Scholia in Iliadem

1. Οὐδʼ ἔλχθʼ Ἀτρέος υἱόν] ἡδέως σφόδρα τούτοις ἀνταπέδωκεν “οὐδʼ ἄρα Πάνθου υἱὸς ἐυμελίης ἀμέλησε Πατρόκλοιο πεσόντος ἀμύμονος” (9).

2. εὖ Πατρόκλου πεσόντος πρῶτος αἰσθάνεται Μενέλαος· φησὶ [*](A+B=) γὰρ “ ὃς κεῖται ἐμῆς ἕνεκʼ ἐνθάδε τιμῆς” (92). καὶ ὅτι ὁμότροποι· ἄμφω γὰρ ἤπιοι— “νῦν τις ἐνηείης Πατροκλῆος δειλοῖο μνησάσθω” (670)—ὁ δὲ Μενέλαος οὐ μόνον πρὸς τοὺς ἀρχομένους πρᾷος ἦν, ἀλλʼ ἤδη καὶ πρὸς τοὺς πολεμίους, ὥστε Ἄδραστον ζωγρήσας σῴζειν ἐβούλετο. (Il. 6. 37). ἢ ὅτι καὶ περὶ πάντα σπουδαῖος ὁρᾶται, αὐτόματος ᾔει πρὸς τὴν δαῖτα (Il. 2. 408), προανέστη τοῦ ἀδελφοῦ (Il. 10. 32), Ὀδυσσέως καταπονουμένου ἧκεν ἄγων Αἴαντα (Il. 11. 464), ἔμεινεν ἐν τῷ Σουνίῳ “ἐπειγόμενός περ ὁδοῖο, ὄφρ’ ἕταρον θάπτοι” (Od. 3. 284)· ἢ προθυμότερον ποιῶν ἑαυτῷ σύμμαχον Ἀχιλλέα. ἄλλως τε οἱ ἄλλοι τραυματίαι εἰσὶ πλὴν Αἴαντος, ὃν νῦν οὐκ ἔδει ὑπείκειν Ἔκτορι.

Τρώεσσι δαμείς] Ἕκτορι καὶ Εὐφόρβῳ· καὶ τοὺς Δαρδανίους A+B= γὰρ Τρῶάς φησιν.

3. κεκορυθμένος] ὅθεν καὶ κορυστής· ἀντιμετείληπται τὸ θ τοῦ σ.

4. ὥς τις περὶ πόρτακι μήτηρ] τὸν Αἴαντα λέοντι εἰκάζει “ ᾧ ῥά τε νήπιʼ ἄγοντι” (134), τὸν Ὀδυσσέα τῆς ταπεινώσεως χάριν 〈κυνὶ〉 “ὡς δὲ κύων— ἄνδρʼ ἀγνο〈ι〉ήσασʼ ὑλάει” (Od. 20. 14, 15), τὸν δὲ Μενέλαον συμπαθεῖ μὲν ζῴῳ, οὐ μὴν βιαίῳ· τοῦτο γὰρ τῷ ἤθει τοῦ [*](AB =)ἀνδρὸς καὶ τῇ παρούσῃ τύχῃ οἰκεῖον. §. εὖ δὲ ἀντὶ τοῦ βοῦς τὸ “μήτηρ” ἔλαβε, τὸ φιλοστοργότατον τῆς φύσεως ὄνομα.

πόρτακι] πόρταξ ὑποκοριστικῶς. τριχῶς δὲ τὸ ὄνομα παρʼ αὐτῷ λέγεται· πόρταξ, ὡς νῦν· πόρις, “ὡς δʼ ὅταν ἄγραυλοι πόριες” (Od. 10. 410)· πόρτις, “πόρτιος ἠὲ βοός” (Il. 5. 162).

5. πρωτοτόκος] πρὸς τὸ μὴ εἶναι ἀσθενῆ, ἀλλὰ καὶ φιλόστοργον. “κινυρή” δὲ οἰκτρόφωνος. ἱφ’ ἓν δέ, ἵνʼ ᾖ ἐν τῷ τίκτειν θρηνοῦσα.

εἰδυῖα τόκοιο] ἐγνωκυῖα· “νήπιον, οὔ πω εἰδότʼ ὁμοιίου πολέμοιο” [*](B=) (Il. 9. 440). §. τὸ δὲ “κινυρή” πρὸς τὴν Μενελάου λύπην.

7. *οἷ] ἀντὶ τοῦ οὗ.

8. ὅστις τοῦ γε] αὐτοῦ, τοῦ Μενελάου ἢ Πατρόκλου.

9. οὐδʼ ἄρα Πάνθου υἱός] ὡς γὰρ ἐν κυνηγεσίοις πρωτόλεια τῷ πρώτως βαλόντι δίδοται, οὕτω καὶ οὗτος τῶν ὅπλων ἀντιποιεῖται· εἰ γὰρ καὶ γεγύμνωται, εἰκὸς αὐτῷ παρακεῖσθαι τὰ ὅπλα.

14. * οὐ γάρ τις πρότερος] λείπει ἐμοῦ.

19. Ζεῦ πάτερ] πολυκίνητος ὁ λόγος. ἐσχετλίασε πρῶτον, εἶτʼ ἐλογίσατο τὴν ὑπεροψίαν τῶν Πανθοιδῶν, καὶ οὕτως ἐπὶ τὴν ὑπό- μνησιν τῶν πάλαι μετῆλθεν· εἶτα μετὰ ἤθους ἀπειλεῖ τῷ πολεμίῳ ἀναχωρεῖν αὐτῷ παραινῶν.

ὑπέρβιον εὐχετάασθαι] ὑπὲρ δύναμιν αὐχεῖν. §. καὶ τὸ μὲν σημαι- [*](B–)νόμενον πρὸς Εὔφορβον, ἡ δʼ ἀναφορὰ ἐπὶ Δία ὡς ἐκθαυμάζοντος τὸ θράσος· ὅταν γὰρ οἱ μέτριοι ἀδικῶνται παρὰ τῶν βιαίων, ἄγουσι τὴν πρὸς θεὸν παρρησίαν εἰς μέμψιν. καὶ ἑτέρωθι ὁ Μενέλαος ἀγανακτῶν πρὸς τὸ θεῖον παρατάττεται, “Ζεῦ πάτερ, οὔτις σεῖο θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος” (ll. 3. 365).

20. οὔτʼ οὖν πορδάλιος] πρῶτον ἔθηκε τὴν πάρδαλιν· θρασὺ γὰρ 〈τὸ〉 ζῷον τοῦτο. δεύτερον δὲ τὸν λέοντα· μετὰ γὰρ θράσους καὶ ἀλκὴν ἔχει. τρίτον σῦν, οὐχ ὡς γενναιότερον, ἀλλ’ ὡς ἀλογίστῳ ὁρμῇ φερόμενον, λεόντων καὶ παρδάλεων πολλάκις τὸ παθεῖν φυλασσομέ- [*](2, 3. χάριν τῆς τε κυνὶ ἀνδρὶ ‖ 5. βοῦς scripsi, cf. A: ὀνόματος B, δούς ‖ 12. εἰδότα ‖ 17. δίδονται B || 22. τῶν B: τὴν || 23. παραινῶν B: πρὸ δεινῶν || 25. πρὸς Δ. B ‖ 30. τὸν πόρδαλιν B ‖ 31. supplevi ex B || 33. πορδά- λεων ut B)

21. συὸς κάπρου] μετὰ τὸ γένος τὸ εἶδος ἐπήγαγεν, ὡς τὸ “ἠύτε [*](A+) βοῦς ἀγέληφι μέγʼ ἔξοχος ἔπλετο πάντων, ταῦρος (Il. 2. 480).

23. * Πάνθου υἷες] Εὔφορβος, Πολυδάμας, Ὑπερήνωρ.

24. *εὐδὲ μὲν οὐδέ] περισσὸν τὸ ἓν “οὐ〈δέ〉.”

βίη περήνορος] ἢ πρὸ τῆς μήνιδος ἢ νῦν κατὰ τὸ σιωπώμενον [*](A~B–) ἀνόροται — οὐ γὰρ ἐν τῇ Ξ (516), “Ἀτρείδης δʼ ἄρʼ ἔκειθʼ Ὑκερή- νορα, ποιμένα λαῶν·” φεύγων γὰρ ἐκεῖνος ἀνῴρητο—Ὁμηρικὸν γὰρ ἔθος τὸ ἔνια παραλείπειν καὶ ὕστερον φράζειν. “ἀλλʼ ἤδη με καὶ ἄλλοτε δουρὶ φόβησεν” (Il. 20. 90)· “οὐκ ἐθέλεσκε μάχην ἀπὸ τεί- χτος ὀρνύμεναι” (Il. 9. 353)· “ πρῶτον μὲν ἐμοί τε καὶ Ἥρῃ στεῦτʼ ἀγορεύων” (Il. 5. 832).

25. ὤνατο] ὠνείδισεν· 〈ἀπόνητο δὲ) ὄνησιν ἔλαβεν· ὠνόσατο δὲ [*](B=) ἐμέμψατο.

26. ἐλέγχιστον πολεμιστήν] καὶ “ μαλθακὸς αἰχμητής” (588). ἀλλʼ αἱ τῶν πολεμίων ἀποφάσεις οὐκ εἰσὶν ὀχυραί.

27. οὐδέ ἑ φημί] συγγνωστὸς ἀπαγγέλλων ἰδίας ἑαυτοῦ πράξεις· [*](B=) προσφόρως γὰρ οὐκ ἄλλου τινὸς μέμνηται ἢ ἀδελφοῦ Εὐφόρβου, ἐκ τῶν οἰκείων δυστυχημάτων ἀνακόπτων αὐτοῦ τὸ θράσος.

28. κεδνούς] ὧν 〈ἂν〉 κήδοιτό τις καὶ φροντίζοι. ἱστορία. φασὶ Πυθαγόραν ἐν τῷ κατὰ τὸ Ἄργος Ἡραίῳ ἀσπίδα χαλκῆν θεασάμενον εἰπεῖν, ὡς ταύτην φορῶν ἀνῄρητο ὑπὸ Μενελάου ὢν Εὔφορβος. στρέψαντας δὲ Ἀργείους τὴν ἀσπίδα ἰδεῖν ἐπίγραμμα Εὐφόρβου.

31. εἰςπληθὺν ἰέναι] τὸ ἑξῆς “ἐςπληθὺν ἰέναι, πρίντι κακὸν〈παθέειν〉.” [*](AB=) ἰέναι, μηδʼ ἀντίος ἵστασο] ἡ σύνταξις ὁμοία τῇδε “ἡδʼ ἐπὶ ἔργα ἰδεῖν, ἀλλὰ στοναχῇ τε γόῳ τε ᾗσται” (Od. 16. 144, 5).

32. ῥεχθέν] ὅτε οὐδέν ἐστιν ὄφελος. παροιμιακὸν δὲ τοῦτο. εὐμνη- [*](B =) μόνευτον δὲ αὐτὸ ποιεῖ ἡ συντομία τῆς ἀπαγγελίας.

34. ἦ μάλα τίσεις] ἔν τισι τῶν ὑπομνημάτων “ἦ τάχα τίσεις.”

*τίσεις] ὡς “τίσειαν Δαναοὶ ἐμὰ δάκρυα” (Il. 1. 42).