Scholia in Iliadem

218. θωρήσ〈σ〉οντο] γράφεται καὶ “ θωρήσ〈σ〉εσθον.”

221. ἀνέῳγε] πλεονασμῷ τοῦ ε, ὁμοίως τῷ “ἐπὶ στόμʼ ἔωσε” (Il. 16. 410), Ἀττικῶς.

222. δαιδαλέης] δαίδαλα ἔλεγον τὰ ποικίλα κατασκευάσματα ἀπὸ Δαιδάλης τῆς Μήτιδος μητρός, παρʼ ᾖ Ἀθηνῶ ἐτράφη.

Θέτις—θῆκε] οὐκ ἄρα κεχώρισται Πηλέως μετὰ τὴν γένεσιν [*](A+B=) Ἀχιλλέως Θέτις, ἀλλὰ μέχρι γήρως συνῆν αὐτῷ· δῆλον δὲ καὶ ἐκ τοῦ “ πολλάκι γάρ σεο πατρὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄκουσα εὐχομένης” (Il. 1. 396).

223. θῆκʼ ἐπὶ νῆας ἄγεσθαι] οἱ περὶ Ζηνόδοτον “θῆκʼ ἐπὶ νηὸς [*](A+) ἰόντιι.”

224. οὔλων τε ταπήτων] εὐειλήτων διὰ μαλακότητα, ἀφʼ οὗ καὶ [*](B=) οὔλη θρίξ.

225. τετυγμένον] εὖ πεποιημένον. §. οὐ στρατιώτης δὲ ἀλλὰ Πυθαγορικός τις δοκεῖ νεανίας εἶναι.

227. οὔτε τέῳ 〈—ὅτε μὴ Διὶ πατρί〉] Ἀρίσταρχος “ὅτι” [*](A-B=) διὰ τοῦ ι. οὐ γὰρ ὅτε Διὶ καὶ τοῖς ἄλλοις ἔθυεν. καλῶς δὲ τῷ προπάτορι Διὶ ἀφώρισε μόνῳ τὴν φιάλην.

228. τό ῥα] διʼ ἑνὸς ρ αἱ Ἀριστάρχου.

χηλὸς οἱονεὶ κῆλος παρὰ τὸ ἐγκεῖσθαι, οἳ δὲ παρὰ τὸ κῆλα, [*](Β+) ὅ ἐστι τὰ ξύλα, οἳ δὲ παρὰ τὸ χωρῶ· Λάκωνες μὲν κιβωτὸν βούλονται, ἄλλοι λάρνακα, Μυτιληναῖοι δὲ ἀντίπηγα.

θεείῳ] τοῦτο κατὰ ἔθος πάτριον.

231. μέσῳ ἕρκεϊ] ἐπεὶ ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου ἑρκείου Διὸς βωμὸς [*](Β–) ἵδρυται, μεσέρκειον καλοῦσι τὸν Δία. ἕρκος δὲ νῦν τὸ περίφραγμα τῆς σκηνῆς. ἢ καὶ στρατιωτική τις σκηνή, ἐν ᾗ μέσῃ ἐσχάρα ἔκειτο.

233. Δωδωναῖε] εἰκότως τὸν πολίτην καὶ γείτονα καὶ προπάτορα [*](AB–) [*](7. suppl. Bekker ‖ 9. τὸ ἐπὶ ‖ ἔωσε scripsi: ἀνέωγεν ‖ 14. σύνεστιν B ‖ 20. οὐλόθριξ B ‖ 23. Ἀ. τὸ ὅτε B, Ἀ. οὔτι ‖ 26. Ἀρίσταρχος A ‖ 29. Μιτυληναῖοι ut B || 30. θεεῖα ‖ 33. ἐν μ. τῇ ἐσχάρᾳ: corr, W )

Πελασγικέ] ὑπὸ Πελασγῶν ἵδρυται τὸ περὶ Δωδώνην τέ- μενος. οἳ δὲ “Πελαργικέ·” ἐν γὰρ τῷ τεμένει λόφον εἶναι λευκόν, ὃν οὕτω καλεῖσθαι παρὰ τῷ ποιητῇ· οἳ δὲ “Πελαστικέ,” οὗ πέλας [*](Β=)ἐστὶν ὁ ἀήρ. §. “τηλόθ,ʼʼ δὲ “ναίων,” ἐπειδὴ ὁ αἰθὴρ ἄποθεν ἡμῶν. Ζεὺς γάρ ἐστιν ἡ τοῦ κόσμου ψυχὴ ἀεροειδὴς οὖσα.

234. δυσχειμέρου] οἱ περὶ Ζηνόδοτον “πολυπίδακος,” διὰ τὸ Καλ- λιμάχου “κρηνέων τʼ Εὐρώπῃ μισγομένων ἑκατόν” (cf. fr. 484).

Σελλοί] “Ἑλλοί” ἀπὸ Ἑλλοῦ τοῦ Θεσσαλοῦ· οὕτω δὲ ὁ ποιητὴς καὶ οἱ παλαιοί· τινὲς δὲ “Σελλοί” ἀπὸ Σε〈λ〉λήεντος τοῦ ποταμοῦ, ὃς νῦν Ἄωος καλεῖται· ἐὰν δὲ εἴπωμεν “Σελλοί,” [*](1. supplevi ex Steph. Byz. s. v. Δωδώνη ‖ Λυκηγενεῖ textus Il. ‖ 3. τὰ ἐκεῖ B : ἔχει ‖ 3, 4. Φηγωναῖε Steph.: Φηγοναῖε ‖ 4. Σκοπουσαῖοι ‖ 5. Φηγωναίου Steph.: Φηγοναίου ‖ 6, 7. Θ. ἡ Βωδὼν B ‖ 7. ἄνα δωδωναῖε ‖ 8. Δώδωνος Steph.: Δωδώνου ‖ 10. ἄλλοι scripsi cf. Steph.: ἀλλὰ ‖ 11. πέρα τ. πεδιάδος: corr. ex A ‖ 15. σεμνὰ codd. Eur.: σαμένας ‖ 22. supplevi ex B ‖ 24. οὗ B: ὅτι ‖ 28. κρηνέων Bekker: κρηναίων ‖ 29. Σελλοῦ τ. Θετταλοῦ B ‖ 30. an Πίνδαρος pro ποιητὴς ut A AD Eust.? ‖ 31. Ἄωος κ. scripsi: ὡς καλῶς κ.)

235. ἀνιπτόποδες] οἱ φυλασσόμενοί τι μιαρὸν πατῆσαι. ἢ μὴ [*](Α+Β–) προιόντες τοῦ ἱεροῦ, ὡς μὴ δεῖσθαι νίπτρων—καὶ Καλλίμαχος “ἧσεν ἐκδοὺς σάμβαλον αὐλείου” (fr. 492 Schn.)—ἢ διὰ τὸ ὑποδε- δέσθαι. ἢ καθʼ ὑπόμνησιν τοῦ κατακλυσμοῦ ὅτι πεπολημένοι μετὰ τὸ σωθῆναι ηὔξαντο τῷ Διί· οἳ δὲ “ἀνιπτόποδας” ἀνιπταμένους ταῖς διανοίαις, μετεωρολόγους. §.“ χαμαιεῦναι” δὲ οἱ χαμαὶ [*](Β=) ὄντες καὶ τὰ πόρρω σκοποῦντες.

236. ἠμὲν δήποτʼ ἐμόν] τὴν ἀπὸ τῆς μητρὸς δέησιν (Il. 1. 528) [*](Β–) ἑαυτοῦ εὐχὴν νενόμικεν· ὁ γὰρ τὴν Θέτιν αὐτῷ ἀνεὶς Ἀχιλλεὺς ἦν, καὶ εἰς αὐτὸν ἄγεται . καὶ Ἀλκμὰν γάρ φησι “καί ποτʼ Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἄαθʼ ἑτα〈ι〉ρων Κίρκα ἐπαλείψασα” (fr. 41 B.)· οὐ γὰρ αὐτὴ ἤλειψεν, ἀλλʼ ὑπέθετο Ὀδυσσεῖ.

237. τιμήσας μὲν ἐμέ] Ζηνόδοτος οὐδὲ γράφει· Ἀριστοφάνης ἀθετεῖ.

240. ἀλλʼ ἕταρον πέμπω] ὡς παρόντα τὸν θεὸν καὶ [*](Β=) ἀγνοοῦντα διαλέγεται ἀνθρωπείως· πάντα γὰρ οἶδεν ὁ θεός.

ἄλλως: ἀλλʼ ἕταρον] ὁ “ἀλλά” ἀντὶ τοῦ δέ.

241. τῷ κῦδος] πρέπον Ἀχιλλεῖ δόξαι αἰτεῖσθαι πρὸ σωτηρίας· [*](Β=) διὸ καὶ Ζεὺς διδοὺς τὸ ἕτερον τὸ μεῖζον αὐτῷ δίδωσι, φημὶ δὲ τὴν ἀνδραγαθίαν· οὐδεὶς γὰρ πάντα κατορθοῖ παρὰ θεοῖς τὰ αἰτούμενα.

243. ἐπίστηται] δύναται.

244. ἦ οἱ καὶ τότε χεῖρες] ὡς ἐρωτηματικὸν περισπαστέον.

245. ὁ〈π〉πότʼ ἐγώ περ ἴω] Ἀρίσταρχος ὡς ἡνίοχόν φησιν ἠκο- [*](Β–) λουθηκέναι Πάτροκλον Ἀχιλλεῖ ἐν οἷς φησι “κλαῖον, ἐπειδὴ πρῶτα πυθέσθην ἡνιόχοιο” (Il. 17. 427), οἳ δὲ ἐν Ἰλίῳ γεγενῆσθαι. πῶς οὖν Ἀχιλλεῖ συναγωνίζεται ἡνίοχος ὤν; καὶ τί θαυμαστὸν ἡνιο- [*](5. μὴ ante τι add. B ‖ 6. 7. οἶσιν ἄθικτον coni. Naeke Hec. 50, ᾗσιν ἄθικτον Raucb de aertiis 18, ἤιεν ἐκδοὺς Schneider ‖ 8. πεπ. corruptum ‖ 14. supplevi ex B ‖ ποτέ ‖ 15. ὤαθʼ Schnedewin ὤFαθʼ coni. Bergk: ὦτά θ’ ‖ suppl. Heyne ‖ ἐπήλειψεν coni. Heyne, ἐπάλειψʼ αἶψα Bergk ‖ 19. supplevi ex B ‖ 20. ἀνθρωπείως B: ἀνθρωπιαίως ‖ 23. ἕτερον B: ἄτερον ‖ τὸ μ. pr. expuncto quod antea scripserat τῷ ‖ 24. θεῶν B ‖ 26. ἧ οἱ pr. expuncto quod antea scripserat εἴ οἱ: εἴ οἱ καὶ textus)

*μῶλον] μολυσμόν.

247. ἀσκηθής ] ἐκ τοῦ γὰρ θεραπεύειν τὸ ὑγιαίνειν. ἡ δὲ [*](B=)λέξις Αἰτωλῶν. §. διὰ δὲ τῆς προσθήκης τοῦ “μοί” τὸ φιλόστοργον ἦθος δηλοῖ.