Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

1256 Κεκότητο: ὤργιϲτο. καὶ Κεκοτηότεϲ.

[*](Δ)

1257 Κεκωδωνιϲμένοϲ: ἐξηταϲμένοϲ. ἀπὸ τῶν τοὺϲ φύλακαϲ διὰ [*](Σ) τοῦ κώδωνοϲ ἐξεταζόντων. καὶ διακωδωνίϲαι, τὸ ἐξετάϲαι. Αριϲτοφάνηϲ Λυϲιϲτράτῃ· ὡϲ αἰϲχρὸν ἀκωδώνιϲτον ἐᾶν.

1258 Κεκωφῆϲθαι: κωφὸν γεγονέναι.

[*](Σ)

1259 Κεκραγμόν: τὴν βοὴν Ἀττικοί. χοῖρον αὐτίκα ἐκ τοῦ [*](Σ) πύργου ἐπικρεμάϲαντεϲ τὸν κίνδυνον τὸν ἐκ τοῦ ἐλέφαντοϲ διέφυγον. [*](Ε) κεκραγμὸν γάρ τινα ϲκαιὸν ὁ χοῖροϲ ἠρτημένοϲ ἠφίει· ᾧπερ ὁ ἐλέφαϲ ἀχθόμενοϲ ἀνεχαίτιζεν.

1260 Κέκραθι: κράξον.

1261 Κεκράκτηϲ: μεγαλόφωνοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· κυκλοβόρου φωνὴν [*](Δ + Ar.) ἔχων. ποταμὸϲ δὲ Ἁττικὸϲ ὁ Κυκλοβόριοϲ, χειμάρρουϲ. τὴν κακοφωνία φωνία οὖν εἴκαϲε τοῦ ποταμοῦ τῷ ἤχῳ. καὶ ἀλλαχοῦ· ἅρπαξ, κεκράκτηϲ, κυκλοβόρου φωνὴν ἔχων.

1262 Κεκραμένον τρία καὶ δύο: τρία μέρη ὕδατοϲ ἐπιδεχόμενον, [*](Ar.) οἴνου δὲ δύο. ἀρίϲτη κρᾶϲιϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἔχε καὶ πιεῖν κεκραμένον [*](Suid.) τρία καὶ δύο ἡ Τριτογενὴϲ γὰρ αὐτὸν ἐνετριτώνιϲε. βούλεται δηλοῦν, ὅτι ἡ Ἀθηνᾶ τοιοῦον ἐποίηϲεν, ὡϲ δύναϲθαι τρία μέτρα φέρειν ὕδατοϲ.

1263 Κεκραμένη ϲπονδ ή: ἥν ἔθυον μόνῳ τῷ Ἑρμῇ, διότι ὥϲ φαϲι καὶ [*](Suid.) ζώντων καὶ τετελευτηκότων ἄρχει καὶ παῤ ἀμφοτέρων τὰϲ τιμὰϲ δέχεται.

1264 Κεκράξομαι: οὐκ ἐπὶ φωνῆϲ, ἀλλ᾿ ἐπὶ προθυμίαϲ καὶ ϲυντόνου [*](Thdr.) καὶ ϲπουδαίαϲ εὐχῆϲ. Δαβίδ· πρὸϲ ϲέ, κύριε, κεκράξομαι.

1265 Κεκραιπαληκώϲ: εὐφραμμένοϲ.

[*](Σ)

1266 Κεκρηγέναι ἢ Κεκραγέναι.

[*](Δ)

1267 Κεκριγότεϲ Ἰλλυριοί: Ἀριϲτοφάνηϲ. ἀντὶ τοῦ ποιὰν φωνὴν [*](Ar.) [*](1255 δύο sq. Aelian fr. 355 1256 cf. H, Ambr. 736 1257 ═ P (═ Phryn. fr. 323) cf. H, sch. Ar. Ran. 723; Ar. Lys. 485 1258 ═ P 1259 βοὴν ═ P Ἀττιοί ═ Moer. 201, 13 1260 ═ Ambr. 737 1261 — μεγαλόφωνοϲ aliter L κυκλοβόρου sq Ar Eq 137 c. sch 1262 — κρᾶϲιϲ sch Ar. Eq. 1187 1264 Thdr. in Ps. 27, 1, PG 80, 1056c, 1057a 1265 ═ P, Σᵃ, Ba 274, 27 cf. H in Ps. 77, 65) 1266 cf. Ambr 715, L, Zon 1197 1267 sch. Ar. Av. 1521) [*](1257 cf. vv. A 947, Δ 907, Ε 546. Z 1194 1259 Z 1182 1260 Z 1193 1261 cf. 2648 1262 cf. v. πόμα, ex quo Ἀριϲτοφάνηϲ sq. 1263 ex 2666 vel ex v. οἴμοι 1267 cf. 2415 et v. l 327, Z 1195) [*](1 et 2 βεκονίϲθαι V 1 ἐνειθίϲθαι Bhd. 2 ἀντὶ τοῦ] τὸ ed. pr. ArF( GVM) 4 τὴν] καὶ τὴν Kust. ἀπαγγελλόντων F 5 Κεκοτηότεϲ] Κοτηότηϲ F 7 Ἀριϲτοφράνηϲ—8 ἐᾶν om. F 12 ἠφίει AMac; ἀφίει FGVMac 14 Κέκραχθι Port. 16 ποταμὸϲ—18 ἔχων om. F 16 ποταμὸϲ cett.] ποτὲ V Ἀττικῶϲ V Κυβόριοϲ V 18 κράκτηϲ V 19 δύω AacVM 20 οἴνου δὲ FV, V. πόμα, sch.: καὶ οἴνου A οἴνου καὶ GM Ἀριϲτοφάνηϲ—24 δέχεται om F 20 ἔχε om. V κεκραμένοϲ GVM 21 δύω A 22 μέτρα AM: μέρη GV 24 καὶ alt. om. GV 25 καὶ om. G 26 κύριε om. F 27 Κεκραιπαλικώϲ V cf. Phot. 29 ἀντὶ τοῦ om. F)

90
ἀποτελοῦντεϲ. κεκριγότεϲ οὖν διὰ τὴν ἀϲάφειαν τῆϲ φωνῆϲ αὐτῶν. κρίγη γὰρ ὁ τῶν ἀποθνηϲκόνπων τριϲμόϲ, τοῖϲ ὀδοῦϲι γινόμενοϲ.

1268 Κεκριμένον: ἀντὶ τοῦ ἐγνωϲμένον.

[*](Δ)

1269 Κεκροπίδηϲ: ὁ τοῦ Κέκροποϲ υἱόϲ.

[*](Harp.)

1270 Κεκροπίϲ: μία τῶν ἐν Ἀθήνηϲι δέκα φυλῶν.

[*](Σ + Ar.)

1271 Κεκροπίϲ: Ἀθῆναι, ἀπὸ Κέκροποϲ. καὶ Κεκροπίδαι, οἱ Ἀθηναῖοι.

[*](Ar.)

1272 Κέκροψ, Αἰγύπτιοϲ ὢν τὸ γένοϲ ᾤκηϲε τὰϲ Ἀθήναϲ· ὅθεν καὶ Κεκροπίδαι. τινὲϲ δέ φαϲι τοῦτον καὶ διφυῆ γεγενῆϲθαι, τὰ μὲν ἄνω ἀνδρόϲ, τὰ δὲ κάτω γυναικόϲ· οἱ δὲ θηρίου. ἕτεροι δέ, ὅτι νόμουϲ ἐξεῦρε τοῖϲ ἀνθρώποιϲ καὶ ἀπὸ ἀγριότητοϲ εἰϲ ἡμερότητα ἤγαγεν. ἄλλοι δέ, ὅτι τῶν ἀνδρῶν ὡϲ ἔτυχε μιϲγομένων ταῖϲ γυναιξί, καὶ ἐκ τούτου μὴ γινωϲκομένου ἢ τοῦ παιδὸϲ παρὰ τοῦ πατρόϲ, ἢ τοῦ πατρὸϲ παρὰ τοῦ παιδόϲ, αὐτὸϲ νόμουϲ θέμενοϲ, ὥϲτε φανερῶϲ ϲυγγίνεϲθαι αὐταῖϲ καὶ μιᾷ ϲτοιχεῖν, καὶ ϲχεδὸν εὑρὼν τὰϲ δύο φύϲειϲ, τοῦ τε πατρὸϲ καὶ τῆϲ μητρόϲ, εἰκότωϲ διφυὴϲ ἐκλήθη. καὶ ἐν [*](Anth.) Ἐπιγράμμαϲι· τὸν τραγικῆϲ μούϲηϲ ἀϲτέρα Κεκρόπιον.

[*](Σ)

1273 Κεκρύφαλον: κεκρύφατον, ϲαβακάθιον, ϲουδάριον. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· [*](Anth.) κεκρύφαλοι ϲφίγγουϲι τεὴν τρίχα· τήκομαι οἴϲτρῳ. καὶ αὖθιϲ· φιλοπλέκτοιο κόμαϲ ϲφιγκτῆρα Φιλαινὶϲ βαπτὸν ἁλὸϲ πολιῆϲ [*](Δ) ἄνθεϲι κεκρύφαλον. κεφαλοδέϲμιον. καὶ αὖθιϲ· πορφύρεον χαίταϲ [*](Anth.) ῥύτορα κεκρύφαλον.

[*](Ar.)

1274 Κεκτημένηϲ: τῆϲ δεϲποίνηϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· τὸν ἄνδῤ ὅπου ᾿ϲτὶ τῆϲ ἐμῆϲ κεκτημένηϲ.

1275 Κεκοιϲυρῶϲθαι: πεποικίλθαι.

[*](Ar.)

1276 Κεκυφότεϲ· καὶ Κύψαϲ· Ἀριϲτοφάνηϲ περὶ κανθάρου φηϲίν· οἷο δὲ κύψαϲ ὁ κατάρατοϲ ἐϲθίει. διὰ τοῦ ϲχήματοϲ τὴν ἀδδηφαγίαν αὐτοῦ δηλοῖ καὶ γὰρ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν θρεμμάτων οἱ μάλιϲτα τοῖϲ ἐδέϲμαϲιν ἐγκεκυφότεϲ καὶ προϲκείμενοι δοκοῦϲιν ἀπλήϲτωϲ καὶ περιϲπουδάϲτωϲ ἐϲθίειν.