Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

161 Δεδουπώϲ: πεπτωκώϲ, τεθνηκώϲ.

162 Δεδραγμένοϲ: πεπραγμένοϲ.

163 Δέδοικα: φοβοῦμαι. δέδοικα μὴ ’κ θεοῦ πληγή τιϲ ἥκῃ. [*](Soph.) πῶϲ γάρ, εἰ πεπαυμένοϲ μηδέν τι μᾶλλον ὁ νοϲῶν εὐφραίνεται. ἀντὶ τοῦ πῶϲ γὰρ οὐ θεῖόν τι εἴη τὸ κατὰ τὸν Αἴαντα, εἴ πεπαυμένοϲ τοῦ κακοῦ, μᾶλλον ἐν ἀνίᾳ διάγει. ὡϲ ὧδ᾿ ἐχόντων τῶνδ᾿ ἐπίϲταϲθαί ϲε χρή. ὅτι κάκιον νῦν ἐκεῖνοϲ ἔχει.

[*](Call.)

164 Δέδοιμι: οἰκοδομοίην. οἰκίον εὖτε δέδοιμι.

[*](Δ Σ)

165 Δέδυκα: ὑπειϲῆλθον. Δέδυκε δὲ εἰϲῆλθε.

[*](Δ)

166 Δέει: τὸ δεῖ τὸ ὁριϲτικὸν δηλονότι. Δέει δέ, φόβῳ. ὁ δὲ [*](Ε) Νικόμαχοϲ ὡϲ πεφωραμένοϲ ἐν παντὶ ἦν δέει.

[*](Δ)

167 Δεεινόϲ: ὁ δεινόϲ.

[*](Ar.)

168 Δέημα· ὡϲ γελοῖον, ὦ θεοί, τὸ δέημα τῆϲ νύμφηϲ, ὃ δεῖταί μου ϲφόδρα.

[*](Σ)

169 Δεῆϲαν: χρείαϲ γενομένηϲ.

[*](Harp.)

170 Δεήϲειϲ: ἀντὶ τοῦ ἐνδείαϲ. Ἀντιφῶν Ἀληθείαϲ πρώτῳ.

[*](Harp.)

171 Δέκα καὶ Δεκαδοῦχοϲ· δέκα μὲν ἦρχον μετὰ τοὺϲ λ΄ καταϲτάντεϲ, ἐκαλεῖτο μέντοι τούτων ἕκαϲτοϲ τῶν ἀρχόντων δεκαδοῦχοϲ, ὡϲ δηλοῖ Λυϲίαϲ.

[*](156 — ἐνεδρεύων ═ Ba 189, 15; — ἐκδεχόμενοϲ Lex rhet in Et Gun., Et. M. 253, 30, Ap. S. 57, 17 δοκεύων sq. ═ Et. Gen., Et. M. 253, 32; ἐπιτηρῶ sq. Lex. rhet. in Et Gen., sch. 0 730, Ap. S. 57, 17 158 τὰ sq. Polyb. 18, 15, 16 ═ EV 2, 158, 30—159, 2 150 ═ Ba 189, 14 cf. ll, sch. Χ, 95 160 ═ Zen. llI 31 161 Ba 189, 16 cf. H, sch. 37 679 162 ═ Ba 189, 17 163 — φοβοῦμαι ═ Ambr 263, Ps. Herodiarn. 18, An. Ox. 2, 478, 6 cf. H δέδοικα alt.—διάγει Soph. Ai. 278—281 c. sch. 164 Call. fr. 127 K H 15 S. c. sch. cf. Babr. p. 219 165 ὑπειϲῆλθον ═ Ambr. 264 Δέδυκε sq. ═ Ba 189, 18 cf. H ═ sch. Ε 811 166 Δέει—όβῳ ═ H cf. Ambr. 240 167 ═ Ambr. 134 cf. Herodian. gr. 2, 331, 31 168 Ar. Ach. 1058 9 169 ═ Ba 189, 19 170 Harp. ═ An. Ox. 2, 492, 10; Antiph. fr. 107 171 Harp. Et. M. 254, 18; Lys. fr. 79)[*](157 cf. v. Ε 3737; Z 486 158 cf. vv. Α 1312 et 2535; Z 486 161 Z 487 162—3 Z 486 164 Z 487 169 Z 488)[*](A(GITFVM))[*]( 6 προϲδεδοξαϲμένον] δεδοξοποιημένον Polyb., v. Α 2535 12 πεπραγμένοϲ] ὡϲ π. Mein. πεφραγμένοϲ Dr,)

172 Δεκαδαρχίαι· τὰϲ ὑπὸ Λακεδαιμονίων καταϲταθείϲαϲ ἐν ταῖϲ [*](Harp.) πόλεϲι δεκαδαρχίαϲ ϲυνεχῶϲ ὀνομάζουϲιν οἱ ἱϲτορικοί. καὶ Φίλιπποϲ μέντοι παρὰ Θετταλοῖϲ δεκαδάρχην κατέϲτηϲεν, ὡϲ Δημοϲθένηϲ ἐν Ϛ΄ Φιλιππικῶν.

173 Δεκάζεϲθαι: ἐρρήθη μὲν ἀπὸ τοῦ κατὰ δεκάδα φθείρεϲθαι [*](Σ) δώροιϲ. ὅτε γὰρ βούλοιντό τινεϲ ἀρχῆϲ τυχεῖν ἢ ἄλλο τι ἀνύϲαϲθαι, κατὰ δέκα ἀνθρώπουϲ ἐδίδοϲάν τινα, ὅπωϲ ϲυμπράττωϲιν αὐτοῖϲ. ἐξ ἐκείου δὲ ἤδη τὸν λαμβάνοντα ἕνεκα τοῦ ϲυμπράττειν μὴ ἀπαντῶντοϲ τοῦ βελτίϲτου, δεκάζεϲθαί φαϲιν. ὅμοιον καὶ τὸ ἐριθεύεϲθαι τῷ δεκάζεϲθαί ἐϲτιν. καὶ γὰρ ἡ ἐρίθεια εἴρηται ἀπὸ τῆϲ τοῦ μιϲθοῦ δόϲεωϲ.

174 Δεκάζεϲθαι: δωροδοκεῖϲθαι. καὶ Δεκάζειν, διαφθείρειν χρήμαϲιν, [*](Σ) ἢ δώροιϲ. Αἰλιανόϲ· πολλοὺϲ διέφθειρε νομάδων δεκάϲαϲ [*](Ε) εἰϲ προδοϲίαν. καὶ Δεκάζων, τὸ ϲημαινόμενον δῆλον. ἐποιήθη [*](Harp.) δὲ τὸ ὄνομα ἐντεῦθεν. Λύκοϲ μέν ἐϲτιν ἥρωϲ μορφὴν ἔχων τοῦ θηρίου. πρὸϲ δὲ τοῖϲ ἐν Ἀθήναιϲ ἀνεϲτήλωται δικαϲτηρίοιϲ· πρὸϲ ὃν οἱ δωροδοκοῦντεϲ κατὰ ι΄ γινόμενοι ἀνεϲτρέφοντο. ἔνθα καὶ ἡ παροιμία· λύκου δεκάϲ. ἐξ οὖν τῆϲ δεκάδοϲ τὸ δεκάζειν καὶ δεκάζεϲθαι.

175 Δεκαμναιαῖον: δέκα μνᾶϲ. Σκόπαϲ, Αἰτωλῶν ϲτρατηγόϲ, ὃϲ ἀποτυχὼν τῆϲ ϲτρατείαϲ νόμουϲ ἔγραφε. καὶ ὀψώνιον ἐξέθηκεν [*](EV) αὐτῷ ὁ βαϲιλεὺϲ ἑκάϲτηϲ ἡμέραϲ δεκαμναιαῖον, τοῖϲ δὲ ἐπί τινοϲ ἡγεμονίαϲ τεταγμένοιϲ μναιαῖον. ἀλλ᾿ ὅμωϲ οὐκ ἠρκέϲθη τούτοιϲ, καὶ φθονηθεὶϲ τὸ πνεῦμα προϲαπέθηκε τῷ χρυϲίῳ. ρ΄ δὲ δραχμαὶ ποιοῦϲι μνᾶν.

[*]( Σ)

176 Δεκάπαλαι: τὸ πρὸ πολλοῦ πάνυ λέγουϲιν Ἀττικοί.

[*]( Σ)

177 Δεκάπουϲ ϲκιά: τὸ παλαιὸν οἱ καλοῦντεϲ ἐπὶ δεῖπνον καὶ [*](Σ) καλούμενοι παρεϲημαίνοντο τὴν ϲκιάν. καὶ οὕτωϲ οἱ μὲν ἔμενον τοὺϲ κληθένταϲ, οἱ δὲ ἀπῄεϲαν ἐπὶ τὰϲ ἑϲτιάϲειϲ, οὐδ᾿ ὑποτηρήϲεωϲ οὔϲηϲ αἰτίαϲ, ἐφ᾿ ἦϲ οἷόν τε ἦν τεκμήραϲθαι, εἰϲ πόϲαϲ ὥραϲ προήκει.

178 Δεκάπουν ϲκιάν· Ἀριϲτοφάνηϲ· ϲοὶ δὲ μελήϲει, ὅταν ᾖ δεκάπουν [*](Ar.) τὸ ϲτοιχεῖον, λιπαρῶϲ χωρεῖν ἐϲ δεῖπνον. περὶ ἡλιοτροπίου φηϲί. τουτέϲτι τοῦ ἡλίου ἡ ϲκιὰ ὅταν ᾖ δέκα ποδῶν, ἤγουν ὅτε γίνεται ὀψινόν.

[*](172 Harp. Sabb., Et. M. 254, 23; Dem. 6, 22 173 ═ Sabb. cf. Et M. 254, 29 ═ Lex. rhet. in Et. Gen 174 δώροιϲ Ba 190, 22, 21, H cf. Bk. 236, 3 ═ Et. M. 254, 28 πόλλουϲ—προδοϲίαν Aelian. fr. 139 Δεκάζων sq. Harp. ═ Sabb.; Λύκοϲ sq. ═ Et. M. 254, 34 175 Σκόπαϲ—χρυϲίῳ Polyb. 13, 2 ═ EV 2, 136, 6—7, 12—17 ρ΄ sq. ═ Ba 302, 14, Ρ v. μνᾶ cf. Bk. 278, 17 176 fort. in Ar. Eq. 1154 177 cf. H v. δεκάπουν ϲτοιχεῖιμ, Bk. 242, 10 178 Ar. Eccl. 651—2 c. sch.)[*](173 hinc v. Ε 2984 174 cf. v. Ε 205. Harp. cf. v. Η 271; hinc v. Λύκου δ. lin. 175 Polyb. cf. v. Σκόπαϲ 1. ρ΄ sq. cf. v. μνᾶ)[*](1 Δεκαδαρχίαι AV Harp.: Δεκαρχίαι rell. 2 δεκαρχίαϲ IFM 3 δεκἀρχην A(GITFVM) IF 5 κατὰ om. V δεκάδα] δέκα FM (Et.) 8 ἀπαντῶντοϲ] ἀπὸ παντὸϲ Leopardi 9. 10 δικάζεϲῦαι bis IF 10 τοῦ om. A 13 Δικάζων VM 18 Αἰτωλῶν] ἐτῶν λῶν A ϲτρατηγόϲ GITF v. Σκόπαϲ, Exc.: ϲτρατηώϲ A ϲτράτωρ M ep. V 19 ϲτρατείαϲ TM: ϲτρατιάϲ IFV cp. AG ἀρχῆϲ v. Σκόπαϲ, Exc. 22 δραγμαὶ AV cf. p. 7, 10 23 Δικάϲπαλαι A 24 οἱ om. AFV 26 οὐδ᾿ ὑποτηρήϲεωϲ] οὐδέπω τηρήϲεωϲ Casaub. 28 Δεκάϲπουν A 29 ἡλιοτροπίου Kust.: ἡλίου τροπῆϲ VM ἡλίου τροπάϲ GlT cp. AF)

[*](Δ?)

179 Δεκάϲκαλμοϲ ναῦϲ.

[*](Δ)

180 Δεκαταῖοϲ: δέκατοϲ.