De Resurrectione
Methodius
Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917
Οὐκοῦν ἐγίγνωσκε δύνασθαι διευθύνεσθαι τὸ σκήνωμα τοῦτο καὶ νεύειν πρὸς τὸ ἀγαθόν, ἵνα νεκρωθῶσιν ἐν αὐτῷ τὰ ἀμαρτήματα. ἐπεὶ πῶς ἑτέρως δουλωθῆναι τῇ δικαιοσύνῃ δύναται ἄνθρωπος καὶ ἐξ᾿ ἡμῶν, ἐὰν μὴ πρότερον ὖποτάξας ἑαυτοῦ τὰ μέλη τῆς σαρκὸς εἰς τὸ μὴ ὑπακούειν αὐτὰ τῇ ἁμαρτίᾳ, ἀλλὰ τῇ δικαιοσύνῃ, πολιτεύσηται κατ᾿ ἀξίαν τοῦ Χριστοῦ; ἐπειδὴ τὸ ἁμαρτῆσαι καὶ τὸ μὴ ἁμαρτῆσαι διὰ τοῦ σώματος γίγνεται, τῆς ψυχῆς ἢ πρὸς ἀρετὴν ἢ πρὸς κακίαν όργάνῳ χρωμένης αύτῷ.
εἰ γὰρ »οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οτε μαλακοὶ ουτε άρσενοκοῖται ουτε κλέπται ουτε πλεονέκται οὔτε μέθυσοι οὔτε λοίδοροι οὔτε ἄρπαγες βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι« δύνανται, πληροῦνται δὲ ταῦτα καὶ κρατύνονται διὰ τοῦ σώματος, δικαιοῦται δὲ οὐδείς, ἐὰν μὴ πρῶτον κρατήσῃ τούτων, κρατεῖ δὲ τούτων ὸ ἐκνεύων πρὸς σωφροσύνην καὶ πίστιν, ὑποτάσσεται ἄρα τὸ σῶμα τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ· ὁ νόμος γὰρ θεοῦ σωφροσυνη.
ὥστε ὁ άπόστολος οὐ τὴν σάρκα »μὴ ὺποτάσσεσθαι« τῷ άγαθῷ ἔφη, άλλὰ »τὸ φρόνημα τῆς σαρκλός«, οἶον τὴν ὁρμὴν αύτῆς [αὐτὴν] τὴν πρὸς τὰς ἀκρασίας ἀναιρῶν, ὥσπερ δὴ καὶ τῆς ψυχῆς τὴν πρὸς τὸ ἄδικον ἔκκλισιν.
ἐκκαθαίρεσθαι γοῦν ἄχρι καὶ τῆς γαστριμαργικῆς ἀκρασίας διαμιλλώμενος, διδάσκων τε τὰς τοιαύτας [*](11 I Kor. 6, 10 — 19 Röm. S, 7 — 22 vgl. De res. II, 4, 3 S. 336, 8) [*](l τῇ ἁμαρτίᾳ καὶ τ. ἀκ. S 2 οὕτως U 147 4 ἐγίνωσκεν U | σκήνωμα VU: σῶμα S 5 καὶ νεύειν 578 S | ἵνα — ἁμαρτήματα] ἐὰν νεκρώσῃ ἐν αὑτῷ τὸ αμάρτημα (od. τὰ ὰμαρτ.) w. e. seh. S 6 ἄνθρωπος — χριστοῦ Z. 9 578 S 7 αὐτοῦ U 8 πολιτεύσεται V 9 καὶ τὸ μὴ ἁμαρτ. 578 V | μὴ ne: na S 10 ἢ vor πρὸς1 < V | ἀρετὴν V 373V 11 Χρωμ. κὐτῷ] trebujusti im: trebujustim S 11f οὔτε μοιχοὶ — κλέπται < S 12 ἀρσεν. οὔτε μαλακοί U 13 οὔτε μέθυσοι nach ἅρπαγες S | οὐ λοίδοροι U 13 f κληρον. δύνανται] »würdig sind« übersetzt S | οὐ κληρ. V S. 236, 14 14 ταῦτα] πάνταΨ + S | καὶ κρατύνονται < S 15 τούτων < U 16 κ. πίστιν] τὸ σῶμα S 16f ὑποτάσσεται ἄρα < V 17 τὸ σῶμα < U: »das Fleisch« S ὁ < U | θεοῦ verb. mit σωφρ. S 18f τῷ ἀγαθῷ S 99 19 ἴφη] φησιν S 20 αὐτὴν + V U tilgt Dd | τὴν — ψυχῆς < U | δὴ < S 21 ἔκκλ. Kl, vgl. Symp. S. 34, S: ἔκκλησιν V (61, 1 V ἔκλυσιν): ἔκκαυσιν U: »Hinkehr« S | yovv] ἴφη + Ausgg. | < S 21f τ. τ. γαστρ. ἀκρ. Holl: Holl: τὴν γαστριμαργικὴν ἀκρασίαν VUS 22 γαστριμ. U 147v | διαυιλλώμενος — ἐξαπόλλυσθαι S. 325, 1 < S | τε] δὲ U)
Πρόσσχες γὰρ ὅτι, ἐπειδὴ τὸ σῶμα τοῦτο δύναται τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ <ὑποτάσσεσαι> καὶ τὴν ἀθανασίαν ὑποδέξασθαι, ἐὰν τῆς ἀκρασίας τῶν ὑπεκκαυμάτων, μὴ χραινόμενον ἀθέσμοις ὅλως οἴστρων παρατριβαῖς, ὁ ἀπόστολος ταῦτα ἀνεφθέγξατο. ποῖον γὰρ τὸ κολλώμενον ἕτερον »τῇ τόρνῃ« καὶ πλησιάζον καὶ »σὰρξ« μετ᾿ αὐτῆς [*](2 Phil. 3, 19 — 3 I Kor. 15, 32 — 4 vgl. Plato Pol. IX, 586 A — 5 I Kor. 6, 13 — 21 Symp. S. 21, 14f. 56, 15. 129, 25 f — 22 vgl. Symp. S. 39, 5 — 23 I Kor. 6, 16) [*](1 τὸ τρυφᾶν — νομίζοντας Ζ. 2 < S | τὸ] τε Y 2 πολυτελεύεσθαι V Dd, vgl. Dd Thesaur. VI, 1441: πολιτεύεσθαι U | ζῆν < U | οἵ ὡς θ. ποιοῦνται übers. S 4 δρέμματα] σώματα U 4f κάτω . . κ. τὰς τραπέζας < S, aber vgl. PI 4 βορρὰν U 5 τε] γὰρ S 6f ἐπήγαγε < S 7 τῶ δὲ U ὁ δὲ — ἕαυτῶν Z. 17] »und so weiter. Bald « S 9 ἡμῶν V 10 ἄρας] ἄρα U 11 ἢ — < V | ὁ κολλ.] καὶ ὁ κολλ. V 12 ὁ δὲ κολλ.] ἢ οὐκ οἴδατε (V 374) ὅτι ὁ κολλ. V 13 8 ἐὰν U 16 Μιν V 17 ἄρα γε δοξ.] δοξ. οὖν U 18 κα ἐν — θεοῦ + S, mit Recht? 10 πρόσχες VU | γὰρ < U | τῷ νύμῳ S: τὸν νόμον VU 20 ὑποτάσσεσθαι + S 21 τ. ἀκρ. τ. ὐπεκκαμάτων: »von den üsten des « S | μὴ — παρατριβαῖς Ζ. 22 < S | ἀθέσμοις U 148 22 διὸ ὁ ἀπόστ. U Dd | ταῦτα < S | διεφθέγξατο U; ἀπεφθέγξατο Holl | τὸ] τῶ V 23 ἕτερον < S | καὶ πλησιάζον < S)
τῦφος μὲν γὰρ καὶ ἀπιστία καὶ θυμὸς καὶ ὑπόκρισις ψυχῆς ἁμαρτήματα, πορνεία δὲ καὶ οἶστρος καὶ σώματος· μεθ· ὡν οὔτε ψυχὴ πρὸς ἀλήθειαν ἀναπτήσεται οὔτε σῶμα σωφροσύνης ὑποταχθήσεται δόγμασιν, ἀλλὰ ἄμφω διολισήσουσι τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ.