Suidae lexicon

1286 Μουνὰξ μάχη: ἡ μονομαχία.

1287 Μουνυχιών: ὁ ι΄ μὴν παῤ Ἀθηναίοιϲ. ἐν δὲ τούτῳ Ἀρτέμιδι ἔθυον Μουνυχίᾳ.

1288 Μουνυχία: Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ ὑπὲρ Κτηϲιφῶντοϲ. τόποϲ παραθαλάϲϲιοϲ ἐν τῇ Ἀττικῇ. Ἑλλάνικοϲ δὲ ἐν δευτέρῳ Ἀτθίδοϲ ὠνομάϲθαι φηϲὶν ἀπὸ Μουνύχου τινὸϲ βαϲιλέωϲ, τοῦ Παντακλέουϲ.

1289 Μούνυχοϲ: ὄνομα κύριον· ὃϲ Μουνυχίαϲ Ἀρτέμιδοϲ ἱερὸν ἱδρύϲατο.

1290 Μουρήναϲ: ὄνομα κύριον.

1291 Μοῦϲα: ἡ γνῶϲιϲ. ἀπὸ τοῦ μῶ, τὸ ζητῶ· ἐπειδὴ ἁπάϲηϲ παιδείαϲ αὕτη τυγχάνει αἰτία. εἰκότωϲ οὖν οἱ ἀρχαῖοι Μοῦϲαν αὐτὴν ἐκάλεϲαν. εἰϲὶ δὲ πᾶϲαι ἐννέα· Κλειώ, Εὐτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ἐρατώ, Πολύμνια, Οὐρανία, Καλλιόπη. πολλὰϲ δὲ τὰϲ Μούϲαϲ ὑπὸ τῶν θεολόγων παραδεδόϲθαι, διότι πολὺ τὸ ποικίλον ἔχει τὰ μαθήματα καὶ παιδεύματα, καὶ πρὸϲ πᾶϲαν χρῆϲιν οἰκεῖον.

1292 Μοῦϲα. τραγική· ὅϲα ἐπράττετο, καὶ μοῦϲά τιϲ ἂν ὀκνήϲειεν εἰπεῖν τραγική. οὐ γὰρ βούλεται ταῦτα γίνεϲθαι καὶ τὸ λέγειν ἀπηγόρευϲε.

1293 Μοῦϲαι καλαὶ κ᾿ Ἄπολλον, οἷϲ ἐγὼ ϲπένδω: ϲύνταξιϲ κατ᾿ ἐπικράτειαν τοῦ ἄρρενοϲ, ὥϲπερ καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ· λύγδην ἔκλαιον πάντεϲ. δύο θηλειῶν οὐϲῶν καὶ ἑνὸϲ ἄρρενοϲ, Οἰδίποδοϲ καὶ τῶν δύο ἀδελφῶν. αἱ Μοῦϲαι δὲ πτερῷ Σειρήνων ἑϲτεφανοῦντο.

1294 Μουϲαῖοϲ. Ἐλευϲίνιοϲ ἐξ Ἀθηνῶν, υἱὸϲ Ἀντιφήμου, τοῦ Εὐφήμου, τοῦ Ἐκφάντου, τοῦ Κερκυῶνοϲ, ὃν κατεπολέμηϲεν ὁ Θηϲεύϲ, καὶ Ἑλένηϲ γυναικόϲ· ἐποποιόϲ, μαθητὴϲ Ὀρφέωϲ, μᾶλλον δὲ πρεϲβύτεροϲ· ἤκμαζε γὰρ κατὰ τὸν δεύτερον Κέκροπα καὶ ἔγραψεν Ὑποθήκαϲ Εὐμόλπῳ τῷ υἱῷ ἔπη δ΄. καὶ ἄλλα πλεῖϲτα.

1295 Μουϲαῖοϲ, Θηβαῖοϲ, Θαμύρα υἱόϲ, τοῦ Φιλάμμωνοϲ, μελοποιόϲ, γεγονὼϲ πολλῷ πρὸ τῶν Τρωϊκῶν. ἔγραψε μέλη καὶ ᾄϲματα.

1296 Μουϲαῖοϲ, Ἐφέϲιοϲ, ἐποποιόϲ, τῶν εἰϲ τοὺϲ Περγαμηνοὺϲ [*](1284 ═ P, H 1286 aliter sch. λ 416 ═ Η 1287 Harp. ═ P 1288 Harp. ═ P cf. Bk. 279, 23; F Gr Hist 4, 42a 1290 ═ Ambr. 842 1291 cf. Tzetzes in Hesiod. O. 1; — γνῶϲιϲ ═ sch. rec. Ar. Nu. 313, Jb. Suppl. 16, 576; Eust. D. 62. ἀπὸ — αἰτία cf. Hellad. ap. Phot. Bibl. p. 531a 2 sq., Eust. I. 9, 35 1292 ὅϲα sq. Aelian. fr. 298 1293 —ἀδελφῶν Soph. O C 1621 c. sch. plenior. cf. Eust. I. 781, 51; l. Call. fr. 83 c S. αἱ sq. sch. Lyc. 653 attulit Toup) [*](1286 cf. v. Κ 458 1289 ex v. Ε 937 1293 cf. v. Λ 767) [*](A(GFVM)) [*](1285 om. AFV mg. Ar 2 καὶ ζήτει Ar 1287—8 inverso ord. 5 Μουνιχίᾳ AG 6 Μουνυχία om. G ὑπὲρ] περὶ V 6. 7 θαλάϲϲιοϲ (G)M 8 Παντευκλέουϲ GVM 1289 om. AF mg. ArV 11 ἡ om. F 15 θεολόγων] ἤγουν ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ss. V 18 εἰπεῖν om. F οὐ—ἀπηγόρευϲε om. F; ἃ γὰρ οὐ β. γίνεϲθαι, ταῦτα καὶ τὸ λ. ἀ. Bhd. 20 ϲύνταξιϲ—23 ἐϲτεφανοῦντο om. F 25 Κερκύονοϲ Westermann 26 Ἑλήνηϲ V; Σελήνηϲ sch. Ar. Ran. 1033 contulit Kust. 27 ὑποθήκαιϲ V)

1297 Μουϲαῖοϲ: παρ’ Ἔλληϲι φιλόϲοφοϲ. Λυϲίαϲ πρὸϲ τὴν Μιξιδήμοϲ γραφήν, εἰ γνήϲιοϲ· καὶ δύο παῖδαϲ αὐτῷ ἀκόλούθουϲ εἶναι, [*](Harp.) ὧν οὗτοϲ τὸν μὲν Μουϲαῖον καλεῖ, τὸν δὲ Ἡϲίοδον. ὅτι ὁ μὲν κρινόμενοϲ ἐπετήδευε τοὺϲ οἰκέταϲ τοῦτο καλεῖν δῆλον. περὶ δὲ Μουϲαίου οἱ μὲν ἐκ Θρᾴκηϲ εἰρήκαϲι τὸν ἄνδρα εἶναι, οἱ δὲ αὐτόχθονα ἐξ Ἐλευϲῖνοϲ.

1298 Μουϲεῖον.

1299 Μουϲικά: τερπνά. τὰ δι’ αὐλῶν καὶ κτνύραϲ καὶ τὰ ὅμοια. [*](Σ) ὅτι μουϲικῆϲ παλαιᾶϲ εὑρεὴϲ Ἀμφίων. καὶ ζήτει περὶ αὐτοῦ ἐν τῷ Ἀμφίων.

1300 Μουϲψομανία· τὰ δὲ παρψδημένα καὶ ἡ περὶ ταῦτα μουϲομανία τῶν ἄϲτρων ἀπέωαυε.

1301 Μουϲόμαντιϲ: κομπώδηϲ. τοιοῦτοι γὰρ οἱ μάντειϲ καὶ οἱ [*](Ar.) ποιηταί· παρὰ τὸ ἐξ Ἡδωνῶν Αἰϲχύλοϲ· τίϲ ποθ᾿ ἔϲται ὁ μουϲόμαντιϲ ἄλαλοϲ, ἈβρατεύἈ.

1302 Μουϲουργῶ· αἰτιατικῇ.

1303 Μουϲουργοί· ψάλτριαι. αἱ δὲ μουϲουργοὶ βαρβαροι ἦϲαν γυναῖκεϲ· ὄνομα αὐταῖϲ ἐπιχὡριον βάρζα. καὶ τούτων αἱ μὲν αὐλοῦϲιν, αἱ δὲ ψάλλουϲι πενταχόρδῳ, αἱ δὲ ἑπταχόρδῳ ψαλτηρίῳ· αἱ αὐταὶ δὲ καὶ προϲᾴδουϲι τῷ ψαλμῷ. ὁ ψαλμὸϲ δὲ οὐ πρὸϲ τὴν δὴν ἔχει πεποιημένον τὸ μέλοϲ κα άπερ παρ’ Ἕλληϲιν, ἀλλ’ ἔϲτιν οἷοϲ ἐνδόϲιμοϲ εἶναι τῇ δῇ. καὶ λήγοντι μὲν οὖν τοῦ πότου βαϲιλεῖ καὶ ἡ ᾠδὴ ξυνεπαύετο· ὁπότε δὲ ἐγχέαι κελεύϲειεν, αὖθιϲ ἤρχοντο ἄδειν καὶ ψάλλειν. ὁ δὲ Ἀρβαζάκιοϲ μουϲουργοῖϲ ϲυνέζη τοϲαύταιϲ, ὅϲαϲ [*](Ε) οὕτʼ ἐκεῖνοϲ ἀριθμεῖν εἶχεν οὔτε οἱ προϲήκοντεϲ λογιϲταί. τῶν γὰρ ϲτρατοωτῶν ᾔδεϲαν τὸ πλῆθοϲ· τῶν ἑταιρῶν δὲ καὶ τὸν ἀριθμὸν τὸν ἐκ τῶν χειρῶν διέφυγεν. ὥϲπερ οὖν Ὀρόντην τὸν Πέρϲην φαϲὶν εἰπεῖν, ὅτι τῶν δακτύλων ὁ μικρότατοϲ καὶ μυρία ϲημαίνει καὶ ἕνα ἀριθμόν, οὕτω κἀκεῖνοι τὰϲ ἑταίραϲ κατὰ μονάδα καὶ μυριάδα ἠρίθμουν.

1304 Μουϲωθῆναι: παρὰ μουϲῶν διδαχθῆναι. μήτε γὰρ εἶναι ποιητικὸϲ [*](Ε) μήτε μὴν μουϲωθῆναι παιάνων καὶ ὕμνωμ ἐπιϲτήμονα ϲοφίαν. [*](1297 Λυϲίαϲ (fr. 176) sq. Harp. ═ P 1298 cf. Ambr. 923 1299 ═ P, Ba 304, 2, H 1309 Eunap. attr. Hem. st. cf. Byz. Zt. 21, 419 1301 sch. Ar. Av. 276; Aeschyl. fr. 60 1302 cf. Synt. Gud. 1303 vs. 25 sq. Eunap. fr. 84 PHG 4, 51 1304 μήτε— ϲοφίαν Aelian. fr. 253) [*](1299 ὅτι sq. ex v. 1751 1300 cf. v. 715 1303 init. cf. v. E 1183; Eunap. cf. v. A 3752) [*](1 καὶ αὐτὸϲ post p. 414, 31 ἐποποιόϲ transpos. Tachsmuth κύκλαϲ V A(GFVM) εἰϲ] ὔμνουϲ εἰϲ Wachsmuth 3. 4 μιξιδάμου A (corr. Ar) 4 〈εἰ〉 suppl. Port, plen. 6 περὶ περὶ Phot.; παρὰ omnes 10 κινύραϲ V 11 ὅτι— Ἀμρίων alt. om AFV g. Ar περὶ αὐτοῦ om. Ar 13 τοῖϲ ἄϲτροιϲ ἔπέψαυε ex Π 715 Bhd, 15 Ἡδονῶν om nes Αἰϲχύλου sch. cp. AV 23 οὖν om. A 24 ἐκχέαι V 25 Ἀδζαβκιοϲ A 26 τῶν G VM: τὸ A 27 ἤδειϲαν GM: οὐκ ἤδειϲαν supra δὲ add. V; locus corruptus τὸν alt. VM: τῶν G om A 28 οὖν om. GV)

1305 Μουϲώνιοϲ, Καπίτωνοϲ, Τυρρηνόϲ, πόλεωϲ Βουλϲινίου, διαλεκτικὸϲ φιλόϲοφοϲ καὶ Στωϊκόϲ, γεγονὼϲ ἐπὶ Νέρωνοϲ, γνώριμοϲ δ᾿ Ἀπολλωνίου τοῦ Τυανέωϲ καὶ ἄλλων πολλῶν· πρὸϲ ὃν καὶ ἐπιϲτολαὶ φέρονται Ἀπολλωνίου κἀκείνου πρὸϲ Ἀπολλώνιον. διὰ γοῦν τὴν παρρηϲίαν καὶ τὸ ἐλεγκτικὸν καὶ τὸ ὑπερβάλλον τῆϲ ἐλευθερίαϲ ὑπὸ Νέρωνοϲ ἀναιρεῖται. φέρονται αὐτοῦ λόγοι διάφοροι φιλοϲοφίαϲ ἐχόμενοι, [*](x + Σ) καὶ ἐπιϲτολαί. περὶ τούτου τοῦ Μουϲωνίου λέγει ὁ Παραβάτηϲ ἐν ἐπιϲτολῇ· τὴν παροινίαν, ἣν εἰϲ ὑμᾶϲ ὁ τῆϲ Ἑλλάδοϲ ἡγεμὼν πεπαρῴνηκεν, οὕτω βαθέωϲ ἤνεγκαϲ, οὐδὲν ἡγούμενοϲ τούτων εἰϲ ϲὲ γεγονέναι· τό γε μὴν τῇ πόλει βοηθεῖν ἐκείνῃ βούλεϲθαι καὶ προθυμεῖϲθαι, περὶ ἣν ἐποιήϲω τὰϲ διατριβάϲ, φιλοϲόφου ψυχῆϲ ἐϲτι τεκμήριον, ὥϲτε μοι δοκεῖ τὸ μὲν πρότερον Σωκράτει προϲήκειν, τὸ δεύτερον δέ, οἶμαι Μουϲωνίῳ· ἐκεῖνοϲ μὲν γὰρ ἔφη, ὅτι μὴ θεμιτὸν ἄνδρα ϲπουδαῖον πρόϲ του τῶν χειρόνων καὶ φαύλων βλαβῆναι· ὁ δὲ ἐπεμέλετο βαρῶν, ὁπηνίκα φεύγειν αὐτὸν ἐπέταττε Νέρων. τουτέϲτι τειχῶν· βάρειϲ γὰρ τὰ τείχη.