Scholia in Iliadem

1. λῦτο] εἰ μέν ἐστι μέσος δεύτερος ἀόριστος ἀπὸ τῶν εἰς μι. ὥσπερ ἤδη ἐπίσταται λέγων “νῦν δ᾿ ἐλύμην” (Il. 21. 80) καὶ “τῆς—αὐτοῦ λύτο γούνατα” (Il. 21. 425), ἔκτασις ἂν εἴη· εἰ δὲ παρατατικός, κρᾶσις, ἐλύετο “λῦτο” ὡς τὸ ῥύεσθαι ῥῦσθαι· “πάντων ἀνθρώπων ῥῦσθαι γενεήν τε τόκον τε” (Il. 15. 141). ἢ ἀπὸ τοῦ λέλυτο, ὡς “βλῆτο” (Il. 17. 598).

ἀγών] ἢ τὸ πλῆθος, “θεῖον δύσονται ἀγῶνα” (Il. 18. 376)· ἢ [*](2. διὰ τοῦ B: δι᾿ οὖ ‖ 3. λίασσεν A ‖ 9. ἀπὸ B: ἀντὶ || 10. ἐντε- τορευμένων B: ἐντετορνευμένων ‖ 12. schol. ad l. 19 adnexum: seiunxi et traieci ‖ ἀγῶνα scripsi et ad lemma traieci: ἄγων ‖ 13. ὑπέρβαλον ‖ 24. addidi: Ἰλιάδος ω Ὁμήρου ῤαψῳδίος textui inscriptum ‖ 26. ‘an ὄνπερ ?’ W || 26, 27. καὶ ἐκ τῆς, cf. A ‖ 27. αὐτοῦ scripsi: κλαιούσης A, οὔσης ‖ 28. ῥύσεσθαι ῥύσθαι)

λαοὶ δὲ θοὰς ἐπὶ νῆας] τὸ ἑξῆς· ἕκαστοι δὲ τῶν λαῶν ἐσκίδναντο, ὥστε ἐπὶ τὰς ναῦς ἰέναι.

2. δόρποιο μέδοντο] προεν〈ο〉οῦντο, ἢ ἐφρόντιζον.

ἄλλως: δόρποιο] δ〈αύ〉ορπον, μεθ᾿ ὃ ἐπὶ τὸ δαύειν ἕρπομεν, ὅ [*](B=) ἐστι κοιμᾶσθαι ἐπὶ δορῶν· ἢ ἀπὸ τοῦ δρέπεσθαι τοὺς πόνους· ἢ δόροπόν τι ὂν τὸ μετὰ τὴν παῦσιν τῶν δοράτων.

3. ὕπνου —ταρπήμεναι] τέρψιν λαβεῖν. ἀπὸ κοινοῦ δὲ τὸ “μέδοντο.” [*](B=) λεληθότως δὲ δεδήλωκεν, ὅτι μέχρις ἑσπέρας παρέτεινεν ὁ ἀγών.