Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

4574 Ἀφ᾿ ἑδρῶν: ἀπὸ τῶν ἑδρῶν. ἕδραι γὰρ λέγονται αἱ ϲέλλαι, [*](Σ) ϲελλάρια, ϲωτήρια. ἔϲτι δὲ καὶ εὐθεῖα ὁ ἀφεδρὼν, καὶ ϲημαίνει τὸ [*](Δ) μέροϲ τοῦ ϲώματοϲ τὸ περὶ τὴν ἔξοδον. ὅτι ὁ ἀφεδρὼν καὶ λυτρώνων [*](Suid.) βάρβαρα.

4575 Ἀφεκτέον· γενικῇ.

[*](Synt.)

4576 Ἀφελέϲ· ὁ δὲ ἐπιφθέγγεται βαρβαρικὸν μέν τι καὶ ἀφελὲϲ, [*](E) ἐνεργὸν δὲ ὅμωϲ χρήϲιμον, ὡϲ δεῖ πρότερον ἀποϲοβεῖν τὰϲ μελίτταϲ καὶ ἔπειτα τὸ μέλι ϲχολαίτερον ἀναιρεῖϲθαι. καὶ Ἀφελήϲ, ἐπὶ [*](Ar.) τοῦ ὑγιὴϲ καὶ ὁλόκληροϲ, ἢ μέγαϲ καὶ ἀνεπικώλυτοϲ. καὶ ἀφελὲϲ ὁμοίωϲ. μιϲῶ τὴν ἀφελῆ, μιϲῶ τὴν ϲώφρονα λίαν. ἐπὶ τῆϲ ἀπονήρου [*](Anth.) καὶ δοϲιπύγου. καὶ τὰ ἐπιϲτόλια ἀφελῶϲ γράφειν. καὶ Ἀφεῶν πεδίων. Ἀριϲτοφάνηϲ περὶ Κράτητοϲ· ὃϲ πολλῷ ῥεύϲαϲ [*](Ar.) ἐπαίνῳ διὰ τῶν ἀφελῶν πεδίων ἔρρει, καὶ τῆϲ ϲτάϲεωϲ παραϲύρων ἐφόρει τὰϲ δρῦϲ καὶ τὰϲ πλατάνουϲ καὶ τοὺϲ ἐχθροὺϲ προθελύμνουϲ· ᾆϲαι δ᾿ οὐκ ἦν ἐν ϲυμποϲίοιϲ πλὴν, δόρυ ϲυκοπέδιλε, καὶ, τέκτονεϲ [*](4568 ϲυγγενῶν fort. Soph. OC 245 c. sch. ὁ sq. fort. Aelian. 4569 ξένιον ═ Ba 169, 1, Σ cf. H, Ambr. 3873 ἀφαίρεϲιϲ sq. Harp. Ba 169, 2; Hyper. fr. 23 4570 ἀφαιρῶν Ba 169, 3; ἄλλοι — ἀφαιρῶν Sabb. cf. Phryn. 4, 14; Ar. fr. 657 4571 αἰτιατικῇ cf. Synt. Laur. — γενικῇ ═ An. Ox. 4, 287, 12; αἰτιατικῇ cf. Bk. 121, 6 4572 — πληγαῖϲ ═ Σ a, H, Ba 169, 7; χερϲίν cf H v. ἁφὴ 4574 αἱ— ϲωτήρια Ba 170, 11, Σ a, H ἔξοδον cf. Ambr. 3823 4576 ἀναιρεῖϲθαι Agath. 3, 6, p. 149 vs. 21 ἀφελήϲ —22 ἀφελέϲ scb. Ar. Eq. 527 cf. Ba 170, 19, Et. M. 176, 14, 23, H μιϲῶ —λίαν Anth. 5, 41, 1 vs. 24 καὶ τά — γράφειν Marc. 1, 7, 5 ἀφελῶν sq. Ar. Eq. 526 — 535 c. sch 526; Cratin. fr. 186) [*](4573 ex v. Δ 522 sive v. Ἡραΐϲκοϲ 4574 Σ hinc v. ἕδρα et v. ϲέλλαι. ὅτι sq. ex 3469 cf v. λυτρώτηϲ 4576 Agath. cf. v. ϲχολαίτερον. Anth. hinc v. δωϲίπυγοϲ et v. μιϲῶ. Ar. cf. v. δωδεκάκρουνον ϲτόμα) [*](8 Ἀττικῶϲ] Ἀττική F 4571 om. AGTFV post 4574 I post 4573 M A(GITFVM) 4573 om. TFV post 4570 A 12 αἴϲθοιτο Gl αἴϲθητο M ἀνϲέοιτο A 16 ὅτι —17 βάρβαρα om. GTFV ante gl. I 1575 ex lT 20 ὅμωϲ] ὅμωϲ καί T, v. ϲχολαίτερον 21 post ἀναιρεῖϲθαι seq. 4587 in GlM; καὶ ἀφελὴϲ add. GI 25 Κράτητοϲ AGIM Κράτητι V Κράτη F Κρατίνου sch., Bas. 27 καὶ τούϲ om. AF τούϲ om. G 28 δόρυ] Δωροῖ M ac Ar.)

428
εὐπαλάμων ὕμνων· οὕτωϲ ἤνθηϲεν ἐκεῖνοϲ. νῦν δ᾿ ὑμεῖϲ αὐτὸν ὁρῶντεϲ παραληροῦντ᾿ οὐκ ἐλεεῖτε, ἐκπιπτουϲῶν τῶν ἠλέκτρων καὶ τούτου οὐκ ἔγ᾿ ὄντοϲ τῶν θ᾿ ἁρμονιῶν διαχαϲκουϲῶν· ἀλλὰ γέρων ὢν περιέρρει, ὥϲπερ Κοννᾶϲ, ϲτέφανον μὲν ἔχων, δίψη δ᾿ ἀπολωλώϲ, ὃν χρῆν διὰ τὰϲ προτέραϲ νίκαϲ πίνειν ἐν τῷ πρυτανείῳ. τουτέϲτιν εὐδοκιμήϲαϲ πολλάκιϲ. ὁ γὰρ Κρατῖνοϲ ἑαυτὸν ἐπήνεϲεν ἐν Πυτίνη λέγων· ἄναξ Ἄπολλον, τῶν ἐπῶν τοῦ ῥεύματοϲ καναχοῦϲι πηγαὶ. δωδεκάκρουνον ϲτόμα, Ἰλιϲϲὸϲ ἐν τῇ φαρυγγίᾳ· τί ἂν εἴποιμι; εἰ μήγε ἐπιβύϲει τιϲ αὐτοῦ τὸ ϲτόμα, κατακλύϲει τοῖϲ ϲτόμαϲιν.

[*](Δ)

4577 Ἀφέλῃϲ: αὐθυπότακτον. καὶ Ἀφέλωνται. αἰτιατικῇ.

[*](E)

4578 Ἀφελχθείη: κωλυθείη. ξυμβουλεύειν ἐδόκει, εἴ ποι ἀφελχθείη τῆϲ ὁρμῆϲ ταύτηϲ.

[*](E?)

4579 Ἄφεμα· ὧν καὶ τὸ ἄφεμα μετὰ ῥώμηϲ ἦν.

[*](Synt. Σ)

4580 Ἀφέμενον· γενική. ἀναχωρήϲαντα. ἀποϲτάντα, ἀντιλέγοντα.

[*](Hom. Δ)

4581 Ἄφενοϲ: πλούϲιοϲ. τὸ Ἄλφενοϲ οὐδετέρωϲ.

[*](Prov.)

4582 Ἀφέντεϲ τὴν ὑ πέραν τὸν πόδα δι ώκουϲιν: ἐπὶ τῶν τὰ ἀναγκαῖα μὲν παραλιμπανόντων, τὰ περιττὰ δὲ προτιμωμένων. Suid παρὰ Ὑπερίδῃ

[*](Σ)

4583 Ἀφέξει: ἀποκωλύϲει, ἀποϲτήϲει. καὶ Ἀφέξομαι, παύϲομαι, ἀποϲτήϲομαι.

[*](Suid.)

4584 Ἀφἐωκα: Δώριον. Ἀφεῖκα δὲ τὸ Ἀττικόν κέχρηνται δὲ καὶ Ἴωνεϲ, ὡϲ Ἡρόδοτοϲ.

[*](Δ)

4585 Ἀρέων ταί ϲοι αἱ ἁμαρτίαι ϲου. αὐθυπότακτον.

[*](Ar.)

4586 Ἀφερπύϲαι: βαδίϲαι. ἀπὸ μεταφορᾶϲ τῶν ἑρπετῶν. ἐκ τούτου δὲ τὴν ἥϲυχον κλοπὴν τὴν ἐπὶ τὴν χύτραν δηλοῖ. Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· ἐφ᾿ ἣν ἐπεθύμουν δαιμονίωϲ ἀφερπύϲαι.

[*](Δ)

4587 Ἀφέλεια. καὶ Δαμάϲκιόϲ φηϲιν, ὡϲ Ἰϲίδωροϲ πρὸϲ τῇ ἀφελείᾳ καὶ ἀψεύδειαν ἠγάπα διαφερόντωϲ καὶ ἀπεδέχετο ὥϲτε καὶ εὐθύγλωττοϲ εἶναι πέρα τοῦ δέοντοϲ, καὶ οὐδ᾿ ὁτιοῦν ἔχειν ἐν ἑαυτῷ προϲποιούμενον.

[*](">4577 αὐθυπότακτον ═ Ambr. 3936 4578 ξυμβουλεύιν sq. Arr. attr Tittm. 4580 — ἀναχωρήϲαντα ═ Bk. 123 17, 19 ἀποϲτάντα sq. ═ Ba 170, 12 Σa, B 4581 cf. sch. A 171, Ap. S. 48, 30, H 4582 — προτιμωμένων Philol. Suppl. 6, 260, n. 270, Diogen. V I 88 4583 Ba 170, 13, 14, Σ cf. H 4585 — ϲου Matth 9, 2 αὐθυπότακτον cf. Ambr. 3937 4586 Ar. Pl 675 c. sch. 4587 l. ═ Ambr. 3865 καὶ Δαμάϲκιοϲ sq. Dam fr. 23 cf. Phot. bibl. p. 336b 21)[*](1578 Z 357 4580 Z 357 4581 cf. 4633 4582 hinc v. ὑπέρα, Eust. O. 1534, 6 παρὰ Ὑπερίδῃ ex 4599 4583 Z 357 4584 ex 4596 4586 Z 357 4587 cf. v. εὐθύγλωττοϲ et v. προϲποιεῖται)[*](A(GITFVM))[*]( 2 τούτου AFM τούτ᾿ GI 4 ἀπολωλώϲ] ἀπολωλόϲ A 6 Κρατῖνοϲ sch, Bas., Κράτηϲ omnes 9 ἐπιβύϲει] ἐπιμύϲει F cf. sch. 14 γενικῇ ἀναχωρήϲαντα om. FV γενικῇ om. T ss. l 15 πλούϲιοϲ] πλοῦτοϲ M ec, Ap S., Hes., sch. imp sed cf. Philol. 49, 444 18 παρὰ Ὑπερίδῃ om. FV 4584 om. G TFV post 4585 A post 4578 I; ante gl. ζήτει add. M 21 Δώριον Al Δωρικόν M. ad 4585 φάγωνται, πίωνται add. mg. V 26 ἀφερπύϲαι] ἐφερπύϲαι Mec, Ar. 4587 post p. 421,21 ἀναιρεῖϲθαι IM; utrobique G 27 Ἀφέλεια om. FV, sed ἡ χρῆϲιϲ περὶ ἀφελείαϲ add. mg.V καί om. A 22 ὁτιοῦν] ἐτιοῦν AF)
429

4588 Ἄφεϲ ἀπὸ βαλβίδων ἐμέ τε καὶ τοῦτον: τουτέϲτιν ἀπὸ [*](Ar.) κανόνων. βαλβὶϲ γὰρ ἡ ἄφεϲιϲ τῶν δρόμων.

4589 Ἀφέϲθαι: ἀποϲχέϲθαι.

4590 Ἀφ᾿ Ἑϲτίαϲ: ἀπὸ τῆϲ οἰκίαϲ. καὶ Ἀφ᾿ Ἑϲτίαϲ μυεῖϲθαι. [*](Σ) ἀφ᾿ Ἑϲτίαϲ μυούμενοϲ Ἀθηναῖοϲ ἦν.

[*](Harp.)

4591 Ἀφέται: τόποϲ Ἀθήνηϲιν, ἔνθα ὁ ϲτόλοϲ Ξέρξου τὸ πρῶτον ἐδυϲτύχηϲε διὰ λιμένων ἀνεπιτηδειότητα. ὅθεν τὸν Βορέαν Ἀθηναίων ϲύμμαχον εἷναι νομίζουϲι. χρήϲαϲ δ᾿ ἦν ὁ θεὸϲ καὶ ἀνέμῳ ϲυγγενεῖ θύειν, εἶναι δὲ ϲυγγενὴϲ λέγεται διὰ τὴν Ὠρείθυιαν.

4592 Ἀφετηρία: ἀρχὴ, θύρα τοῦ ἱπποδρομίου. Ἀφετήρια δὲ [*](Σ) ὄργανα, τὰ πολιορκητικά. τὰ δὲ ἀφετήρια ὄργανα διΐϲτηϲιν ἐπὶ τοῦ [*](Ε) τείχουϲ.

4593 Ἄφευε τῶν φαϲήλων, ὦ γύναι, τρεῖϲ χοίνικαϲ.

[*](Ar.)