Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

562 Ἀερόεν: τὸ μέγα.

[*](Δ)

563 Ἀερονηχεῖϲ: τὰϲ ἐν τῷ ἀέρι νηχομέναϲ νεφέλαϲ. [*](Ar.) Ἀριϲτοφάνηϲ.

564 Ἀερόπη: ὄνομα κύριον.

[*](Δ)[*](547 ═- P cf. Ba 34, 5, H 548 ═ Ambr. 605 549 — ἀνελπιϲτοῦντεϲ ═ Et M. 20, 22 Ἡρόδοτοϲ sq. 7, 168, 2 550 — φρένεϲ Soph Ai. 6489 ἄελπτον—ἀνέλπιϲτον ═ Ap. S. 10, 27 cf. H 551 — ἀπροϲδόκητα cf. H, Et. M. 20, 23 Ἀριϲτοφάνηϲ sq. Lys. 256 552 ═ Ambr. 593 558 — ῥέων cf. Et. M. 20, 33; l. ═ Ambr. 556; ῥέων cf. sch. ν 109 ὁ δέ sq. Proc. h. a. 19, 10 555 ═ H cf. Ap. S. 11, 7, Ambr. 610—611 556 ═ Ambr. 606 557 — ἀργή cf. H τρομερῷ sq. Anth. 6, 73, 1—3 558 ═ sch. Ι 320, H 559 Ἀέριοϲ sq. ═ Ambr. 549 et 573 560 Harp. ═ P, Ba 34, 10; Lys. 7, 28 561 Nu. 225 562 ═ Ambr. 592 cf. H 563 sch. Ar. Nu. 337 564 ═ Ambn 579)[*](548 Z 53 553 Z 54 556 Z 53 557 Z 51 558 cf. Z 50 561 καὶ ὁ Σωκράτηϲ sq. ex v. διαλεπτολογοῦμαι cf. v. περιφρονεῖν 562 cf. Z 52 563 Z 51)[*](1 αχεῖα ASMac Phot. ταχεῖϲ GIT ταχύϲ Mec 3 Ἀελπτέοντεϲ] Ἀελπέοντεϲ A(GITSM) SM 4 ὑπερβαλέϲθαι] ὑπερβάλλεϲθαι G cf. Hdt. 550 om S 5 ἔϲτ᾿ M ἔτ᾿ AGIT 6 ἄελπτον—7 δυϲχερέϲ hic A, ante Σοφοκλῆϲ (δέ om.) GITM 8 Ἄελπτα nov. gl. ATS καὶ ἄελπτα GIM 9 βίῳ] βίων A 11 Ἀένναοϲ— ῥέων AS cf. Zon. καὶ ἀένναοϲ ὁ ἀεὶ ῥέων, ἀπὸ τοῦ νάω, ὅ ἐϲτι ῥέω GITM 554 om. AS post 556 (ss. ζήτει) M 558 om. AS 22 τῷ—24 κάρδαμα om. S 23 καὶ ὁ—25 κάρδαμα mg. A καί pr. om. M)
58
[*](Δ)

565 Ἀέροψ, Ἀέροποϲ κλίνεται.

[*](Δ)

566 Ἀερϲίπουϲ: ὁ εἰϲ ὕψοϲ αἴρων τοὺϲ πόδαϲ.

[*](Δ)

567 Ἄεϲιϲ: πόνοϲ τιϲ.

[*](Δ)

568 Ἀεταϲία: λύπη.

[*](Δ)

569 Ἀέτειον πτερὸν καὶ κρέαϲ.

[*](Δ)

570 Ἀετιδεῖϲ: οἱ ἀετοῦ παῖδεϲ. Αἰλιανόϲ. καὶ πελαργιδεῖϲ. [*](Δ) πελαργῶν παῖδεϲ.

571 Ἀέτιοϲ· ἐξ Ἀντιοχείαϲ τῆϲ Συρίαϲ, διδάϲκαλοϲ Εὐνομίου, ἀπὸ πενιχρῶν καὶ εὐτελῶν γονέων τυγχάνων. ὁ δὲ πατὴρ αὐτῷ τῶν ἐν ϲτρατιᾷ δυϲπραγέϲτερον ἐνηνεγμένων γενόμενοϲ, ἐτεθνήκει κομιδῇ παῖδα τοῦτον ἀφείϲ. αὐτὸϲ δὲ εἰϲ ἔϲχατον ἀπορίαϲ ἥκων, ἐπὶ χρυϲοχοΐαν ἐχώρηϲεν ἀκρότατόϲ τε ἐγένετο. ἐπεὶ δὲ ἡ φύϲιϲ αὐτῷ μειζόνων ὠρέγετο μαθημάτων, πρὸϲ λογικὰϲ θεωρίαϲ ἐτράπετο. καὶ δῆτα ϲυγγίνεται Παυλίνῳ ἀρτίωϲ ἀπὸ τῆϲ Τύρου εἰϲ Ἀντιόχειαν ἀφικομένῳ· ἔτι κατὰ τοὺϲ Κωνϲταντίνου χρόνουϲ τούτου ἠκροᾶτο, πολλὴν ἐπιεικῶϲ φαίνων τῆϲ ἀϲεβείαϲ τὴν ῥώμην εἰϲ τὰϲ πρὸϲ τοὺϲ διαφερομένουϲ ζητήϲειϲ· καὶ οὐχ ὑπόϲτατοϲ ἤδη τοῖϲ πολλοῖϲ ἦν. ἐπεὶ δὲ Παυλῖνοϲ ἐτεθνήκει, Εὐλαλίου τρίτου καὶ εἰκοϲτοῦ ἀπὸ τῶν ἀποϲτόλων ἔχοντοϲ τὸν θρόνον, πολλοὶ τῶν ὑπὸ τοῦ Ἀετίου ἐλεγχομένων δεινὸν ποιηϲάμενοι πρὸϲ ἀνδρὸϲ δημιουργοῦ καὶ νέου κατὰ κράτοϲ ἐλαύνεϲθαι, ϲυϲτάντεϲ ἐξήλαϲαν αὐτὸν τῆϲ Ἀντιοχείαϲ. ἐξελαθεὶϲ δὲ εἰϲ τὴν Ἀνάζαρβον ἀφικνεῖται. ὁ δὲ ἤδη τάχιϲτα δυνάμεωϲ πάϲηϲ πιμπλάμενοϲ μείζουϲ ἀεὶ τῶν δεδομένων ἀφορμῶν εἰϲέφερε τοὺϲ καρπούϲ. ὁ δὲ οὐδὲν ἐπαύετο τοὺϲ μὲν διελέγχων, φαύλωϲ δὲ ἀμπιϲχόμενοϲ καὶ ὡϲ Ε ἔτυχε ζῶν. οὗτοϲ αἱρεϲιάρχηϲ ἦν, ὃϲ καὶ ἄθεοϲ ἐπεκλήθη ἐπὶ τοῦ μεγάλου Κωνϲταντίνου. τὰ αὐτὰ μὲν οὖν ἐφρόνει Ἀρείῳ καὶ τὴν αὐτὴν ϲυνεκρότει δόξαν· πρὸϲ δὲ ἀρειανίζονταϲ διεκρίνετο. ἦν δὲ καὶ πρότερον αἱρετικὸϲ ἄνθρωποϲ Ἀέτιοϲ καὶ τῷ Ἀρείου δόγματι διαπύρωϲ ϲυνηγορεῖν ἔϲπευδεν· ἐν γὰρ τῇ Ἀλεξανδρείᾳ μικρὰ παιδευθεὶϲ ἀναζεύγνυϲι. καὶ καταλαβὼν τὴν ἐν Συρίᾳ Ἀντιόχειαν, ἐντεῦθεν γὰρ ἦν, [*](566 ═ Ambr. 574 566 ═ Ambr. 538 cf. sch. Γ 327, Et. M. 20, 44 567 ═ Ambr. 577 cf. H, Et M. 20, 48 568 ═ Ambr. 586 569 — πτερόν ═ Ambr. 602 570 — ἀετοῦ παῖδεϲ ═ Ambr. 551 Αἰλιανόϲ fr. 128 et 170(?) 571 — ζῶν Philostorg. p. 44—47 cf. Excerpta Photii vs. 25 οὗτοϲ sq. Socr. h. e. 2, 35) [*](566 Z 50 567—s Z 51 569 Z 52 570 hinc v. πελαργιδεῖϲ; cf. Z 50 571 Z 50) [*](A(GITSM))[*]( 1 κλίνεται ex A 6 ἀετοῦ] ἀετῶν TM, v. πελαργιδεῖϲ Αἰλανόϲ—7 παῖδεϲ om. GIT Αἰλιανόϲ SM Αἰῶν A 7 πελαργῶν A, v. πελαργιδεῖϲ, οἱ τῶν πελαργῶν SM παῖδεϲ AS om M 9 αὐτῷ AM αὐτῦ IT Phot. cp G 10 ἐνηνεγμένων A Phot ἐνειλεγμένων GIM ἐνειλεγμένοϲ T 14 τῆϲ om. M 15 Κωνϲταντίνου] Κωνϲταντίου A 18 Εὐλαλίου Gsf. cf. Phot Εὐλάλου omnes 19 ἐλεγχομένων] ἐλεγχόμενοι A 21 τὴν om M 22 ὁ δὲ] ὁ δή A ἤδη om. GIT 24 διελέγχων] τοὺϲ δὲ παντοίωϲ θεραπεύων add T δέ om. A)

59
ὑπὸ Λεοντίου τοῦ τότε τῆϲ Ἀντιοχείαϲ ἐπιϲκόπου χειροτονεῖται διάκονοϲ. εὐθὺϲ οὖν ϲυνεξεφώνει τοὺϲ ἐντυγχάνονταϲ ἐκ τῶν Ἀριϲτοτέλουϲ κατηγοριῶν διαλεγόμενοϲ, τοὺϲ ἐριϲτικοὺϲ κατωρθωκὼϲ λόγουϲ. ἐπιϲτολάϲ τε ϲυνεκάττυε πρὸϲ βαϲιλέα Κωνϲτάντιον. ἀλλ᾿ εἰ τὰ αὐτὰ τοῖϲ ἀρειανίζουϲιν ἔλεγεν, ὅμωϲ ὑπὸ τῶν οἰκείων οὐ δυναμένων ϲυνιέναι τὸ περιϲκελὲϲ τῶν λογιϲμῶν ὡϲ αἱρετικὸϲ ὁ ὁμόφρων αὐτοῖϲ ἐνομίζετο. καὶ διὰ τοῦτο ἐκδιωχθεὶϲ τῆϲ αὐτῶν ἐκκληϲίαϲ ἔδοξεν αὐτὸϲ μὴ βούλεϲθαι κοινωνεῖν αὐτοῖϲ. καὶ νῦν εἰϲιν ἐξ ἐκείνου οἱ τότε μὲν Ἀετιανοὶ νῦν δὲ Εὐνομιανοὶ λεγόμενοι. Εὐνόμιοϲ γὰρ ταχυγράφοϲ ὢν ἐκείνου καὶ ὑπ᾿ αὐτῷ παιδευθεὶϲ τὴν αἱρετικὴν λέξιν τοῦ ϲτίφοιϲ τούτου προέϲτη.

572 Ἀετίτηϲ καὶ ἀχάτηϲ καὶ λυχνίτηϲ. εἶδοϲ λίθου.

[*](Δ)

573 Ἀετὸν ἵπταϲθαι διδάϲκειϲ: ἐπὶ τῶν ἐγχειρούντων διδάϲκειν [*](Σ.) τινὰϲ ἃ ἐπίϲτανται μᾶλλον τῶν θελόντων διδάϲκειν.

574 Ἀετὸν κάνθαροϲ μαιεύϲομαι: ἐπὶ τῶν τιμωρουμένων τοὸϲ [*](Prov.) μείζοναϲ προκατάρξανταϲ κακοῦ. λέγεται γὰρ τὰ ὠὰ τοῦ ἀετοῦ ἀφανίζειν ὁ κάνθαροϲ.

575 Ἀετὸϲ ἐν νεφέλαιϲ: ἐπὶ τῶν δυϲαλώτων· παρόϲον ἀετὸϲ ἐν [*](Prov.) νεφέλαιϲ ὢν οὐχ ἁλίϲκεται.

576 Ἀετόϲ τῶν οἰκοδομημάτων: τὸ κατὰ τὸν ὄροφον, ὁ τινεϲ [*](Harp.) ἀέτωμα καλοῦϲιν.

577 Ἀετοῦ γῆραϲ, κορύδου νεότηϲ: παρόϲον καὶ γηράϲκων ὁ [*](Prov.) ἀετὸϲ ἀμείνων ἐϲτὶ παντὸϲ ὄρνιθοϲ.

578 Ἀετώματα· τὰ τῶν ἱερῶν ϲτεγάϲματα πτέρυγαϲ καὶ ἀετοὺϲ [*](Ar.) καλοῦϲιν. Ἀριϲτοφάνηϲ· τὰϲ οἰκίαϲ ἐρέψομεν πρὸϲ ἀετόν. ἀντὶ τοῦ ϲτεγάϲομεν.

579 Ἀζαλέαϲ δρῦϲ: πρὸϲ τὸ ϲημαινόμενον. πότερον ὅτι φυλλορροεῖ [*](Hom.) κατ᾿ αὐτὴν τὴν ὥραν ξηραιτόμενα τὰ δένδρα ἐκ ῥιζῶν ἀναβαλλόμενα ὑπὸ τῶν χειμάρρων, ἢ ὅτι δρυτόμοι εἰϲ τὰϲ ποταμίουϲ ἐμβάλλουϲι διώρυγαϲ κόπτοντεϲ, ἵνα ϲυγκαταφέρηται τῷ ὄμβρῳ· ὅπερ ὑγιέϲ.

580 Ἀζαλέη: ξηρά.

[*](Δ)

581 Ἀζαρίαϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Δ)