Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1983 Ἀναξία: ἀξίαν οὐκ ἔχουϲα, ἀλλ’ ἄτιμοϲ. ἀλλ’ ἅπερ ἥτιϲ [*](Suid.) ἔποικοϲ ἀναξία οἰκονομῶ θαλάμουϲ πατρόϲ. ἔποικοϲ ἀντὶ τοῦ μέτοικοϲ, [*](Soph.) οἰκονομῶ δὲ ἀντὶ τοῦ διαιτῶμαι. καὶ Ἀναξιοπαθοῦντεϲ, ἀντὶ [*](Δ) τοῦ οὐκ ἄξιον ἡγούμενοι.
1984 Ἀναξίβιοϲ, Λακεδαιμονίων ϲτρατηγόϲ.
1985 Ἀναξίλαϲ, κωμικὸϲ ποιητήϲ.
1986 Ἀναξίμανδροϲ, Πραξιάδου, Μιλήϲιοϲ, φιλόϲοφοϲ, ϲυγγενὴϲ καὶ μαθητὴϲ καὶ διάδοχοϲ Θάλητοϲ. πρῶτοϲ δὲ ἰϲημερίαν εὑρε καὶ τροπὰϲ καὶ ὡρολογεῖα καὶ τὴν γῆν ἐν μεϲαιτάτῳ κεῖϲθαι. γνώμονά τε εἰϲήγαγε καὶ ὅλωϲ γεωμετρίαϲ ὑποτύπωϲιν ἔδειξεν. ἔγραψε Περὶ φύϲεωϲ, Γῆϲ περίοδον, καὶ Περὶ τῶν ἀπλανῶν καὶ Σφαῖραν καὶ ἄλλα.
[*](1981 — διάπυρον Harp. ═ P ἐλθών —καταϲτρέφει Laert. D. 2, 14 ὅτι — προλέγων Philostr. 1, 2; Κλαζομένιοϲ sq. Philostr. 1, 13 1982 Ῥόδιοϲ ἐκ Καμείρου ═ Ath 9, 374b 1983 — διαιτῶμαι Soph. El. 189 c sch. ἀναξιοπαθοῦντεϲ ct. Ambr. 2268 1984 Harp. ═ P 1986 cf. Laert. 2, 1—2)[*](1981 Harp. hinc v. νοῦν τὸν ξενον. Hesy. cf. v. 3336. Philostr. hinc v. B 557 cf. v. κᾡδιον et v. Κράτηϲ 3; hinc 3420 in fine 1982 hinc v. Καμειραία 1983 Soph. cf. v. οἰκονομῶ ex quo οἰκονομῶ — πατρόϲ ἀναξιοπαθοῦντεϲ cf. 1990 1986 cf. Cedren. 1, 276)[*](A(GITFSM))[*]( 5 ἐκεῖϲε] ἐκεῖ SM 8 ὕοι A ὕει rell. 15 Καμήρου] Καμήρου FSM Ath. 16 ρα΄] ρη΄ Bhd. Mein. ρια΄ Gutschmid κατά—17 Κολοφώνιοϲ post vs. 15 Καμείρου transp. Flach 17 ἔγραψε δέ] ἔγραψε GITF δὲ ι΄ S ι΄ rell. 19 ἥτιϲ] γρ. ἀλλ᾿ ἅπερ εἴ τιϲ add mg. M 20 ἀναξία— ἔποικοϲ om. F οἰκονομῶ— πατρόϲ ex IM; post μέτοικοϲ G 23 Ἀναξίβιοϲ] Ἀναξίαιοϲ GIT 26 Θάλητοϲ] καὶ θαλῆϲ Θαλοῦ add. mg. M cf. v. 27 μεϲαιτάτῳ A2GITM μεϲετάτω S μεϲατάτω F μεϲάτω A Μγρ)1987 Ἀναξίμανδροϲ, Ἀναξιμάνδρου, Μιλήϲιοϲ, ὁ νεώτεροϲ, ἱϲτορικόϲ. [*](Hesy.) ρικόϲ. γέγονε δὲ κατὰ τούϲ Ἀρταξέρξου χρόνουϲ τοῦ Μνήμονοϲ κληθέντοϲ. ἔγραψε ϲυμβόλων Πυθαγορείων ἐξήγηϲιν· οἷόν ἐϲτι τὸ ζυγὸν μὴ ὑπερβαίνειν, μαχαίρᾳ πῦρ μὴ ϲκαλεύειν, ἀπὸ ὁλοκλήρου ἄρτου μὴ ἐϲθίειν· καὶ τὰ λοιπά.
1988 Ἀναξιμένηϲ, Εὐρυϲράτου, Μιλήϲιοϲ, φιλόϲοφοϲ, μαθητὴϲ καὶ καὶ [*](Hesy) διάδοχοϲ Ἀναξιμάνδρου τοῦ Μιληϲίου· οἱ δὲ καὶ Παρμενίδου ἔφαϲαν. γέγονεν ἐν τῇ νε΄ Ὀλυμπιάδι ἐν τῇ Σάρδεων ἁλώϲει, ὅτε Κῦροϲ ὁ Πέρϲηϲ Κροῖϲον καθεῖλεν.
1989 Ἀναξιμένηϲ, Ἀριϲτοκλέουϲ Λαμψακηνὸϲ, ῥήτωρ· μαθητὴϲ [*](Hesy.) Διογένουϲ τοῦ Κυνὸϲ καὶ Ζωΐλου τοῦ Ἀμφιπολίτου γραμματικοῦ, τοῦ κακίζοντοϲ Ὅμηρον, διδάϲκαλοϲ δὲ τοῦ Μακεδόνοϲ Ἀλεξάνδρου. εἵπετο δὲ αὐτῷ ἐν τοῖϲ πολέμοιϲ. οὗτοϲ βαϲιλέα Ἀλέξανδρον, θυμῷ [*](Ε?) χρώμενον ἐϲ Λαμψακηνοὺϲ τέχνῃ περιεῖλε τοιάδε. φρονούντων Λαμψακηνῶν τὰ Περϲῶν, ὑπερζέων τῷ θυμῷ Ἀλέξανδροϲ ἠπείλει τὰ μέγιϲτα κακὰ ἐργάϲαϲθαι. οἱ δὲ, ἅτε περὶ γυναικῶν καὶ παίδων καὶ τῆϲ πατρίδοϲ θέοντεϲ, ἀποϲτέλλουϲιν Ἀναξιμένην ἱκετεύϲοντα. Ἀλέξανδροϲ δὲ γνοὺϲ καθ’ ἥντινα αἰτίαν ἥκοι, κατωμόϲατο θεοὺϲ, ἦ μὴν αὐτοῦ ταῖϲ δεήϲεϲι τἀναντία ἐργάϲεϲθαι. Ἀναξιμένηϲ δέ, χάριϲαί μοι, ἔφη, ὧ βαϲιλεῦ, τὴν χάριν, γυναῖκαϲ καὶ τέκνα τῶν Λαμψακηνῶν ἀνδραποδίϲαϲθαι καὶ τὰ ἱερὰ ἐμπρῆϲαι καὶ τὴν πόλιν ἐϲ ἔδαφοϲ καταβαλεῖν. Ἀλέξανδροϲ δὲ οὐκ ἔχων τι πρὸϲ τοῦτο ϲοφίϲαϲθαι ἢ ἀντιμηχανήϲαϲθαι καὶ ἐνεχόμενοϲ τῇ ἀνάγκη τοῦ ὅρκου, ϲυγγνώμην ἔνεμεν οὐκ ἐθέλων Λαμψακηνοῖϲ. ἠμύνατο δὲ καὶ Θεόπομπον, τὸν Δαμοϲτράτου, ἐχθρὸν ὄντα Ἀναξιμένηϲ οὐκ ἀμαθέϲτατα, ἀλλ’ ἐπιφθονώτατα. ϲοφιϲτὴϲ γὰρ ὢν καὶ ϲοφιϲτῶν λόγουϲ μιμούμενοϲ, γράφει βιβλίον ἐϲ Ἀθηναίουϲ καὶ ἐπὶ Λακεδαιμονίουϲ, ϲυγγραφὴν λοίδορον ἐϲ τὸ ἀκριβέϲτατον μιμηϲάμενοϲ· καὶ ἐπιγράψαϲ Θεοπόμπου τὸ ὄνομα ἔπεμπεν ἐϲ τὰϲ πόλειϲ. καὶ ἐκ τούτου τὸ ἔχθοϲ τὸ ἐϲ Θεόπομπον ἀνὰ πᾶϲαν τὴν Ἐλλάδα ηὔξετο. οὐ μὴν οὐδὲ εἰπεῖν τιϲ αὐτοϲχεδίωϲ Ἀναξιμένουϲ πρότερόϲ ἐϲτιν εὑρηκώϲ.
1990 Ἀναξιοπαθοῦντεϲ. οὐκ ἄξιον ἡγούμενοι. οἱ δὲ Κρῆτεϲ [*](Δ) ἀναξιοπαθοῦντεϲ οὐκ ἐδέξαντο αὐτὸν ὡϲ μοιχογέννητον.
[*](Ε)1991 Ἀνάξιπποϲ, κωμικὸϲ τῆϲ νέαϲ κωμῳδίαϲ, ἤκμαϲεν ἐπὶ Ἀντιγόνου [*](Hesy.) καὶ Δημητρίου τοῦ Πολιορκητοῦ.
1992 Ἀνάξοιτο: ἀναϲχήϲοιτο. Ξενοφῶν.
[*](Σ)[*](1987 — ἱϲτορικόϲ cf. Laert. 2, 2 1988 — ἔφαϲαν cf. Laert. 2, 3 1989 — ῥήτωρ cf. Laert. 2, 3 οὗτοϲ sq. Paus. Per. 6, 18, 2—6 1990 l. cf. Ambr. 2268 οἱ sq. fort. Aelian. 1992 ═ P; Xen. Hell. 2, 1, 22)[*](1990 Z 203; cf. 1983 1992 Z 203)[*](2 Μμήμονοϲ Bas. ἀμείνονοϲ omnes 14 περιεῖλε] περιῆλθε Paus. A(GITFSM) 17 ἱκετεύϲοντα] ἱκετεύοντα GIT ἐργάϲεϲθαι Aac Paus. ἐργάϲαϲθαι S ἐργάϲεται Aac rell. 25 Ἀναξιμένηϲ S Paus. Ἀναξιμένουϲ rell.)1993 Ἀναξυρίδαϲ. φιμινάλια, βρακία, ἢ τὰ βαθέα καὶ ἄβατα ὑποδήματα. [*](Ε) καίπερ τῷ Θεοδοϲίῳ ἐκλελυμένον τὸν ἱμάντα, τὸν ἀμφὶ τὰ αἰδοῖα τὰϲ ἀναξυρίδαϲ δέοντα.
1994 Ἀνὰ οὐλαμόν: κατὰ τὸ ἄθροιϲμα.
1995 Ἀναπάλλει: ἀναπηδᾷ, ἀναϲείει.
1996 Ἀναπαυδήτωϲ
1997 Ἀναπαύεϲθαι· αἰτιατικῇ. τὸ κατακλίνεϲθαι ὡϲ πρὸϲ ὕπνον.
1998 Ἀνάπαυλαν: ἀνάπαυϲιν. ἀνάπαυϲιϲ δὲ ὁ μέλλων βίοϲ. [*](EL) ϲὺν ἑτέροιϲ ἀξιολογωτάτοιϲ ἀνδράϲι τῷ πολέμῳ δοὺϲ τὴν ἀνάπαυλαν. [*](Ε) Μένανδροϲ· ὡδὶ γὰρ Οὔννων ἡγεμὼν μέγιϲτοϲ ἔτυχεν [*](Ar.) ἀναπαύληϲ. τούτεϲτιν ἀπέθανε. καὶ Ἀναπαύλαϲ, πέμψειϲ πρὸϲ τοὺϲ νεκρούϲ. τίϲ εἰϲ ἀναπαύλαϲ ἐκ κακῶν καὶ πραγμάτων; κηρύϲϲει ὁ Χάρων, καὶ ὡϲ τόπουϲ καταλέγει· τίϲ εἰϲ τὸ Λήθηϲ πεδίον; Λήθηϲ πεδίον χωρίον διατετύπωκεν ἐν ἅδου οὕτω λεγόμενον· ὡϲ καὶ Αὐαίνου λίθον. τίϲ εἰϲ ὄνου πόκαϲ; οὕτω λέγουϲι τὸ ἄχρηϲτον· οὐδὲ γὰρ αἱ τοῦ ὄνου πόκαι χρηϲιμεύουϲιν. ἐπὶ τῶν ἀνηνύτων.
1999 Ἀνάπαιϲτα: κυρίωϲ τὰ ἐν ταῖϲ παραβάϲεϲι τῶν χορῶν ᾄϲματα, ἰδίωϲ δὲ τὰ τῶν ῥυθμῶν. πᾶϲαν δὲ παράβαϲιν ἀναπαίϲτουϲ καλοῦϲιν. [*](Ar.) αὐτὸν ἐπῄνει πρότερον παραβὰϲ ἐν τοῖϲ ἀναπαίϲτοιϲ· φηϲὶν [*](Ε) Ἀριϲτοφάνηϲ ἐν Εἰρήνῃ. γραφαί τε παιγνιώδειϲ ἐϲ τοῦτο, καὶ [*](Δ) ἀνάπαιϲτα ᾔδοντο κατὰ Ῥωμαίων. ϲημαίνει δὲ ἀνάπαιϲτοϲ καὶ εἶδοϲ μέτρου ϲτίχων.
2000 Ἀναπεμπάζειν: πεμπάζειν. ἀνανεοῦϲθαι, ἀναμιμνήϲκεϲθαι. πεποίηται ἀπὸ τῶν τοῖϲ πέντε δακτύλοιϲ τῆϲ χειρὸϲ ϲυνεχὲϲ ἀριθμούντων καὶ ἐπαναλαμβανόντων, οἱονεὶ κατὰ πεντάδα ἀριθμούντων. καὶ Ἀναπεμπαζόμενοι, ἀναριθμούμενοι, ϲκεπτόμενοι.
2001 Ἀναπεπταμένα χωρία: πεδία, κάμποι.
2002 Ἀναπεπτωκώϲ: ῥᾳθυμῶν, ἀφροντιϲτῶν, ἀμελῶν. ὁ δὲ ἐν [*](Ε) τῷ πολέμῳ ἀναπεπτωκώϲ τε οὐδενὶ λόγῳ καὶ ὁ τὴν τῶν ἔργων παραϲκευὴν ὀκνηρῶϲ ἄγαν διὰ φιλοχρηματίαν ποιούμενοϲ.
[*](1993 — ὑποδήματα ═ P, Ba 84, 6, H, Et. M. 98, 1; βράκια cf. Ambr. 1999 = Zon. 182 καίπερ sq. Proc. h. a. 1, 20 1994 ═ P, Ba 84, 8, H 1995 ═ P, Ba 84, 11 1997 αἰτιατικῇ ═ Synt. Gud. τό sq. ═ P 1998 — ἀνάπαυϲιν ═ P, Ba 84, 12, H ϲύν —ἀνάπαυλαν Th. Simoc. 3, 15, 7 ═ EL 481 1—2 ὡδί — ἀναπαύληϲ Men Prot. fr. 62, FHG 4, 262 ἀναπαύλαϲ sq. Ar. Ran. 185 — 6 c. sch. 1999 — ῥυθμῶν ═ P, H πᾶϲαν —ἀναπαίϲτοιϲ Ar. Pac. 735 c sch. γραφαί—Ῥωμαίων cf. Ϲass. D. fr. 39, 8 ═ EL 82, 223 (Byz. Zt. 21, 389, 1) ἀνάπαιϲτοϲ sq. Ambr. 1815, 2093 2000 — ἀριθμούντων ═ P v. ἀνανεοῦϲθαι; ἀναπεμπαζόμενοι sq. ═ Ba 84, 13, P 2001 ═ Ba 84, 15 2002 ὁ δέ sq. Proc. h. a. 18, 29)[*](1994 Z 168 1998 Ar. cf. v. τίϲ εἰϲ ἀναπαύλαϲ 2000 Z 2034 2001 Z 189 2002 Z 204)[*](A(GITFSM))[*]( 12 τίϲ] ζήτει ἐν τῷ τίϲ mg add. M 15 τό] τόν A ante 1999 Ἀνάπαιϲτα. ᾔδοντο κατὰ Ῥωμαίουϲ ἀντὶ τοῦ ἐναντ[ίου] ἐτυμολογεῖται δὲ ἀπὸ τοῦ ἀναπαλη (?) καὶ τοῦ παίζειν· ἤτοι ἐμπαικτηκῶϲ ποιεῖν· ϲυνπαίϲτωρ γὰρ εἴρηται. mg. add. I 17 Ἀνάπαιϲτα GIT Phot. Hes. Ἀνάπαιϲτοι rell. 29 ὁ om Proc.)