Scholia in Iliadem

64. *πρὸς τὴν ἐπανάληψιν.

68. * ἐπιβαλλόμενος] ἐπιβολὴν ποιούμενος εἰς ἀναίρεσιν.

*βραχὺ διασταλτέον ἐπὶ τὸ ἐπιβαλλόμενος, πρὸς τὸ σαφέ- στερον.

71. νεκροὺς ἀμπεδίον συλήσετε τεθνηῶτας] οὕτως Ἀρίσταρχος. ὁ δὲ Ζηνόδοτος “Τρώων ἀμπεδίον συλήσομεν ἔντεα νεκρούς.” Ἀθηνοκλέους δὲ ἐν τῷ περὶ Ὁμήρου παρατηρήσαντος ὅτι τῷ μὲν καμάτῳ καὶ ἑαυτὸν ὁ Νέστωρ ὑποβάλλει, λέγων κτείνωμεν, τὸ δὲ κέρδος ἴδιον ποιεῖται τῶν στρατιωτῶν ἐν τῷ συλήσετε, ὁ Χαῖρις Ὁμηρικὸν εἶναί φησι τὸν τῆς ἑρμηνείας χαρακτῆρα, ὡς ἐν τούτοις “ἄλλοι μὲν γὰρ πάντες ὅσοι θεοί εἰσʼ ἐν Ὀλύμπῳ, σοί τʼ ἐπιπείθονται καὶ δεδμήμεσθα ἕκαστος·” ἔδει γὰρ δέδμηνται ὡς πείθονται, ἢ ἀνάπαλιν· καὶ πάλιν “ἀλλʼ ἄγεθʼ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες.” “νῦν μὲν δόρπον ἕλεσθε κατὰ στρατόν ” καὶ ἀλλαχοῦ· οὐδὲ γὰρ ἄλλως ἀκμάζει ὁ Νέστωρ, ἀλλʼ ὑπὸ γήρως ἔοικεν ἀπειρηκέναι. ταῦτα ὁ Δίδυμος.

76. οἰωνοπόλων ὄχʼ ἄριστος] Ἀμμώνιος ὡς Ἀριστάρχειον προ- φέρεται καὶ ταύτην τὴν γραφήν “μάντις τʼ οἰωνοπόλος τε.” ἔργον δὲ τὸ σαφὲς εἰπεῖν· διὸ διχῶς.

77. * πόνος] ὅτι τὸ κατὰ τὸν πόλεμον ἔργον πόνον εἴρηκε πάλιν.

78. ἐγκέκλιται] ἐρήρεισται, ἐκ μεταφορᾶς τῶν καμνόντων ἀρρωστίαις καὶ προσαναπαυομένων ἰσχυροτέροις σώμασιν, ἢ τῶν ζυγοστατουμένων.

ἐγκέκλιται] ἐπίκειται, ἔγκειται, ἐμπέπηκται, ἐν τῇ ὑμετέρᾳ φροντίδι περικέκλεισται ἡ σωτηρία τῶν πραγμάτων.

79. * πᾶσαν ἐπʼ ἰθύν] εἰς πᾶσαν ὁρμήν.

87. *ξυνάγουσα] ὅτι ὁ χρόνος ἐνήλλακται, ἀντὶ τοῦ συνα- γαγοῦσα.

87, 88. συναπτέον τὸ “ἡ δὲ ξυνάγουσα γεραιάς” τῷ “νηὸν [*](3. ἐπιβολὴν Bekk.] ὅτι ἐπιβολήν 30. Eadem fere compendifacta 6. Verba οὕτως Ἀρίσταρχος τεθνη- leguntur in margine interiore, οὕτω ῶτας in margine inter. sunt repetita. συναπτέον—Ἀθηναίης. λιπούσης γὰρ 10. συλήσετε, ὁ Χαῖρις Vill.] —ταῖς γεραιαῖς—τὰς θύρας. ἐὰν δέ— συλήσεται ὄχερις στίχοι, ἡ φράσις σόλοικος :—in for- 18. Ἀριστάρχειον Schmidt. Did. mam crucis redacta ab librario p. 129 (ut ad 8, 503)] ἀρίσταρχος Christiano. 28. ὁ] om.)

88. ἐν πόλει ἄκρῃ] διάλυσις ἢ μετατύπωσις ὁ τροπος.

φασὶ δὲ τὸ διοπετὲς ἀνδρὸς δορὰν ἠμφιέσθαι, ἔχειν δὲ στέμματα καὶ ἠλακάτην, ἐν δὲ τῇ κεφαλῇ πόλιν, καὶ ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ δόρυ.

90. πέπλον, ὄς οἱ] τὴν ὅς ὀξυτονητέον διὰ τὴν οἱ ἀντωνυμίαν, ἥτις νῦν ἐγκλιτική ἐστιν.

92. ἐπὶ] ἡ διπλῆ, ὅτι ἀντὶ τῆς παρά, ἵνʼ ᾖ παρὰ γούνασιν· ὀρθὰ γὰρ τὰ Παλλάδια κατεσκεύασται. καὶ ἔστιν ὅμοιον τῷ “ἡ μὲν ἐπʼ ἐσχάρῃ” (Od. 6, 52) ἀντὶ τοῦ παῤ ἐσχάρῃ· ἡ γὰρ ἐπί τὴν ἐπάνω σχέσιν σημαίνει. διὸ οὐκ ἀναστρεπτέον τὴν πρόθεσιν.

96. *αἴ κεν] Ἀρίσταρχος ὥς κεν Τυδέος.

*Ἰλίου ἱρῆς] ὅτι θηλυκῶς τὴν Ἴλιον.

97. τινὲς οὕτως διεῖλον, ἄγριον, εἶτα αἰχμητὴν κρατερόν, εἶτα μήστωρα φόβοιο. Ἀπολλόδωρος δὲ διχῶς, ἄγριον αἰχμητὴν, εἶτα κρατερὸν μήστωρα φόβοιο, ἵνα ᾖ ἰσχυρὸν ἐν τῷ μήσασθαι φυγὴν τοῖς πολεμίοις· εἰ μέντοι βούλοιντό τινες ταῦτα συνάψαι, ἴστωσαν ὅτι λείψουσι σύνδεσμοι.

*φόβοιο] ὅτι ἀντὶ τοῦ φυγῆς.

109. ἤτοι στικτέον ἐπὶ τὸ κατελθέμεν, ἵνα ἀφʼ ἑτέρας ἀρχῆς λέγηται τὸ ὡς ἐλέλιχθεν ἀντὶ τοῦ οὕτως ἐλέλιχθεν· ἢ συναπτέον, ἵνʼ ᾖ τὸ ὡς ἀντὶ τοῦ ὅτε. βέλτιον δὲ τὸ πρότερον.

112. ὅτι Ζηνόδοτος γράφει “ἀνέρες ἔστε θοοὶ, καὶ ἀμύνετον ἄστεϊ λώβην.” συγχεῖται δὲ τὸ δυϊκὸν πρὸς πολλοὺς λεγόμενον.

113. *διχῶς Ἀρίσταρχος, καὶ διὰ τοῦ κε, ὄφρα κʼ ἐγώ, καὶ διὰ τοῦ ἄν.

114. καὶ πῶς οὐδὲν εἶπε τοῖς βουλευταῖς, ἀλλὰ ταῖς γυναιξίν; νοητέον οὖν ἤτοι κατὰ τὸ σιωπώμενον κἀκείνοις αὐτὸν εἰρηκέναι, ἢ ὡς. ἐπὶ στρατείας καὶ παρατάξεως τοῦ πρέποντος χάριν τοῦτο προστε- θεικέναι.

117. ὅτι περιφερεῖς καὶ ἀνδρομήκεις αἱ ἀσπιδες ἕως σφυρῶν καὶ αὐχένος καλύπτουσαι.

119. Γλαῦκος δʼ] ὅτι μετατιθέασί τινες ἀλλαχόσε ταύτην τὴν σύστασιν.