Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
181 Δεκατεύειν: δεκάτην δοῦναι. ἐφ᾿ οἷϲ οἱ Ἕλληνεϲ ὤμοϲαν, [*](Ε) εἰ νικήϲειαν, ϲτρατεύϲειν καὶ δεκατεύϲειν ἅπανταϲ τῷ Πυθίῳ. ἐϲ [*](Ar.) δεκάτην παιδαρίου κληθεὶϲ ὑπέπινον ἐν ἄϲτει. τὴν δεκάτην γὰρ εἰϲτίω ἐπὶ τοῖϲ τικτομένοιϲ, καὶ ἐν αὐτῇ τὰ ὀνόματα ἐτίθεντο τοῖϲ παιϲί. Εὐριπίδηϲ Αἰγεῖ· τίϲ ϲε μᾶτερ ἐν δεκάτᾳ τόκου ὠνόμαζε; ὁ δὲ Ἀριϲτοτέληϲ ἐν ταῖϲ ζ΄ φηϲὶν ἐπιτίθεϲθαι τὰ ὀνόματα, γράφων οὕτωϲ· πλεῖϲτα δὲ ἀναιρεῖται πρὸϲ τὴν ζ΄, διὸ καὶ τὰ ὀνόματα τότε τίθενται.
182 Δεκατεύειν: ἀντὶ τοῦ δεκάτην εἰϲπράττεϲθαι καὶ λαφυραγωγεῖν τὰ δ᾿ ἐκ τῶν πολεμίων ληφθέντα ἐδεκατεύοντο θεοῖϲ, διὸ κυρίωϲ δεκατεῦϲαι τὸ καθιερῶϲαι, κατὰ μεταφορὰν δὲ καὶ τὸ δεκάτην ὁπωϲοῦν λαβεῖ καὶ ἀπαιτῆϲαι.
183 Δεκατευτάϲ: τοὺϲ τελώναϲ τοὺϲ τὴν δεκάτην ἐκλέγονταϲ καὶ ϲυλλέγονταϲ. οὕτωϲ Ἀντιφῶν. καὶ Δεκστηλόγοι, οἱ αὐτοί. [*](Σ) εἴρηται δὲ καὶ θηλυκῶϲ γὴν Δεκατηλόγον.
184 Δεκατευτήριον: τὸ ἐν τῆ Ἀβύδῳ πορθμεῖον. ὡϲ εὐθὺϲ τὴν Ἄβυδον λυμανεῖται καὶ τὸ ἐν αὐτῆ δεκατευτήριον.
185 Δεκατηλόγουϲ: τοὺϲ τὴν δεκάτην ἐκλέγονταϲ. ταυτὸν ἄρα τοῖϲ δεκατευταῖϲ
186 Δεκάτην ἑϲτιάϲαι: ἔθοϲ ἦν παίδων γεννωμένων τοῖϲ Ἀθηναίοιϲ ἀϲτοῖϲ, τῇ ι΄ τῶν νυκτῶν ἀπὸ τῆϲ γενέϲεωϲ ϲυγκαλεῖϲθαι τοὺϲ πρὸϲ πατρὸϲ καὶ μητρὸϲ οἰκείουϲ καὶ τοὺϲ ἐγγυτάτω φίλουϲ, καὶ παρόντων ἐκείνων τά τε ὀνόματα τοῖϲ παιϲὶ τίθεϲθαι καὶ καλλιερεῖϲθαι τοῖϲ θεοῖϲ· ἔπειτα εὐωχεῖϲθαι τοὺϲ ϲυνεληλυθόταϲ. καὶ τοῦτό ἐϲτιν [*](Δ) ἡ δεκάτη. καὶ Δεκατῶ ῥῆμα. ὡϲ τὸ, ὁ λαμβάνων δεκάταϲ δεδεκάτωται. τῆϲ τῶν Συρακουϲίων δεκάτηϲ πολὺ προτιμώτερόν ϲε ποιούμενοϲ.
187 Δεκαϲμόϲ: δωροδοκία.
188 Δεκάχοια: δεκαπλάϲια.
189 Δεκέβαλοϲ: ὁ τῶν Δακῶν βαϲιλεύϲ. ζήτει ἐν τῷ δεινόϲ.
[*](180 ═ Ambr. 131 181 ἐφ᾿—Πυθίῳ cf. Wesseling in Diod. 11, 3 ἐϲ sq. Ar. Av. 494 c. sch.; Eur. fr. 2; Aristot. h. a. 7, 12 182 Harp. cf. Et. M. 254, 4 183 — αὐτοί Harp. ═ Et. Gen. cf. Et. M 254, 9, H; Antiph. fr. 10 Δεκμτη λόγον cf. Ba 190, 25 184 ὡϲ sq. Agath. 5, 12, p. 303 185 Harp. ═ Et. M. 254, 16 cf. Bk. 239, 1, H, Ba 190, 25 186 — ϲυνεληλυθόταϲ cf. Bx. 237, 26 ὁ—δεδεκάτωται Ep. Hebr. 7, 9 187 ═ Ba 190, 23 188 ═ H 189 — βαϲιλεύϲ Cass. D. 67, 6, 1 ═ EV 2, 364, 7)[*](181 Z 489 188 Z 482 189 cf. 345)[*](A(GITFVM))[*]( 3 οἷϲ οὓϲ Valck in Hdt. 7 132 4 δεκατεύειν A 6 αὐτῆϲ A 7 μάτερ FM μάτηρ Elnsley δεκάτου F δεκάτᾳ τὸῦ GITM 13 ὁπωϲοῦν⌋ ἀπὸ ϲοῦ M 16 οἱ αὐτοί om. V 22 γεννομένων IF ϲυγγενωμένων M Ἀθηναίων pr. 27. 28 δεδεκάτωται TFM Ep. Hebr.: δεκάτωται rell. 28 τῆϲ—ποιούμενοϲ ex mg. A)191 Δεκελεικόϲ: ὁ Πελοποννηϲιακὸϲ πόλεμοϲ· ἀπὸ μέρουϲ τοῦ [*](Harp.) τελευταίου.
192 Δεκέτηϲ: ὁ δεκαετήϲ. θηλυκῶϲ δὲ Δεκέτιϲ, διὰ τοῦ ι.
[*](Δ)193 Δέκιοϲ, Ῥωμαίων βαϲιλεύϲ, Φιλίππου διάδοχοϲ, ὃϲ βαϲιλικῷ [*](EV) θεϲπίϲματι τοὺϲ τὰ Χριϲτιανῶν δοξάζονταϲ ἐθανάτου καὶ τοὺϲ οὐ θεοὺϲ προϲκυνεῖ ἠνάγκαζεν.
194 Δεκτέον: δεῖ δέχεϲθαι.
[*]( Δ)195 Δεκτῆρεϲ: ὑποδοχεῖϲ.
[*]( Δ)196 Δελεάζοντεϲ: ἐπικρύπτοντεϲ. οἱ δὲ Σκυθοπολῖται δύο ἡμέραϲ [*](Ε) ἠρέμηϲα τὴν πίϲτιν αὐτῶν δελεάζοντεϲ, τῇ δὲ τρίτη νυκτὶ παρατηρήϲαντεϲ κοιμώμενον ἀνεῖλον.
197 Δέλεαρ: ἀπάτη, δόλοϲ. τοῦ δὲ προθύμωϲ ϲυγκαταθεμένου, [*](Σ) δελέατοϲ προϲετίθει τὸ ἀκόλουθον παρακαλῶν πλεῦϲαι πρὸϲ τὸν [*](Ε) Δημήτριον.
198 Δελεάζω· αἰτιατικῇ. καὶ Δελήτιον, τὸ δέλεαρ.
[*](Synt.|)199 Δελεαϲμόϲ. καὶ Δελεάϲμαϲι.
[*]( Δ|)200 Δελέαϲτρα: παγίδεϲ.
[*]( Δ)