Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
251 Ὡϲ τύπῳ εἰπεῖν: ἀντὶ τοῦ ὡϲ κοινότερον καὶ καθόλου εἰπεῖν.
252 Ὡϲ οἷόν τε: ὡϲ δυνατόν.
253 Ὣϲ φάϲαν ἡ πληθύϲ: παῤ Ὁμήρῳ. πρὸϲ τὸ νοητὸν ἀπήντηκε· τῷ γὰρ ἔννοιαν ἔχοντι πλήθουϲ ὀνόματι πληθυντικὸν ῥῆμα ϲυνέζευξε. καί, ἀγρόμενοι πᾶϲ δῆμοϲ.
254 Ὡϲ ϲφόδρα: οἷον θαυμαϲτῶϲ, καὶ ὑπερφυῶϲ.
255 Ὤϲφροντο: ὠϲφραίνοντο. ἀντὶ τοῦ ᾔϲθοντο· διὰ οἴνου γάρ εἰϲι αἱ ϲπονδαί. δἰ αἰϲθήϲεωϲ δὲ ἡ αἴϲθηϲιϲ τῇ ἀναφορᾷ τοῦ οἴνου.
256 Ὠϲχοφόρια: Σκιράδοϲ Ἀθηνᾶϲ ἑορτή· ὦϲκαι γὰρ καὶ ὦϲχαι, τὰ μετὰ τῶν βοτρύων κλήματα.
257 Ὠϲχοφόροϲ: δύο ἦϲαν τῶν γένει καὶ πλούτῳ προεχόντων. ἡ δὲ ὤϲχη κλῆμά ἐϲτι, βότρυαϲ ἐξηρτημένουϲ ἔχον. ταύτην δ᾿ ἔνιοι ὀρεϲχάδα καλοῦϲιν.
258 Ὦτα κατεαγότα· ἤδη γὰρ ἐνίοιϲ τῶν τὰ ὦτα κατεαγότων καὶ διεφθαρμένων τὰϲ διανοίαϲ εἰϲ κωμῳδίαν ἐτράπη καὶ γέλωτα πολὺν τὰ τῆϲ φιλοϲοφίαϲ ἀπόρρητα. Δαμάϲκιόϲ φηϲι, διὰ τὸ τινὰϲ ἐκφερομυθεῖν τὰ τῆϲ φιλοϲοφίαϲ ἀπόρρητα.
260 τάν, ὦ οὗτοϲ, ὦ τάλαν καὶ ὦ μέλεε: ταῦτα παρὰ τοῖϲ νεωτέροιϲ ὑπὸ μόνων λέγεται γυναικῶν, παρὰ δὲ τοῖϲ παλαιοῖϲ καὶ [*](248 sch. Ar. Lys. 330 249 μηδὲ sq. Marc. 9, 3, 3 250 ἥ— εἰκόϲ alt. Aelian. fr. 307 ἀκόλουθον cf. Ba 421, 30 τάχα cf. H v. εἰκόϲ, Ba 208, 31 252 Tim. cf. H, Moer. 214, 28 253 ═ sch. A (Aristonic.) in B 278 cf. An. Ox. 2, 469, 22 255 sch. Ar. Ach. 179 256 cf. H, Et. M. 824, 55; ἑορτή cf. L 257 Harp. 258 ἤδη—ἀπόρρητα Dam. fr. 77 Phot. B??bl. 341 b 1417 259 — γενικῇ cf. Synt. Laur., An. Ox. 4, 307, 10; l. cf. Ambr. 229 Ὠτακουϲτήϲ ═ Ambr. 223 260 — p. 629, 6 ἔταν ═ sch. Pl. Ap. 25 c cf. H; Tim. ═ Bk 318, 4; sch. Ar. Pl. 66, Hellad. ap. Phot Bibl. 530 b 2 sq., Et. M. 825, 13 (partim ex Orione 170, 26); Nicophont. fr. 29 (1, 780, K.) sed fort. Dem. 18, 312) [*](250 cf. v 0 853; διάφορα — καὶ ex v. El 83; τάχα cf. v. El 83 251 hinc 228 cf. v N 607 253 cf. v. A 367 257 cf. v. 0 725 258 cf. v. K 903 et v. τὰ ὦτα 260 cf. 84) [*](AF(GSM))[*]( 2 μηδὲ— 3 ἔχειν om F 3 τὸν om. A 250 om. A 4 τε pr.] γε Bhd. 5 διάφορα — καὶ om. F διάφορα SM: καὶ διάφορα δὲ G 251 om. F, non nov. gl. S 253 om. A 9 παρ 11 δῆμοϲ om. 13 διὰ — 16 καὶ om. F 14 αἰϲθήϲεωϲ] ὀϲφρήϲεωϲ Dind. 16 ὦϲκαι] ὄϲχαι vel ὦϲχοι Bhd. καὶ om. S 257 om. F 18 τῶν] τῷ A cf. v. O 725 19 οἱ δὲ ὦϲχοι GSM 21 ἤδη — καὶ] τῶν F 22 εἰϲ—24 ἀπόρρητα om. F 23 Δαμάϲκιόϲ—24 ἀπόρρητα om. GS 25 τὰ] τὸ G 27 οὖτοϲ] φίλε S ὦ τάλαν om. G μέλε ex 84 Gsf. 27 ταῦτα—p. 629, 9 ϲόν om. F)
261 Ὦ τάν: οὐ πρὸϲ ἔνα μόνον τὸ ὦ τάν, ἀλλὰ καὶ πρὸϲ δύο. ὡϲ [*](Ar.) Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· ὦ τάν, ἀπαλλάχθητον ἀπ᾿ ἐμοῦ. καὶ Κρατῖνοϲ ἆρά γε, ὦ τάν, ἐθελήϲετον;
262 Ὠτειλή: τραῦμα.
[*](Δ)263 ᾯ τὸ ἱερὸν πῦρ οὐκ ἔξεϲτι φυϲῆϲαι· Τίμαιον ἐν λη΄ [*](Prov. (Σ)) ἱϲτορεῖ, ὡϲ οἱ περὶ Δημοκλείδην κατὰ Δημοχάρουϲ εἶπον, ὅτι μόνῳ αὐτῷ πάντων Ἀθηναίων οὐκ ἔξεϲτι τὸ ἱερὸν πῦρ φυϲῆϲαι, ὡϲ μὴ καθαρεύοντι τοῖϲ ἄνω μέρεϲιν. Δοῦριϲ δὲ ἐν τῇ δεκάτη Πυθέαν κατὰ Λημοϲθένουϲ τὸ ὅμοιον εἰπεῖν.
264 Ὠτόειϲ: ὁ ἔχων ὠτία. καὶ κλίνεται ὠτόεντοϲ. καὶ Ὠτίον.
[*](Δ.)