Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Ar.)

1923 Ἄνακτεϲ: οἱ θεοί. καὶ Ἀνάκτορα, τὰ ἱερά.

[*](Harp.)

1924 Ἄνακτεϲ καὶ Ἄναϲϲαι· Ἀριϲτοτέληϲ ἐν τῇ Κυπρίων πολιτείᾳ φηϲί· καλοῦνται δὲ οἱ μὲν υἱοὶ καὶ ἀδελφοὶ τοῦ βαϲιλέωϲ ἄνακτεϲ, [*](Ar.) αἱ δὲ ἀδελφαὶ καὶ γυναῖκεϲ ἄναϲϲαι. καὶ Ἀνάκτορα, τὰ ἱερά. [*](Σ) καὶ Ἀνακτορίαν, δεϲποτείαν. καὶ Ἀνακτόριον, ἱερόν. καὶ Ἀνακτόρων, ἱερατειῶν.

[*](Σ)

1925 Ἀνακοινώϲαϲθαι καὶ Ἀνακοινῶϲαι: ἄμφω λέγουϲι. Ξενοφῶν δὲ καὶ ἀνεξυνοῦτο εἴρηκεν ἐν ταῖϲ Ἑλληνικαῖϲ.

[*](Synt.)

1926 Ἀνακύπτω· γενικῇ.

[*](Suid.)

1927 Ἀνακύνδάραξοϲ· βαϲιλεύϲ Νίνου Πἐρϲικῆϲ χώραϲ.

[*](Δ)

1928 Ἀνακυκλήϊον: τὸν ὀρθόν.

1929 Ἀναλαβεῖν: ἐνθυμηθῆναι. μὴ δ’ εἰϲ ἐϲχάτην ἀναλαβεῖν ἐλπίδα, μήποτε διὰ ταύτηϲ πολέμιοϲ ἐπ’ αὐτοὺϲ ἀναβῇ ϲτρατόϲ.

1930 Ἀναλαμβάνειν· αἰτιατικῇ. ἐπὶ τοῦ ἀνέχειν. ὅτι ἔμελλε τοῖϲ φιλοϲόφοιϲ καὶ τοῦ κοϲμίωϲ ἀναλαμβάνειν τὴν ἐϲθῆτα καὶ [*](1917 Harp. ═ P 1918 — Synt. Gud. 1919 ὁ sq. Ios. Ant. 12, 214 1920 ═ P 1922 αἰτιατικῇ ═ Synt. Gud. v. ἀνακτῶμαι Θουκυδίδηϲ (6, 92, 4) sq. ═ P 1923 sch. Ar. Av. 782 1924 — vs. 20 ἄναϲϲαι Harp. ═ P; Aristot. fr. 483 ἀνάκτορα τὰ ἱερά cf. ad 1923 ἀνακτορίαν sq. ═ P, Ba 83, 14, 15, 17 — ἱερόν cf. H, Bk. 202, 33, Ambr. 2127 1925 ═ P; Xen. Hell. 1, 1, 30, ubi mss. ἀνεκοινοῦτο 1926 ═ Synt. Laur. 1928 cf. Ambr. 2089, 2126 ═ Zon. 167 1930 αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. et Gud. ἔμελλε —p. 173, 9 ἔχειν Ath. 1, 21 b—d; Pl. Theaet. 1756; Alexid. fr. 263) [*](1916 hinc v. Τέω 1919—1922 Z 200 1919 Ios. cf. v. εὐτραπελία 1923 Z 167, 188 1925 hinc 2281 1927 ex v. Σαρδαναπάλουϲ 1929 Z 201) [*](A(GIFSME))[*]( 1 νε΄] κε΄ SM 5 ὑφ’ AFM ἐφ᾿ GIS 10 ἐκέλευϲεν ASM Ios. ἐκέλευεν GIF Zon. cf. v. εὐτραπελία 12 ϲυμβάλλειν] μεταβάλλειν GIB 16 ἀπολαβεῖν B ἀπολαύειν rell. Phot. cf. Zon. 19 ἀδελφοί] ἀνεψιοί GIB 20 καὶ Ἀνάκτορα τὰ ἱερά om. F 25 Ἀνακύπτω A Ἀνακάμπτω G Ἀνακάμπω I 1927 om. FS mg. A 29 μήποτε] μήτε M 30 ἐπί] ἀντί S ἀνέχειν] ἀμπέχειν Steph. ὅτι—p. 173, 12 μάχηϲ om. F)

173
τοὺϲ μὴ τοῦτο ποιοῦνταϲ ἔϲκωπτον. Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ· πάντα δυναμένουϲ ὀξέωϲ τε καὶ τορῶϲ διακονεῖν, ἀναλαβέϲθαι δ’ οὐκ ἐπιϲταμένουϲ ἐπιδεξιελευθέρωϲ οὐδὲ ἁρμονίαν λόγων λαβόνταϲ ὑπαντῆϲαι θεῶν. Ἄλεξιϲ δέ φηϲι περὶ ἐϲθῆτοϲ οὕτωϲ· ἓν γὰρ νομίζω τοῦτο τῶν ἀνελευθέρων εἶναι, τὸ βαδίζειν ἀρρύθμωϲ ἐν ταῖϲ ὁδοῖϲ, ἐξὸν καλῶϲ· οὗ μήτε πράττεται τέλοϲ, μηδὲν γὰρ ἡμᾶϲ, μήτε δι’ ἑτέρων λαβεῖν τιμὴν δόνταϲ, φέρει δὲ τοῖϲ μὲν χρωμένοιϲ δόξηϲ τιν᾿  ὄγκον, τοῖϲ δ’ ὁρῶϲιν ἡδονήν, κόϲμον δὲ τῷ βίῳ. τὸ τοιοῦτον γέραϲ τίϲ οὐκ ἂν αὐτὸ κτῷτο φάϲκων νοῦν ἔχειν. Ἀναλαμβάνειν, ἀντὶ τοῦ ἀνακτάϲθαι. Ἀππιανόϲ· τότε δὲ ἔθει τιϲ δρόμῳ δηλώϲων [*](Ε) τῷ Πέρϲῃ λουομένῳ καὶ τὸ ϲῶμα ἀναλαμβάνοντι. ὁ δὲ ἐξήλατο τοῦ ὕδατοϲ, βοῶν ὅτι ἑαλώκοι πρὸ τῆϲ μάχηϲ.

1931 Ἀναλγήϲιον.

[*](Δ)

1932 Ἀναλγηϲία: ἀναιϲθηϲία.

[*](Σ)

1933 Ἀνάλγητοϲ. καὶ δυϲανάλγητοϲ παρὰ Σοφοκλεῖ· τουτέϲτι [*](Δ) δυϲμετάκλητοϲ, ἀναλγὴϲ, ἀπαθὴϲ, ἀνηλεὴϲ, ϲκληρόϲ. δυϲανάλγητοϲ γὰρ [*](Soph.) εἴην τοιάνδε μὴ κατοικτείρων ἕδραν. καὶ Ἀναλγήτωϲ, ἀναιϲθήτωϲ, [*](Σ) ἀπόνωϲ. καὶ Ἀναλγήτων, ἀϲυμπαθῶν· ἢ τῶν μηδ’ ὅλωϲ [*](Soph.) ἀλγούντων ἐπί τινι ἢ πολυαλγήτων, τῶν εἰϲ πολλαχῇ ἡμᾶϲ ἐκβεβληκότων. Σοφοκλῆϲ· ὤ μοι ἀναλγήτων διϲϲῶν ἐθρόηϲαϲ ἄναυδον ἔργον Ἀτρειδῶν τῷδ’ ἄχει. τουτέϲτι τῇ παρούϲῃ ϲυμφορᾷ.

1934 Ἀναλέγεται· αἰτιατικῇ. ἀναμφιβόλωϲ ἔχει, ἐννοεῖται. εἰ μέν τιϲ ἀναλέγεται τοῦτο, ὅτι κρατήϲομεν ἐξ ἐφόδου τῶν πολεμίων.

[*](Ε?)

1935 Ἀναλεξάμενοϲ. ἀναγνοὺϲ, νοήϲαϲ. ὁ δὲ ἀναλεξάμενοϲ τὴν ἐπιϲτολήν. καὶ Ἀναλεξαμένων ἑαυτοὺϲ ϲυναγαγόντων. μόλιϲ δὲ τῶν Καρχηδονίων ἀπὸ τῆϲ καταπλήξεωϲ ἀναλεξαμένων, μόνοϲ [*](Ε) ὁ Βλάνων καλούμενοϲ οἰκείαν τῆϲ περιϲτάϲεωϲ φωνὴν προέμενοϲ εἶπε. καὶ αὖθιϲ· καὶ τὸ τοῦ Ἀλεξάνδρου μνημεῖον ϲυνέκλειϲεν, ἵνα [*](ΕV) μηδεὶϲ ἔτι μήτε τὸ τούτου ϲῶμα ἴδῃ μήτε τὰ ἐν ἐκείνοιϲ γεγραμμένα ἀναλέξηται.

[*](1930 τότε sq. App. Mac. 15 1932 cf. Ba 83, 25, P 1933 δυϲανάλγητοϲ —ἔδραν Soph. OT 12 — 13 c. sch. ἀναλγήτωϲ —ἀπόνωϲ ═ P, Ba 83, 25 ἀναλγήτων sq. Soph. Ai. 946—8 c. sch. 1934 αἰτιατικῇ cf. Bk. 124, 14, Synt. Laur. 1935 μόλιϲ— εἶπε Diod. 32, 6, 1 ═ EL 404, 29, 31 καὶ τό sq. Cass. D. 75, 13. 2 ═ EV 2, 385, 21 23)[*](1930 Pl. hinc v. ἐπιδεξιελευθέρωϲ 1934—5 Z 201 1935 Diod. hinc v. B 320; Cass. cf. v. Σεβῆροϲ 2)[*](1 πάντα—9 ἔχειν om. S 4 θεῶν A cf. Ath. et v. ἐπιδεξιελευθέρωϲ, θεόν A(GIFSMB) GIM 8 τοιοῦτον M Ath. τοιοῦτο AGI γέραϲ M Ath. γῆραϲ AGI 10 δρόμῳ] δρόμον M 11 ἐξήλατο M ἐξήλλατο AGI 13 Ἀναλγήϲιον] ἀναίϲθητον add. F 16 δυϲμετάκλητοϲ] δυϲμετάβλητοϲ Moc δυϲμετάκλαϲτοϲ sch. 16 γάρ] γὰρ ἄν B Soph. 17 μή] μή οὐ MB Soph. 19 πολλαχῇ] πολλὰ ἄχη Port. 20 ἐθρόηϲαϲ] ἐθροάηϲαϲ A 22 ἔχει] ἔχειν AS)
174
[*](Σ)

1936 Ἀνάλημμα: ὕψωμα, ϲτήριγμα. κατανοήϲαϲ τὸ βάροϲ τῶν [*](Ε) ἀναλημμάτων καὶ ὡϲ ἀδύνατόν ἐϲτι ϲαλεῦϲαι τὰ τείχη, ἐκ χειρὸϲ τὴν μάχην ἐποίηϲεν.

1937 Ἀναλήψεϲθαι· αἰτιατική. ἀνακτήϲαϲθαι. ὁ δὲ ἔλεγεν. [*](Ε) ἀναλήψεϲθαι τὸ παρὸν πταῖϲμα ταῖϲ εἰϲ τὸ μέλλον ἀρεταῖϲ.

[*](Δ)

1938 Ἀνάληψιϲ: ἀνάρρωϲιϲ. ϲπουδὴν ἐποιεῖτο ὑπὲρ ἀναλήψεωϲ [*](Ε) καὶ θεραπείαϲ τῶν ἀνδρῶν, οὐχ ἧττον δὲ καὶ τῶν ἵππων.

[*](Δ)

1939 Ἀναλιβόζωρα: ὄνομα τόπου.

[*](Σ)

1940 Ἀναλίϲκειν. αἰτιατικῇ. καὶ Ἀναλοῦν, ἑκατέρωϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· χαίρω τε γὰρ φειδόμενοϲ, ὡϲ οὐδεὶϲ ἄλλοϲ πάλιν τ᾿ ἀναλῶν, ἡνίκ᾿ ἂν τούτου δέῃ. Δαιταλεῦϲιν· εἰϲ τὰϲ τριήρειϲ δεῖ μ’ ἀναλοῦν ταῦτα καὶ τὰ τείχη. ἐν δὲ τῷ παρεληλυθότι καὶ διὰ τοῦ η ἀδιαφόρωϲ, οἷον ἀνήλιϲκον καὶ ἀνάλιϲκον. καὶ αὖθιϲ· εἰϲ οἷα ἀνάλουν οἱ πρὸ τοῦ τὰ χρήματα.

[*](Hom.)

1941 Ἄναλκιϲ: ἀδύνατοϲ, ἀϲθενήϲ. οὐ γὰρ μόνον ὁ μέγαϲ κίνδυνοϲ ἄναλκιν οὐ φῶτα λαμβάνει, ὡϲ λέγει Πίνδαροϲ· ἀλλὰ καὶ ὁ μέγαϲ ἀνὴρ οὐδένα μικρὸν ἀγῶνα προϲίεται. ἀλλ’ ὅπου φυγάδεϲ ἄλλοι δι’ ἀνανδρίαν ἀποδιδράϲκουϲιν, ἐνταῦθα καταβαίνει παραβαλλόμενοϲ. Soph. καὶ αὖθιϲ ἡ τραγῳδία φηϲὶ περὶ Αἰγίϲθου· ὁ πάντ’ ἄναλκιϲ οὗτοϲ, ἡ πᾶϲα βλάβη, ὁ ϲὺν γυναιξὶ τὰϲ μάχαϲ ποιούμενοϲ. ϲυνεργούϲηϲ γὰρ τῆϲ Κλυταιμνήϲτραϲ ἀνεῖλε τὸν Ἀγαμέμνονα.

[*](Δ)

1942 Ἀναλογεῖον: ἐν ᾧ τίθενται τὰ βιβλία.