Scholia in Euripidis Hecubam (scholia vetera et scholia recentiora Thomae Magistri, Triclinii, Moschopuli et anonyma)

749.—753. οὐκ ἄν: οὐκ ἂν δυναίμην χωρὶς τοῦδε βοηθεῖν τοῖς ἐμοῖς τέκνοις. διὰ τί στρέφω ἐπὶ νοῦν καὶ διαλογίζομαι τάδε; ἀνάγκη τολμᾶν, ἀντὶ τοῦ ἐπιχειρεῖν, εἰπεῖν, κἂν τύχω βοηθείας δηλονότι, κἂν μὴ τύχω. ὦ Ἀγάμεμνον, ἱκετεύω σε πρὸς τῶνδε τῶν γονάτων, καὶ πρὸς τοῦ σοῦ γενείου, καὶ πρὸς τῆς δεξιᾶς, χειρὸς δηλονότι, τῆς εὐτυχοῦς καὶ εὐδαίμονος. I.

749. οὐκ ἂν δυναίμην: δυνηθῶ. Fl. 59. οὐ μὴ δυνηθῶ. Fl. 56. καθʼ ἑαυτὴν λέγει ἡ Ἑκτάβη, οὐ μέλλω δυνηθῆναι χωρὶς τοῦ Ἀγαμέμνονος βοηθῆσαι τοῖς τέκνοις μου, ἤγουν φονεῦσαι τὸν Πολυμήστορα. Fl. 59. τιμωρεῖν: βοηθεῖν. B. Gr. τιμωροῦμαι τὸ ἁπλῶς κολάζω καὶ ἀνταμύνομαι· καὶ τιμωρῶ τὸ ἀπλῶς βοηθῶ καὶ τὸ ἐκδικῶ. τὰ πρῶτα αἰτιατικῇ, τὰ δεύτερα δοτικῇ. Gr. τιμωρῶ τὸ [*](8. αὐτῷ Matth. pro ταύτην. 18. τὸ ἓν atrum, ὅμοιον rubrum in Gu.)

750. τί στρέφω τάδε: διαλογίζομαι, ἤγουν τί σκέπτομαι ταῦτα; B. διὰ τί. ἐπὶ νοῦν δηλονότι, ἢ στρέφω κατὰ νοῦν, ἢ στρέφω ἀπὸ τοῦ Ἀγαμέμνονος, κινοῦμαι πρὸς ἐκεῖνον. Gr. τί τῇδε κἀκεῖσε ταῦτα φέρω, τί σκέπτομαι καὶ λογίζομαι, ἀναπεμπάζω καὶ κατὰ νοῦν περιφέρω. Gu. τί σκέπτομαι λάθρα, καὶ οὐ λέγω ταῦτα. Fl. 59.

751. τολμᾶν: θαρρεῖν. B. ἐπιχειρεῖν. Gr. τοῦτο τὸ εἰπεῖν. Gu. ὑπομένειν λέγειν. Gu. ἀνάγκη τολμᾶν καὶ θαρρεῖν προσπέσοι τοῖς γόνασι τοῦ Ἀγαμέμνονος, κἂν ἀκούσῃ μου κἂν οὔ. Gu. τολμᾶν κατὰ κοινοὺς τὸ ὑπὲρ δύναμιν ἐπιχειρεῖν, κατὰ δὲ τοὺς ποιητὰς τὸ τὰ τυχόντα ἐπιχειρεῖν καὶ τὸ ὑφίστασθαι. Gu. ἀνάγκη ὑπάρχει τολμῆσαί με εἰπεῖν ταῦτα πρὸς τὸν Ἀγαμέμνονα, κἂν τύχω βοηθείας κἂν μὴ τύχω. Fl. 59. ἀνάγκη: ἀπαραίτητόν ἐστιν. Gr. ὑπάρχει. Fl. 59. Gu. ἐμὲ ὁμιλεῖν τούτῳ δηλονότι. Fl. 21.

752. ἱκετεύω: ἤγουν παρακαλῶ σε. Fl. 17. τῶνδε: πρός. Gr. ἁπτομένη. ἕνεκα. Gu. οἱ Ἕλληνες ὅταν ἔμελλον παρακαλέσαι τινὰ, εἰ μὲν ἐκάθητο, πρῶτον μὲν ἠσπάζοντο παρακαλοῦντες τὸ γόνυ αὐτοῦ, εἶτα τὴν χεῖρα, εἶτα ἐκράτουν τῆς γενειάδος αὐτοῦ, ἵνα διὰ μὲν τοῦ γόνατος βαδίσῃ ἕνεκεν τῆς αὐτοῦ βοηθείας πρὸς τὸν βασιλέα, διὰ δὲ τῆς χειρὸς, ἵνα διὰ τῆς αὐτοῦ βασιλείας χειραγωγήσῃ αὐτὸν πρὸς τὰ χρῄζοντα, διὰ δὲ τῆς γενειάδος, ἐπεὶ ὁ νοῦς ἀφανὴς καὶ ἀκατάσχετός ἐστιν, ἀντὶ νοῦ τὴν γενειάδα κατεῖχον, ὡς μὴ ἐπιλήσμων τῆς ὑπομνήσεως τάχα γένηται. Fl. 25. γενειάδος καὶ δεξιᾶς καὶ γονάτων ἥπτοντο οἱ παλαιοὶ καθικετεύοντες, διὰ τῆς γενειάδος τὸ τίμιον ὑπεμφαίνοντες, διὰ τῆς δεξιᾶς τὴν πρᾶξιν, διὰ τῶν γονάτων τὴν κίνησιν, πραγματικῶς, οἱονεὶ λέγοντες, κινηθεὶς πρᾶξον ἐντίμως εἰς ἐμέ. Gl.

753. εὐδαίμονος: εὐτυχοῦς. Gr. βασιλικῆς. Gu. εὐδαίμων γὰρ ἦν, ὢν ἄναξ πάντων Ἑλλήνων. Fl. 21.

754. τί χρῆμα: ποῖον πρᾶγμα ἐπιζητοῦσα. B. M. Fl. 59. τί [*](3. τί σκέπτομαι etiam M. σκέπτομαι Fl. 6. 9, 21. 56. 59.)

τί χρῆμα μαστεύουσα: τὸ μαστεύουσα μεταφορικὸν ἀπὸ τῶν βρεφῶν τῶν τοὺς μαστοὺς τοῖς χείλεσιν ἀνιχνευόντων. Gr. τί χρῆμα ἐπιζητοῦσα; μὴ οὖν ἐλεύθερον· ἐκ μεταφορᾶς τοῦ μαστοῦ. Fl. 33. ἆρα ζητεῖς ποιῆσαι τὴν σὴν ζωὴν ἐλευθέραν; μαστεύω τὸ ζητῶ καὶ παρακαλῶ· ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν νηπίων τῶν τὴν μητρὸς ἐπιζητοῦσαν μαστήν. Fl. 25. ἀμοιβαῖοι οἱ παρόντες στίχοι, διὰ δὲ τὴν γλυκύτητα συγκόπτει τοὺς λόγους τῶν προσώπων κατὰ μικρόν. Fl. 59. μῶν: ἄρα. Fl. 17. ἆρα. Gu. μὴ οὖν μαστεύεις. Gr. ἄρα θέλεις. Fl. 6. 9. 21. 50. 59. 76. ἐλεύθερον: ἀκαταδούλωτον. Fl. 59. δοῦλαι γὰρ ἤσαν τῶν Ἑλλήνων πᾶσαι αἱ αἰχμαλωτισθεῖσαι. Gu.

755. αἰῶνα: τὸν τῆς ζωῆς χρόνον. Gr. ἤγουν τὸν ἄπαντα βίον. αἰὼν ὁ χρόνος καὶ ἡ ἑνὸς ἑκάστου ζωή. Gu. θέσθαι: ποιῆσαι. Gr. ποιήσασθαι. Gu. ῥᾴδιον: εὔκολον. Fl. 17. 59. Gu. ἔστι σοι: τὸ τυχεῖν τούτου δηλονότι. M. Fl. 21. ποιῆσαί σοι τοῦτο. Fl. 59.

756. οὐ δῆτα: οὐδαμῶς βούλομαι δηλονότι ἐλευθερωθῆναι, τοὺς κακοὺς δὲ κολάζουσα τὸν ἅπαντά μου βίον θέλω δουλεῦσαι. I. οὐδαμῶς θέλω τοῦτο. Fl. 59. μαστεύω τοῦτο δηλονότι. Fl. 21. τιμωρονμένη: κολάζουσα. Gr. τιμωρῶ τὸ βοηθῶ προφέρεται ἐνεργητικῶς, τιμωροῦμαι δὲ τὸ κολάζω παθητικῶς. Fl. 33.

757. δουλεῦσαι: δούλη εἶναι. Gr. Fl. 6. 9. 17. 21. 56. 59. 76. δούλη ἔσεσθαι. Fr. 59.

758. καὶ δή τινʼ ἡμᾶς: καὶ δὴ εἰς τίνα ἐπάρκειαν καὶ βοήθειαν καλεῖς ἡμᾶς, ἤγουν ἐμέ; I. καὶ διὰ τίνα βοήθειαν λέγει ἡμᾶς ἐνταῦθα, τί θέλουσα. Fl. 59. τὸ εἰς ἀναστροφὴ, εἰς τίνα βοήθειαν ἡμᾶς καλεῖς. Gu.

759. οὐδέν τι: οὐδέν τι τούτων, ὧν σὺ ὑπονοεῖς, ἄναξ, θέλω δηλονότι. ὁρᾶς τόνδε τὸν νεκρὸν, καθʼ οὗ στάζω δάκρυονς I. εἰς οὐδέν τι τούτων καλῶ σε, ὦ ἄναξ, ὧν ὑπονοεῖς· ἃ ἔμελλεν εἰπεῖν, διὰ δὲ τὴν προηγησαμένην πτῶσιν εἶπεν ὧν. Fl. 17. αἰτῶ δηλονότι, ἐπιθυμῶ, τὸ ζητεῖν με ἐλευθέραν ζωήν. Gu. δοξάζεις: ὑπονοεῖς. [*](17. δηλονότι om. M.)

760. οὗ: ἀντὶ τοῦ ὑπὲρ οὕ. M. ὑπέρ. Fl. 10.

761. ὁρῶ· τὸ μέντοι μέλλον: ἤτοι ὃ μέλλεις περὶ τούτου εἰπεῖν οὐ δύναμαι νοῆσαι. I. τὸ μέντοι: ἤγουν τί (ἥτις Gu.) ἐστὶν ἡ δέησις περὶ τούτου (ἡ ὑπὲρ τούτου τοῦ νεκροῦ Gu.) οὐ δύναμαι νοῆσαι. Fl. 6. Gu. τὸ δὲ μέλλον, διὰ ποῖον τρόπον ἐφονεύθη, οὐ δύναμαι νοῆσαι. Fl. 59. ῥηθήσεσθαι. οὐκ ἔχω: οὐ δύναμαι. Gr. ὃ περὶ τούτου μέλλεις εἰπεῖν. Gu. τὸ μέλλον καὶ ἐσόμενον διαφέρει, παρότι τὸ μὲν ἀμφίβολον, τὸ δὲ ἀναμφίβολον. Gu. μαθεῖν: νοῆσαι. Gr. ἢ εἰπεῖν. γρ. φράσαι. Gu.

762. τοῦτόν ποτʼ: τοῦτον ἔτεκον ποτὲ καὶ ἔφερον ὑπὸ τῆς ζώνης, τουτέστιν ἐν γαστρὶ εἶχον. καὶ ἔφερον ζώνης ὕπο, ἀντὶ τοῦ ὑποκάτω τῆς ζώνης ἐβάσταζον ποτὲ τοῦτον, καὶ ἔτεκον ὑπὸ τῆς ζώνης. ὅμοιον τῷ “ὁρῶ σ᾿, Ὀδυσσεῦ, δεξιὰν ὑφʼ εἵματος κρύπτοντα χεῖρα” καὶ τῷ “περᾷ γὰρ ἤδʼ ὑπὸ σκηνὴν πόδα.᾿᾿  I. ἔτεκον κἄφερον: πρωθύστερον, (ὑστερολογία Gu.) ἀντὶ τοῦ ὑποκάτω τῆς ζώνης ἐβάσταζον ποτὲ καὶ ἔτεκον. Gr. πρωθύστερον ποίησον, ἵνα γένηται σαφές· τοῦτόν ποτε ἔφερον ζώνης ὕπο καὶ ἔτεκον. Καὶ ἄλλως. τοῦτον ποτὲ εἶχον κατὰ γαστρὸς ὑπὸ τὴν ζώνην καὶ ἐγέννησα αὐτόν. B. M. Fl. 10. 21. 25. 33. παρὰ σοῦ. τί ἄρα ἔστιν οὐκ ἔχω ὑπονοῆσαι γαστρὸς ὑπὸ ζώνης. Fl. 33.

763. ἔστιν δὲ τίς: ἔστι δὲ, ὦ τλῆμον, οὗτος τίς τῶν σῶν παίδων; I. τίς: ποῖος. τὸ τί ἐπὶ τῆς οὐσίας τίθεμεν ἐρωτῶντες, οἷον τί ἐστι τόδε; τὸ δὲ τίς ἐπὶ τῶν ὀνομάτων, οἷον τίς ἐστιν ὧδες Gu. τίς δὲ καὶ ποῖος ἀπὸ τῶν σῶν τέκνων ὑπάρχει οὗτος, ὦ ἀθλίας Fl. 59. παρασχηματισμός. B.

764. οὐ τῶν θανόντων: οὐκ ἔστιν ἀπὸ τῶν υἱῶν τοῦ Πριάμου τῶν θανόντων ἐν Ἰλίῳ. I. οὐ: λείπει τὸ ναί. Fl. 33. ὑπʼ Ἰλίῳ: ἐντὸς τῆς Ἰλίου. ἡ ὑπό δηλοῖ τὸ κάτω, οἷον ὑπὸ τὸ δένδρον. δηλοῖ δὲ καὶ τὸ ἐντὸς, ὡς ἐνταῦθα καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ “ὑπὸ νύκτα ἔφυγον οἱ [*](15. τῷ—καὶ τῷ] V. 342. et 53. tur om. B. ib. χεῖρα] τὴν χεῖρα 1. ib. καὶ M. Fl. 33. καὶ εἶτα ceteri. 20. τὴν ζώνην M. Fl. 33. τῆς ζώ- 25. ἔστιν] ἔειν I. Gl. οὐκ ἔστιν est νης ceteri. Quae post ζώνης sequun- in Gu., υἱῶν τοῦ πριάμου in Gr.)

765. γάρ: ἄρα ἔτεκες καὶ ἄλλον τινὰ παρὸ ἐκείνους: Gu. I. ἐρωτηματικὸς ὁ ἦ σύνδεσμος. ἆρα γάρ τινα ἄλλον ἐγέννησας παῖδα παρʼ ἐκείνους ἑτέρῳ τινί; B. M. Fl. 21. 25. 33. Gu. ἄρα, ὦ γύναι, ἐκείνους μόνους ἔτεκες, ἢ καὶ ἄλλον τινά; Fl. 59.

766. ἀνόνητά γε: ἀνωφελῶς, ὡς φαίνεται, ἔτεκον καὶ τόνδε, ὃν ὁρᾷς. I. ὡς φαίνεται, ἀνωφελῶς ἐγέννησα τοῦτον, ὃν βλέπεις, μηδεμίαν ὠφέλειαν παρέχοντά μοι. Fl. 59.

767. ποῦ δʼ ὤν: ποῦ δὲ ἦν, ἡνίκα ἐφθείρετο ἡ πόλις; I.