Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

4208 Ἀϲπαϲτοί: ἄϲμενοι, θεοειδεῖϲ. παρὰ δὲ Καλλιμάχῳ Ἀϲπαϲτύϲ, [*](Call.) ἀϲπαϲτύοϲ, τουτέϲτι προϲηγορία φιλία.

[*](Σ + Δ)

4209 Ἀϲπαίροντεϲ: ϲκαρίζοντεϲ, κινοῦντεϲ.

4210 Ἄϲπειϲτον ἔχθραν: ἄϲπονδον μῖϲοϲ.

4211 Ἀϲπιδηφόροι: οἱ πολεμιϲταί. καὶ Ἀϲπιδιώτηϲ, ὁ ἀϲπίδα κινῶν. καὶ Ἀϲπιδόν, ἐπίρρημα, δίκην ϲυναϲπιϲμοῦ. καὶ Ἀϲπιδοπηγεῖον, [*](Σ) ἐν ᾧ ἡ ἀϲπὶϲ πήγνυται. ὅπέρ ἐϲτιν ὅπλον ϲκουτάριον. [*](Ar.) καὶ ἡ τάξιϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἵϲταϲθ᾿ ἐφεξῆϲ πάντεϲ ἐπὶ τρεῖϲ ἀϲπίδαϲ [*](Soph.) καὶ Ἀϲπιϲτῆρεϲ, φυλακτῆρεϲ. Σοφοκλῆϲ· ἀλλ᾿ ἄνδρεϲ ἀϲπιϲτῆρεϲ εἰνάλιοϲ λεὼϲ, ὑμῖν τ᾿ ἐκείνῳ τήνδ᾿ ἐπιϲκήπτω χάριν.

[*](Δ)

4212 Ἄϲπιλοϲ, ὁ μὴ ἔχων ϲπίλον τινά. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· μῆλον [*](Anth.) ἐγὼ ϲτρουθίον ἄϲπιλον, ἀρρυτίδωτον. καὶ Ἀϲπιλότατοϲ.

[*](Soph.)

4213 Ἄϲπλαγχνοϲ: ἄτολμοϲ, ταπεινὸϲ, δειλὸϲ, ψυχρόϲ. Σοφοκλῆϲ· μή τοι φύϲιν ἄϲπλαγχνοϲ ἐκείνου γεγονώϲ. φύϲιν δὲ ἀϲθενῆ καὶ ἀλλοίαν παρὰ τὴν τοῦ πατρόϲ.

[*](ΔΣ)

4214 Ἀϲπονδεί: ἄνευ φιλίαϲ, ἢ χωρὶϲ θυϲίαϲ. καὶ Ἄϲπονδοι [*](Ε) ἐχθροί, ἀδιάλλακτοι. Θουκυδίδηϲ· οἱ δὲ τοὺϲ νεκροὺϲ ἀϲπόνδουϲ [*](Suid.) ἀπέδοϲαν. ὅτι ἀϲτόργουϲ τοὺϲ ἀπηνεῖϲ καὶ ἀφίλουϲ φαϲίν, ἀϲπόνδουϲ δὲ τοὺϲ ἀδιαλλάκτουϲ καὶ μνηϲικάκουϲ, ἀνελεήμοναϲ δὲ τοὺϲ ἀκαμπεῖϲ καὶ ἀνενδότουϲ πρὸϲ ἔλεον.

[*](Δ)

4215 Ἀϲπουδεί: χωρὶϲ ϲπουδῆϲ. Ἀϲπουδῇ δὲ διὰ τοῦ η, χωρὶϲ κακοπαθείαϲ. ὡϲ τὸ, μὴ μὰν ἀϲπουδῇ γε.

[*](4206 — ἡδέωϲ cf. sch. H 118, H προϲηνῶϲ sq. ═ Ba 152, 29, Σa, Et. M. 155, 56 4207 ὁ sq. 1. Cor. 16, 21 4208 — θεοειδεῖϲ ═ Ba 152, 28, Σa Καλλιμάχῳ fr. 427 S. (cf. Kapp p. 6, 12) 4209 — ϲκαρίζοντεϲ ═ Ba 152, 25 Σa cf. H ═ sch. μ 254, Γ 293; κινοῦντεϲ cf. Ambr. 3565 4210 cf. Et. M. 157, 3 4211 — πολεμιϲταί cf. Ambr. 3396; ἀϲπιδιώτηϲ—κινῶν ═ Ambr. 3389; ἀϲπιδόν— ϲυναϲπιϲμοῦ ═ Ambr. 3588; ἀϲπιδοπηγεῖον —πήγνυται ═ Ambr. 3557 ἀϲπίϲ + ὅπλον ϲκουτάριον ═ Σᵃ, Ba 152, 30 cf. H τάξιϲ — ἀϲπίδαϲ sch. Ar. Lys. 282 Ar. fr. 66 vs. 15 ἀλλ᾿ sq. Soph. Ai. 565 — 6 4212 μῆλον — ἀρρυτίδωτον Anth. 6, 252, 1, 3 ἀϲπιλότατοϲ ═ Ambr. 3461 4213 Soph. Ai. 472 c. sch. 4214 Ἀϲπονδεί aliter Ambr. 3591 ἄϲπονδοι—ἀδιάλλακτοι ═ Ba 152, 31, Σa Θουκυδίδηϲ — ἀπέδοϲαν similia 2, 22, 2 4215 ═ Ambr. 3594, 3590, 3596 cf. H, Et. M. 157, 37, sch. O 476, Ap. S. 45, 20; μή sq. Θ 512)[*](4207 — 8 Z 312 4209 Z 326 4210 Z 319 4211 Soph. cf. v. ἐπιϲκήπτω 4212 Anth. cf. 904, v. μῆλον, v. ποίη 4214 ὅτι sq. ex 4245; Z 328, 312 4215 Z 328)[*](A(GITFVM))[*](18 καὶ ἀϲπιλότατοϲ ex AI, post l: M, om. rell. 20 ἄϲπλαγχνοϲ Aec ἄϲπλαγχνον rell. 21 παρά VM περί AF τε GI 24 ὅτι—26 ἔλεον om. GTFV post 4213 I 24 τούϲ om. A)

389

4216 Ἀϲταγὲϲ ὕδωρ: τὸ πολυϲταγέϲ.

[*](Call)

4217 Ἀϲταθμεύτουϲ· ϲυγχωρεῖν τὸν βαϲιλέα Θαϲίουϲ ἀφρουρήτουϲ, [*](Ε) ἀφορολογήτουϲ, ἀνεπιϲταθμεύτουϲ νόμοιϲ χρῆϲθαι τοῖϲ ἰδίοιϲ.

4218 Ἀϲτάθμητον· τὸ ἄδηλόν τε καὶ ἀϲτάθμητον τῆϲ τύχηϲ οὐχ [*](Ε) ὑφορώμενοι. καὶ Ἀϲτάθμητοϲ, ἄνιϲοϲ, ἄϲτατοϲ. καὶ δὴ καὶ [*](Σ+Thuc.) τὴν ἄλλην ἀρετὴν ἀϲτάθμητοϲ, ὡϲ εἰπεῖν, ὁ ἄνθρωποϲ οἷτοϲ ἦν. οἱ δὲ ἐπετόλμηϲαν τῇ θαλάττῃ διὰ τὴν ἀνάγκην, τὸ τέωϲ ἀϲτάθμητον ϲτοιχεῖον ἡγούμενοι τῆϲ γῆϲ πιϲτότερον ἔϲεϲθαι ϲφίϲιν ἐν τῇ βίᾳ τῇ τότε. καὶ τὸ ποιητικὸν εἰπεῖν, ἔϲϲεται ἧμαρ ὅταν ποτ᾿ ὀλώλῃ Ἴλιοϲ [*](Ε) ἱρή. καὶ τοῦτο εἰπεῖν τὸ τῶν ἀνθρώπων ἀϲτάθμητον εἶναι λογιζόμενοϲ. καὶ Ἀϲταθμητότατον, περὶ οὗ οὐδεὶϲ ἂν δύναιτο [*](Harp.) τεκμήραϲθαι οὐδὲ ϲταθμήϲαϲθαι, τί ποτε διανοεῖται, ἢ τί πράξαι. Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ Παραπρεϲβείαϲ.

4219 Ἀϲτακτί: πολυϲτακτὶ, πολυδακρύτωϲ. τὸν νεκρὸν παραπέμπων [*](Soph.) πέμπων ἔκλαιεν ἀϲτακτί. καὶ αὖθιϲ· ἀϲτακτὶ δὲ ϲὺν ταῖϲ παρθένοιϲ [*](Ε) ϲτένοντεϲ ὡμαρτοῦμεν.

[*](Soph.)

4220 Ἀϲτάρτη: οἱ ἐκ διαδοχῆϲ γραμματοφόροι. οἱ δὲ αὐτοὶ καὶ ἄγγαροι. τὰ [*](Suid.) δὲ ὀνόματα Περϲικά.

4221 Ἀϲτάρτη: ἡ παῤ Ἕλληϲιν Ἀφροδίτη λεγομένη, ἐκ τοῦ ἄϲτρου [*](Ε) τὴν ἐπωνυμίαν πεποιηκόϲιν. αὐτῆϲ γὰρ εἶναι τὸν ἑωϲφόρον μυθολογοῦϲιν.

4222 Ἀϲτάρτη, θεὸϲ Σιδωνίων, καὶ Χαμὼϲ, θεὸϲ Ἀμμανιτῶν, οἷϲ ἐλάτρευϲε Σολομών· ὃϲ ἠγάγετο γυναῖκαϲ ἐξ ἐθνῶν, αἳ ἦϲαν ϲὺν ταῖϲ Ἰϲραηλίτιϲιν ἑπτακόϲιαι καὶ παλλακαὶ τριακόϲιαι. ἐκ τούτων παϲῶν ἐγένετο αὐτῷ υἱὸϲ Ῥοβοὰμ, ἐξ ἀλλοφύλων, ἀνάξιοϲ τῆϲ ἀρχῆϲ. οὐ γὰρ ἡ πολυγαμία τὴν εὐτεκνίαν ποιεῖ.

4223 Ἀϲταφίϲ· καὶ ϲταφυλὴ γραίη, χὠ μελίπνουϲ λίβανοϲ. καὶ [*](Anth.) παροιμία· Ἀνδρὸϲ γέροντοϲ ἀϲταφὶϲ τὸ κρανίον.

[*](Prov.)

4224 Ἄϲταχυϲ καὶ ἀϲταφὶϲ καὶ ὅλωϲ τὸ πλεονάζειν τὸ α ἐν ἀρχῇ [*](Σ) τῶν τοιούτων ὀνομάτων Ἀττικόν. ἐπί τ᾿ ἠμύει ἀϲταχύεϲϲιν.

[*](4216 Call. fr. 119 K., an. 8 S. c. sch. cf. sch. Nicand. Ther. 307, sch. Ap. R. 3, 805 4217 Polyb. 15, 24, 3 4218 — ὑφορώμενοι fort. Polyb. ἀϲτάθμητοϲ, ἄνιϲοϲ ═ Ba 154, 13, Σa, H; ἄϲτατοϲ cf. sch. Thuc. 4, 62, 4 καὶ δή —ἦν fort. Damasc. vs. 9 καί —λογιζόμενοϲ Polybio attr. coll. App. Pun. 132 Kust., sed cf. Büttner -Wobst ad Polyb. 38, 20, 11; Δ 164 ἀϲταθμητότατον sq. Harp. ═ An. Ox 2, 491, 3; Ba 155, 16; Dem 19, 136 4219 — πολυδακρύτωϲ sch. Soph. OC 1646 vs. 15 ἀϲτακτί sq. Soph. OC 1646 — 7 4221 Georg. Mon. 206, 8 — 10 4228 καί pr. — λίβανοϲ Anth. 6, 231, 6 ἀνδρόϲ sq. ═ Zen. l 96 4224 ═ Ba 153, 20, Phryn. fr. 265; ἐπί sq. B 148)[*](4216 Z 323 4217 cf. 2298 et 4656. Z 312 4219 Z 328 1220 ex 165 Z 314 4222 hinc v. Χαμώϲ cf. v. Σολομών 4223 Prov. cf. 2190)[*](2 Θαϲίουϲ] θυϲίαϲ GIT 12 ϲταθμήϲαϲθαι AM ϲταθμίϲαϲθαι GI ϲταθμίϲαϲ A(GITFVM) ϲαϲ FV 13 παραπρεϲβείαϲ AFM περὶ πρεϲβείαϲ GIV 16 ϲτένοντεϲ A2IecMac ϲτένονταϲ A1 ϲθένοντεϲ F ϲτέρνοντεϲ V κλαίοντεϲ GIacTMec 4220 om. AFV 29 ἀϲταφίϲ] ἤγουν κατεξηραμένον ss. V)

390

[*](Hom.)

4225 Ἄϲτεα: πόλειϲ. καὶ ἄϲτεϊ ἡ δοτικὴ, καὶ ἄϲτεον, καὶ τὸ [*](Δ) πληθυντικὸν τῶν ἄϲτεων. καὶ Ἄϲτεοϲ ϲτέφονοϲ, τὸ τεῖχοϲ.

[*](Harp.)

4226 Ἄϲτικτον χ ωρίον: τὸ μὴ ὑποκείμενον δανειϲτῇ. ὅταν γὰρ ὑποκέηται, αὐτὸ τοῦτο ὁ δανείϲαϲ διὰ γραμμάτων δηλοῖ ἐπικειμένων τῷ χωρίῳ. τὸ δὲ αὐτὸ καὶ ἐπὶ οἰκίαϲ γίνεται.

[*](Σ)

4227 Ἄϲτεγοϲ: ὁ μὴ ἔχων ϲτέγην. λέγεται δὲ καὶ φλύαροϲ, καὶ ἀνυπομόνητοϲ.