Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1387 Μυθέαι: λέγειϲ.
[*](Δ)1388 Μυθήϲαϲ: εἰπών.
[*](Σ)1389 Μῦθοϲ: λόγοϲ ψευδήϲ, εἰκονίζων τὴν ἀλήθειαν. διαφέρει δὲ [*](Σ) αἶνοϲ μύθου τῷ τὸν αἶνον μὴ πρὸϲ παῖδαϲ, ἀλλὰ πρὸϲ ἄνδραϲ πεποιῆϲθαι, καὶ [*](Suid.) μὴ πρὸϲ ψυχαγωγίαν μόνον, ἀλλὰ καὶ παραίνεϲιν ἔχειν τινά· βούλεται γὰρ ἐπικρυπτόμενοϲ παραινεῖν τι καὶ διδάϲκειν· ὅπερ Ἡϲίοδοϲ φαίνεται πεποιηκώϲ.
1390 Μυκάλη καὶ Μυκαληϲόϲ, ὄνομα πόλεωϲ. παρὰ τὸ ἐκεῖ [*](Δ) μυκᾶϲθαι τὰϲ Γοργόναϲ.
[*](Ecl.)[*](1378 — πεπυρακτωμένοϲ cf. H; praeter ἀγρὸϲ ═ Et. M. 593, 31, sch. Soph. Ant. 264, sch. Eur. Or. 982, sch. Call. h. 3, 49, sch. Lyc. 272 sch. Nic. Al. 50 cf. P ═ Ba 304, 10; sch. Luc. 101, 1, sch. Aesch. Pr. 370; — ἀργόϲ ═ Et. M. 596, 17 cf. gl. Hdt. 1, 165; – ϲίδηροϲ ═ Ambr. 956 ἠέλιον sq. Laert. 2, 15 et 8; — Ἀναξαγόραϲ ═ Anth. 7, 95, 1—2 1379 ═ P, Ba 304, 6 cf. Ap. S. 114, 1 (in ι 293) 1381 Μυζεῖ cf. Ambr. 1045. Μύζει — λείχει ═ P cf. H; Et. M. 593, 39 (in Ar. Th. 231) ἔδει sq. Xen. An. 4, 5, 27 1383 Ar. Th. 231 c. sch. 1384 P ═ Ba 304, 13; H ν. μύζει 1385 Ar. Pac. 375 c. sch. 1386 — ἐπιϲτήμη ═ P, Ba 304, 12, gl. Dionys cf. Zon. 1376; — μάθηϲιϲ ═ Ambr. 1008 1387 ═ L, Zon. 1380 Cf. Ambr. 1038, sch. β 202, Η 1388 ═ P, Ba 304, 14 cf. H 1389 — ἀλήθειαν ═ P, Σα, Ba 304, 15 cf. H, Zon. 1374 1390 Μυκάλη cf. Ambr. 1024. Μυκαληϲόϲ — πόλεωϲ ═ Ambr. 1022, Et. M. 594, 3 παρὰ sq. ═ Orion 97, 9, unde Et. M. 594, 1)[*](1381 Xen. cf. v. Α 964 1382 cf. v. Δ 456 1385 cf. v. Δ 1516 1389 διαφέρει sq.ex v. Al 230)[*](3 διάπυρον] τουτέϲτι πύρινον λίθον add. GM 1380 om. AFV mg. Ar A(GFVM) 7 Ξενοφῶν om. GM 1383 extra ord. 17 καὶ om. A 18 τὸ Aep F: τὸ τὰ GVM 24 διαφέρει — 27 πεποιηκώϲ om AFV mg. Ar 24 δὲ om. Ar 28 Μυκαλιϲόϲ GM)1392 Μυκηθμόϲ: ἡ τῶν βοῶν φωνή.
1393 Μυκήνη: πόλιϲ.
1394 Μυκήϲαντοϲ: ἠχήϲαντοϲ. Ὅμηροϲ· αὐτόμαται δὲ πύλαι μύκον οὐρανοῦ, ἃϲ ἔχον Ὧραι. καὶ ἐν Ἐπιγράμμαϲι· οὗ βαρὺ μυκήϲαντοϲ, ὁ θαρϲαλεώτεροϲ ἄλλων τετραπόδων ἐλάφων ἔδραμεν ὀξύτερον.
1395 Μύκητα· καὶ Μύκητεϲ, ἀναϲτήματά τινα ϲπογγοειδῆ περὶ τὴν θρυαλλίδα. καὶ οἱ ἀμανῖται. καὶ ἡ λαβὴ τοῦ ξίφουϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· μήποτε λύχνε μύκητα φέροιϲ μηδ᾿ ὄμβρον ἐγείροιϲ.
1396 Μυκητίαϲ ϲειϲμόϲ: ὁ ἠχοποιόϲ.
1397 Μύκλοϲ: ὁ τράχηλοϲ.
1398 Μυκόνιον: τόποϲ.
1399 Μυκωμένου: βοῶντοϲ.
1400 Μυκώνιοϲ γείτων: αὕτη τάττεται κατὰ τῶν διαβεβλημένων ἐπὶ γλιϲχρότητι καὶ ϲμικροπρεπείᾳ, παρὰ τὴν ϲμικρότητα τῆϲ νήϲου τῆϲ Μύκωνοϲ καὶ εὐτέλειαν. καὶ ἑτέρα παροιμία· Μυκωνίων δίκην ἐπειϲπέπαικεν εἰϲ τὰ ϲυμπόϲια. διὰ γὰρ τὸ πένεϲθαι διεβέβληντο ἐπὶ γλιϲχρότητι. εἴρηται δὲ ἐπὶ τῶν ἀκλήτωϲ εἰϲιόντων εἰϲ τὰ ϲυμπόϲια.
1401 Μυκτηρίζει: ἐξουθενεῖ. χλευάζει.
1402 Μύλακεϲ: μυλώδειϲ λίθοι. ἡ εὐθεῖα Μύλαξ. μύλην δὲ [*](E) χρυϲῆν εἶχεν ὁ βαϲιλεύϲ, ἀφ᾿ ἧϲ ἐϲιτεῖτο.
1403 Μυλλάϲ: ἡ πόρνη.
1404 Μύλαϲ λεόντων. ὀδόνταϲ λεόντων.
1405 Μυλαϲέων.
1406 Μύλαι: οἱ ἔνδον ὀδόντεϲ· οἷϲ λεπτύνειν εἰώθαϲιν ἄνθρωποι τὴν τροφήν.
[*](1391 ═ Ambr. 1004 cf. Zon. 1376 1392 ═ P, Ba 304, 16, Ambr. 954, sch. Luc. 6, 19 cf. Ps. Herodian. 88, sch. μ 265, Η 1393 ═ Ambr. 1021, Ps. Herodian. 88 1394 — Ὧραι cf. Ε 749 c. sch. unde Et. M. 594, 15; — ἠχήϲαντοϲ cf. Ambr. 1041 οὗ sq. Anth. 6, 220, 11—2 1395 Μύκητεϲ—θρυαλλίδα cf. sch. Ar. Vsp. 260 et 262. ἡ—ξίφουϲ ═ Orion 104, 13, unde Et. M. 594, 5; cf. H, sch. Nic. Al. 103. μήποτε sq. Anth. 5, 262, 1 1397 ═ Ambr. 957 aliter sch. Lyc. 771, unde Et. M. 594, 18; H 1398 ═ Ambr. 1037, Zon. 1378 1399 ═ Ba 304, 18 cf. P, Zon. 1379 1400— εὐτέλειαν ═ P cf. Zen. V 21 Μυκωνίων–γλιϲχρότητι Ath. 1, 7 f; Μυκωνίων—ϲυμπόϲια Archil. fr. 78 b vel fr. com. ad. 439 1401 — ἐξουθενεῖ ═ P, Ba 304, 17 cf. Zon. 1379; l. ═ Ambr. 1050 χλευάζει cf. H 1402 — λίθοι ═ P, Ba 304, 19, H cf. sch. Μ 161 Μύλαξ cf. Ambr. 952 1403 ═ Ba 304, 20, P 1404 l. Ps. 57, 7 ὀδόνταϲ sq. aliter An. Ox. 2, 460, 25 1405 ═ Ambr. 997, Longibard. ap. Reitz. Gesch. d. Et. 334 cf. Zon. 1374 1406 cf. Orion 100, 26, unde Et. M. 594, 33)[*](1400 cf. v. Ε 2145 extr. 1402 cf. 1406 et 1415 1404 cf. 1406 et 1415 1406 cf. 1402, 1404 1415)[*](A(GFVM))[*](ad 1395 Μύκητεϲ καὶ οἱ ἀμανῖται. Μύκητεϲ καὶ αἱ τῶν λύχνων μύξαι (cf. Hes.) mg. add. Ar 12 Μυκώνιον A 14 αὕτη] ἡ παροιμία add. Α 15 καὶ— 18 γλιϲχρότητι om. GV, sed mg. παροιμία· διὰ μικρότητα τῆϲ νήϲου τῆϲ Μύκωνοϲ καὶ εὐτέλειαν add. V; 15 καὶ—τὴν] διὰ M 15 μικρότητα VmgΜ 16 καὶ ἑτέρα —18 γλιϲχρότητι om. F; 18 εἴρηται — ϲυμπόϲια post vs. 14 γείτων F 16 Μυκονίων M, Ath. 19 χλευάζει om. AFV 23 ὀδόνταϲ λεόντων om AFV 25 ἔνδον] ἔνδοξοι F ἄνθρωποι AVM: οἱ ἄ. GF)