Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
962 0ὐϲίαϲ δίκη: οὐϲίαϲ εἰϲάγουϲι δίκην πρὸϲ τοὺϲ ἑαλωκόταϲ ἐν προτέρᾳ δίκῃ χρέουϲ ἢ καρποῦ· ὥϲτε ἀπολαμβάνειν αὐτοὺϲ ἐξ ὅληϲ τῆϲ οὐϲίαϲ, ἃ κατεδίκαϲαν.
963 0ὐϲίαϲ δίκη· οἱ δικαζόμενοι περὶ χωρίων ἢ οἰκιῶν πρὸϲ τοὺϲ ἔχονταϲ, οὐϲίαϲ ἐδικάζοντο τὴν δευτέραν δίκην. ἡ δὲ προτέρα ἦν τῶν μὲ οἰκιῶν ἐνοικίου, τῶν δὲ χωρῶν καρποῦ, τρίτη δὲ ἐπὶ τούτων ἐξούληϲ. καὶ ἐξῆν τοῖϲ ἑλοῦϲι κρατεῖν τῶν κτημάτων, καὶ τὴν δίκην τοῦ καρποῦ ἢ τοῦ ἐνοικίου, ἢ καὶ τὴν δευτέραν ἡττηθεῖεν τὴν τῆϲ οὐϲίαϲ· εἰ δὲ καὶ ἐξούληϲ ἁλοῖεν, οὐκέτι ἐξῆν κρατεῖν, ἀλλ᾿ ἐξίϲταϲθαι ἤδη τῶν κτημάτων ἔδει τοῖϲ καταδικαϲαμένοιϲ.
964 Οὐϲία φανερὰ καὶ ἀφανήϲ· Λυϲίαϲ ἐν τῷ ὑπὲρ Φερενίκου λέγει· εἰ μὲν γὰρ ἀγροὺϲ κατέλιπεν Ἀνδροκλείδηϲ ἢ ἄλλην φανερὰν οὐϲία, ἐξῆν ἂν εἰπεῖν τῷ βουλομένῳ, ὅτι οὐδὲν μὲν ψεύδεται, αὑτῷ δὲ δέδοται· περὶ ἀργυρίου καὶ χρυϲίου καὶ ἀφανοῦϲ οὐϲίαϲ δῆλον ὅτι ὅϲ τιϲ ἔχων αὐτὰ φαίνεται, τούτῳ δέδωκεν.
965 0ὐϲιῶϲαι· αἰτιατικῇ. Πιϲίδηϲ· καὶ πάνταϲ ἡμᾶϲ οὐϲιῶϲαί ϲοι θέλειϲ καὶ τεκνοποιεῖν τῷ θεῷ καθημέραν.
966 0ὐ ϲταθμητή· ὅτι Ἀλιγέρνηϲ ὁ Γότθοϲ τοϲοῦτον ἦν κρατερὸϲ ταῖϲ χερϲίν, ὡϲ τὰ τούτου βέλη ἀφιέμενα ῥοίζῳ τε πολλῷ καὶ ταχυτῆτι οὐ ϲταθμητῇ φέρεϲθαι. ζήτει ἐν τῷ Ἀλιγέρνηϲ.
967 0ὐ ϲτήϲομαι λέαινα ἐπὶ τυροκνήϲτιδοϲ· ζήτει ἐν τῷ τυρόκνηϲτιϲ.
[*](962 ═ P2 cf. Bk. 192, 1 porro P 1 ═ Bk. 285, 33 963 Harp. ═ P 3 934 cf. Harp. v. ἀφανήϲ (═ v. A 4552); fonti rhetor iure attr. entzel; Lys fr. 234 935 αἰτιατικῇ cf. Synt. Laur. et Gud. καὶ sq. Pisid. fr. 132)[*](966 ex v. A 1215)[*](A(GVM))[*]( 2 καί—3 κτῆϲιν om. V 4 καλοῦϲι V 6 καὶ] εἰϲ add, G 9 ἡ om. A 11 αὐτῷ V 14 ὥϲτε AGM: ὡϲ δὲ V ὡϲ δέον Phot. 17 νίκην A 20 τοῦ om. G ἢ alt.] εἰ GMec, Harp. ep. 934 non nov. gl. V 24 Ἀνδροκλείδηϲ G, Dionys. de Isaeo 6: Ανδρακλείδηϲ AVM 25 οὐδὲν] οὗτοϲ Scheibe αὑτῷ] + ss. M 26 δὲ om. AV περὶ] δὲ add. Scheibe et Hermann 27 δέδωκεν] δέδοται Bekk. 965—77 om. A 28 αἰτιατικῇ om. V 966—7 om. V)968 0ὐτάϲαϲ: πλήξαϲ, τρώϲαϲ. ὁ δὲ τῷ δόρατι αὐτὸν οὐτάϲαϲ κατέβαλεν. [*](Δ + Ε) ὅτι βαλεῖν τὸ πόρρωθεν πέμψαι, οὐτάϲαι δὲ καὶ νύξαι καὶ τύψαι τὸ [*](Suid.) ἐκ χειρὸϲ τρῶϲαι.
969 Οὔτε ϲὺν πανωλέθροιϲιν, οὐδ᾿ ἄνευ πανωλέθρων: [*](Ar.) παροιμία. κακὸν γυναῖκεϲ· ἀλλ᾿ ὅμωϲ, ὦ δημόται, οὐκ ἔϲτιν εὑρεῖν οἰκία ἄνευ κακοῦ. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· κἄϲτ᾿ ἐκεῖνο τοὖποϲ ὀρθῶϲ κοὐ κακῶϲ εἰρημένον, οὔτε ϲὺν πανωλέθροιϲι, καὶ τὰ ἑξῆϲ.
970 0ὔτε του: ὥϲπερ παρὰ Αἰολεῦϲι τὸ ὅτινα κοινόν ἐϲτι κατὰ [*](Soph.) γένοϲ, οὕτω καὶ παρὰ Ἀττικοῖϲ τὸ οὔτε του κοινῶϲ λέγεται. οὔτε του κλύων ϲάλπιγγοϲ.
971 Οὐτήτειρα: πληκτική. καί μέ τιϲ οὐτήτειρα παρὰ ϲφυρὰ διψὰϲ [*](Anth.) ἔχιδνα, ϲαρκὶ τὸν ἐκ γενύων πικρὸν ἐνεῖϲα χόλον, ἠελίου χήρωϲεν.
972 0ὐτιδανόϲ: οὐδενὸϲ ἄξιοϲ.
973 Οὔτιδεϲ καὶ Σωρῖται: παραλογιϲμοὶ οὕτω καλούμενοι. καὶ 0ὔτιϲ, παῤ Ομήρῳ οὐδείϲ· οὔτιϲ γὰρ ὁ Ὀδυϲϲεύϲ. οὔτιϲ ἔϲθ᾿ ὃϲ οὐ τὸν τοῦ μανέντοϲ κἀπιβουλευτοῦ ϲτρατοῦ ξύναιμον ἀποκαλοῦντεϲ. [*](Soph.) Ἀττικόν ἐϲτι τὸ ἐπιφέρειν ἑνικοῖϲ πληθυντικά, οἷον οὔτιϲ ἀποκαλοῦπεϲ.
974 Οὔτοι: ἀντὶ τοῦ οὐ μήν. Δαβὶδ εἶπεν ὑπὸ κυρίου πειραζόμενοϲ· ϲτενά μοι [*](Suid.) πάντοθεν τὰ τρία ἐπιτίμια· πλὴν ἐμπεϲοῦμαι εἰϲ χεῖραϲ κυρίου. καὶ ἐξελέξατο τὸ θάνατον, καὶ ἀπέθανον ἀπὸ πρωΐθεν μέχρι ὥραϲ ἀρίϲτου χιλιάδεϲ ο΄. καὶ εἶπε Δαβίδ· ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ κακοποιήϲαϲ, οὔτοι τὰ πρόβατα. ἀντὶ τοῦ οὐδαμῶϲ.
975 0ὑτοϲί: οὗτοϲ ὁ ἄνθρωποϲ. ἀντὶ ὀνόματοϲ κέχρηται τῷ [*](Δ Ecl.?) οὑτοϲί, τὸ δὲ ι ἐπέκταϲιϲ. Οὕτωϲ δὲ ἐπιρρηματικῶϲ, καὶ Οὑτωϲί, [*](Δ) [*](968 — τρώϲαϲ cf. Zon. 1486, H vv. οὔτα, οὔταϲαι, οὔταϲεν, Et. M. 642, 47 sch. Ξ 128 969 Ar. Lys. 1038—9 c. sch.; Susarion. vs. 3—4 (1 p. 3 Κ.) 970 Soph. Ai. 290—1 c. sch. 971 καὶ sq. Anth. 7, 172, 5—7 972 ═ P, Ba 322, 29, Pap. Friburg 12 c vs. 1 cf. H; sch. A 293, unde Et. M. 643, 4 973— καλούμενοι cf. Laert. 7, 82 Οὔτιϲ—οὐδείϲ cf. H; οὔτιϲ alt.—Ὀδυϲϲύϲ cf. An. Ox. 1, 314, 11, unde Et. M. 643,14 οὔτιϲ ἔϲθ᾿ sq. Soph. Ai. 725—7 c. sch 727 974 οὐδαμῶϲ cf. P 975 — ἄνθρωποϲ cf. Ambr. 606, Zon. 1480 ἀντὶ—ἐπέκταϲιϲ cf. An Ox. 1, 321, 21, unde Et. M. 643, 21 Οὕτωϲ— p. 594, 1 οὕτωϲ pr. cf. H) [*](968 ὅτι sq. ex v. B 77 969 cf. v. τοὖποϲ 971 cf. v. Ε 1287 974 Δαβὶδ pr.— πρόβατα ex v. Δ 94) [*](1 ὁ—7 ἑξῆϲ om. F 2 ὅτι—3 τρῶϲαι om. V 969 non nov. gl. V GFVM 4 οὐδ᾿ VMac, v. τοῦποϲ, cod. R in Ar.: οὔτ᾿ GMYP, cod. B in Ar. ἄνευ πανωλέθρων] π. ἄνευ V 5 εὑρεῖν] οἰκεῖν MYP, v. τοῦποϲ, Toup, sch. cett. 6 καὶ om. G κᾆτ᾿ G 8 ὅτινα F, sch.: ὅντινα GVM κατὰ om. F 9 παρὰ] τοῖϲ add. GM κοινῶϲ—10 ϲάλπιγγοϲ om. F 11 καί—12 χήρωϲεν om. F 15 παῤ Ὀμήρῳ om. F οὔτιϲ ἔϲθ᾿—17. 18 ἀποκαλοῦντεϲ om. F, nov. gl. M 16 ξυναίμονα V cf. sch. 17 πληθυντικά ed. pr., schh.: πληθυντικόν V παθητικά GM 974 om. FV 19 et 22 Οὔτι G 19 ὑπὸ] ὑπὸ τοῦ G 20 τρία] ταῦτα add. G 24 Οὑτοϲίν G ἀντὶ] τοῦ add. FV τῳ VM: τὸ F τοῦ G 25 τὸ—p. 594, 2 μηδενόϲ om. F 25 ι G, Et.: ϲι VM δὲ alt. GM: καὶ V Οὑτωϲίν G)
973 Οὕτω πολυφόρῳ ϲυγκέκραμαι δαίμονι: ἀντὶ τοῦ πολλά μοι κακὰ ὑφ᾿ ἕνα καιρὸν φέροντι· ἢ ποικίλῳ. Ἀριϲτοφάνηϲ.
977 0ὐ τρέφει μία λόχμη δύο ἐριθάκουϲ: ἐπὶ τῶν ἐκ μικροῦ τινοϲ κερδαίνειν ϲπουδαζόντων· ἐρίθακοϲ δέ ἐϲτιν ὄρνεον μονῆρεϲ καὶ μονότροπον.
978 Οὐ φροντὶϲ Ἱπποκλείδῃ: παροιμία, ἧϲ μέμνηται Ἕρμιπποϲ ἐν Δημόταιϲ. Ἱπποκλείδηϲ ὁ Γιϲάνδρου μέλλων γαμεῖν Ἀγαρίϲτην τὴν Κλειϲθένουϲ τοῦ Σικυωνίου θυγατέρα τοῦ τυράννου ἐν αὐτῇ τῇ τῶν γάμων ἡμέρᾳ ἐπωρχήϲατο περιττῶϲ. μεταβουλευϲαμένου δὲ τοῦ Κλειϲθένουϲ καὶ Μεγακλεῖ τῷ Ἀλκμαίωνοϲ τὴν θυγατέρα δόντοϲ, πρὸϲ δὲ τὸν Ἱπποκλείδην φανερῶϲ εἰπόντοϲ, ὅτι ἀπώρχηται τὸν γάμον τὸν Ἀγαρίϲτϲ, ὑποτυχὼν ἔφη· οὐ φροντὶϲ Ἱπποκλείδῃ.
979 Οὐχ ἅλιϲ: οὐ μάταιον.
980 0ὐ χεῖρον: ἀντὶ τοῦ βέλτιον. βούλει τὸ πρᾶγμα τοῖϲ θεαταῖϲι φράϲω; οὐ χεῖρον.