Scholia in Iliadem

247. ἀσκός] παρὰ τὸ σχῶ τὸ κρατῶ καὶ κατέχω, καὶ τὸ α ἐπιτα- τικόν· οἱονεὶ ὁ ὑγιὴς καὶ κατέχων τὸν οἶνον.

260. ὀτραλέως] ἔστι ῥῆμα τρῶ, τὸ φοβοῦμαι. ἐξ αὐτοῦ ὄνομα ῥηματικὸν τρεύς, καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α ἀτρεὺς ὁ ἄφοβος· τροπῇ τοῦ α εἰς ο, ὀτρεύς· ἡ γενικὴ τῶν πληθυντικῶν ὀτρέων, καὶ τὸ ἐπίρρημα ὀτρέως. καὶ ὥσπερ παρὰ τὸ κάρπνιμος πλεονασμῷ τῆς αλ. συλλαβῆς γίνεται καρπάλιμος, οὕτω καὶ ἀπὸ τοῦ ὀτρέως πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς γίνεται ὀτραλέως.

261. ἡνία οἱ χαλινοὶ, παρὰ τὸ ἀνύω ἀνία καὶ ἡνία, κατὰ τροπὴν τοῦ α εἰς ῆ· σἰ αὐτῶν γὰρ τὰς ὁδοὺς τῶν ἵππων ἀνύομεν. οἱ δὲ παρὰ τὸ εἴς ἑνός, ἐνία καὶ ἡνία· διὸ καὶ δασύνεται.

266. ἐστιχόωντο· γίνεται οὖν ἐκ τοῦ στίξ στιχός στίχες αἱ τάξεις. τὸ δὲ στίξ ἐκ τοῦ στείχω στιχῶ, ἀπὸ τοῦ στιχόω, ἐστιχό- ουν τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν, ἐστιχοώμεθα ἐστιχόωντο· “τῆς μὲν ἰῆς στιχὸς δρχε Μενέσθιος (Il. 16, 123).