Scholia in Iliadem

400. *ὅσση ἔξω τοῦ τ αἱ Ἀριστάρχου· οὕτως καὶ Ζηνόδοτος καὶ Ἀριστοφάνης.

ἀφʼ ἑτέρας ἀρχῆς ταῦτα. Ἀρίσταρχος δὲ χωρὶς τοῦ τ γράφων, όσση ἄρα Τρώων, πάντως τοῖς ἄνω συνάπτει, ἵνʼ ᾖ ὁ λόγος ἀνταποδοτικὸς ἀνεστραμμένος· οὐ τοσοῦτον βοᾷ τὰ εἰρημένα ὅση τῶν Τρώων καὶ Ἀχαιῶν ἔπλετο φωνή.

402. * Αἴαντος ὅτι ἡ πρόθεσις παρεῖται καὶ πτῶσις ἤλλακται, ἀντὶ τοῦ ἐπʼ Αἴαντα.

405. ὅτι καὶ τὰ ξίφη καὶ τὰς ἀσπίδας ἐκ τελαμώνων ἀνῆπτον· διὸ δύο.

406. χώσατο ὅτι χώσατο νῦν συνεχύθη, καὶ ὅτι οὐκ ἄτρωτος ὁ Αἴας καθʼ Ὄμηρον· εἰ γὰρ μὴ οἱ τελαμῶνες ἐσκέπαζον, ἐτρώθη ἄν.

412. στῆθος βεβλήκει οὕτως ἔξω τοῦ ν, βεβλήκει, καὶ ἄνευ τοῦ ε· Ζηνόδοτος καὶ Ἀριστοφάνης σὺν τῷ ν, βεβλήκειν.

413. στρόμβον δʼ ὣς ὡς ῥόμβον περιφερῆ· λέγει δὲ τὸν καλούμενον βέμβικα. δίκην οὖν στρόμβου ἐποίησεν αὐτὸν στρέφεσθαι, σφοδρῶς πλήξας.

414. *πληγῆς γράφεται ῥιπῆς.

416. ἐξ αὐτῆς· τὸν δʼ οὔπερ ἔχει θράσος ὅτι τὸ ἀντικείμενον δεῖ ὑπακούειν, ἀλλὰ δέος. Ἀριστοφάνης δὲ τὸν δʼ οὔτινʼ ἔχει θράσος ὅστις ἴδηται.

418. *ὧκα Ἀρίσταρχος ὠκύ.

ὅτι ὠκύ γραπτέον, εἴτε ἐπιθετικῶς εἴτε κατὰ μεσότητα ἀντὶ τοῦ ὠκέως, ὡς “ὀξὺ δὲ κωκύσασα” (Il. 18, 71). ἡ δὲ Μασσαλιωτικὴ καὶ ἡ Χία ὦκα.

419. ἀσπὶς ἑάφθη ἐπικατήφθη δὲ αὐτῷ ἡ ἀσπὶς, ὅ ἐστιν ἐπικατηνέχθη αὐτῷ. τὸ δὲ ἑάφθη ἀπὸ τοῦ ἕπω, εἵφθη ἥφθη ἑάφθη.

421. ὅτι τὸ ἰάχοντες ὡς ὀρέγοντες· ὅθεν βαρυτονεῖν δεῖ ἰάχων ὡς ὀρέγων.

424. οὐτάσαι οὐδὲ βαλεῖν ἡ διπλῆ, ὅτι διαστέλλει τὸ οὐτάσαι καὶ βαλεῖν.

*ἄριστοι ἐν ἄλλῳ περίβησαν ἅπαντεσ.

427. τῶν δʼ ἄλλων Ζηνόδοτος διὰ τοῦ τ, τῶν τʼ ἄλλων. διήλλαττον δὲ αἱ Ἀριστάρχου, ἀκήδεσἁν καὶ ἀκηδέσατο, ἀκηδέστως ἔσχεν.

434. Ξάνθου δινήεντος ὅτι μὴ προσυστήσας εἰ ὁ Σκάμανδρος· Ξάνθος καλεῖται, ὡς πρὸς εἰδότας κέχρηται τῷ ὀνόματι. ἰδίως δὲ τὸν μὲν σωματικὸν Ξάνθον Διὸς γενεαλογεῖ, τὸν δὲ ποταμὸν Ὡκεανοῦ,) λέγων “ ἐξ οὗπερ πάντες ποταμοὶ καὶ πᾶσα θάλασσα καὶ πᾶσαι κρῆναι καὶ φρείατα μακρὰ νάουσιν” (Il. 21, 196).

437. διὰ τοῦ ε αἱ Ἀριστάρχου καὶ αἱ πλείους, ἀπέμεσσεν· Ζηνοδότειος δέ ἐστιν ἡ διὰ τοῦ α, ἀπέμασσεν. βραχὺ δὲ διασταλτέον μετὰ τὸ γοῦνα, ἐπὶ τὰ γόνατα καθίσας ἤμει. γελοῖοι δὲ οἱ τοῖς ἑξῆς συνάπτοντες, ἐπὶ γοῦνα κελαινεφὲς αἷμʼ ἀπέμασσεν, ἵνʼ ᾖ ἐπὶ τὰ γόνατα κάθηται. γελοῖοι δὲ οἱ τοῖς φαινομένοις μαχόμενοι· σύνηθες γὰρ οὕτως λέγειν.

438. * τὲ δέ οἱ ὄσσε οὕτως Ἀρίσταρχος· ἄλλοι δὲ κὰδ δέ οἱ ὅσσε.

439. *ὅτι βέλος τὸν βεβλημένον τόπον.

440. *νόσφιν ἐόντα γράφεται νόσφι κιόντα.

442. * ὅτι οἱ τοιοῦτοι τόποι ἐπλάνησαν τὸν Ζηνόδοτον ὥστε δέξασθαι χωρὶς τοῦ ο Ἰλῆος.

453. *μακρὰ βιβάσθων γρ. μακρὸν ἀΰσας.