In XII Prophetas

Εὐάλωτος δὲ καὶ ὁ τῶν Ἰουδαίων γέγονε νοῦς καὶ οἷον ἱππόκροτος ἤγουν εὐκατάτροχος ἡ καρδία, καὶ τοῖς πάθεσι τῆς σαρκὸς, καὶ αὐτοῖς δὲ τοῖς ἀκαθάρτοις πνεύμασι, καὶ πρός γε δὴ τούτοις ταῖς ἀλκιμωτάταις τῶν ‘Ρωμαίων προσ- [*](Zach. ii. 5. c) βολαῖς. προσκεκρούκασι γὰρ τῷ λέγοντι “Καὶ ἐγὼ “αὐτοῖς, λέγει κύριος, τεῖχος πυρὸς κυκλόθεν, καὶ εἰς δόξαν “ἔσομαι ἔσομαι ἐν μέσῳ αὐτῆς.’ εὐάλωτος δὲ οἶμαι πᾶς νοῦς καὶ εὐανάτρεπτος κομιδῆ τῆς ἄνωθεν εὐσθενείας τητώμενος· πᾶσα [*](Ps. lix. 14.) γὰρ ἡμῶν ἰσχὺς καὶ ἀσφάλεια παρὰ Θεοῦ· ποιήσομεν γὰρ ἐν αὐτῷ καὶ “δύναμιν, καὶ αὐτὸς ἐξουδενώσει τοὺς θλίβοντας “ἡμᾶς,” κατὰ τὸ γεγραμμένον.

Συντέλεια εἰς ἀσεβεῖς ἥξει, ἀνθεστηκότας προσώποις αὐτῶν ἐξεναντίας.

Τοῦτο δὴ τῶν προηγγελμένων πέρας καὶ κορωνὶς τῶν [*](d) κακῶν. ἥξουσι γάρ φησιν οἱ Χαλδαῖοι, ἔσονται δὲ καὶ τοιοίδε, καὶ τόδε τι δράσουσι, προσθήσουσι δὲ κἀκεῖνο, καὶ τὸ συναγόμενον ἐκ τούτων, τὸ ἄρδην τε καὶ πανοικὶ καὶ αὐταις ὁμοῦ πόλεσί τε καὶ κώμαις ἀπολέσθαι τοὺς ἠσεβηκότας, κατ’ οὐδένα τρόπον Θεοῦ κατοικτείροντος, ἀνέντος δὲ ὥσπερ εἰς ἐρήμωσιν τοὺς τοῖς αὐτοῦ νεύμασιν ἀνοσίως ἀνθεστηκότας, καὶ οἷον προσώποις ὑπαντιάζοντας, καὶ ἀναφανδὸν ἀντανισταμένους καὶ ἀντεξάγοντας ἐναργῶς οἷς ἃν βούλοιτο Θεὸς τὸ ἴδιον θέλημα.

Συντετέλεσται δὲ ὥσπερ καὶ ἡ τῶν Ἰουδαίων Συναγωγὴ, Χριστῷ φρονοῦσα τὰ ἐναντία, καὶ μαχόμενος δόγμασι δεσποτικοῖς καὶ αὐτὸ δὴ τοῦτο ἀκρύπτως καὶ ἀναιδῶς αὐτῷ πρόσωπον ἀνατείνουσα, καὶ τὰ πάντων, ὡς ἔπος εἰπεῖν, τῶν κακῶν ἐκτοπώτατα δρῶσά τε καὶ λέγουσα, καὶ μὴν καὶ αὐτῷ προσηλοῦσα τῷ ξύλῳ, καὶ συκοφαντοῦσα τὴν ἀνάστασιν. οὐ γὰρ μόνον ἀπεκτόνασι τὸν τῶν ὅλων Σωτῆρα καὶ Λυτρωτὴν, ἀλλὰ γὰρ καὶ τοῖς Πιλάτου στρατιώταις χρήμάτα [*](a 526 A. S.Matth. xxviii. 12.) δεδώκασιν, ἐγηγερμένου Χριστοῦ, ἴνα δὴ λέγοιεν, ὡς xxviii. ἀνεβίω μὲν οὐδαμῶς, κεκλόφασι δὲ μᾶλλον αὐτὸν λαθόντες οἱ μαθηταί.

Καὶ συνάξει ὡς ἄμμον αἰχμαλωσίαν· καὶ αὐτὸς ἐν βασιλεῦσιν ἐντρυφήσει, καὶ τύραννοι παίγνια αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς εἰς πᾶν ὀχύρωμα ἐμπαίξεται, καὶ βαλεῖ χῶμα καὶ κρατήσει αὐτοῦ.

Τῶν ἁγίων προφητῶν ἄνω τε καὶ κάτω τοῖς Ἰουδαίων [*](b) δήμοις τὰ κατ’ αὐτῶν ἐσόμενα προαπηγγελκότων, μονονουχὶ δὲ καὶ κατεπᾳδόντων αὐτοῖς τὰ τοιάδε τῶν κακῶν, εἰς τοῦτο [*](1. πέρας δὴ τοῦτο τῶν προηγγ. inv. ordine D. 2. φησιν post Χαλδ. tr. D. 4. τὸ alt. assumptum ex B.D. 6. ἀνιέντος D. 11. καὶ assumptum ex B. 12. μαχόμενος Edd. ante Migne. δεσποτ. ante μαχ. tr. D. 13. Haec αὐτὸ accesserunt ex Β. αὐτοπρόσωπον D. 16. αὐτὸν Edd. 17. ἄπεκτόν. μόνον inv. ordine D. 18. γὰρ assumptum ex D. τοῖς] + τοῦ Β. 22. αἰχμαλωσίας D. (198.) ἐν om. F, 23. παίγνιον F. Edd. (153.))

Εἷλε δὲ καὶ ὁ σατανᾶς τὸν Ἰσραὴλ αἰχμάλωτον ἀπειθήσαντα τῷ Χριστῷ, καὶ τρυφὴ γεγόνασιν αὐτῷ πάντες οἱ ἡγούμενοι, καὶ τῆ τῆς ἱερωσύνης ἐπαυχοῦντες δόξῃ, οὓς καὶ τυράννους εἰπεῖν οὐκ ἀκαλλὲς οἶμαί που, διάτοι τὸ προεστάναι λαῶν, καὶ ἐν πολλῇ κεῖσθαι δόξη καὶ δυναστείᾳ τῆ κατ’ αὐτῶν. ἀλλ’ οὐκ ἃν ἐγένοντο παίγνια δυστροπίας διαβολικῆς, [*](a 527 A.) εἰ ταῖς τοῦ Σωτῆρος ἐντολαῖς ἠκολούθουν, καὶ τὴν πίστιν τετηρήκασι, καὶ τὸν διὰ Πνεύματος ἁγιασμόν. ἦ γὰρ ἃν ἔφη καὶ αὐτοῖς ὁ τῶν ὅλων Σωτῆρ’ ὁ πάντα τιθεὶς ὑπὸ πόδας ἐχθρόν “Ἰδοὺ Ἴδου δέδωκα ὑμῖν πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ [*](S. Luc. x. 19) “σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ.

Τότε μεταβαλεῖ τὸ πνεῦμα, καὶ διελεύσεται καὶ ἐξιλάσεται.

Ὅτι μὴ εἰς ἅπαν ἀπολεῖται τὸ γένος τὸ ἐξ Ἰσραὴλ, μήτε μὴν εἰς αἰῶνα περιοφθήσεται, ἀλλ’ ἔτι τις αὐτοῖς καιρὸς εὐημερίας, καὶ λύσις τῆς ἀνηκέστου συμφορᾶς οἴκαδέ τε ἀνακεκομισμένοις, καὶ τοῦ τῆς δουλείας ἀπορραγέντος ζυγοῦ, δίδωσι νοεῖν, ὡς ἐν πνεύματος μεταβολῇ, τουτέστιν ἐν μετασκέψει τε καὶ ἑτεροβουλίᾳ γενήσεσθαι λέγων τὸν τῶν ὅλων Δεσπότην. καὶ οὔτι πού φαμεν ὅτι τῆς ἤδη γεγενημένης ἐπ’ αὐτοῖς καταψηφιεῖται βουλῆς, ὡς οὐκ ἂν ἐχούσης ἐφ’ ἑαυτῇ [*](c) τὸ εὖ γεγενῆσθαι τότε, ἐκεῖνο δὲ μᾶλλον, ὅτι τὴν ἀποχρῶσαν δίκην αἰτήσας, καὶ ἀναλόγως τοῖς πταίσμασι τὴν κόλασιν ἐπενεγκὼν, μεταχωρήσει πρὸς ἔλεον, καὶ διελευσεται τὴν ὀργὴν, ἔσται δὲ καὶ ἵλεως τοῖς πεπονηκόσι. δηλοῖ γὰρ οἶμαι τουτὶ τὸ ἐξιλάσεται.

Αὕτη ἡ ἰσχὺς τῷ Θεῷ μου. οὐχὶ σὺ ἀπ' ἀρχῆς Κύριος ὁ Θεός ὁ ἅγιός μου; καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωμεν.

Ἐπαγγειλαμένου Θεοῦ τὸ κατοικτειρήσειν αὐτοὺς, καὶ τῶν [*](d) σκυθρωπῶν τὴν ἐπί γε τὰ ἀμείνω μετάστασιν προαπηγγελκότος, ἐκ περιχαρείας ὁ Προφήτης μονονουχὶ καὶ ἀνασκιρτᾷ λέγων, ὡς οὐκ ἂν ἑτέρῳ τῳ πρέποι τὸ ἀνακομίσαι τὸν Ἰσραὴλ, καὶ ἀπαλλάξαι δεσμῶν καὶ δουλείας, καὶ κατελεῆσαι συντετριμμένον, πλὴν ὅτι μόνῳ Θεῷ, τῷ πάντα εὐκόλως ἰσχύοντι κατορθοῦν, καὶ καταλεαίνοντι μὲν τὸ τραχὺ, καταστορνύντι δὲ ὥσπερ τὸ ὑψοῦ τε καὶ ἄναντες, ᾧπερ ἂν λέγοιτο [*](Hiob xlii. 2.) παρὰ παντὸς ἁγίου “Πάντα δύνασαι, καὶ οὐδέν σοι ἀδυνα- [*](e) “τεῖ.” εἶτά φησιν ὁ Προφήτης οὐχὶ σὺ λό’ ἠχῆς Κύριος ο Θεὸς ο ἄγιος μου μου; καὶ οὐ μὴ αποανωμεν. εἰ γὰρ καὶ ηπάτηται, φησὶν, ὁ Ἰσραὴλ, καὶ πρὸς πλάνησιν παρεκομίσθη καὶ ψευδολατρείας ἀλλοκότους, ἀλλ’ ἦσθα σὺ πάλιν ὁ τῶν ὅλων Θεὸς, ὁ καὶ πάλαι πταίοντας κατοικτείρων ὡς ἅγιος, καὶ ἀνωλέθρους διατηρῶν, καὶ οὐκ ἐφιεὶς εἰσάπαν ἀπολέσθαι τὸν Ἰσραήλ. οὐκοῦν οὐ μακρὰν ἐλπίδος, ὅτι καὶ σωθήσεται καὶ τὰ σκυθρωπὰ παραδραμεῖται, κατοικτείροντός γε σου, [*](528 A. a) καὶ τὰ πέρα λόγου κατανύοντος. ἔχαιρον δὲ καὶ οἱ ἅγιοι, τὴν ἐν ἐσχάτοις καιροῖς τοῦ Ἰσραὴλ σωτηρίαν ἀναμανθάνοντες, προσῆγον δὲ καὶ λιτὰς, καὶ φωνὰς ἀνῆπτον χαριστηρίους καὶ ᾠδάς. καὶ γοῦν ὁ μακάριος Δαυεὶδ τὴν ἐπ’ αὐτοῖς ἐσομένην ἡμερότητα προεγνωκὼς διὰ τοῦ Πνεύματος, καὶ μονονουχὶ τῶν τῆς αἰχμαλωσίας δεσμῶν ἀνιεμένους ὁρῶν, [*](1. ἀπ’ ἀρχῆς] ὑπάρχεις D. (153.) κύριος B.D. (22. al.) cf. ad Herm. 568 b. Κύριε Edd. 3. Ἀπαγγειλαμένου Edd. κατοικτειρήσειν D. κατοικτείρειν Edd. 4. προαπηγγελκότος D. προηγγ. iid. 7. δουλείας et δεσμῶν inter se transp. D. 8. μόνῳ] + τῷ iid. εὐκόλως post κατορθ. transp. D. 9. καταστορνῦντι] καταστρωννύντι D. iid. 10. ὅπερ Edd. 11. δύναται iid. 12. ἀπ’ ἀρχῆς] ὑπάρχεις D. ut supra. 13. Haec ὁ Θεός assumptum e.x B.D. ἠπάτηται φησιν ὁ Ἰσραὴλ hoc ordine D. ὁ Ἰσρ. φ. ἠπ. Edd. 14. παρακεκόμισται πρὸς πλάνησιν D. 15. καὶ] + πρὸς D. ἄλλοκ’. ψευδ. inv. ordine D. 17. ἀφιεὶς D. 19. παραδρ. τὰ σκ. inv. ordine D. 20. καὶ τὰ πέρα λ. κατανύοντος om. Β. κατανύοντος D. κατανεύοντ. Edd. καὶ alt. om. D. 21. σωτ. post ἀναμανθ. tr. D. 23. καὶ ὠδὰς om. D.)

Κύριε, εἰς κρῖμα τέταχας αὐτὸν, καὶ ἔπλασέ με τοῦ ἐλέγχειν παιδείαν αὐτοῦ. καθαρὸς ὁ ὄφθαλμός σου του μὴ ὁρᾶ πονηρὰ καὶ ἐπιβλέπειν ἐπὶ πόνους οὐ δυνήσῃ.

Ἔστι μὲν ὁ λόγος τῷ Προφήτῃ πάλιν· περὶ ὅτου δὲ ἄρα φησὶν ὡς εἴη τεταγμένος εἰς κρῖμα παρὰ Θεοῦ πολὺ λίαν ἀσυμφανές ἐστι. φέρε δὴ οὖν ἀναγκαίως πολυπραγμονοῦντες τὸν νοῦν τῶν εἴρη μένων, ἐκεῖνα διασκεπτώμεθα. εἰ γὰρ λέγοιτο μὲν περὶ τοῦ βασιλέως τῶν Βαβυλωνίων, ὡς εἰς κρῖμα τετακται παρὰ Θεοῦ, φαμὲν ὅτι τέτακται πληρώσων τὸ κατά γε τῶν ἐξ Ἰσραὴλ ἐκβεβηκὸς ἄνωθεν κρῖμα, τουτέστι τὴν [*](c) πόρθησιν, τὴν αἰχμαλωσίαν, τὸν τῶν πόλεων ἐμπρησμὸν, καὶ ἁπαξαπλῶς, τῆς Ἰουδαίας τὴν δήωσιν. εἰ δὲ τοῦτο μὲν οὐχὶ, περιτρέψομεν δὲ τὴν δύναμιν τοῦ νοήματος εἰς τὸ τοῦ Ἰσραὴλ πρόσωπον, πάλιν ἐκεῖνό φαμεν, ὅτι καὶ αὐτὸς τετακται εἰς κρῖμα παρὰ Θεοῦ· τὸ δὲ εἰς κρῖμά φαμεν, ὅτι εἰς κατάκριμα. καὶ γοῦν καὶ ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς ὁ Χριστὸς ἔφη που περὶ τῶν Ἰουδαίων “Εἰς κρῖμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον [*](S. Joan. ix. 39.) “τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσι, καὶ οἱ [*](d) “βλέποντες τυφλοὶ γένωνται· τὸ δὲ εἰς κρῖμα φησιν εἰς κατάκριμα. κατακέκριται τοίνυν ὁ Ἰσραὴλ ὡς ἠδικηκὼς, ὡς καταρρᾳθυμήσας τῶν νόμων, ὡς λελυπηκὼς οὐ μετρίως τὸν τῶν ὅλων Δεσπότην. ἐμὲ δὲ, φησὶ, τουτέστι τὸν Προ- [*](1—3. ἀπέστρεψας — ἁμαρτίας αὐτῶν] καὶ τὰ ἑξῆς Edd. 5. σου ex Β. (36. al.) 6. οὐ δυνήσῃ B.D. (Alex. XII.) ὀδύνης Edd. (Vat. ℵ) 7. τῷ Προφήτῃ] τοῦ Προφήτου D. Edd. 8. πολὺ om. D. g. οὖν] αὖ D. πολυπρ. ἀναγκαίως inv. ord. D. 10. τὸν νοῦν post εἰρημ. tr. D. μὲν ante γὰρ tr. D. 1 1, βᾶσ’. τῶν Βαβ.] Βαβ. βᾶσ’. D, ὡς om. D, 12. τετάχθαι D. 16. δύν. post νοήμ. tr. D. 17. τέτακται post κρῖμα tr. D. 18. ὅτι om. D. 19. Assumpta καὶ alt. ex D. ὁ alt. ex B. 21. βλέψωσι D. 22. τὸ δὲ — εἰς κατάκριμα assumpta ex D. b. 24. λελυπηκὼς οὐ μ. hoc ordine D. b.)

Εἰς τί ἐπιβλέπεις ἐπὶ καταφρονοῦντας; παρασιωπήσῃ ἐν τᾤ καταπίνειν ἀσεβῆ τὸν δίκαιον; καὶ ποιήσεις τοὺς ἀνθρώπους [*](b) ὡς τοὺς ἰχθύας τῆς θαλάσσης, καὶ ὡς τὰ ἑρπετὰ τὰ οὐκ ἔχοντα ἡγοὑμενον;

Προαπαγγείλας ὅτι καθαρός ἐστιν ὁ τῆς θεότητος ὀφθαλμὸς, καὶ οὐκ ἂν ἐπίδοι ποτὲ τοὺς τῶν πονηρῶν ἐργάτας, οὐδ’ ἂν εὐμενῶς ἐπιβλέψειε τισιν ᾑρημένοις πλεονεκτεῖν, καὶ ὀδύἤγουν] [*](1. τουτέστιν D. παρεσκεύασεν D.b. Edd. ἀφώρισεν Β. 2. αὐτοῦ B.D.b. αὐτῶν Edd. 3. ἐπενήνεγκται iid. τῷ Ἰσρ. post ἐπενήν. tr. D. 4. τρόπος et τιμωρίας inter se tr. D. 5. λέγει λέγῃ) D. 6. δὴ assumptum ex D. τέθ. κολ. inv. ord. D. ἤτοι Edd. 9. τε assumptum ex B.D. 10. γενέσθαι D. Edd. 12. τὰ assumptum ex D. 15. ἐλιπάρει Δ. inv. ordine 1). 16. ἀπ’ ἐμοῦ ante τὸ πρ. σου tr. D. 19. Εἰς B.D. (Alex.) cf. supra 68 b, 518 c; infra 532 d. Ἵνα Edd. (Vat. ℵ) 20. τοὺς om. Edd. 21, τὰ prius om. D. (36 al.) 23. θειότητος Edd. 24. τῶν assumptum ex B.D. 25. πλέον. ᾑρ. inv. ord. D.)

Κατατέθηπε δὴ οὖν ὁ Προφήτης, κατευρυνομένους μένους αὐτοὺς ὁρῶν ἐν εὐπαθείαις, καὶ θείων ἤδη κριμάτων ἅπτεται, καὶ τὰ πᾶσιν ἀζήτητα, καὶ ἀνέπαφα νῷ παντὶ, πολυπραγμονεῖν ἐπιχειρεῖ καὶ ἀναμανθάνειν εὔχεται, τίς λοιπὸν [*](e) ἂν εἴη ὁ λόγος τῆς οὕτω μακρᾶς ἀνεξικακίας τοῦ πάντα ἰσχύοντος Θεοῦ, ὡς καὶ τοῖς οὕτω καταφρονεῖν εἰωθόσι καὶ ἀνοσίως ζῆν ᾑρημένοις πρᾶον ἔσθ’ ὅτε καὶ ἥμερον τὸν ὀφθαλμὸν ἐνιέναι, καὶ παρασιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι κατεδηδοκότος ἀνδρὸς ἀσεβοῦς μονονουχὶ τὸν ἐπιεικῆ καὶ δίκαιον. ἀπὸ δὴ [*](1. εὐθὺς ὁ Προφ. inv. ord. D. 2. μὲν om. D. 3. τοι τ. Ί. δήμοις Edd. κακὰ om. D. 4. καὶ om. D. 5. εἰς τοῦτο δεινότητος μέτρον παρεκόμισαν] Sic edidi. παρεκόμισαν εἰς τοῦτο δ. μέτρον D. εἰς τοῦτο δεινότητός τε καὶ . . . . . . . . παρεκόμισαν Β. εἰς τοῦτο δ. καὶ μέτρων πέρα ἑ κόμισαν Edd. 6. τῶν θείων ἀποσχέσθαι inv. ordine D. 8. ἱερουργοὺς] ἱερεῖς iid. 10. ἐπεὶ δὲ iid. 11. ἔχοντες ante τὸν tr. D. 13. πτοίαν D. ἁπάντων om. D. 14. κρατοῦντες D. 16. τάξει π., ἄκρ’. εἰς ὁ. et ἀχ. εἰς πλ. inv. ord. D. 19. εὐπαθείαις Β. εὐπαθείᾳ D. ἀπαθείᾳ Edd. ἐν εὐπ. ὁρ. et ἅπτ. κρ. et ἐπιχ. πολυπρ. inv. ord. D. 21. εὔχεται] ἄρχεται D. ἂν εἴη λοιπὸν inv. ord. D. 23. Θεοῦ et καὶ ὄν. ζην ᾑρ. om. D. 24. ἐνιέναι τὸν ὁ. inverso ordine D. 26. μονονουχὶ ante κατεδ. tr. D.)

Οὐκ ἀπίθανον δὲ τὴν φωνὴν τοῦ Προφήτου κατά τε τοῦ διαβόλου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ δυνάμεων πονηρῶν γενέσθαι δοκεῖν. καταφρονηταὶ γὰρ ὄντως ἐκεῖνοι, τὸν μὲν θεῖον φόβον [*](c) ὁμοτρόπως ἀποσειόμενοι, φαυλότητος δὲ ἁπάσης καὶ μέντοι καὶ σκαιότητος εἰς ἅπαν ἥκοντες μέτρον, καίτοι πολὺ λίαν ἀνεξικακοῦντος Θεοῦ. ἐπειδὴ δὲ ἅπαξ γεγόναμεν ὑπ’ ἐκείνοις, ἀλλήλους οἱ δείλαιοι κατεδηδόκαμεν. οὐ γὰρ ἦν τῆς εἰρήνης ὁ βραβευτὴς, ἡγούμενος ἐφ’ ἡμᾶς, τουτέστι χριστὸς, ὁ γῆς τε καὶ οὐρανοῦ καὶ πάντων δεσπότης· ταύτῃτοι γεγόναμεν ὡς ἰχθύες, ἀλογώτατοι μὲν καὶ ἄφωνοι παντελῶς. [*](1. ἀκολουθεῖ ante τοῖς πλ. tr. D. 3. ἀνάκλησιν Edd. 4. βουλεύεσθαι D. βούλεσθαι Β. προσβαλέσθαι iid. 5. τὸν ἴσον ἴ’. τρόπον D. Edd. τὸ ἴσον ἰχθύσι Β. καὶ assumptum ex D. κατανέμεσθαι τοὺς ἅσθ’. inverso ordine D. 6. καταῤῥοφᾶν] καταῤῥοφεῖν iid. 7. καὶ τραχεῖαν assumptum ex D. 8. ἐπιτηδ. ζ́ inv. ord. D. χειαῖς B.D. xfl Edd. 9. ἃ διὰ—πικρίας] διὰ πολλὴν ἀγρ. ἅπερ D. 12. ποιοῦνται τὴν νομὴν D. 14. ἀπρ. τοῖς ἄ. inv. ordine D. 17. φωνὴν post προφ. tr. D. 18. πονηρῶν om. D. 19. φόβον post ὀπὸς. tr. 1). 20. φαυλότατοι Edd. 21. εἰς ἀπαν assumptum ex B.D. 23. κατεδηδόκειμεν D. 23-26. οὐ—παντελῶς om. D. 25. ἁπάντων Edd.)

Συντέλειαν ἐν ἀγκιστρῳ ἀνέσπασε, καὶ είλκυσεν αὐτό ἐν ἀμφιβλήστρῳ, καὶ συνήγαγεν αὐτὸν ἐν ταῖς σαγηναις αὐτοῦ· ἕνεκεν τούτου εὐφρανθήσεται καὶ χαρησεται ἠ καρδία αὐτοῦ· ἕνεκεν τούτου Θύοει τῇ σαγήνῃ αὐτοῦ καὶ θυμιάσει τῷ ἀμφιβλήστρῳ [*](e) αὐτοῦ, ὅτι ἐν αὐτοῖς ἐλίπανε μερῖδα αὐτοῦ κὼ τὰ βρώματα αὐτοῦ ἐκλεκτά· διὰ τοῦτο ἀμφιβαλεῖ τὸ ἀμφίβληστρον αὐτοῦ, καὶ διὰ παντὸς ἀποκτένειν ἔθνη οὐ φείσεται.

Ἰχθῦς ὀνομάσας ἐμφιλοχωρεῖ ἔτι τῇ τροπῇ, καὶ ὡς περί τινος τῶν θαλασσουργῶν, ἤγουν τῶν ἁλιέων ποιεῖται τοὺς λόγους. ἰχθυοθῆραι μὲν γὰρ τῶν ἰδίων ἐπιτηδευμάτων κατὰ πολλοὺς ἅπτονται τρόπους. ἢ γὰρ ἀγκίστροις ἁρπάζουσι τοὺς ἰχθῦς, καὶ σκαίροντας ἐκ κυμάτων ἀνιμῶνται ταῖς ὁρμιαῖς, [*](a 531 Α.) ἢ σαγήναις περιφράττοντες ἕλκουσι κατὰ πληθὺν, ἤγουν ἑτέροις τισὶ καταπυκάζουσι λίνοις. ἐπὰν δὲ δὴ πράττωσι δεξιῶς, πολλῶν συναγηγερμένων, χαίρουσι τῇ τέχνῃ, καὶ τοῖς λίνοις μονονουχὶ καταθύουσιν, ὡς λιπαρωτάτην [*](1. ἐν assumptum ex B.D. 3. τὴν assumptum ex D. ἐν ἴσῳ ἰχθύσι inv. ordine D. 4. δὲ pro τε D. ἐντεθηριῶσθαι D. 6. παρισοῦσθαι λοιπὸν D. καὶ alt. assumptum ex B.D. ἔτι post ἐκ. tr. D. 8. ἕλκυσεν Edd. 10. καὶ χαρήσεται om. D. (153.) 11. τῆ̣ σαγήνῃ et τῷ ἀμφιβλ. inter se transponunt D. (Alex. cf. XII.) sed cf. infra. 13. διὰ + τοι D. ἀποκτένειν Β. (22al.) ἀποκτενεῖ D. (42, 49 ex corr., 62, 86, 147.) Vat.] ἀποκτείνειν Edd. (95, 153, 185.) 15. ἔτι assumptum ex D. 16. ἢ Edd. τῶν om. D. 17. ἰχθυοθῆρες D. μὲν om. D. 20. περιφρίττοντες Edd. 21. καταπυκάζουσι D. κατασκευάζουσι Edd. Neutrum habet B. ἐπὰν δὲ B.D. ἐπειδὰν δὲ Edd. δὴ asaumptum ex B. 23. τοῖς λίνοις post καταθ. tr. D. )

Πέπραχε δὲ τοῦτο καὶ κατὰ παντὸς μὲν ἀνθρώπων γένους ὁ σατανᾶς, ἰδικῶς δὲ κατὰ τοῦ Ἰσραήλ. ἑνὶ μὲν γὰρ ὥσπερ λίνῳ καὶ σαγήνη μιᾷ, τῇ τῆς ἁμαρτίας φημὶ, περιβέβληκεν ἅπαντας· τῆς γεμὴν εἰς χριστὸν ἕνεκα δυσσεβείας, καὶ ἰδικῶς τὸν Ἰσραήλ. τὰ γὰρ βρώματα αὐτοῦ φησὶν ἐκλεκτά. ἀπόλεκτοι δὲ καὶ κατὰ τὸν βίον παρὰ τοὺς ἄλλους ἅπαντας [*](Deut. xxxii.8.9.) Ἰουδαῖοι. “Ὅτε γὰρ, φησὶ, διεμέριζεν ὁ Ὕψιστος ἔθνη, ὡς [*](d) “διέσπειρεν υἱοὺς Ἀδὰμ, ἔστησεν ὅρια ἐθνῶν κατὰ ἀριθμὸν “ἀγγέλων Θεοῦ, καὶ ἐγενήθη μερὶς κυρίου λαὸς αὐτοῦ “Ἰακὼβ, σχοίνισμα κληρονομίας αὐτοῦ Ἰσραήλ.” ἐξειλεγμένος οὖν ἄρα παρὰ τοὺς ἄλλους ὁ Ἰσραὴλ, ὡς καὶ ἐν τέκνοις πρωτότοκος, ὡς ἐκ ῥίζης ἁγίας, τῆς τῶν πατέρων [*](1. προυξενηκόσι D. πεπρ. φ. ὁ πρ. hoc ordine D, πεπρ. post προφ. tr. Edd. 3. σαγήνη 1). αὐτοῦ assumptum ex D. 4. περιβαλὼν D. περιλαβὼν Β. παραβαλὼν Edd. 5. ὥσπερ εἰς D. 6. παραθεὶς] τεθεὶς Edd. 8. καὶ om. D. 9. τουτέστι assumptum ex B.D. 10. σεσαγήνευκε τὰ ἔθνη D. 11. ἀνάψας τὴν τὸ Migne.] χαριστήριον Edd. ἐπεὶ δὲ D. ἐκβ. τὸ χρ. inv. ord. D. 12. ἀποκτένων B.D. ἀποκτείνων (ut supra) Edd. 13. ὑφ’ ἑαυτοῦ iid. 16. δὲ] + καὶ iid. invito D. 17. μιᾷ σαγήνη inv. ord. 1). 18. δυσσ. ἕνεκα inv. ord. D. 20. ἀπόλεκτοι D. ἀπόδ. Edd. καὶ om. D. 22. Ἀδὰμ] Εδὼμ Edd. 23. αὐτοῦ Β. αὐτῷ Edd. λαὸς αὐτοῦ Ἰακὼβ om. D. 25. καὶ om. Β. πρωτότ. ἐν τ. inverso ordine D.)