Scholia in Iliadem

383. ὑψόθεν ἔμβαλʼ ἀείρας] ἤτοι μετεωρίσας τὴν χεῖρα πρὸς τὸ βιαιοτέραν γενέσθαι τὴν τρῶσιν.

385. *κυβιστῇ, ἢ δύτῃ, ἢ δελφῖνι. τὸ δὲ ἀρνευτῆρι παρὰ τοὺς ἄρνας· καὶ γὰρ οὗτοι ἐπὶ κεφαλὴν ἑαυτοὺς ῥίπτουσιν, ὥσπερ ἀέρα εὔδιον κηρύττοντες καὶ γαλήνην.

386. κάππεσʼ] ἤδη γὰρ ἐπιβεβηκότες ἦσαν τῷ τείχει. ὀστέα δὲ ἀπὸ μέρους τὸ ὅλον σῶμα· οὐ γὰρ ἐν τοῖς ἀναισθήτοις ἡ ψυχή.

388. μάλα ὤνησαν πολλοὶ ἐλθόντες βοηθοὶ Αἴας καὶ Τεῦκρος· ὅθεν καὶ τὰ ἄκρα τῆς Σαρπηδόνος στρατιᾶς παρείλοντο.

389. ἀρίστου γὰρ τοξότου τὸ ἐσκεμμένως βάλλειν καὶ τὰ καίρια τηρεῖν.

390. ἂψ δʼ ἀπὸ τείχεος ἆλτο] προσηρεικὼς τῷ τείχει ὁ Γλαῦκος πάλιν ἀναχωρεῖ, ἵνα μὴ τοῖς ἑτέροις Τρωσὶν αἴτιος γένηται δειλίας, καυχήσεως δὲ τοῖς Ἀχαιοῖς.

392. Σαρπήδοντι δʼ ἄχος γένετο] ἐδηλώθη ἡ διάθεσις τοῦ φίλου· διὰ γὰρ τὴν περίστασιν οὐκ ἐξάγειν, οὐ παραμυθεῖσθαι ἐδύνατο.

393. αὐτίκʼ ἐπεί τʼ ἐνόησεν] τὸ ἑξῆς, ἐπεὶ αὐτίκα ἐνόησεν· παρ- έλκει γὰρ ὁ τέ.

395. ἐκ δʼ ἔσπασεν ἔγχος] δῆλον ὅτι πλησίον ὢν καὶ τρῶσαι ἐκ χειρὸς δυνάμενος· ἤδη γὰρ ἐπέβη τῷ τείχει.

397. ἔπαλξιν ἑλών] καθέλκει τὴν ἔπαλξιν πρὸς τὸ εἰσπηδῆσαι· σαθρὰ δὲ οὖσα κατηνέχθη. τινὲς δέ φασι κάτωθεν λαβεῖν τὴν ἔπαλξιν· ἔστι γὰρ ταπεινὸν τὸ τεῖχος.

402. ἀλλὰ Ζεύς] ἄκρως κἀνταῦθα τῇ προσθήκῃ τὴν ἀποτυχίαν τοῦ Τεύκρου ἰάσατο. καὶ τοῖς βάλλουσι γὰρ χαρίζεται, καὶ Πατρό- κλῳ σώζει αὐτόν.

405. μεμαῶτα] μετὰ προθυμίας ἐφαλλόμενον.

406. χώρησεν] κατὰ τὴν ἀνάβασιν δηλονότι τὴν εἰς τὸ τεῖχος ἐκωλύθη.