Scholia in Euripidis Phoenissas (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

239.–260. Τῆς δὲ κατὰ σχέσιν στροφῆς εἰσιν ια′, καὶ τὰ τῆς ἀντιστροφῆς τοσαῦτα. εἰσὶ δὲ τὸ μὲν θ′ καὶ τὸ ια′ τροχαϊκὰ δίμετρα καταληκτικὰ, ἤτοι ἑφθημιμερῆ, ἃ καλεῖται κυρίως Εὐριπίδεια, ἢ ληκύθια, τὸ δὲ ι′ ὅμοιον τροχαϊκὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον. τὸ μέντοι τῆς ἀντιστροφῆς ἔνατον κῶλον οὐ καλῶς ἔχον

διωρθώθη παρ’ ἡμῶν, καὶ ἔχει τὸν δ′ καὶ τὸν β′ πόδα χορείους. ἐχρήσατο δὲ τῷ τροχαϊκῷ ἐνταῦθα μέτρῳ διὰ τὸ τοὺς πολεμίους καὶ σφοδρῶς ἐπελθεῖν ὁρμαῖς καὶ συνεχέσι δρόμοις τὰ ἐκτὸς ληΐζεσθαι διὸ καὶ τὸ θούριος μολὼν Ἄρης ἔφη. ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι τῆς μονο στρόφου στροφῆς τῶν συστημάτων καὶ ἐπὶ τῷ ϛ′ τῆς κατά σχέσιν στροφῆς παράγραφος, ἐπὶ δὲ τῷ τῆς ἀντιστροφῆς κορωνίς.

Ἰστέον δὲ ὅτι τῷ τοιούτῳ χρῶνται οἱ ποιηταὶ σχηματισμῷ ἐν τοῖς χοροῖς, τὰ μὲν μονοστρόφως καὶ κατὰ συστήματα ἐκφέροντες, τὰ δὲ κατὰ σχέσιν, ὅτε διηγηματικὸν ποιοῦσι τὸν λόγον. τούτου τοῦ σχήματός ἐστι παρὰ μὲν Σοφοκλεῖ τὸ Τελαμώνιε παῖ τῆς ἀμφιῥυτοῦ Σαλαμῖνος ἐν Αἴαντι, παρὰ δὲ Αἰσχύλῳ ἐν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβαις τὸ θρέομαι φοβερὰ μεγάλ’ ἄχη. ἐν δ’ Ἀγαμέμνονι ὀνομαζομένῳ δράματι αὐτοῦ τὸ δέκατον μὲν ἔτος τόδ’, ἐπεὶ Πριάμου μέγας ἀντίδικος Μενέλαος ἄναξ. Bar.

301.–354. Τὰ τοιαῦτα εἴδη καλεῖται, ὡς εἴρηται, μονόστροφα καὶ μετρικὰ ἄτακτα καὶ συστηματικὰ ἐξ ἀνομοίων κατὰ περιορισμοὺς ἀνίσους. ἔστιν οὖν ἡ παροῦσα στροφὴ κώλων νη′. τὸ α′ ἴαμβος τρίμετρος ἀκατάληκτος. τὸ β′ ἰαμβικὸν ῾εφθημιμερές. τὸ γ′ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου τετάρτου καὶ χοριάμβου·

εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον. τὸ δ′ ἰωνικὸν ἡμιόλιον, ἐξ ἐπιτρίτου τρίτου καὶ ἰωνικοῦ ἡμίσεος· εἰ δὲ βούλει, ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον. τὸ ε′ ἰαμβικὴ βάσις. τὸ ϛ′ ἴαμβος τρίμετρος, ὅμοιος τῷ α′. τὸ ζ′ ἰωνικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ διιάμβου, παίωνος τετάρτου ἀντὶ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος, καὶ συλλαβῆς· εἰ δὲ βούλει, περίοδος ἐξ ἰαμβικῆς καὶ τροχαϊκῆς συζυγίας. ἔχει δὲ ἡ τροχαϊκὴ συζυγία τὸν πρῶτον πόδα χορεῖον. τὸ η′ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον, ἢ ληκύθιον. τὸ θ′ ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές. τὸ ι′ χοριαμβικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ διτροχαίου, χοριάμβου καὶ βακχείου· εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος. τὸ γὰρ κῦ καὶ βραχὺ παρ’ Ὁμήρῳ εὕρηται κῦμα μέγα ῥοχθεῖ κυανώπιδος Ἀμφιτρίτης. τὸ ια′ ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐκ παίωνος τρίτου ἀντὶ ἰωνικοῦ, ἐπιτρίτου τρίτου καὶ ἰάμβου. τὸ ιβ′ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ ιγ′ ἰαμβικὸν τρίμετρον ὅμοιον τῷ α′. τὸ ιδ′ καὶ ιε′, ὅμοια τῷ β′ ἰαμβικά. τὸ ιϛ′ τροχαῖκὸν, ὅμοιον τῷ η′, τοῦ πρώτου ποδὸς χορείου· εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν ἀπ’ ἐλάττονος δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος τετάρτου ἀντὶ ἰωνικοῦ καὶ διιάμβου. τὸ ιζ′ ἰαμβικὸν, ὅμοιον τῷ β′. τὸ ιη′ ἰωνικὸν, ὅμοιον τῷ ιϛ′, ἐκ παίωνος τετάρτου καὶ διτροχαίου. τὸ ιθ′ ἀντισπαστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐξ ἀντισπάστου καὶ ἐπιτρίτου τρίτου. τὸ κ′ ἰαμβικὴ βάσις, ὅμοιον τῷ ε′. τὸ κα′ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου, ἐπιτρίτου πεντασυλλάβου καὶ ἰάμβου, διὰ τὸ ἀδιάφορον· εἰ δὲ βούλει, καταληκτικὸν ἐξ ἀντισπάστου, παίωνος πρώτου καὶ δακτύλου. τὸ κβ′ ἰωνικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ παίωνος τετάρτου ἀντὶ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος, διιάμβου καὶ μολοσσοῦ. τὸ κγ′ καὶ κδ′ τροχαϊκὰ ἰθυφαλλικά. τὸ κε′ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος τετάρτου, ἀντισπάστου καὶ διιάμβου. τὸ κϛ′ ὅμοιον, ἐξ ἀντισπάστου πεντασυλλάβου καὶ διιάμβου καὶ ἐπιτρίτου τρίτου. τὸ κζ′ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον· εἰ δὲ βούλει, ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου, ἐπιτρίτου πρώτου καὶ τροχαίου. τὸ κη′ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος δευτέρου ἀντὶ ἰωνικοῦ, καὶ χοριάμβου. τὸ κθ′ ἰωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐκ παίωνος δευτέρου ἀντὶ ἰωνικοῦ καὶ διιάμβου. τὸ λ′ ἴαμβος τρίμετρος. τὸ λα′ ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἀντισπάστου καὶ κρητικοῦ, ἤτοι ἀμφιμάκρου. τὸ λβ′ τροχαϊκὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, ἴαμβον ἔχον τὸν τέταρτον πόδα. ἔοικε δὲ εἶναι καὶ τοῦτο Στησιχόρειον σὺν τῷ Πινδαρικῷ ἔθει. τὸ λγ′ ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν, ἐκ παίωνος τρίτου ἀντὶ ἰωνικοῦ ἀπ’ ἐλάττονος καὶ δακτύλου. τὸ λδ′ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος τρίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἰωνικοῦ, διτροχαίου καὶ κρητικοῦ. τὸ λε′ ἰαμβικὸν ὅμοιον τῷ ιβ′. τὸ λϛ′ ὅμοιον. τὸ λζ′ ὅμοιον τῷ λα′. τὸ λη′ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου πεντασυλλάβου καὶ ἑτέρου καθαροῦ διὰ τὴν κοινὴν, ἢ ἐπιτρίτου τρίτου. τὸ λθ′ ἰωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος καὶ ἐπιτρίτου τρίτου. τὸ μ′ ἴαμβος τρίμετρος, ὅμοιος τῷ α′. τὸ μα′ ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον· λείπεται γὰρ ὅλου ποδὸς εἰς τὸ εἶναι τρίμετρον. τὸ μβ′, τὸ μγ′ καὶ τὸ μδ′ καὶ τὸ με′ ἰαμβικὰ, ὅμοια τῷ ιβ′. τὸ μϛ′ ὅμοιον ἑφθημιμερές. τὸ μζ′ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου, ἐπιτρίτου πεντασυλλάβου καὶ ἰάμβου. τὸ μη′ παιωνικὸν ἡμιόλιον ἐκ παίωνος τετάρτου καὶ ἰάμβου· εἰ δὲ βούλει, τροχαϊκὸν πενθημιμερὲς, τοῦ πρώτου ποδὸς χορείου. τὸ μθ′ χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐξ ἐπιτρίτου δευτέρου καὶ χοριάμβου πεντασυλλάβου. τὸ ν′ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος τετάρτου, ἀντισπάστου καὶ ἐπιτρίτου πρώτου· εἰ δὲ βούλει, ἰωνικὸν τρίμετρον καταληκτικὸν ἐκ διτροχαίου πεντασυλλάβου, ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος καὶ μολοσσοῦ. τὸ να′ χοριαμβικὸν ἡμιόλιον ἐκ χοριάμβου καὶ ἰάμβου. τὸ νβ′ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς, τοῦ πρώτου ποδὸς χορείου, ἤτοι τριβράχεος. τὸ νγ′ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου καὶ τρίτου καὶ σπονδείου. τὸ νδ′ προσοδιακὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐκ παίωνος δευτέρου ἀντὶ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος, χοριάμβου καὶ συλλαβῆς· εἰ δὲ βούλει, ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερὲς, ἰάμβου ἀρχομένου. τὸ νε′ δακτυλικὸν τετράμετρον ἤτοι δίμοιρον ἔπους. τὸ νϛ′ δακτυλικὸν πενθημιμερές· εἰ δὲ βούλει, χοριαμβικὸν δίμετρον καταληκτικόν. τὸ νζ′ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ νη′ ἰωνικὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος τετάρτου, δευτέρου, καὶ διιάμβου. ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος, ἐπὶ δὲ τῷ τέλει τῆς στροφῆς κορωνίς.