Scholia in Sophoclem (scholia vetera)

269 τοῦτʼ ἐγὼ καλῶς ἔξοιδα: οἶδα ὅτι μᾶλλον ἠδικήθην ἥπερ ἠδίκησα.

271 ὥστʼ εἰ φρονῶν ἔπρασσον: ἄκων μέν, φησίν, ἔδρων εἰ δὲ καὶ ἑκὼν προπαθὼν ἠμυνάμην, δῆλον δὲ διὰ τὸ βλαβῆναι ὅτε ἐγεννήθη· ἅστε δύο μοι, φησί, βοηθεῖ, ἢ τε ἄγνοια καὶ τὸ προπαθόντα ἀμύνασθαι.

273 ἱκόμην ἴνʼ ἱκόμην τὴν τοῦ πατρῴου φόνου λέγει ὁδόν.

277 καὶ μὴ θεοὺς τιμῶντες: ἐπεὶ κατὰ κυθόχρηστον ἐληλυθέναι φησὶ καὶ γνώμῃ θεοῦ· μὴ ἐναντία τοίνυν τοῦ θεοῦ ποιεῖτε.

278 ξήτει.

280 φυγὴν ἔχφευξιν.

281 μήπω γενέσθαι φωτός: ὅ βούλεται λέγειν μηδένα διαφυγεῖν ποτε φῶτα ἀνόσιον ἀνθρώποις· ἀνοςίου ἐν ἀνθρώποις ὡς τὸ

282 ξὺν οἶς σὺ μὴ κάλυπτε: ἀντὶ τοῦ μὴ κερικαλύψῃς θεοὺς καὶ Ἀθήνας οἷον ἀνόσια πράττων μὴ ἀφάνιξε τὰς Ἀθήνας. ξὺν οἷς σὺν τοῖς θεοῖς.

284 ἐχέγγυον ἀσφαλῆ.

285 ῥύου σῷξε.

287 ἱερὸς καθαρός. καὶ φέρων | ὄνησιν ἀστοῖς: ἐρεῖ γὰρ ὠς ἔσται ποτὲ αὐτοῖς ἔχθρα πρὸς Θηβαίους ἐν ᾗ κρατήσουσιν αὐτῶν διὰ τὸ τὸν τάφον αὐτοῦ παρ᾿ Ἀθηναίοις τυγχάνειν· ἧν γάρ τι λόγιον ἐν ᾗ ἂν ταφῇ χώρᾳ ἐκείνην μηδὲν κακὸν πείσεθαι ὑπὸ Θηβαίων.

292 εἶπεν γὰρ σῴξειν τὰς Ἀθήνας.

293 λόγοισι γὰρ| οὐκ ὠνόμασται: ὅσα εῖρηταί σοι ἐνθυμήματα περὶ τῆς σωτηρίας τῶν Ἀθηνῶν· ἀρκεῖ [*](7 διαφυγειῖν] εῖ ex ὴ. Ανος L. — 9 Il. Λ 832. — 18 ἐρεῖ] v. 607 sqq. — 20 τὸν addid; cf. school. v. 457. ἀθηναίους L, corr. l. — 21 λόγιον] cf. school. v. 1156. — 22 Θηβαίων] θων i, e. θεῶν L, corr. Elmsl.)

294 βραχέσι εὐτελέσι.

297 εὖ τῇ οἰκονομίᾳ ὥστε μὴ διατριβὰς γενέσθαι τίς ὁ κωλύσων ἔσται.

301 τὸ γὰρ ὄνομα Οἰδίποδος πανταχοῦ.

304 εἰκὸς οὖν ἐστιν ἡμῶν ἀκηκοότων καὶ ἕτερον μεμαθηκέναι· ὁ γὰρ ἀπεληλυθὼς πρότερον οὐδέπω μεμαθήκει ὅστις ἦν· τῷ γὰρ χορῷ πρώτῳ ὡμολόγησεν· διὰ μέσου δὲ τὸ θάρσει.

305 διὰ τὰς πράξεις οἷον τὴν Σφίγγα καὶ ὅσα ἄλλα αὐτῷ πέπρακται.

307 λείπει.

λείπει ἡ περί, περὶ σοῦ κλύων.

309 ὁ γὰρ ἀγαθὸς αὑτῷ τε καὶ τοῖς φίλοις ἐστὶν χρήσιμος.

φίλος ἀντὶ τοῦ χρήσιμος.