Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1238 Δίων, Ἱππαρίνου, Συρακούϲιοϲ, φιλόϲοφοϲ Πλατωνικόϲ, τοῦ Σικελίαϲ τυράννου Διονυϲίου τοῦ προτέρου τῆϲ γαμετῆϲ Ἀριϲτομάχηϲ ἀδελφόϲ· ὃϲ καὶ ἐκράτηϲε τῆϲ Σικελίαϲ τυραννίδοϲ, ἐκβαλὼν τὸν τοῦ προτέρου Διονυϲίου υἱὸν Διονύϲιον· οὖ πάλιν ἀδελφὸϲ Νιϲαῖοϲ ἐξέβαλε Δίωνα τοῦτον. ἔγραψεν ἐπιϲτολὰϲ πρὸϲ Πλάτωνα καὶ ἄλλουϲ τιάϲ.
1239 Δίων, ὁ Κάϲϲιοϲ χρηματίϲαϲ, ὁ ἐπίκλην Κοκκήϊοϲ· οἱ δέ Κοκκηϊανόϲ· Νικαεύϲ, ἱϲτορικόϲ, γεγονὼϲ ἐπὶ τῶν χρόνων Ἀλεξάνδρου [*](1231 γενικῇ cf. Synt. Laur. κεχωγριϲμένοϲ ═ Ba 2 200, 17, Ambr. 704 cf. H 1232 κατηγορῶ—ψηφίϲματοϲ ═ Synt Laur.; κατηγορῶ γενικῇ + ἃ sq ═ Bk. 132, 8 ὁ—ψηφίϲματοϲ Dem. 18, 59; sq. Dom. 18, 56 1233 μέγα cf. Amhr. 649 Ba 199, 27 (non Σa), Et M. 280, 55, H, sch. Pl. Theaet 162a. Ambr. An Ox. 2, 493, 6; Bk. 238, 10 ═ Et M. 281, 1 Διωλύγιον sec,—Πλάτων ═ Zen. llI 34 ἐπὶ πολὐ διῆκον cf. sch. Pl. Theaet. 162a, Tim., H; οὕτωϲ —φλυαρία Pl. Theaet. 162a (corruptum) vs 9 ταῦτα sq. Dam. fr. 77 1234 Tim. 1236 cf Br. 186, 16 sch. Pl. Ap. 19b 1236 διωμότουϲ —δήτοραϲ Proc. h. a. 26, 2 οἱ sq. Th. Simoc. 7, 6, 6 1237 l. ═ L sub διο- 1238 cf. sch. Pl. Epist. 320a. 1239 cf. Phot. Bibl. cod. 71) [*](1231 Z 554 1233 hiuc 1314. Z 526 et 558 1234 Z 522 1235 Vind. 23 διιππαϲία sq ex 1043 1239 cf. v. Κ 1914) [*](A(GITFVM))[*]( 1. 2 μετεῳκίϲατο AGI 4 τὸ—5 ἐϲτιν om. FV 8 οὕτωϲ δνοπαλίζειϲ corruptum 9 Δαμάϲκιοϲ GI: Δάμουϲ rell. 13 ἐποίηϲε Tim. Zon. 17 διιππαϲία—18 δηλοῖ ex AImg; ζήτει περὶ διωμοϲίαϲ καὶ ὄπιϲθεν ἐν τῷ διιππαϲία M 19 ϲυνίϲτηϲι GIT 21 τῷ] τῇ VM 1237 extra ord. 27 οῦ] οὖν V 28 ἄλλαϲ Hemst. 30 Κάϲιοϲ TacM 30. 31 Κοκκιανόϲ V, s. v.)
1240 Δίων, ὁ Παϲικράτουϲ, Προυϲαεύϲ, ϲοφιϲτὴϲ καὶ φιλόϲοφοϲ, ὃν [*](Hesy.) Χρυϲόϲτομον ἐκάλεϲαν. ἀντεποιεῖτο δὲ ϲεμνότητοϲ ὡϲ καὶ λεοντῆν φορῶν προϊέναι. ἦν δὲ λεπτὸϲ τὸ ϲῶμα καὶ διέτριψε τὸ πλεῖϲτον παρὰ Τραιανῷ τῷ Καίϲαρι, ὡϲ καὶ ϲυγκαθέζεϲθαι ἐν τῷ βαϲιλικῷ ὀχήματι. ἔγραψεν Εἰ φθαρτὸϲ ὁ κόϲμοϲ, Ἐγκώμιον Ἡρακλέουϲ καὶ Πλάτωνοϲ, Ὑπὲρ Ὁμήρου πρὸϲ Πλάτωνα δ΄, Περὶ τῶν Ἀλεξάνδρου ἀρετῶν η΄ οὖτοϲ διαβάλλει καὶ τὸν Ὅμηρον ὡϲ ψευδῶϲ τὰ περὶ τὸ Ἴλιον γεγραφότα.
1241 Διώναϲϲα: ὄνομα κύριον.
1242 Διωναία: ἡ Ἀφροδίτη. καὶ Διώνη, ἡ αὐτή.
1243 Διώνυμον: διαβόητον, ὀνομαϲτόν, περίφημον.
1244 Διώνυμοι· ἐν τοῖϲ Ἕλληϲι διώνυμοι κόλακεϲ καὶ κεκηρυγμένοι [*](Ε) περιηχοῦϲιν ἡμᾶϲ, Κλείϲοφοί τε καὶ Στρουθίαι καὶ Θήρωνεϲ καὶ οἱ περὶ τὴν Διονυϲίου βομβοῦντεϲ τράπεζαν καὶ οἱ περὶ τὴν δαῖτα Ἀλεξάνδρου μεμηνότεϲ.
1245 Διωξικέλευθα κέντρα.
1246 Διώξιπποϲ, Ἀθηναῖοϲ, κωμικόϲ. δράματα αὐτοῦ Ἀντιπορνοβοϲκόϲ, [*](Hesy.) Φιλάργυροϲ, Ἱϲτοριογράφοϲ, Διαδικαζόμενοι.
1247 Διώξομαί ϲε δειλίαϲ: ἀντὶ τοῦ κατηγορήϲω ϲου. ἐϲ δικαϲτὰϲ [*](Ar.) αὐτὸν ἀγαγόντεϲ ἐδίωξαν κατηγορήϲαντα τυραννίδοϲ.
[*](Ε)1248 Διώρηϲ: ὄνομα κύριον.
1249 Διωρία: ἀνακωχή. δόξαν δ᾿ ἐπανεῖναι τὴν πολιορκίαν καὶ [*](Δ) διωρία βουλῆϲ τοῖϲ ϲταϲιαϲταῖϲ παραϲχεῖν.
1250 Διώρθου ἐκεῖνοϲ τὰ πράγματα. ὑπερϲυντελικόϲ.
1251 Διώροφον: τὸ οἴκημα τὸ β΄ ἔχον ϲτέγαϲ.
1252 Διώρυξ, διώρυγοϲ.
[*](1240 cf. Phot. Bibl cod. 209 (Wentzel TU 13, 3, 54 sq.) 1241 ═ Ambr. 571 1242 —Ἀφροδίη ═ Stud. An. 269 cf Ambr. 621— 2 Διώνη cf. Ambr. 573 1243 ═ Ba 200, 18 cf. H 1244 Aelian. fr. 107 (perperam ab διώνυμοι incipiens) 1245 Anth. 6, 246, 1 1247— ϲου Ar. Eq. 367 c. sch. ἐϲ sq fort. Aeliam. 1249 l. ═ Ambr. 606 δόξαν sq. los. Bell. 5, 348 1250 ὑπερϲυντελικόϲ aliter Ambr. 699 1251 cf. Ambr. 627, Ps. Herodian. 20 1252 ═ Ambr. 550, Ps. Herodian. 205)[*](1242 Z 522 1244 Aelian. cf. v. B 374 1245 cf. v. 1338 1252 —3 cf 1201)[*](1 Μαμαίαϲ Vac Mac; μικροῦ F Μαμέου rell. 2 Περϲικά Dinonis essc A(GITFVM) monuit Gutschmid [ετικά coll. Philostr. vit. Soph. 1, 7 ad 1240 rettulit Kust. 6 φορῶν] φοροῦντα FVM; γρ. καὶ λεοντῆν φορῶν ss. V mg. M 10 η΄] καὶ ἄλλα πλεῖϲτα add, T οὖτοϲ—11 γεγραφότα ex IMmg ὡϲ om. l τὸ Ἵλιον M; τὸν ἥλιον l 12 Διώναϲα M Ambr. 13 Διωνάα ἡ Ἀφροδίτηϲ A αὐτή] ἀπή A 1244 om. T non nov. gl. ed. pr. 15 καὶ om. Gl 16 Στρουθία AGl καὶ οἱ—18 μεμηνότεϲ om A 23 κατηγορήϲαντα del. Valck. 27 ὑπερϲυτελικόϲ om. TFV mg. I 28 ϲτέγουϲ A)1253 Διωρυχή: διάνοιξιϲ τοίχων ἢ χωμάτων. Διορυγὴ δὲ ἡ [*](Δ) ὄρυξιϲ.
1254 Διωϲόμεθα: ἀπωϲόμεθα καὶ ἀποπεμψόμεθα.
1255 Διωϲτῆρϲιν: ἀναφορεῦϲι τοῖϲ ἀναβαϲτάζουϲιν.
1256 Δίπαλτοϲ: ἀμφοτέραιϲ ταῖϲ χερϲίν. οἷον περιδεξίωϲ, παντὶ ϲθένει. Σοφοκλῆϲ· πᾶϲ δὲ ϲτρατὸϲ δίπαλτοϲ ἄν με χειρὶ φονεύοι. ἢ οὕτωϲ· ὁ ϲτρατόϲ με φονεύοι λαβὼν τὰ δίπαλτα δοράτια.
1257 Διπλαϲιάϲαι: διχῶϲ λέγεται· ἢ γὰρ τὸν τόπον, ἐν ᾦ ἡ φάλαγξ μένοντοϲ τοῦ πλήθουϲ τῶν ἀνδρῶν, ἢ ἀριθμὸν αὐτόν. γίνεται δὲ ἑκάτερον διχῶϲ ἢ κατὰ λόχουϲ ἢ κατὰ ζυγά. ταυτὸν δὲ εἰπεῖν κατὰ μῆκοϲ ἢ κατὰ βάθοϲ. κατὰ μῆκοϲ μὲν οὖν γίνεται διπλαϲιαϲμὸϲ ἀνδρῶν, ὅταν μεταξὺ τῶν προϋπαρχόντων λόχων παρεμβάλωμεν, ἢ παρεμπλέκωμεν ἄλλουϲ αὐτοῖϲ ἀριθμούϲ, τὸ μῆκοϲ φυλάττοντεϲ τὸ αὐτὸ τῆϲ φάλαγγοϲ, ὥϲτε πύκνωϲιν γενέϲθαι μόνον ἐκ τῆϲ τῶν ἀνδρῶν διπλαϲιάϲεωϲ. κατὰ βάθοϲ δέ, ὅταν μεταξὺ τῶν προυπαρχόντων ζυγῶν παρεμβάλωμεν ἢ παρεμπλέκωμεν ἄλλα αὐτοῖϲ ἰϲάριθμα, ὥϲτε κατὰ βάθοϲ πύκνωϲιν εἶναι μόνον. κατὰ μῆκοϲ δὲ τόπου γίνεται διπλαϲιαϲμόϲ, ὅταν τὴν προειρημένην κατὰ μῆκοϲ πύκνωϲιν μανότητι μετατάττωμεν, ἢ οἱ παρεντεθέντεϲ ἐξελλίϲϲωϲι κατὰ μῆκοϲ· κατὰ βάθοϲ δὲ τόπου γίνεται διπλαϲιαϲμόϲ, ὅταν τὴν προειρημένην κατὰ βάθοϲ πύκνωϲιν μανότητι μετατάττωμεν, ἢ οἱ παρεντεθέντεϲ ἐξελίξωϲι κατὰ βάθοϲ, ἔνιοι δὲ τοὺϲ τοιούτουϲ ἀποδοκιμάζουϲι, καὶ μάλιϲτα ἐγγὺϲ ὄντων τῶν πολεμίων, ἐφ᾿ ἑκάτερα δὲ τῶν κεράτων τοὺϲ ψιλοὺϲ καὶ τοὺϲ ἵππουϲ ἐπεκτείνοντεϲ τὴν ὄψιν τοῦ διπλαϲιαϲμοῦ χωρὶϲ ταραχῆϲ τῆϲ φάλαγγοϲ ἀποδιδόαϲιν. ζήτει περὶ τούτου εἰϲ τὸ τέλοϲ τοῦ βιβλίου ἐν τῷ διπλαϲιάϲαι.