Scholia in Iliadem

463. ἐπιδόσεων καὶ δώρων ἀξιώσομεν. προτρεπτικὸν δὲ τοῦτο εἰς συμμαχίαν.

473. τριστοιχεί] ἵνα ὥσι τρία τάγματα πρὸ Ῥήσου, ἀφʼ ὁν ἑκάστου τέσσαρες ἄνδρες ἀναιροῦνται· τρισκαιδέκατος δὲ ὁ Ῥῆσος.

475. ἐπιδιφριὰς μέρος τοῦ δίφρου καθʼ ὃ ἐπιβαίνειν εἰώθασιν. ἔγνωσαν δὲ ἢ ἀπὸ τοῦ τὸν Ῥῆσον μέσον εἶναι ἰδίῳ, ἢ ἀπὸ τῆς τῶν ἵππων θέας.

479. ∗ Πορφυρίου. φέρτερον τὸν κρείττω λέγει, τὸν φέρειν ἰσχύοντα, ποιήσας τοὔνομα ἀπὸ τοῦ φέρειν δύνασθαι μᾶλλον τὰ προσπίπτοντα. τούτου οὖν ἐν εἴδει ὁ ὁπλότερος, ὁ φέρειν μᾶλλον ὅπλον δυνάμενος. ἀντιφερίζει δὲ ὁ ἐξ ἐναντίας τῷ φέροντι ἀντιφερί- ζων τὸ ἴσον. τὸ δʼ αὐτὸ καὶ ἰσοφαρίζει λέγει, ἤτοι ἀπὸ τῶν φερόντων ἐναντία ὅπλα, ἢ καὶ ἀπὸ τῶν ὑποζυγίων “ἥλικες ἰσοφόροι” (Od. 18, 373). ἀπὸ τοῦ φέρειν δὲ καὶ τὸ “ἀλλʼ ἄγε δὴ πρόφερε κρατερὸν μένος,ʼ ὡς εἰ ἔλεγε τὸ ὅπλον· καὶ “μή μοι δῶρʼ ἐρατὰ πρόφερε ρυσῆς Ἀφροδίτης” (ll. 3, 64).

480. δηλοῖ ὡς μᾶλλον ἐπιτηδειότερος ὡν εἰς τὸ φονεύειν τούτου λαβέσθαι ὀφείλει. εἶτα σοφῶς Διομήδει παρέχει τὴν αἵρεσιν. εἰκότως τὸ μὲν εὐχερέστερον τῷ πρακτικῷ, τὸ δὲ δυσχερέστερον τῷ βουλευτικῷ δίδωσιν.

483. ἐπιστροφάδην] ἐπιστρέφων τὴν ὄψιν, ἵνα λάθῃ. ἢ τῇ καὶ τῇ, ὡς ἐπὶ Ἀχιλλέως· ὃ καὶ ἄμεινον. στόνος δὲ οἷον ὡς ἐν ὕπνῳ ἀναιρουμένων.

*μετʼ ἐπιστροφῆς, ἐφʼ ἑκάτερα τὰ μέρη στρεφόμενος.

* ἐρτειδὰν τὸ πᾶν σύνταγμα πυκνώσαντες κατὰ παραστάτην καὶ ἐπιστάτην καθάπερ ἀνδρὸς ἑνὸς σῶμα ἐπὶ δόρυ ἢ ἐπʼ ἀσπίδα ἐγκλί- νωμεν, καθάπερ ἐπὶ κέντρῳ τῷ λοχαγῷ παντὸς τοῦ τάγματος περιενεχθέντος, καὶ μεταλαβόντες τόπον μὲν τὸν ἔμπροσθεν, ἐπιφά- νειαν δὲ τὴν ἐκ δεξιῶν, διαμενόντων ἑκάστῳ τῶν τε παραστατῶν καὶ ἐπιστατῶν.

485. ὡς δὲ λέων] οἰκεία ἐπʼ ἀμφοῖν τοῖν προσώποιν ἡ παραβολή· καὶ γὰρ οὗτοι τῆς ἐκ τοῦ βασιλέως φυλακῆς κοιμωμένου ἐστέρηντο.

490. τὸν δʼ Ὀδυσεὺς] τὸ προγνωστικὸν καὶ φρόνιμον Ὀδυσσέως ἐνδείκνυται· ἐπὶ μὲν γὰρ ἄλλων ἵππων φησὶ “στείβοντες νέκυάς τε” (Il. 11, 534), ἐπὶ δὲ τῶν νεηλύδων καὶ μήπω πειραθέντων πολέμου μεταφέρει τοὺς νεκρούς. δὶς δὲ τὸ τοῦ Ὀδυσσέως ἔλαβεν ὄνομα, σχῆμα κινῶν· ἐδύνατο γὰρ ἡ διάνοια καὶ ἅπαξ αὐτὸ ἔχειν

496. τοῦτο ἐπὶ τῶν ἀπὸ τοῦ ἔθους· ὅταν γάρ τις νυκτὸς κακῷ τινὶ περιπέσῃ, φαμὲν ὅτι κακὸν ὄναρ εἴδεν ὁ δεῖνα.

499. σὺν δʼ ἤειρεν] συνέζευξεν αὐτοὺς τοῖς ἱμᾶσι. τουτέστι [*](1. Πορφυρίου] om. ἀναιρουμένων 4. ∗ἀντιφερίζων] ἀντιφέρων 29. *δίς] διὀ 15. ὃ καὶ ἔμεινον repetit post)

500. ἐπεὶ οὐ μάστιγα φαεινήν] ἀνθρωπίνως, ἵνα τοῖς λοιποῖς πιστεύσωμεν· οὐ γὰρ ἄτοπον ἐν τοιαύτῃ ταραχῇ παρεῖσθαί τι, καὶ τοῦτο οὐ τῶν ἀναγκαίων. ἀλλὰ καὶ ὅμως ἀντʼ αὐτοῦ Ὀδυσσεὺς μἐμηχάνηται.

502. ἄναρθρον καὶ βαρβαρικὴν φωνὴν μιμούμενος, ὥστε μηδένα τῶν πολεμίων, εἰ τύχοι τις ἐγρηγορῶν, αἰσθέσθαι. οὐ γὰρ συμπαρ- εῖναι αὐτῷ ἐδύνατο, ἐλάσας πόρρω τοὺς ἵππους.

503. αὐτὰρ ὁ μερμήριζε] φιλότιμος γὰρ ὡν καὶ νέος δυσαπαλ- λάκτως εἶχε τοῦ εὑρήματος.

505, 506. δύο εἰσὶ βουλαὶ, ἢ εἰς Θρᾶκας τραπῆναι ἢ τὸν δίφρον ἀφελέσθαι· τὸ δὲ περὶ τοῦ δίφρου εἰς δύο διήρηται, ἢ ἑλκύσαι αὐτὸν ἢ βαστάσαι. ἀλλʼ οὐδὲν τούτων ἀκίνδυνον ἦν σωθῆναι αὐτόν.