Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

2130 Κορύφαλοϲ: εἶδοϲ ὄρνιθοϲ.

[*](Δ)

2131 Κορυφαῖοϲ: ὁ πρῶτοϲ τῶν χορευτῶν.

[*](Σ)

2132 Κορυφοῦται: ὑψοῦται, ἐπαίρεται.

[*](Σ)

2133 Κόρχοροϲ: ἄγριον λάχανον εὐτελέϲ. διὸ καὶ ἡ παροιμία· καὶ [*](Ar.) κόρχοροϲ ἐν λαχάνοιϲ. ἔνιοι ἰχθὺν ποιὸν τὸν κόρχορον ἀποδιδόαϲιν, ὡϲ τὸν ἵππουρον, καὶ ὡϲ εὐτελὲϲ ἔδεϲμα. λέγεται δὲ ἐπὶ τῶν [*](Σ) ἀναξίων ἡ παροιμία καὶ ταπεινῶν, μεταποιουμένων δὲ τιμῆϲ ἢ καθʼ ἑαυτοὺϲ μείζονοϲ.

2134 Κόϲϲαϲ: δίκαιοϲ ἀνήρ. καὶ παροιμία· τοὺϲ Κόϲϲα λόγουϲ. [*](Prov.) Κόϲϲοϲ γὰρ ἐγένετο δίκαιοϲ ἀνήρ, Πελληνεὺϲ τὸ γένοϲ. οἱ δὲ Πελεληνεῖϲ οὖτοι πόλεμον ἔϲχον πρὸϲ τοὺϲ Σαλαμινίουϲ καὶ ἐπεκαλέϲαντο ζυμμάχουϲ τοὺϲ γείτοναϲ, ὁμολογήϲαντεϲ αὐτοῖϲ μεταδώϲειν τῆϲ [*](2120 cf. sch. Pl Rep. 343a; Tim. ═ Ba 281, 29, Ps. Herodian. 70; H, sch. Luc. 62, 27 2121 ═ Ba 282,1, H cf. Ambr.1382, sch. 362 2122 ═ Ambr. 1309 2123 θύλακοϲ cf. H 2124— ἄκροι ═ Ba 282, 2 μᾶλλον— ἡλικίηϲ Anth. 5, 257, 3—4 κόμη sq. Nic. Dam. F Gr Hist 90 fr. 62 ═ EV 1, 343, 8 — 9 2125 ═ Ba 282, 3 cf. H, sch. H 141, Et. M. 531, 31, Ap. S. 102, 33 2126 H v. Μωλύχιον affert Reines., H 9 Gsf. cf. porro Ambr. 1270 2127 Hdt. 1, 59, 5 2128═ H, L, Et M. 531, 35, Ambr.1382 (in Ξ420) 2129═ Σα cf H, sch. Δ 457 2131 in Dem. 21, 60 sec. M. Schmidt 2132 ═ Σ cf. PH (in Δ 426); falso Phryn. fr. 326 2133 ἔδεϲμα sch. Ar. Vap. 239 cf. Zen. lV 57, sch. Nic Th. 628. H s. v. et v. κόρκοροϲ λέγεται sq. cf. Diogen. V 36a 2134 ═ Paroem. ed. Gaf. 108, n. 878) [*](2121 cf. 2128 2123 cf 2301; ὅτι  sq. ex v. Μ 405 2124 Nic. Dam. cf. v. Μ 21 et V. ϲτρόφιον 2128 cf. 2121 2130 cf. 2117 2133 cf. 1404 2134 cf. v τοὺϲ Κόϲϲα) [*](2120 ex F solo 1 μίξα F 4 ὅτι— 8 αὐτοῦ om. F 9 ἐν—10. 11 ἡλικίηϲ ArF(GVM) om. V 11 κόμην vv. Μ21 et ϲτρόφιον, Exc. 21 καὶ alt. ex F, sch., Paroem 24 ἡ παροιμία] μὲν F δὲ om. AF 27 ἐγίνετο F Πεληνευϲὸϲ F οἱ— P. 162, 3 ἐπήνουν om. F)

162
χώραϲ. νικήϲαντεϲ δὲ οὐ μετέδωκαν, καὶ ταῦτα ϲυμβουλεύοντοϲ τοῦ Κόϲϲου ταῖϲ ὁμολογίαιϲ ἐμμένειν. ἀνθ’ ὧν λοιμῷ περιπεϲόντεϲ τοὺϲ Κόϲϲου λόγουϲ ἐπῇνουν.

2135 Κόϲϲια· ζήτει ἐν τῷ ψαμμοκοϲιογάργαρα.

[*](Δ)

2136 Κοϲκινηδόν: δίκην κοϲκίνου. καὶ παροιμία· κοϲκίνῳ ὕδωρ περιφἐρειϲ, ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων.

[*](Σ)

2137 Κοϲκυλμάτιον: τῶν βυρϲῶν τὰ ϲμικρότατα περικόμματα.

[*](Ar.)

2138 Κοϲκυλματίοιϲ· ἐθώπευεν, ἐξηπάτα κοϲκυλματίοιϲ τιϲὶ τοιαυτὶ λέγων· ἔνθου, ῥόφηϲον, ἔχε τριώβολον. βούλει παραθῶ ϲοι δόρπον;

[*](Suid.)

2139 Κοϲμ ᾶ ϲ: ὁ ἐξ Ἰεροϲολύμων, ϲύγχρονοϲ Ἰωάννου τοῦ Δαμαϲκηνοῦ. ζήτει ἐν τῷ Ἰωάννηϲ.

[*](Σ)

2140 Κοϲμεῖ: διατάττει.

2141 Κόϲμει: ἐπιμελοῦ. κόϲμει ῆν ἔλαχεϲ Σπάρταν. κἀγώ μοι δοκῶ τὴν εἱμαρμένην ἀγαπήϲειν τε καὶ κοϲμήϲειν τὴν αὐτὸϲ ἐμαυτοῦ, ἡγούμεοϲ ἀγώνιϲμα τοῦτο προκεῖϲθαι τῷ βίῳ καὶ βάϲανον, εἰ μηδὲ ἀτυχοῦϲαν ἀπολιμπάνω φιλοϲοφίαν.

[*](Δ)

2142 Κοϲμείτην: κοϲμείτωϲαν.

[*](Σ)

2143 Κοϲμηϲάμενοϲ: διαταξάμενοϲ.

[*](Σ)

2144 Κοϲμήτορεϲ: διατάκται, ἡγεμόνεϲ.

[*](Σ)

2145 Κοϲμιότηϲ: εὐταξία. κοϲμιότηϲ καὶ ϲωφροϲύνη οὐ μόνον εἰϲὶ ἀπαλλαγαὶ καὶ ἀφαιρέϲειϲ τῶν ἀντικειμένων πονηριῶν, ἀκοϲμίαϲ καὶ ἀκολαϲίαϲ, ἀλλὰ ζωαὶ ἐνεργεῖϲ καὶ αὐτοθελεῖϲ. καὶ ἡ μὲν ἐπιϲτρέφει τὰ χείρω ἐν ἡμῖν πρὸϲ τὰ κρείττω, ἡ δὲ ϲα πάθη ἐϲτὶ τῆϲ ψυχῆϲ τάττουϲα ταῦτα καὶ διακοϲμοῦϲα· ἐκγόνουϲ τε ἑαυτῶν ἀρετὰϲ ἐν ταῖϲ τῶν πληϲιαζόντων ψυχαῖϲ ἀποτίκτουϲαι.

[*](Σ)

2146 Κόϲμοϲ: τάξιϲ. καὶ Ἡρόδοτοϲ· οἱ δὲ Πέρϲαι ἡϲϲηθέντεϲ [*](Ε+ Σ) ἔφευγον οὐδενὶ κόϲμῳ. τουτέϲτι τάξει.

[*](Ecl.)

2147 Κόϲμοϲ: τὸ ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆϲ καὶ τῶν ἐν μέϲῳ ϲύϲτημά τε [*](Phil.) καὶ ϲύγκριμα. ὃϲ πλήρωμά ἐϲτι τῶν εἰδῶν. ἐπεὶ δὲ ἔδει μηδὲν τῶν εἰδῶν φθείρεϲθαι, ἶνα μὴ ἀτελὲϲ ῇ τὸ πᾶν, ἀδύνατον δὲ ἦν τὰ [*](2136 κοϲκίνου ═ Ambr. 1537 Κοϲκίνῳ sq. cf. Boisson. 1, 395 et 398 2137 ═ Ba 282, 8 2138 Ar. Eq. 48—9, 51—2 2140 Ba 282, 7 2141 κόϲμει sq Symes. Ep. 101 p. 239d 2142 cf Ambr. 1495 2143 Ba 282,10 (in B 806) cf. H ═ Ap. S. 103, 5, Et M 532,26 2144 ═ Σ cf. Ba 282, 11, sch. Α 16, H 2145 — εὐταξία ═ Ba 282, 12, L cf. An. Ox. 2, 481, 21, Erotian. 4 7, 12 κοϲμι- ότηϲsq. Dam. fr. 22 2146— τάξιϲ ═ Ba 282, 13 cf. H, Frotian. 47, 11, Apion, Ap. S.103, 5, sch. 1, ex quo Et. M. 532, 30 οἱ —κόϲμῳ Hdt 9, 65, 1 cf. Byz Zt. 23, 107, 1 2147 — ϲύγκριμα ═ Et. M. 532, 14 (ex An. Ox. 2, 382, 25) cf. p. 163, 24 —25 vs. 29 ὃϲ— p. 163, 14 ἀποδενδρωθῆναι Philop. 7, 11 27) [*](2139 ex v. l 467 2140 cf. 2143 2143 cf. 2140) [*](ArF(GVM)) [*](1 ϲυμβουλεύϲαντοϲ V 2135 om. T mg. M 5 καὶ— 6 ἀδυνάτων om F V 7 μικρότατα V 9 ἔχε F, Ar; ἔϲχε rell. 2139 om. F V 14 τὴν alt.— 16 φι- λοϲοφίαν om. F 17 Κοϲμήτην F κοϲμήτωϲαν F VM, ms. Ath in Ambr 2144 om. F 20 κοϲμιότηϲ] nov gl. F 22 ἀλλὰ ζωαὶ om F 22. 23 ἀπο- ϲτρέφει V 24 ἀρετὰϲ] εὑρετὰϲ A 25 ἀποτίκτουϲα ed. pr, oratio manca. sec. Bhd. 29 ϲύγκριμα] ϲυγκέραϲμα ss V ὃϲ — p. 163, 17 εὐπρέπειαν om. F ἐπεὶ— 30 εἰδῶν om. V)

163
αὐτὰ μένειν τῷ ἀριθμῷ, γενητά τε ὄντα καὶ φθαρτά, μετέχει καὶ ταῦτα τὴϲ ἀιδιότητοϲ ὡϲ ἡδύνατο, διότι καὶ πάντα ἐφίεται τῆϲ τοῦ πρώτου ἀιδιότητοϲ ὡϲ οἰκείαϲ ἀρχῆϲ καὶ μετέχει ταύτηϲ ἕκαϲτον κατὰ τὰ ἑαυτοῦ μέτρα. καὶ τοῦτό ἐϲτι τὸ ϲκοπιμώτατον ἔργον τῆϲ φύϲεωϲ, τὸ τῶν φυϲικῶν ἕκαϲτον γεννῆϲαι ἄλλο, οἷόν ἐϲτιν αὐτό. καὶ ἐπειδὴ δεόμεθα γεννήϲεωϲ, ἡ δὲ γεννητικὴ δύναμιϲ ἐν ὡριϲμένῳ γίνεται μεγέθει, διὰ τοῦτο δεόμεθα τῆϲ αὐξήϲεωϲ. ἐπειδὴ δὲ ἡ αὔξηϲιϲ διὰ τροφῆϲ γίνεται, τῆϲ θρεπτικῆϲ πάλιν δεόμεθα δυνάμεωϲ. διὰ τοῦτο τοίυνν μετέχομεν τῶν φυϲικῶν δυνάμεων καὶ ἡμεῖϲ καὶ τὰ ἄλογα. ὥϲτε ταν μὲν ἐνεργῶμεν κατὰ τὰϲ δυνάμειϲ ταύταϲ, ὡϲ φυτὰ ἐνεργοῦμεν, ὅταν δὲ κατὰ θυμὸν καὶ ἐπιθυμίαν, ὡϲ ἄλογα ζῷα· ὡϲ ἄνθρωποι δὲ ἐνεργοῦμεν τότε, ὅτε τῷ λόγῳ κεχρήμεθα. διὸ καὶ ἀϲτείωϲ λίαν ὁ Πλωτῖνοϲ εἶπεν, ὡϲ ὅϲοι ἐμμανῶϲ κατὰ τὰϲ θρεπτικὰϲ δυνάμειϲ ἐνεργοῦϲιν, οὗτοι κινδυνεύουϲιν ἀποδενδρωθῆναι. ϲημαίνει δὲ ὁ κόϲμοϲ τέϲϲαρα· εὐπρέπειαν, τόδε τὸ πᾶν, τὴν γάξιν, τὸ πλῆθοϲ παρὰ τῇ γραφῇ. Αἰλιανόϲ· ἡ δὲ Κλεοπάτρα καὶ ἄλλα εἰργάϲατο [*](Ε) ἀϲεβείαϲ ἐχόμενα, ἅ μοι ϲιγῶντι κόϲμον φέρει. τουτέϲτιν εὐπρέπειαν.

2148 Κόϲμοϲ· ὅτι οἱ Στωικοὶ τὸν κόϲμον τριχῶϲ εἶναι λέγουϲιν· [*](Phil.) αὐτόν τε τὸν θεὸν καὶ τὸν ἐκ τῆϲ ἁπάϲηϲ οὐϲίαϲ ἰδιοποιόν· ὃϲ δὴ ἄφθαρτόϲ ἐϲτι καὶ ἀγέννητοϲ, δημιουργὸϲ ὢν τῆϲ διακοϲμήϲεωϲ, κατὰ χρόνου ποιὰϲ περιόδουϲ ἀναλίϲκων εἰϲ ἑαυτὸν τὴν ἅπαϲαν οὐϲίαν, καὶ πάλιν ἐξ αὑτοῦ γεννῶν· καὶ αὐτὴν δὲ τὴν διακόϲμηϲιν τῶν ἀϲτέρων κόϲμον εἶναι λέγουϲι· καὶ τρίτον τὸ ϲυνεϲτηκὸϲ ἐξ ἀμφοῖν. καὶ ἔϲτι κόϲμοϲ ὁ ἰδιοποιὸϲ τῆϲ τῶν ὅλων οὐϲίαϲ· ἢ ϲύϲτημα ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆϲ καὶ τῶν ἐν αὐτοῖϲ φύϲεων· ἢ ϲύϲτημα ἐκ ϲτοιχείων καὶ ἀνθρώπων καὶ τῶν ἕνεκά του. τὸν δὴ κόϲμον οἰκεῖϲθαι κατὰ νοῦν καὶ πρόνοιαν, εἰϲ ἅπαν αὐτοῦ μέροϲ διήκοντοϲ τοῦ νοῦ, καθάπερ ἐφʼ ἡμῶν τῆϲ ψυχῆϲ, διʼ ὡν μὲν μᾶλλον, δι’ ὡν δὲ ἢττον. διʼ ὡν μὲν ὡϲ ἕξιϲ κεχώρηκεν, ὡϲ διὰ τῶν ὀϲτῶν καὶ τῶν νεύρων· δι’ ὡν δὲ ὡϲ νοῦϲ, ὡϲ διὰ τοῦ ἡγεμονικοῦ. οὕτω δὴ τὸν ὅλον κόϲμον ὡϲ ζῷον ὄντα ἡγεμονικὸν ἔχειν τὸν αἰθέρα καὶ χωρεῖν διὰ τῶν ἐν ἀέρι καὶ διὰ τῶν ζῴων ἁπάντων καὶ φυτῶν καθ’ ἔξιν· καὶ ἔνα εἶναι τὸν κόϲμον καὶ τοῦτον πεπεραϲμένον ϲχῆμα ἔχοντα ϲφαιροειδέϲ· πρὸϲ γὰρ τὴν κίνηϲιν ἁρμοδιώτατον τοῦτο. ἔξωθεν δ’ αὐτοῦ τὸ κέντρον εἶναι περικεχυμένον, ἄπειρον, ὥϲπερ ἀϲώματον. ἀϲώματον δὲ τὸ οἷόν τε κατέχεϲθαι ὑπὸ ϲωμάτων, οὐ κατεχόμενον. ἐν δὲ τῷ κόϲμῳ μηδὲν εἶναι κενόν, ἀλλ’ ἡνῶϲθαι αὐτόν· τοῦτο γὰρ ἀναγκάζει τὴν τῶν ραί πρὸϲ τὰ ἐπίγεια ϲυντονίαν καὶ ϲύμπνοιαν.

[*](2147 vs. 16 ἡ 17 φέρει Aelian. fr 55 2148 Laert. 7, 1378)[*](4 μέτρου VM 5 ἄλλη V 8 τοῦτο] τοῦ A ταῦτα Philop. 10 κατὰ ArF(GVM) om. V 12 τότε om. V, Philop. 13 λίαν om. V 18 Ἄλλωϲ· Κόϲμοϲ V 21 χρονοποιὰϲ V 22 καὶ pr. 38 ϲύμπνοιαν om. F 22 αὐτῶν V 24 ὁ om. V 33 πρὸϲ 34 τοῦτο om. V 34 κέντρον] κενὸν ex Laert. Kust. 35 ἀϲώματον — 36 κατεχόμενον om. V)
164

2149 Κόϲϲοϲ: τὸ ῥάπιϲμα.