Scholia in Iliadem

Scholia in Homerum

Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.

513. ἐφῆπται] ἀντὶ τοῦ ἐπισυνδέδεται καὶ ηὔξηται καὶ πεπλή- θυνται. τινὲς δὲ καὶ νείκεα πληθυντικῶς γράφουσι.

514. τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον] οὔτε γὰρ ἀπολύει τὴν Ἥραν τοῦ ἐγκλήματος, ἵνα μὴ λυπῇ τὴν ὑβρισθεῖσαν, οὔτε αὐτῇ ἐγκαλεῖ, ἵνα μὴ πλέον ὀργισθῇ.

523. ὡς δʼ ὅτε καπνὸς ἰὼν ἄστεος αἰθομένοιο] πηλίκον δέ ἐστι τὸ πῦρ οὗ τὸ τέλος ἅπτεται τοῦ οὐρανοῦ; καὶ τοῦτο δὲ λέγει θεόπεμπτον, ἵνα μὴ ταχέως σβεννύηται. τὴν ἐπὶ πλεῖστον δὲ νέμησιν τοῦ Ἀχιλ- λέως ἡ παραβολὴ τοῦ πυρὸς ἐνέφηνεν.

526. Πρίαμος θείου ἐπὶ πύργου] ἐναργῶς ὁ τῆς ἀγωνίας μεστὸς γέρων δείκνυται τοῖς τείχεσιν ἐπιβεβηκώς. μεταγαγὼν δὲ ὁ ποιητὴς τὴν στρατείαν ἐπὶ τὰ ἔνδον, οὐκ ἄλλῳ πιθανὸν ἐνόμισε προσκεῖσθαι τὰ τῆς διατάξεως ἢ τῷ Πριάμῳ· βασιλεὺς μὲν γάρ ἐστι καὶ συνε- τὸς, τῶν δὲ ἔργων διὰ τὴν ἡλικίαν ἀπεχόμενος. θεῖον δὲ τὸν πύργον λέγει παρόσον ἐστὶ θεοποίητος.

528. πεφυζότες] ἀπὸ τοῦ φύζα· ὅθεν ἄφυζαν Ἴωνες ἐκάλουν τὸν λέοντα.

[*](25. νέμησιν Bekk.] νέμεσιν 33. τὸν λέοντα] Exspectes τὴν λέαιναν, ut supra diximus.)
277

530. τοῦ καιροῦ ἐπείγοντος καὶ ὁ γέρων στρατηγεῖ. πᾶσαν δὲ φιλοφροσύνην τὴν πρὸς τοὺς φύλακας ὁ καιρὸς ἀφαιρεῖται· Νέστωρ δʼ “εὕτω νῦν φίλα τέκνα φυλάσσετε” (Il. 10, 192).

533. κλονέει] ἀντὶ τοῦ κινεῖ καὶ ταράσσει τὸ πλῆθος· ὅθεν καὶ κλόνις ἡ εὐκίνητος ὀσφύς.

νῦν οἴω] πρεσβυτικῶς τὸν καιρὸν ὁρᾷ, ὅτι εἰς κακὸν προχωρήσει, καὶ ὀλοθρευθήσεσθαί φησι τοὺς Τρῶας.

534. ἀλέντες] ἐκκλίναντες, ἢ συστραφέντες.

536. οὖλος] καὶ Καλλίμαχός φησιν “οὔλου μῆτερ Ἄρηος,” ἤτοι τοῦ ὀλοθρευτικοῦ.

537. ἀπῶσαν] ἀπεκρούσαντο καὶ ἄποθεν τῶν πυλῶν ἀπώσαντο ὡς συνεκτικοὺς ὄντας αὐτῶν.

538. σωτηρίαν δηλονότι παρέσχον τοῖς φεύγουσι Τρωσὶ διὰ τὸ εἰσέρχεσθαι εἰς τὸ τεῖχος.

539. ἀντίος] τῷ Ἀχιλλεῖ. ἡ δὲ στιγμὴ εἰς τὸ ἐξέθορεν.

541. καρχαλέοι] ξηραίνει γὰρ καὶ τραχύνει τὴν γλῶσσαν ἡ πολλὴ δίψα. ἄκρως δὲ ὑπέγραψε τὴν φυγὴν καὶ τὸ σχῆμα τῶν διωκομένων.

542. ἐπίρρημα ἀντὶ τοῦ σφεδανῶς, ἤτοι μετʼ ἐπιτάσεως καὶ βίας. οἱ δὲ σφεδανῶν γράφουσιν, ἵνʼ ᾖ μετοχῆς, ἀντὶ τοῦ κατεπείγων αὐτοὺς, ἢ τῷ θυμῷ ἐπαιρόμενος, ἢ φονῶν, ἀπὸ τοῦ φόνος.

543. κῦδος ἀρέσθαι] κῦδος τὸ τοῦ Ἕκτορος λαβέσθαι, ὡς τὸ “ἠράμεθα μέγα κῦδος, ἐπέφνομεν Ἕκτορα” (Il. 22, 393).

544. ὑψίπυλον Τροίην] ὁμωνύμως τῇ χώρᾳ τὴν Ἴλιον εἴρηκεν· οὐ γάρ ἐστιν ἡ χώρα πύλας ἔχουσα.

549. φηγῷ κεκλιμένος] ἀντὶ τοῦ ὑποκρυπτόμενος τῇ δρυί.

551. *πόρφυρε] παρὰ τὸ πορφύρω, ὃ σημαίνει τὸ διανοοῦμαι καὶ σκέπτομαι.

555. αἱρήσει με καὶ ὥς] καὶ οὕτως συλλήψεταί με καὶ οὐδὲ ἀμυνόμενον ἀναιρήσει, ὡς ἀνάλκιδα δηλονότι.

556. διὰ τὸν εἴ σύνδεσμον ὑποστικτέον μετὰ τὸ ῥωπή ϊα δύω, τοῦ ἑξῆς συνδέσμου περιττεύοντος, τοῦ δέ. δύναται δὲ καὶ στίζεσθαι ἐπὶ τοῦ δύω, τοῦ εἴ συνδέσμου κειμένου ἀντὶ τοῦ ἄρα διαπορητικοῦ. ἔσται δὲ καὶ οὕτως ὁ ἄν περιττός.

[*](5. κλόνις] κλονίς falso accentu B.)
278