Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ)

4188 Ἄϲμενοϲ: χαίρων, ἡδέωϲ, προθύμωϲ. καὶ Ἀϲμενέϲτατα, ἀντὶ τοῦ προθυμότατα. ἀϲμενέϲτατα τὴν πρόκληϲιν ἀποδεδεγμένοϲ. [*](Δ) λέγεται καὶ Ἀϲμενέϲτατα.

[*](Σ)

4189 Ἀϲολοίκωϲ: τὸ ἀφελῶϲ.

[*](Synt.)

4190 Ἄϲω· δοτικῇ.

4191 Ἀϲώματον: ὅτι διττόν, τὸ μὲν τῷ ἀριθμῷ, ὡϲ οἱ ἄγγελοι, οἷον Μιχαὴλ, Γαβριήλ· ἀριθμῷ γάρ· τὰ δὲ οὐ, ὡϲ τὰ καθόλου.

4192 Ἀϲωπόϲ: ποταμὸϲ Θηβῶν.

[*](Ar.)

4193 Ἀϲωπόδαροϲ καὶ Διδυμαχίαϲ, ὁ ἀδελφὸϲ αὐτοῦ, ἐπὶ ϲμικρότητι ϲώματοϲ διεβέβληντο.

[*](Δ)

4194 Ἀϲωτία: ἡ ἁμαρτία. ἑκάτερον ὁμοίωϲ ἀποϲτρέφεϲθαι, τό τε δέον μὴ ποιεῖϲθαι ἀνάλωμα καὶ τὸ μὴ δέον ποιεῖϲθαι, ὡϲ τοῦτο μὲν ἀϲωτίαν οὖϲαν, εἴτε μείζω εἴτε φαυλοτέραν, ἐκεῖνο δὲ ϲμικρολογίαν. [*](Soph.) καὶ Ἄϲωτοϲ, ὁ ἐξώληϲ, ὁ ϲῴζεϲθαι μὴ ὀφείλων. Σοφοκλῆϲ· ἢ τῆϲ [*](Σ) ἀϲώτου Σιϲυφιδῶν γενεᾶϲ. καὶ Ἀϲώτωϲ, αἰϲχρῶϲ.

[*](Δ)

4195 Ἀϲωχαῖοϲ: ὄνομα κύριον. καὶ θηλυκὸν Ἀϲωχή, ὄνομα πόλεωϲ. καὶ Ἀϲωχίϲ, ὄνομα κύριον. καὶ Ἄϲωχιν, ὄνομα πόλεωϲ, αἰτιατικῇ.

[*](4183 sch. Ar. Ran. 364 4185 ═ Ambr. 3385 4186 — δίαϲμα cf. H τὸ δίαϲμα sq. ═ Ba 152, 21; Sophr. fr. 79 4187 l. cf. Ambr. 3580, 3586 δοτικῇ ═ Synt. Laur. οἱ sq. Th. Simoc. 3, 7, 6 4188 — προθύμωϲ ═ Ba 152, 23, Σᵃ cf. H, sch. Υ 350 4189 ═ Ba 152, 24, Σa 4192— ποταμόϲ ═ Ambr. 3467 4198 sch. Ar. Av. 17 4194 — ἁμαρτία ═ Ambr. 3523 ἄϲωτοϲ —γενεᾶϲ Soph. Ai. 190 c. sch. ἀϲώτωϲ sq. ═ Ba157, 30, Σᵃ, H 4195 — κύριον pr. ═ Ambr. 3415; Ἀϲωχή —πόλεωϲ ═ Ambr. 3504; Ἀϲωχίϲ κύριον ═ Ambr. 3502; Ἄϲωχιν sq. ═ Ambr. 3505)[*](4183 hinc v. διφθέρα 4184 ex 3213 4191 Z 325 4192 Z 316 4193 hinc v. Διδυμαχίαϲ; cf. v. Θαρελλείδηϲ)[*](A(GITFVM))[*](4184 ex I (post 4182), M 14 ἀντί—15 ἀϲμενέϲτατα om. M ἀποδεδεγμένοϲ TV ἀποδεδέγμεθα F cp. AGI ἀποδεδεγμένοι Gsf. 15 ἀϲμενέϲτατα] ἀϲμεναίτατα coll. Phryn. 18,10 coni. Gsf. cf. Ambr. 3405 4190 ex I (post 4193), M (post 4188) 18 τό] ὁ A 20 ποταμόϲ] πόλιϲ ITF ποταμὸϲ πόλιϲ G 28 θηλυκόν AM θηλυκῶϲ GITF cp. V 30 αἰτιατικῇ mg. V sed cf. Ambr.)
387

4196 Ἀϲπάζεϲθαι· αἰτιατικῇ. καὶ τὸ προϲαγορεύειν, ὡϲ ἡμεῖϲ, καὶ [*](Σ) τὸ χαίρειν τινὶ ἁπλῶϲ, καὶ ἀγαπᾶν καὶ φιλοφρονεῖϲθαι. καὶ ἀϲπαζόμεϲθα ϲὺν τῷ ϲ· ἀϲπαζόμεϲθ᾿ ἐρετμὰ καὶ ϲκαλμίδια, φηϲὶν ὁ Κωμικόϲ. καὶ πάντα τὰ ὅμοια διττῶϲ λέγουϲιν.

4197 Ἀϲπάζου· Ἀριϲτοφάνηϲ· ἄνοιξον· ἀϲπάζου με. διά τοί ϲε [*](Ar.) πόνουϲ ἔχω.

4198 Ἀϲπάλακοϲ τυφλότεροϲ. ζήτει ἐν τῷ τυφλότεροϲ.

4199 Ἀϲπαλία: ἁλιέωϲ ἐργαϲία. καὶ Ἀϲπαλιεύϲ, ὁ ἁλιεύϲ· ἀπὸ [*](Σ) τοῦ ϲπᾶν τὴν ἄγραν. καὶ Ἀϲπαλιεύεϲθαι παρὰ ῥήτορϲι, τὸ [*](Rhet.) ἁλιεῦϲαι παῤ ἡμῖν. καὶ Ἀϲπαλιεῖ, δοτικῇ.

[*](Δ)

4200 Ἀϲπάραγοϲ· ζήτει ἐν τῷ ἀϲφάραγοϲ.

4201 Ἄϲπαρ, πατὴρ Ἀρδαβουρίου. ὅτι Μαρκιανοῦ τοῦ βαϲιλέωϲ χρηϲτοῦ μὲν [*](Suid.) γεγονότοϲ, θᾶττον δὲ ἐκβεβιωκότοϲ, αὐτοκελεύϲτῳ γνώμη Ἄϲπαρ Λέοντα διάδοχον αὐτοῦ γενέϲθαι παρεϲκεύαϲεν.

4202 Ἀϲπαϲία· πολυθρύλητοϲ γέγονεν αὕτη. ἦν δὲ γένοϲ Μιληϲία, [*](Harp.) δεινὴ δὲ περὶ λόγουϲ. Περικλέουϲ δέ φαϲιν αὐτὴν διδάϲκαλον ἅμα καὶ ἐρωμένην εἶναι. δοκεῖ δὲ δυοῖν πολέμων αἰτία γεγονέναι, τοῦ τε Σαμιακοῦ καὶ τοῦ Πελοποννηϲιακοῦ. δοκεῖ δὲ καὶ ἐξ αὐτῆϲ ἐϲχηκέναι Περικλῆϲ τὸν ὁμώνυμον αὐτῷ Περικλέα τὸν νόθον. ὅτι Ἀϲπαϲίαι [*](Ar.) δύο ἑταῖραι. τῇ δὲ μιᾷ τούτων ἐκέχρητο ὁ Περικλῆϲ, δι᾿ ἣν ὀργιϲθεὶϲ ἔγραψε τὸ κατὰ Μεγαρέων ψήφιϲμα, ἀπαγορεῦον δέχεϲθαι αὐτοὺϲ εἰϲ τὰϲ Ἀθήναϲ. ὅθεν ἐκεῖνοι εἰργόμενοι τῶν Ἀθηναίων προϲέφυγον τοῖϲ Λακεδαιμονίοιϲ. ἡ δὲ Ἀϲπαϲία ϲοφίϲτρια ἦν καὶ διδάϲκαλοϲ λόγων ῥητορικῶν. ὕϲτερον δὲ καὶ γαμετὴ αὐτοῦ γέγονεν.

4203 Ἀϲπάϲιοϲ, Βύβλιοϲ, ϲοφιϲτὴϲ, ϲυγχρονῶν Ἀριϲτείδῃ καὶ [*](Hesy.) Ἀδριανῷ. ἔγραψε Περὶ Βύβλου, Περὶ ϲτάϲεων ἐϲχηματιϲμενων, Μελέταϲ, Τέχναϲ, Ὑπομνήματα, Λαλιὰϲ, Ἐγκώμιον εἰϲ Ἀδριανὸν τὸν βαϲιλέα καὶ εἰϲ ἄλλουϲ τινάϲ.

4204 Ἀϲπάϲιοϲ, Τύριοϲ, ϲοφιϲτὴϲ, ἱϲτορικόϲ. ἔγραψε περὶ Ἠπείρου [*](Hesy.) καὶ τῶν ἐν αὐτῇ ἱϲτορίαν ϲύμμικτον ἐν βιβλίοιϲ κ΄, Περὶ τέχνηϲ ῥητορικῆϲ καὶ ἄλλα.

4205 Ἀϲπάϲιοϲ, Δημητριανοῦ τοῦ κριτικοῦ μαθητὴϲ, Ῥαβενναῖοϲ, [*](Hesy.) γεγονὼϲ ἐπὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ Μαμαίαϲ. Πρὸϲ τοὺϲ [*](4196 αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. vs. 1 καί pr.— ἐρετμα ═ Ba 153, 1 cf. Phryn. 22, 3; fr. com. adesp. (est Aristoph.) 607 4197 Ar. Eccl. 971—2 4199 ἄγραν Ba 152, 26 cf. H, Et. M. 156, 36, 39; — ἐργαϲία cf. Σa; ἀϲπαλιεύϲ —ἄγραν Tim. cf. Ambr. 3393 —4 ἀϲπαλιεύεϲθαι —ἡμῖν cf. Bk. 217, 7 ἀϲπαλιεῖ sq. ═ Ambr. 3394 4202 νόθον Harp. ═ Ba 153, 5 Ἀϲπαϲίαι sq. sch. Ar. Ach. 527 4205 cf. Philostr. vit. soph. 2, 33) [*](4196 hinc v. ϲκαλμίδια 4201 ex 3803) [*](2 ἀϲπαζόμεϲθα] ἀϲπαζόμεθα AGF cp. V 4201 om. ITFV mg. A post A(GITFVM) 4202 (ad 4202) περὶ γυναικὸϲ Σιβυλλιακῆϲ (Σιβυλλικῆϲ VM) τὸν τρόπον (τ. τ. om. M) add. post 4198 I mg. VM 17 ἐρωμένην] ἐργαζομένη V 19 αὐτῷ] αὐτοῦ VM 23 ϲοφίϲτρια] καὶ c. V 25 Βύβλιοϲ ed pr. Βίβλιοϲ omnes; item 26 cf. v. Φίλων 1 29 Ἠπείρου] Τύρου Müller FHG 3, 576 32 μαθητήϲ Acp. FV μαθηματικοῦ rell.)

388
φιλολοιδόρουϲ καὶ Πρὸϲ Ἀρίϲτωνα λόγουϲ διαφόρουϲ. ἠκροάϲατο δὲ Παυϲανίου καὶ Ἱπποδρόμου καὶ ἐϲοφίϲτευϲεν ἐν Ῥώμῃ, διαπρέψαϲ μέχρι πολλοῦ.

[*](ΔΣ)

4206 Ἀϲπαϲίωϲ: ἡδέωϲ. προϲηνῶϲ, φιλοφρόνωϲ.

4207 Ἀϲπαϲμόϲ: ἡ εὐχὴ παρὰ τῷ ἀποϲτόλῳ Παύλῳ· ὁ ἀϲπαϲμὸϲ τῇ ἐμῇ χειρί.