Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1235 Κεκαινοπεποιημένοι· ἵνα μὴ ὦϲιν ἔκδιψοι καὶ προεκλελυμένοι, ἀλλ᾿ [*](Suid.) ἐκπαθεῖϲ κεκαινοπεποιημένοι. τουτέϲτιν ὑγιεῖϲ.
1236 Κεκαφηότα: ἐκπνεύϲαντα.
[*](Δ)[*](1218 cf. H 1219 cf. Ambr. 666, L 1220 cf. Ambr. 666 1221 Harp. ═ P; Dem. 37, 27 1222 Anth. 6, 231, 5 1223 — ὀρνέου cf. H v. κεγχρίϲ, Ambr. 580 εἶδοϲ ὄφεωϲ ═ Ambr. 571, Et. M. 498, 36 1224 ═ Et. M. 498, 55 cf. H, sch. Ο 328 1225 ═ L sub Και 1226 — φρόνιμοϲ ═ P, Σa, Ba 274, 18 cf. Et. M. 498, 51, H, Ap. S. 97,18, sch. Ω 730, α 428 κἀγὼ sq. Soph. Ai. 6612 664 1227 ═ Ambr. 667 1228 cf. Thdr. in Ps. 28, 5, PG 80, 1065 c; ἄκαρπα cf. H 1230 ═ Ambr. 583 1231 cf. sch. Θ 353 Et. M. 499, 30; Ambr. 728 H v. κεκαδὼν 1232 cf. L v. κεκαθικώϲ 1233 ═ P, Ba 274, 21, sch. δ 725 cf. Et. Gen., H 1234 ═ P, Ba 274, 22 cf. H (in 1 Timoth. 4, 2) 1236 cf. Ambr. 727 ═ sch. Ε 698, Et. M. 499, 37, H)[*](1217 cf. v. Η 302 1218—9 Z 1188 1222 cf. v. ψαφαρῇ 1223 cf. v. Γ 53. Z 1181 1224 Z 1193 1228 Z 1188 1230 Z 1181 1231 Z 1195 1234 Z 1194 1235 ex v. Ε 552)[*](1220 non nov. gl. F 7 τὸν] τὴν F 8 καθαρτήριον F 10 ἰϲχάϲιν ArF(GVM) om. F 12 ὄφεοϲ AG 16 δυϲμενέϲτατον F 17 βροτῶν om. FV; ante lac. in AM 19 δένδρα A δένδροι G Δαβίδ om. G 23 φροντίϲωμεν F 1235 om. F)1238 Κεκίλιοϲ: ὄνομα κύριον. ζήτει τοῦτο πλατύτερον εἰϲ τὸ καὶ δίφθογγον ὀπίϲω.
1239 Κεκινέαται: κεκίνηται.
[*](Δ)1240 Κεκλάγξω. καὶ Κεκλάγξομαι ἀντὶ τοῦ ὑλακτήϲω. ἐπὶ [*](Ar.) τῶν κυνῶν.
1241 Κέκλεικα: ἠϲφάλιϲα.
1242 Κεκλήατο: ἐκ τοῦ καλῶ, καλέϲω.
1243 Κεκληγότεϲ: κράζοντεϲ.
1244 Κέκληκα: ἐκάλεϲα.
1245 Κεκλίαται: ἐκ τοῦ κλίνω. καὶ Κέκλικα ὁμοίωϲ.
1246 Κεκλιμένοϲ: περιεχόμενοϲ.
1247 Κεκλόμενοϲ: παρακελευόμενοϲ.
1248 Κεκλοφέναι: κλέψαι, ὑφελέϲθαι.
1249 Κεκλωϲμένα· λύϲιϲ ὀνείρου· νενηϲμένα κρατῶν δὲ προϲδόκα λύπαϲ.
1250 Κεκμηκώϲ: κάμνων. καὶ χωρὶϲ τοῦ κ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· [*](Anth.) ἐνθάδε Καλλιμένηϲ φιλομήδεϲιν ἄνθετο Μούϲαιϲ, γήραϊ κεκμηκώϲ, ὄμματα καὶ παλάμαϲ.
1251 Κεκολουμένοϲ: ἀδυνάτωϲ ἔχων, ἀμηχανῶν. τηξιμελεῖ νούϲῳ κεκολουμένοϲ ἔδραμε θυμῷ ἐϲ προτέρην ἔργων ἄρϲενα μαρτυρίην. ἢ Κεκολουμένοϲ, ἐκτετηγμένοϲ.
1252 Κεκομψευμένοϲ: ϲεμνόϲ, ἢ ἀϲτεῖοϲ, ἢ ἐκκαλλώπιϲτοϲ.
1253 Κεκονιαμένοιϲ: ἀϲβέϲτῳ κεχριϲμένοιϲ. οἶνοϲ δὲ ἦν, ὃν ἐν λάκκοιϲ κονιατοῖϲ εἶχον. Ξενορῶν φηϲι.
1254 Κεκονιμένοϲ: ϲπουδάζων πάνυ, καὶ ϲχεδὸν κόνεωϲ πεπληρωμένοϲ. ὃϲ ἂν μὴ πρῶτα πάνυ τοῦ κνέφουϲ ἥκῃ κεκονιμένοϲ. ἀντὶ [*](Anth.) τοῦ ἔτι τοῦ κνέφουϲ ὄντοϲ. καὶ αὖθιϲ· ἀλλὰ ϲιδηρείου κεκονιμένη ἐκ πολέμοιο. πρὸϲ γὰρ τὴν τοιαύτην δίαιταν ἔλεγον οἱ ἅγιοι τρεῖϲ [*](1237 ═ P, Ba 274, 24 (═ Phryn. fr. 322?) 1238 — κύριον ═ Ambr 587 1239 cf. L ═ Zon. 1195; Et. M. 499, 42 ═ Zon. 1197 1240 Κεγλάγξομαι sq. sch. Ar. Vsp. 930 (plenior.) 1241 cf L 1242 cf. Ambr. 741, sch. K 195 1243 cf. sch. B 222, Et. M 499, 56, H; aliter Ambr. 734 1245 cf. Et. M. 500, 16, Ambr. 740 1246 P, Ba 274, 23 cf. sch. 0 740, H 1247 sch. Π 525 cf. H; l. ═ L 1248 l. cf. L 1249 — νενηϲμένα cf. H; νενηϲμένα sq Astramps. 1250 — κάμνων ═ P, Σa, Ba 274, 26 ἐνθάδε sq. Anth 6, 66, 910 1251 τηξιμελεῖ—μαρτυρίην Anth. 7, 234, 3—4 1252 ═ P, Σa, Ba 274, 28 cf. H 1253 κεχριϲμένοιϲ cf. L, fort. in Matth. 23, 27 οἰνοϲ sq Xen. An. 4, 2, 22 1254 ὄντοϲ Ar. Eccl 289—291 c. sch. ἀλλὰ—πολέμοιο Anth. 6, 124, 3) [*](1239 Z 1195 1248 Z 1194 1249 cf. v. 315 1251 Z 1194 1253 Z 1195 1254 Ar cf v. πρῴ 2; extr. cf. 2041) [*](AF( G V M)) [*](3 ζήτει—4 ὀπίϲω om F post 1239 V 3 τοῦτον V 4 ὀπίϲω] φηϲί add. V 6 Κεκλάξομαι A 14 Κεκλήμενοϲ A 1249 om. F post 1247 V 16 λύϲιϲ-λύπαϲ mg. A 24 κεχριϲμένοιϲ F cf. Laur : κεχριμένοιϲ G κεχρημένοιϲ AV M 25 κονία F 27 ὃϲ] ὡϲ F 28 ἔτι τοῦ] ἐπὶ F νέφουϲ A καὶ—p 89, 2 κυλίεϲθαι om. F 28 κεκονιαμένη V M κεκονιαμένου G)
1255 Κεκονιμένων: ϲπευδόντων. ἔτι τὴν κόνιν τοῖϲ ποϲὶ περιφερόντων. [*](Ε) δύο νεανίϲκων κεκονιμένων, τὴν ἀγγελίαν ἀπαγγειλάντων.