Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

266 Ὦτοϲ: ὄρνεον, ὅπερ ἐπαινούμενον καὶ ἀντορχούμενον ὥϲπερ ὁ [*](Σ) νυκτικόραξ ἁλίϲκεται. διόπερ καὶ τοὺϲ χαύνουϲ καὶ κενοδόξουϲ οὕτω καλοῦϲιν.

267 Ὡυτόϲ: ὁ αὐτόϲ.

[*](Δ)

268 Ὤφελεν: εὐκτικόν. ἔϲτι δὲ καὶ ὤφελον. ζήτει ἐν τῷ ο μίκρῳ. [*](Δ) [*](260 τοῦτο sq. Ar. Ran. 952—3 c. sch. 261 Ar. Pl. 66 c. sch.; Crat. fr. 360 262 ═ Ambr. 226, Ps. Herodian 104 et 227 cf. H, Zon. 1897 sch Δ 140, Ammon. 282 263 cf. Polyb. 12, 13,1 (═ v. Δ 472 cett.); l. cf. Diogen. VIII 72; Tim. fr. 140, FHG 1, 227; F GrHist 76 fr. 8 234 — ὠτία cf. Ambr. 224, Zon. 1896 sch. Ψ 264. Ὠτίον cf. Ambr. 228 265 — ὠτοθλαδίαϲ pr. ═ Ael. D. fr. 335 ap. Eust. I. 1324, 37 cf. Et. M. 826, 29 ═ Bk. 287,12; H ὠτοθλαδίαϲ alt. — Καρύϲτιοϲ Laert. 5, 67 καὶ τέλοϲ sq. Metaphr. PG 25, CXCIII b 266 — ἁλίϲκεται cf. H, Zon. 1896, Aristot. h. a. 9, 12 p. 597 b 24 267 ═ Ambr. 231 cf. sch. E 396 ═ Et. M. 826, 1 268 — ὤφελον cf. Ambr. 0 681, Phot. v. ὄφελον) [*](265 cf. v. τῶν ὤτων 266 cf. v. K 1896) [*](2 Κτηϲιφῶντι] Δημοϲθένει ἐν τῷ ὑπὲρ Κοι. tentaverim Νικοφῶντι Ruhnken AF( GSM) Κρατίνῳ ex 261 temere Bhd. γὰρ] δὲ sch. Ap.; oratio manca sec. Bhd. δὲ om. AS 4 φαϲιν Acp 7 δημοκράτουϲ cp. A 261 om. A, non nov. gl. S 10 τὸ ὦ τάν om. S ὡϲ om. G 11 ὦ—12 ἐθελήϲετον om. F 263 om. F 14 Τίμαιοϲ et ἱϲτορεῖ Jacoby 17 Πυθίαν G 19 καὶ alt. om. A, nov. gl. 20 ὠτοθλαδίαϲ om. S, nov. gl. FGM, extra ord. 21 ὠτοθλαδίαϲ—Καρύϲτιοϲ om. F καὶ om. S ἐμπινὴϲ e Laert. Gsf.: ἐμπεινὴϲ ASM ἐμποινὴϲ G 22 καὶ—23 καταψηφίζεται om. AFG mg. M 25 ἐξαλίϲκεται F 28 δὲ ex A solo καὶ ὤφελον om. F)

630

[*](Soph.) ὤφελε πρότερον αἰθέρα δῦναι μέγαν ἢ τὸν πολύκοινον ᾅδην κεῖνοϲ ἀνήρ, ὃϲ ϲτυγερὸν ἔδειξεν ὅπλων Ἕλληϲι κοινὸν Ἄρη. τουτέϲτιν ὤφελε πρότερον ἀφανὴϲ γενέϲθαι ἐκεῖνοϲ ὁ ἀνήρ, ὁ πρῶτοϲ εἰϲενεγκὼν εἰϲ Ἕλληναϲ πολεμιϲτήρια ὅπλα.

[*](Ε)

269 Ὠφελείαϲ: χρείαϲ, τὴν διαρπαγὴν τῶν λαφύρων. ὁ δὲ Πόπλιοϲ εἰϲελθὼν εἰϲ τὴν πόλιν ἐκέλευϲε κτείνειν ἅπαντα τὸν παρατυχόντα καὶ μηδενὸϲ φείδεϲθαι μηδὲ πρὸϲ τὰϲ ὡφελείαϲ ὁρμᾶν, μέχριϲ ἂν [*](Δ + Anth.) ἀποδοθῇ τὸ ϲύνθημα. ἐν δὲ Ἐπιγράμμαϲι διὰ τοῦ ι· ὧδε νέμοιϲ ἠέροϲ ὠφελίην. διὰ τὸ μέτρον.

[*](Σ?)

270 Ὠφέλιμον πρᾶγμα: ὅτι τοιοῦτον, ὥϲτε εὐλόγωϲ αὐτὸ αἱρεῖϲθαι [*](Δ) πρὸϲ αὔξηϲιν καὶ προϲθήκην. Ὀφέλλω γὰρ τὸ αὐξάνω. [*](Ε) Ξενοφῶν· ἐπεὶ δὲ οὐδὲν ὠφέλιμον ἔλεγον, κατεϲφάγηϲαν.

[*](Δ)

271 Ὠφελιμώτεροϲ.

[*](Hesy.?)

272 Ὠφελίων, κωμικόϲ. μέμνηται αὐτοῦ καὶ Ἀθηναῖοϲ ἐν τῷ δευτέρῳ βιβλίῳ τῶν Δειπνοϲοφιϲτῶν. φηϲὶ δὲ τῶν δραμάτων αὐτοῦ εἶναι ταῦτα· Δευκαλίωνα, Κάλλαιϲχρον, Κένταυρον, Σατύρουϲ, Μούϲαϲ, Μονοτρόποϲ.

[*](Synt.)

273 Ὠφελῶ· αἰτιατικῇ

[*](Δ)

274 Ὤφειν: ἀντὶ τοῦ εἶδον. ὄφιν ὤρειν ὀδωδότα.

[*](Ar.)

275 Ὦ ᾿φήμερε: ὦ ἄνθρωπε. οὕτω παρειϲάγει Ἀριϲτοφάνηϲ ἐν Νεφέλαιϲ τὸν Σωκράτην λέγοντα, ὦ θνητέ, ὦ ἄνθρωπε, ὦ τὰ ἐφήμερα φρονῶν. τοῦτο δὲ λέγει, ὡϲ αὐτὸϲ λοιπὸν τὰ τῶν θεῶν φρονῶν καὶ ὑπερηφανῶν τὰ τῶν ἀνθρώπων διὰ τὸ φροντίζειν περὶ μετεώρων. ἢ ὅτι ἐλέγετο ὁ Σωκράτηϲ Σειληνῷ παρεμφερὴϲ εἶναι· ϲιμόϲ τε γὰρ καὶ φαλακρὸϲ ἦν. περιέθηκεν οὖν αὐτῷ φωνὴν τὴν τοῦ παρὰ Πινδάρῳ Σειληνοῦ. ὁ γάρ τοι Πίνδαροϲ διαλεγόμενον παράγων τὸν Σειληνὸν τῷ Ὀλύμπῳ τοιούτουϲ αὐτῷ περιέθηκε λόγουϲ· ὦ τάλαϲ, ἐφήμερε, νήπιε, βάζειϲ χρήματά μοι διακομπεύων. ἅμα δὲ καὶ ὡϲ ὑπερηφάνοῦντοϲ λοιπὸν τοῦ Σωκράτουϲ τὰ ἀνθρώπινα καὶ ἐν θεοῖϲ ὄντοϲ αὐτοῦ, διότι μετεωρολέϲχηϲ ἦν, οὕτω τὸ ἐφήμερον ἐποίηϲεν αὐτὸν λέγοντα.

[*](268 vs. 1 ὤφελε sq. Soph. Ai. 1192—6 c. sch. 269 ὁ—ϲύνθημα Polyb. 10 15, 4 διὰ τοῦ ι cf. Ambr 234, Zon. 1897 ὧδε— ὠφελίην Anth. 6, 187, 6 270 ἐπεὶ sq. Χen. An. 4, 1, 23 271 cf. Ambr. 233 ═ Zon. 1897 272 δευτέρῳ cf. Ath. 2, 43 f, 66 d, 67a; Κάλλαιϲχρον Ath. 3,106a 273 ═ Synt. Gud., An. Ox. 4, 307,1 et 11 274 εἶδον aliter Ambr. 239. ὄφιν ὤρειν cf. Ps. Herodian. 271 275 sch. Ar. Nu. 223; Pind. fr. 157)[*](270 cf. v O 996)[*](AF(GSME))[*]( 1 κεῖνοϲ—4 ὅπλα om. F 2 Ἄρη A, Soph.: Ἄρην S ἄρρην G ἄρνην M 5 ὁ—9 μέτρον om. F 6 εἰϲ om. G τὴν om. SM 7 ὠφελείων A 12 Ξενοφῶν —13 Ὠφελιμώτεροϲ om. F 12 δὲ om. S 14 κωμικόϲ—17 Μονοτρόπουϲ] ὄνομα κύριον F 16 Σατύρουϲ — 17 Μονοτρόπουϲ ad Phrynichum rettulit Mein cf. Bh. Mus. 57, 488, 1 17 Μονότροπον cοll. v. Φρύνιχοϲ 2 Toup 19 ὄφιν—ὀδωδότα om. F; ὤφειν ὀδωδότα, ὄφιν δέ temere Bhd. 20 προϲάγει GM ἐν om. F 21 ὦ sec. om. F 22 τοῦτο—30 λέγοντα om. F 25 τὴν τοῦ παρὰ Κusτ.: τὴν περὶ τοῦ παρὰ M τήν περὶ τοῦ G περὶ τοῦ S παρὰ τοῦ A et ss. περὶ τοῦ Ε τὴν παρὰ cod. V in sch. Πινδάρου AE)

631

276 Ὠφθαλμιϲμένουϲ: ὠφθαλμιϲμένουϲ ἄνθραξι καὶ ἠλέκτροιϲ [*](Ar.) εἶχον τοὺϲ πόδαϲ αἱ κλίναι τῶν ἀρχαίων.

277 Ὦφθον: ἀντὶ τοῦ ὤφθηϲαν.

[*](Δ)

278 Ὦ φθόρε: ὦ ὄλεθρε. ἄπαγ᾿ ἐϲ μακαρίαν ἐκποδών, ὦ φθόρε.

[*](Ar.)

279 Ὤφληϲα: ἐχρεώϲτηϲα.

[*](Δ)

280 Ὦ φῶϲ, κακοῖϲι τοῖϲ ἐμοῖϲιν, ἧκε καὶ τὸν φίλον ἀπόδειξον δεομένῳ τῆϲ ϲῆϲ δεξιᾶϲ. γενοῦ τὴν τελευταίαν χρείαν Μιθριδάτηϲ ἄλλοϲ ἐμοί: ταῦτά φηϲι Μιθριδάτηϲ πιὼν φάρμακον καὶ δυϲθανατῶν.