. πολλῶν δὲ τῶν παρατυχόντων πρὸϲ πεῦϲιν αὐτοῦ ποικίλα φιλοϲοφηϲάντων, ἐπεὶ ἐξ ἀϲυμφωνίαϲ ὁ λόγοϲ ἀϲύϲτατοϲ [*](137 vs. 33 ὅτι—p 15, 12 πολιτείᾳ Dam. fr. 109. vs. 12 ἦν sq. Dam. fr. 168 cf. Phot. Bibl. 343b 15, 346b 23 —25 Πλάτων Gorp. 459b) [*](G V M) [*](3 τινὰ om. V 4 ἐκεῖ γενομένων V M; ἐγκειμένων G ἐκεῖ lac. γενομένων vel ἐλλογίμων Bhd. ἐ. δυναμένων Bekk ἐ. εὐγενῶν M. Schmidt 9 δὲ om. V 10 μάγιϲτροϲ om. GM; Ἴλλουϲ μάγιϲτροϲ mg. add M fort e v. l 323 13 θέντεϲ V 14 τῷ VM; τοῦ G 19 τε αὐτὸν om. V 20 καὶ del. ed. pr. ἦγε ϲχολὴν V 24 τεταγμένα om V ἀκούϲαϲιν V 25 ὥϲπερ — ἐξέβη om. V 28 οὕτω— 29 εἴκαζον] vitium perspexit Bhd. 28 αὐτὸν V 33 ὅτι om. G 35 τῶν GV; τὸν M 36 ἐπειδὴ G)
15
ὤφθη, Μάριοϲ ἔφη, δύναϲθαι Παμπρέπιον τὸ προβληθὲν ἀδιαπτώτωϲ ἐπιλύειν. ἦν δὲ οὗτοϲ μέλαϲ τὴν χροιάν, εἰδεχθὴϲ τὰϲ ὄψειϲ, γραμματιϲτὴϲ τὴν ἐπιϲτήμην, ἐκ Πανὸϲ ὁρμώμενοϲ τῆϲ ἐν Αἰγύπτῳ, πολὺν χρόνον κατ’ ἐπιγαμίαν διατρίψαϲ ἐν Ἑλλάδι. ἀχθεὶϲ οὖν παρὰ Μάρϲου πρὸϲ Ἴλλουν καὶ διελθὼν λόγον περὶ ψυχῆϲ ἐκ χρόνου κομ ψῶϲ πεφροντιϲμένον, ἐπεὶ ὁ οὐκ εἰδὼϲ τοῦ εἰδότοϲ ἐν οὐκ εἰδόϲιν, ὡϲ εἶπε Πλάτων, πιθανώτεροϲ ὑπάρχει, φενακιϲθεὶϲ Ἴλλουϲ μεμερι μνημένῃ ϲτωμυλίᾳ, λογιώτερον αὐτὸν πάντων ἔκρινε τῶν παιδευτῶν τῆϲ Κωνϲταντίνου. διὸ καὶ πολλὴν δοὺϲ αὐτῷ ἐκ δημοϲίων παραμυθίαν, τοὺϲ φοιτῶνταϲ ἐϲ μουϲεῖα κατ᾿  ἐκλογὴν ἐκέλευϲε παιδεύειν. ἡ μὲν οὖν εὐδαιμονία τούτου τοιαύτην ἀφορμὴν λαβοῦϲα πολλῶν αἰτία ἀτυχημάτων γέγονε τῇ πολιτείᾳ. ἦν δὲ ὁ Παμπρέπιοϲ Αἰγύπτιοϲ. ποιητικὸϲ δὲ ὢν καὶ πρὸϲ ποίηϲιν εὐφυὴϲ ἀφίκετο καὶ Ἀθήναζε, κατὰ τὴν ποιητικὴν ἐπιτήδευϲιν τὰ ἀναγκαῖα τῷ βίῳ προϲποριούμενοϲ. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι γραμματικὸν αὐτὸν ἐποιήϲαντο καὶ ἐπὶ νέοιϲ διδάϲκαλον ἔϲτηϲαν. ὁ δὲ φιλότιμοϲ ὢν καὶ οὐδενὸϲ ἐθέλων φαίνεϲθαι δεύτεροϲ, ἁμιλλώμενοϲ ἦν πρὸϲ ἅπανταϲ, πλὴν μόνου Πρόκλου καὶ τῶν ἄλλων φιλοϲόφων. τῆϲ δὲ οὐχ οἷόϲ τε ἦν οὐδὲ ἅπτεϲθαι τῆϲ ϲοφίαϲ. περὶ δ’ οὖν τὴν ἄλλην προπαιδείαν οὕτω διεπονεῖτο καὶ ἐϲ τοϲοῦτον διεγυμνάζετο ὁ Παμπρέπιοϲ, ὥϲτε ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ λογιμώτατοϲ εἶναι ἔδοξε καὶ πολυμαθέϲτατοϲ τῶν αὐτόθι παιδείαϲ μετειληχότων, Πλουτάρχου τε τοῦ Ἱερίου, ἀνδρὸϲ Ἀθηναίου, καὶ Ἀλεξανδρέωϲ Ἑρμείου τοῦ ῥήτοροϲ, ὧν τὸ κλέοϲ ὑπερβαλεῖν ἐϲπουδάκει τῆϲ πολυμαθίαϲ. τέωϲ μὲν τοίνυν ἐτιμᾶτο πρὸϲ τῶν Ἀθηναίων, οἷα διδάϲκαλοϲ οὐκ ἀγεννήϲ· μετὰ δὲ ταῦτα ἀρχὴ ἑτέρων πραγμάτων αὐτὸν διαδέχεται μεγίϲτων τε καὶ κακίϲτων, ἶνα μάθωμεν τὰϲ τῆϲ τύχηϲ μεταβολὰϲ ἐλεγχούϲαϲ ἑκάϲτοτε τῶν ψυχῶν τὰϲ παντοίαϲ προαιρέϲειϲ οὐδὲ μιᾶϲ ἦττον μέθηϲ ϲυμποτικῆϲ.

138 Παμφαήϲ: ἡ πᾶϲι φαίνουϲα φαιδρότηϲ.

139 Παμφίλη, Ἐπιδαυρία, ϲοφή, θυγάτηρ Σωτηρίδου, οὗ λέγεται [*](Hesy.) εἶναι καὶ τὰ ϲυντάγματα, ὡϲ Διονύϲιοϲ ἐν τῷ λ’ τῆϲ Μουϲικῆϲ ἱϲτορίαϲ· ὡϲ δὲ ἕτεροι γεγράφαϲι Σωκρατίδα τοῦ ἀνδρὸϲ αὐτῆϲ. Ἱϲτορικὰ ὑπομνήματα ἐν βιβλίοιϲ λγ΄, Ἐπιτομὴν τῶν Κτηϲίου ἐν βιβλίοιϲ γ΄ [*](138 ═ P, Baa 327, 17 cf. H, Byz. Zt. 16, 64 vs. 16) [*](139 cf· v. Σ 875—6) [*](1 Μάρϲοϲ Eec, Κust. cf. vs. 5 Παμπρεπίῳ GM 1, 2 ἀδιαπτώτωϲ AGVM(E) om. V 2 εἰδεχθεὶϲ M εἰδεχθεὶϲ καὶ V καὶ εἰδεχθὴϲ Bhd. 3 τῆϲ Αἰγύπτου V 4 ἐν] ἐν τῇ G 5 Μαρίου Eac cf. vs. 1 5. 6 κομψῶϲ post πεφροντιμένον transpos. G 6 ὁ om V 8 πάντωϲ V K Κωνϲταντίνου] πόλεωϲ add. Kust. αὐτῷ post δημοϲίων transpos. G ἐκ] τῶν add. Bekk. 10 κατ’ ἐκλογὴν om. V ἐκέλευε G 13 ποιητικὸϲ] ποιητὴϲ ed. pr. 16, 17 δεύτεροϲ φαίνεϲθαι G 17 ἦν om V Πρόκλου μόνου G 18 τῆϲ] τοῦ Bekk τε V; om. GM οὐδὲν V 21> 22 μετειληχόντων V 22 Πλουτάρχου τε τοῦ ἐρίου] Ἱ. τε τ. Πλ. coll Phot. Bibl. 342a 16 Asmus, Byg. Zt 18, 467, 5 post καὶ lac. statuit Asmus 23 24 τῇ πολυμαθίᾳ Bhd. 27 ἑκάϲτω τε V 31 τῷ V; τῇ AGM 33 λγ΄] λ??΄ V ἐν alt. om. V βιβλία V cp. A)

16
ἐπιτομὰϲ ἱϲτοριῶν τε καὶ ἑτέρων βιβλίων παμπλείϲταϲ, Περὶ ἀμφιϲβητήϲεων, Περὶ ἀφροδιϲίων καὶ ἄλλων πολλῶν.

[*](EV)

140 Παμφιλίδαϲ, Ῥοδίων ναύαρχοϲ· ὃϲ ἐδόκει πρὸϲ πάνταϲ τοὺϲ καιροὺϲ εὐαρμοϲτότεροϲ εἶναι τοῦ Παϲιϲτράτου, διὰ τὸ βαθύτεροϲ φύϲει καὶ ϲταϲιμώτεροϲ μᾶλλον ἢ τολμηρότεροϲ ὑπάρχειν. ἀγαθοὶ γὰρ οἱ πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οὐκ ἐκ τῶν κατὰ λόγον, ἀλλ’ ἐκ τῶν ϲυμβαινόντων ποιεῖϲθαι τὰϲ διαλήψειϲ.