Scholia in Iliadem

1. Τρώων] ἡ Τροία τὰ μὲν θαλάσσια πρὸς Ἑλλήσποντον ἔχει, τὰ δὲ βόρεια πρὸς Ζέλειαν, τὰ δὲ ὑποκείμενα πρὸς Φρυγίαν, τὰ δὲ μεσημβρινὰ πρὸς Λυδίαν. ὡς φιλέλλην δὲ ἀπάγει τοὺς θεοὺς, καὶ ἐξέτασιν ἀμφοτέρων ποιεῖ. ἐμονώθη δὲ ἡ μάχη τῆς τῶν θεῶν συμ- μαχίας οὕτως· Ἥρα μὲν γὰρ καὶ Ἀθηνᾶ εἰς τὸν Ὄλυμπον ἀπίασιν, Ἀπόλλων δὲ εἰς Πέργαμον· ὁ δὲ Ἄρης καὶ ἡ Ἀφροδίτη τέτρωνται ὑπὸ Διομήδους.

2. ἴθυσε μάχη] ἐπʼ εὐθείας ἐφέρετο ἡ μάχη, ποτὲ μὲν τῶν Ἀχαιῶν ἀνατρεπόντων τοὺς Τρῶας, ποτὲ δὲ ἀνατρεπομένων ὑπʼ αὐτῶν.

*ὅτι ἐλλείπει ἡ διά, ἵνʼ ᾖ διὰ πεδίου.

3. ἀλλήλων ἰθυνομένων χαλκήρεα δοῦρα] ὅτι ἀντὶ τοῦ ἐπʼ ἀλλήλους ἰθυνόντων καὶ παρεῖται ἡ ἐπί πρόθεσις.

4. ὅτι ἐν τοῖς ἀρχαίοις ἐγέγραπτο “ μεσσηγὺς ποταμοῖο Σκαμάν- δρου καὶ στομαλίμνης·” διὸ καὶ ἐν τοῖς ὑπομνήμασι φέρεται. καὶ [*](3. ὅτι —] In textu et in scholio τὰ δὲ πρὸς μεσημβρίαν Λυδίας Lehrs. praescriptus est ἀστερίσκος cum Arist. p. 226. διπλῇ : debebat ἀστερίσκος cum 16. *οὕτως] om. ὀβελῷ. 24. τοῖς ἀρχαίοις] τοῖς Ἀρισταρ- Huic scholio Villoisonus et χείοις Lehrsius. τῇ προτέρα τῶν Ἀρι- Bekkerus absurde praescripserunt. σταρχεἱων Sengebusch. Dissert. p. ἡ διπλῆ σὐν ἀστερίσκῳ περιεστιγμένῳ, 28. De Aristarcho hic agi docent nomine inaudito. In textu est sequentia verba ἐν τοῖς ὑπομνήμασι ἀστερίσκος cum διπλῇ, asterisco a et ὕστερον περιπεσὼν, quae ad alte- manu secunda scripto. Aristarchus ram referenda sunt editionem ἀστερίσκον cum obelo posuerat. Aristarchi: de quo dixit Bern- 4. γὰρ καὶ] γάρ τι Friedl. hardyus in Hist. Lit. Gr. vol. : 13. *πρὸς Φρυγίαν] πρὸς om. p. 197 ed. tert. *τὰ δὲ μεσημβρινὰ πρὸς Λυδίον] 25. καὶ ὕστερον] καὶ delet Lehrsius.)

5, 6. τρισὶ μεταφοραῖς κέχρηται, ἐπιφαίνων τὴν ὁμοιότητα. ὃ γὰρ δύναται πρὸς ἀσφάλειαν πόλεως τεῖχος, τοῦτο πρὸς σωτηρίαν στρατοῦ γενναῖος ἀνήρ· καὶ πάλιν ὃ δύναται ῥῆξις ἐσθῆτος τὴν σκέπην ἀναιροῦσα, τοῦτο ἐδυνήθη ὁ τὴν φάλαγγα ῥήξας. καὶ πάλιν ὡς ὀνίνησι φῶς τοὺς σκότῳ κατεχομένους, οὕτως τοὺς νικωμένους ὑπὸ τῆς Ἄρεως ἀχλύος ἐπέλαμψεν ἡ Αἴαντος βοήθεια.

9. *ἔβαλε] ὅτι ἀντὶ τοῦ ἔπαισε.

15. *φιλέεσκεν] ὅτι ἀντὶ τοῦ ἐξένιζεν.

17. * διασταλτέον ἐπὶ τὸ ὑπαντιάσας.

ἡ διπλῆ πρὸς τὸ σχῆμα, ἀμφοτέρους τὴν ψυχὴν ἀφείλετο ἀντὶ τοῦ ἀμφοτέρων· τὸ γὰρ ἄμφω ἢ ἀμφότεροι ἢ ἀμφοτέρους σημαίνει.

18. Καλήσιον] ὅτι ὀνοματοθετικὸς ὁ ποιητής· ἀπὸ γὰρ τοῦ καλεῖν ἐπὶ τὰ ξένια Καλήσιος.

19. ἔσκεν ὑφηνίοχος] ὅτι παρέλκει ἡ πρόθεσις ὡς ἐν τῷ “Ποσει- δάωνος ὑποδμώς” (Od. 4, 386).

24. σκότιον] ὅτι τοὺς μὴ ἐκ φανερᾶς συνουσίας, λαθραίας δὲ μίξεως γεγονότας σκοτίους κάλλει, τοὺς δὲ αὐτοὺς καὶ παρθενίους (.Il. 16, 180).

*σκότιον ὡς λόγιον· τὸ γὰρ κύριον πρὸ τέλους ἔχει τὴν ὀξεῖαν.

*ἑ] τὸν Βουκολίωνα.

25. ποιμαίνων ἐπʼ ὄεσσι] ὅτι ἀντὶ τοῦ παῤ ὄεσσι, καὶ ὅτι ἐν τῷ τόπῳ τῶν ὀΐων λέγει.

28. καὶ ἀπʼ ὤμων τεύχεʼ ἐσύλα] καὶ ἀπεγύμνου τῶν ὤμων τὰ ὅπλα. ἔστι δὲ ὑπερβατὸν καὶ συνεκδοχὴ ὅλου τοῦ σώματος.

31. ἔγχεϊ] τοῦτο δύναται καὶ τοῖς ἑξῆς συνάπτεσθαι· κοινὸν γὰρ τὸ ἐξενάριξεν.

*οἱ μὲν Ἀρετάονα ἐξεδέξαντο, οἱ δὲ ἄῤ, εἶτα Ἔτάονα.

34. ναῖε δὲ Σατνιόεντος] ὅτι Ζηνόδοτος γράφει “ὃς νάε Σατνιόεν- τος ὁ Ἔλατος. κακόφωνον δὲ γίνεται.

35. Ἀχιλλεὺς ὑπὸ τὸν Τρωϊκὸν πόλεμον πορθῶν τὰς περιοίκους τῆς Ἰλίου πόλεις, ἀφίκετο εἰς τὴν πάλαι μὲν Μουηνίαν, νῦν δὲ Πήδασον καλουμένην, καὶ αὐτὴν σὺν ταῖς ἄλλαις ἑλεῖν. ἀπογνόντος δὲ αὐτοῦ τὴν εἰς τὸ τέλος πολιορκίαν διὰ τὴν ὀχυρότητα τοῦ τόπου καὶ μέλλοντος ἀναχωρεῖν, φασὶν εἴσω τῶν τειχῶν οὖσάν τινα παρθένον ἐρασθῆναι τοῦ Ἀχιλλέως, καὶ λαβοῦσαν μῆλον εἰς τοῦτο ἐπιγράψαι, καὶ ῥῖψαι εἰς μέσον τῶν Ἀχαιῶν· ἦν δὲ ἐν αὐτῷ γεγραμμένον “μὴ σπεῦδ᾿, Ἀχιλλεῦ, πρὶν Μονηνίαν ἑλεῖν· ὕδωρ γὰρ οὐκ ἔνεστι· διψῶσιν κακῶς.” τὸν δὲ Ἀχιλλέα ἐπιμείναντα οὕτω λαβεῖν τὴν πόλιν τῇ τοῦ ὕδατος σπάνει. ἡ ἱστορία παρὰ Δημητρίῳ καὶ Ἡσιόδῳ.

36. φεύγοντʼ] καὶ τοῦτο δύναται τοῖς ἑξῆς συνάπτεσθαι, φεύγοντʼ Εὐρύπυλος δέ. ἐπὶ δὲ τῶν τοιούτων νοείσθω ὅτι οὐχ Ὁμηρικὸν τὸ2 τοῦ συνδέσμου ὑπερβατόν.

37. *κεδίοιο] ὅτι ἐλλείπει ἡ διά, καὶ ἵππω δυϊκῶς ὡς ἐπὶ ξυνωρίδος ἔφη.

38, 39. ἀναγκαῖαι διαστολαὶ ἐπὶ τὸ πεδίοιο, μυρικίνῳ, ῥυμῷ, πρὸς πόλιν, ἵνʼ ᾖ σαφέστερον.

39. ἐνί] οὐκ ἀναγκαῖον ἀναστρέφειν· δύναται γὰρ πρὸς τὸ μυρι- κίνῳ συντάσσεσθαι.