De Resurrectione

Methodius

Methodius, De Resurrectione, Bonwetsch, Hinrichs, 1917

Ἐὰν δὲ πάλιν ἀνθυποφέρωσι λέγοντες, Πῶς δὴ οὖν »τὸ φρόνημα τῆς σαρκός« εἶναι εἴρηται »ἔχθρα εἰς θεόν; τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται· ούδὲ γὰρ δύναται«, λεκτέον ὡς ἄρα καὶ ἐνθάδε διαπίπτουσιν. οὐ γὰρ τὴν σάρκα αὐτήν, ἀλλὰ τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ὑποτάσσεσθαι μὴ δύνασθαι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ὑπέθετο, ἕτερον παρὰ τὴν σάρκα ὑπάρχον.

καθάπερ εἰ ἔλεγεν· ὁ ῥύπος τοῦ μὴ καλῶς άργύρου καθαρισθέντος εἰς τὸ γενέσθαι σκεῦος ἐπιτήδειον οὐχ ὐποτάσσεται« τῷ δημιουργῷ· »οὐδὲ γὰρ δύναται« (ἐκβλξθῆναι γὰρ αὐτὸν πρότερον καὶ ἐκτακῆναι δεῖ), καὶ οὐ παρὰ τοῦτο τὸν ἄρ- γυρον άπεφαίνετο μὴ δύνασθαι εἰς σκεῦος πονηθῆναι χρήσιμον, άλλὰ τὸ χαλκῶδες τὸ ἐν τῷ άργύρῳ καὶ τὴν ἄλλην σκληρότητα.

οὕτω καὶ »τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς‘ εἰπὼν οὐ τὴν σάρκα ἔφη μὴ μὴ δύνασθαι ὑποτάσσεσθαι τῷ »νόμῳ τοῦ δεοῦ«, ἀλλὰ τὸ φρόνημα τὸ ἐν τῇ σαρκί, οἶον τὸ πρὸς τὰς ἀκρασίας αὐτῆς λέγων ὅρμημα. ὅπερ ἀλλαχοῦ [*](1 Röm. 8, 8f — 3Röm. 8, 11—13 — 11 Röm. 8, 7 — 18. 22 Röm, 8, 7) [*](11 Cod. Athous 4720, 18 — 22 Oekum. zu Röm. 8, 7 PGr 118, 473 B. Catene IV, 221, 17 f) [*](6 ἆρα V 8 σώμα|τος V 372v 9f καὶ οὐχὶ U 146 10 τὸ σῶμα] τὰ σώματα αὐτοῦ beginnt S | θανατοῦσθαι καὶ ζήσειν S | διεβ.] ἐβεβαιώσατο U 11 Athous 4720; Lemma Μεθοδίου κατὰ Ὠριγένους. Ἐὰν δὲ πάλιν κτλ. 12 εἶναι w. e. seh. < S 13 γὰρ < S | λεκτέον < S | ἄρα καὶ] οὖτοι od. αὐτοὶ S 14 διαπίπτ.: »nicht « S | αὐτήν < S 15 μὴ ὑποτ. δύνασθαι ) S | ὐπέθ.: »sagte « S 17 εἰς τὸ — ἐπιτήδευον < S 18 οὐχ ὑποτάσσ.] οὐ δύναται ὑποτάσσεσθαι übersetzt S | ἐκβληθῆναι — χρήσιμον Ζ. 20] »denn es muß werden und dann brauchbar sein zu einem ät« S 20 ἀπεφήνατο U | ἀλλὰ — σκληρότητα Ζ. 21 < S 21 τῶ κ. τῶ V 22 Oekum. φρόνημα τὸ φρ. φησὶ Catene) τῆς σαρκὸς οὐχ ἡ σάρξ, ἀλλὰ τὸ πρὸς ἀκρασίαν αὐτῆς ὅρμημα. οὕ τως καὶ ὁ ἐν ἁγίοις Μεθόδιος ἐν τῷ περὶ ἀναστάσεως Μεθοδίου Catene) 24 λέγων vielleicht < S)

323
ὁτὲ μὲν »παλαιὰν ζύμην« »κακίας καὶ πονηρίας« ἐκάλεσεν, ἐπισπέρχων αὐτὸ τελέως ἀφ᾿ ἡμῶν ἀἱστωθῆναι, ὁτὲ δὲ »νόμον τῷ νόμῳ τοῦ νοὸς καὶ αἰχθμαλωτίζοντα«.

ἐπεί, εἰ αὐτὴν τὴν σάρκα ἔλεγε μὴ δύνασθαι ὑποτάσσεσθαι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ, πρῶτον οὐδὲ μέμψιν ἀσελγαίνοντες ἢ λῃστεύοντες ἢ τὰ ἄλλα ὅσ᾿ ἄττα διὰ σώματος πράσσοντες ἢ ποιοῦντες ἔχειν ἐδυνάμεθα παρὰ δικαίῳ κριτῇ, ἀδυνάτως ἐχούσης τῆς σαρκὸς ὑποτάσσεσθαι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ. πῶς γὰρ ἂν μεμπτέον ἐδύνατο τὸ σῶμα κατὰ τὴν προσοῦσαν αὐτῷ φύσιν βιοῦν εἶναι;

ἀλλὰ οὐδὲ ἄλλως εἰς ἁγωείαν ἢ ἀρετὴν ὑπαχθῆναι τὸ σῶμα ἐδύνατο, πεφυκὸς μὴ ὑποτάσσεσθαι τῷ ἀγαθῷ. εἰ γὰρ ἡ φύσις τοιαύτη τῆς σαρκός, μὴ δύνασθαι ὑποτάσσεσθαι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ, νόμος δὲ θεοῦ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη. ἐχρῆν μήτε παρθενεύειν μήτε ἐγκρατεύεσθαι δύνασθαι τὸ σύνολον ὅλως ἐκ παντός· εἰ δὲ παρθενεύουσι καὶ ἐγκρατεύονται, ἐγκρατεύονται δὲ ὁπότε τὸ σῶμα ὑποτάσ- σουσιν (ἄλλως γὰρ ἐγρατεύεσθαι ἁμαρτίας ἀδύνατον), οὐκ ἄρα οὐ δύναται τὸ σῶμα ὑποτάσσεσθαι τῷ τοῦ θεοῦ νόμῳ.

ἐπεὶ πῶς ἂν ὁ Ἰωάννης ὑπέταξεν αὑτοῦ τὸ σῶμα εἰς ἁγνείαν; ἤ πῶς Πέτρος εἰς ὁσιότητα ἢ οἱ καθεξῆς εἰς δικαιοσύνην; πῶς δὲ καὶ Παῦλος μὴ οὐν βασιλευέτω ὴ ὴμαρτία ἐν τῷ θνητῷ ὺμῶν« γέγει »σώματι εἰς τὸ ὑπακούειν ταῖς ἐπι- θυμίαίς αὐτοῦ, μηδὲ παριστάνετε τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα ἀδικίας τῇ ἁμαρτίᾳ, ἀλλὰ παραστήσατε ἑαυτοὺς τῷ θεῷ ὡσεὶ ἐκ νεκρῶν ζῶντας καὶ τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα δικαιοσύνης τῷ δεῷ«; καὶ πάλιν »ὥσπερ γὰρ [*](1 I Kor. 5, 7. 8 — 2 öm. 7, 23 — 6. 8 vgl. Symp. 8, 16 S. 110, 9 — 8 vgl. Symp. 8, 16 S. 110, 5f — 12 vgl. Symp. 8, 16 S. 104ff — 13 vgl. S. 277, 3. 281, 2f. 287, 4. 296, 2 18 öm. 6, 12f — 22 Rom. 6, 19) [*](1. 2 ὅτε . . ὅτε VU: S 98 1 παλαιὰν] πάλιν V: 577 S | καὶ πονηρίας 577 S | ἐπισπέρχων — ἀϊστωθῆναι Ζ. 2 577 S 2 αὐτὸ αὐτὸ τελέως] αὐτοτελῶς U Dd 3 ἐπεί, εἰ] εἰ γὰρ S 5 οὔτε μέμψιν ἄν U, w. e. seh. auch S »SO ätte) . . keinen «) | ἀσελγαίνοντες — τῆς σαρκὸς Ζ.7] »hätte das Fleisch in Lüste ausschweifend und nicht Könnend« S | ἤ1 U 146v | ὅσα oaa τὰ V 6 πράττοντες U 7 f πῶς γὰρ — ἀγαθῷ Z. 10 577 S 8 κα|τὰ V 373 12 f μηδὲ . . μηδὲ V, μηδὲ . . μήτε U 13 δύνασθαι 577 S | ἐκ παντὸς] 54, 4. 57, 3 | εἰ δὲ] πῶς οὖν ühersetzt S 14 ἐγκρατεύονται δὲ — ὑποτάσσουσιν] »wenn die Leiber nicht Untertan « S | ἐγκρατ. δὲ ὁπότε] δηλονότι U 15 ἄλλως — ἀδὐνατον 577 S 16 σῶμα] »das « S. 17 αὐτοῦ V, ἑαυτοῦ U | πῶς S 17f οἱ κ.: »die « S 19 λέγων S | ἡμῶν σώματι λέγει U | εἰς τὸ) ἐν τῶ ü U | ἐπακούειν U 19 f τῇ ἐπιθυμίᾳ S 20 f ἁμαρτίας τῆ U 21 ζῶντας S 98v 22 γὰρ 577 U)

324
παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ άκαθαρσίᾳ καὶ τῇ άνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτως νῦν παραστήσατε τὰ μελη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν.