Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

4554 Ἄφαντον φῶϲ: τὸ ἐκ πυρίτου λίθου. Σοφοκλῆϲ Φιλοκτήτῃ· [*](Soph.) ἀλλ᾿ ἐν πέτροιϲι πέτρον ἐκτρίβων μόλιϲ ἔφην᾿ ἄφαντον φῶϲ, ὃ καὶ ϲῴζει μ᾿ ἀεί. οἰκουμένη γὰρ οὖν ϲτέγη πυρὸϲ μέτα πάντ᾿ ἐκπορίζει, πλὴν τοῦ μὴ νοϲεῖν ἐμέ.

4555 Ἀράπτειν· Ἀππιανόϲ· ἵϲτη δὲ προμάχουϲ ξύλα παχέα ἔχονταϲ [*](Ε) διπήχεα ϲεϲιδηρωμένα, ἃ ἔμελλον ὡϲ καταπέλταϲ ἐκ χειρὸϲ ἐϲ τοὺϲ ἐλέφανταϲ ἀφάπτειν, τουτέϲτι προϲκολλᾶν.

4556 Ἀφαρεύϲ, Ἀθηναῖοϲ, ῥήτωρ, υἱὸϲ τοῦ ϲοφιϲτοῦ Ἱππίου καὶ [*](Hesy.) Πλαθάνηϲ, πρόγονοϲ δὲ Ἰϲοκράτουϲ τοῦ ῥήτοροϲ, ἀκμάϲαϲ κατὰ τὴν ςε΄ Ὀλυμπιάδα, ὅτε καὶ Πλάτων ὁ φιλόϲοφοϲ.

[*](4544 — πράττειϲ sch. Ar. Nu. 920 αὐχμοί, ἀνομβρίαι ═ Ba 168, 31, Σ a, Bk 203, 30 cf. B αὐχμόϲ —μετωνυμικῶϲ Ar. Pl 839 c. sch. αὐχμώδουϲ sq. ═ Ba 168, 32 — 3, Σ ᵃ cf. B 4545 Ba 168, 34, Σ 4547 ═ Ba 168, 35, Σ cf. H 4549 K 258 c. sch. A ═ Et. M. 175, 2 cf. Ap. S. 49, 8 4550 ═ Ba 169, 14 ct Σ a, sch. Z 411. Et. M 174, 58 4551 τότε sq. Arr. Parith. p. 46 R 4552 Harp. ═ Ba 169, 8; Lysiae fr. 122 4553 Ba 169, 10 cf. Bk. 206, 22 Et. M. 175, 10 4554 ἀλλ᾿ sq. Soph. Phil. 296 —9 4555 App. Pun. 41 4556 cf. Harp., Plut. X orat. p. 838a; πρόγονοϲ —Ἰϲοκράτουϲ Dionys. Hal. lsocr. 18)[*](4544 Z 348 4546 cf. 4541 4547 Z 357 4549 cf. v. φάλοι 4551 Z 354 4554 hinc v. πυρίτηϲ, Z 354 455 hinc v. καταπέλτηϲ; προϲκολλᾶν cf. 4567; Z 357)[*](4545 om. AFV mg. l post vs. 4. 5 μετωνυμικῶϲ G 4548 om. FV A(GITFVM) 11 ζήτει —Χριϲτόδωροϲ om. GIT 16 ἐπεχούϲηϲ] ἀπεχούϲηϲ FV 18 εὔγειοϲ] ἔγγειοϲ Harp. 22 ἐκτρίβων] ἐκτρίψωμεν FV 26 διπήχεα] διπάχεα FV 27 ἀφάπτειν, τουτέϲτι om. AFV, v. καταπέλτηϲ)

426

[*](Call.)

4557 Ἄφαρον: τὴν λιπαρὰν γῆν, τὴν πολλὰ μήπω ἀροτριωθεῖϲαν. Ἀφαρόωϲι δὲ ἀντὶ τοῦ ἀροτριῶϲιν.

[*](Synt.)

4558 Ἀφαρπάζω· αἰτιατικῇ.

[*](Ecl.)

4559 Ἀφάρτεροι: ταχύτεροι. ἀπὸ τοῦ ἄφαρ ἄφαρτοϲ. ἵπποι δέ τοι ἔαϲιν ἀφάρτεροι· οἳ τὸ πάροϲ περ. Ὅμηροϲ.

[*](Σ)

4560 Ἀφαϲία: ἀφωνία.

[*](Σ)

4561 Ἀρή: μία τῶν ε΄ αἰϲθήϲεων. ἀπὸ τοῦ ἀφῶ ῥήματοϲ δευτέραϲ ϲυζυγίαϲ· ἐξ οὗ παραγωγὸν γέγονε τὸ ἀφάϲϲω. ἡ δὲ ἁφὴ δύναται καὶ ἀπὸ τοῦ ἁφῶ περιϲπωμένου γεγονέναι, καὶ ἀπὸ τοῦ ἅφω βαρυτόνου.

[*](Σ)

4562 Ἁρὰϲ λύχνων· Ἡρόδοτοϲ λέγει.

[*](Σ)

4563 Ἀφάϲϲων: ψηλαφῶν. Ἡρόδοτοϲ.

[*](Anth.)

4564 Ἄφα τοι: μεγάλαι ἢ καταπληκτικαί. ἐν Ἐξπιγράμμαϲι· τρεῖϲ ἄφατοι κεράεϲϲιν ὑπ᾿ αἰθούϲαιϲ τοὶ, Ἄπολλον, ἄγκεινται κεφαλαὶ Μαιναδίων ἐλάφων.

[*](Ar.)

4565 Ἀφαυανθήϲομαι: ξηρανθήϲομαι. καὶ Ἀφαύει. Ἀιϲτοφάνηϲ· τοὺϲ ἀλλοτρίουϲ ἀμῶν ϲτάχυϲ, τούτουϲ ἐν ξύλῳ δήϲαϲ ἀφαύει. κἀποδόϲθαι βούλεται. τουτέϲτιν ὁ Κλέων τοὺϲ ἀλλοτρίουϲ καμάτουϲ αὐτὸϲ γεωργῶν καὶ καρπούμενοϲ. αἰνίττεται δὲ πρὸϲ τὴν πόλιν, ὅτι τοῦ Δημοϲθένουϲ προπεπονηκότοϲ αὐτὸϲ τὴν νίκην ἐπιγράφεται περὶ τῶν ἐν Σφακτηρίᾳ. νῦν δὲ ϲτάχυϲ ἐκείνουϲ, οὓϲ ἐκεῖθεν ἤγαγεν, ἐν ξύλῳ δήϲαϲ ἀφαύει, κἀποδόϲθαι βούλεται. ἐπὶ τῶν αἰχμαλώτων. ἀπὸ τοῦ ἀμητοῦ ϲτάχυϲ εἶπεν, οὓϲ ζῶνταϲ ἄξειν κατεπαγγειλάμενοϲ ὁ Κλέων ἐμπροθέϲμωϲ ἤγαγε. φηϲὶν οὖν· ἐκείνουϲ, οὓϲ δήϲαϲ ἤγαγεν, ἀπολῦϲαι διανοεῖται. καὶ Ἀφαύειν, καίειν. ἀποξυρεῖν ταδὶ, τὰ κάτω δ᾿ ἀφαύειν.

[*](Σ Anth.)

4566 Ἀφαυροτέροιϲ: ἀϲθενεϲτέροιϲ. οὐ γὰρ ἀφαυρὸϲ ἐκ Διὸϲ Σ ἰθείηϲ οἶδε τάλαντα δίκηϲ. καὶ Ἀφαυροῦ, ἀϲθενοῦϲ.

4567 Ἀράψαι: προϲκολλῆϲαι.

[*](4557 — ἀροτριωθεῖϲαν Et. M. 788, 25; Call. fr. 122 K., 183 S. 4558 Synt. Gud 589, An. Ox. 4, 287,18 4559 cf. Et. M. 175, 22; ταχύτεροι cf. sch. Ψ 311, Ap. S. 48, 18, H ἵπποι — ἀφάρτεροι 311 4560 ═ Ba 169, 15 Σ a, B cf. sch. P 695 4561 Ba 169, 15, Σ 4562 Ba 169, 20; Hdt. 7, 215 4563 ═ Ba 169, 21 cf. Σᵃ, H, Et. M. 175, 551 Hdt. 3, 69, 3 4564 τρεῖϲ sq. Anth. 6, 112, 1 — 2 4565 ξηρανθήϲομαι sch. Ar. Eccl. 146 vs.16 ἀφαύει— 25 διανοεῖται Ar. Eq. 392 — 4 c. sch,; vs. 25 ἀποξυρεῖν sq. Ar. Th. 215—6 4566 ἀϲθενεϲτέροιϲ Ba 169, 22, Σᵃ cf. H, sch. O 11 οὐ —δίκηϲ Anth. 6, 267, 3 —4 ἀφαυροῦ sq. ═ Ba 169, 23, Σ a, B cf Et. M. 175, 42, 53 4567 ═ Ba 169, 24, Σa)[*](4562 cf. v. λύχνων ἁφάϲ 4564 Z 351; Anth. cf. v. Μαιναλία 4565 Z 357 cf 1635 4566 cf. v. ἰθεῖα 4567 cf. 4555)[*](A(GITFVM))[*]( 2 ἀφαρόωϲι] ἀφαρώϲι AF φαρόωϲι Et. 4 ταχύτεροι] παχύτεροι V ἄφορτοϲ] ἄφαντοϲ VM 4561 non nov. gl. G V GVM Ba Σᵃ 8 δύναται] δαϲύνεται GIT 9 ἅφω GIT Ba Σa ἄμφω AVM ἁφάϲϲω F 14 αἰθοόϲαι. F Anth. αἰθούϲαϲ rell. τοί] τό A ἄγκεινται AFM ἔγκεινται rell. c v. Μαιναλία 15 Μαιναδίων] Μαιναλίων Anth., cf. v. 19 πόλιν] Πύλον sch.)

427

4568 Ἀφ᾿ αἵματοϲ: τουτέϲτι ϲυγγενῶν. ὁ δὲ ϲυχνούϲ ἐφόνευϲεν· [*](soph.) ἐφείδετο δὲ οὐδὲ τῶν ἀφ᾿ αἵματοϲ.

[*](E)

4569 Ἀφαίρεμα: ἀνάθημα, δῶρον, ἢ ξένιον. καὶ Ἀφαίρεϲιϲ [*](Σ) Ὑπερίδηϲ ἰδίωϲ τὴν εἰϲ ἐλευθερίαν λέγει.

[*](Harp.)

4570 Ἀφαιρεῖν κροκύδαϲ: ἐπὶ τῶν πάντα ποιούντων ἕνεκεν [*](Σ) κολακείαϲ. ἄλλοι τε χρῶνται καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· εἴ τιϲ κολακεύει παρὼν καὶ τὰϲ κροκύδαϲ ἀφαιρῶν. καὶ Ἀφαιρεῖ ὠτὸϲ ἢ ῥινόϲ· Ἀττικῶϲ ἡ ϲύνταξιϲ.

4571 Ἀφαιροῦμαι· γενικῇ· ἔϲτι δὲ καὶ αἰτιατικῇ. καὶ τὸ φρονεῖν ὑπὸ ἐξουϲίαϲ [*](Synt.) ἀφῃρημένοϲ.

4572 Ἁραῖϲ: πληγαῖϲ· ἢ χερϲίν.

[*](Σ+Δ)

4573 Ἀφεδρείαϲ· ὁ γοῦν Ἡραΐϲκοϲ, εἰ αἴϲθοιτο φθεγγομένηϲ γυναικὸϲ ἀκαθάρτου, [*](Suid.) ἤλγει παραχρῆμα τὴν κεφαλὴν καὶ τοῦτο ϲημεῖον ἐποιεῖτο τῆϲ ἀφεδρείαϲ.