De Resurrectione

ΜΕΘ. Οὐκ ἄρα τὸ σῶμα δεσμός, οὔτε κατὰ σὲ οὔτε κατὰ ἄλλον, ἔφην, ὦ Ἀγλαοφῶν, ἀλλὰ πρὸς ἑκάτερον τῇ ψυχῇ συνεργόν, εἴτε πρὸς τὸ ἀγαθὸν εἴτε πρὸς τὸ κακόν.

ἈΓΛ. συνεχώρει.

ΜΕΘ. Οὐκοῦν οὕτω δὴ τούτων ἐχόντων ἀπολόγησαι, ὦ Ἀγλαοφῶν, πρὸς ἃ πρῶτον ὑπέθου. ἔφης γὰρ δεσμὸν καὶ εἱρκτὴν καὶ πέδας τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς ἐν τοῖς ἔμπροσθεν. καὶ ὁρᾷς ὡς οὐ συνᾴδουσι τούτοις ἃ ἔφης; πῶς γὰρ συνᾴδοιεν, εἴπερ γε ἀνάγκη, ὦ [*](26 vgl. De res. I, 4, 4. 29, 1. 54, 3. 5. 57, 3 — 27 Plato Prot. 333 A 28 Dial. Adam. V, 21 S. 218, 11 2 δεσμώτην] δεσμὸν S | ἀδικεῖν S 72v 5 ναὶ ἔφη (oder φησίν) S 7f ἐπένευσεν. ΜΕΘ. < S 8 ὁμοδοξ.: »indem lehrt« S | ἡμὼν V 10 Ἁμαρτάνομεν, ἔφη sind schon Worte des Method. in S 10 Ὁ < V 15 Μὴ ἐώμ. etc. Worte Aglaophone bei S | ἐώμενος ὑπὸ] ἐῶντος viell. S (»indem nicht zuläßt«) | ὐπὸ V 325v 16 Δῆλον < S 18 ναί φημι S 19 Εἴργει—Συνέφη Z. 20 < S | εἴργη U 21 ὁ δεσμ. U 22 ἄλλων V, ἄλλους τινάς viell. S | ἔφη (?) V: < S 25 ἀπ. σύ S 26 πρὸς ἃ: »wie« S | ὑπέθου U 140 27 καὶ πέδας < S | καὶ ὁρᾷς fragend in S 27f Pl οὐ.. συνᾴδουσιν .. ἀλλήλοις und πῶς—ἀνάγκη (γὰρ ἂν Pl) 28 συνᾴδ. S 73)

εἰ γὰρ διὰ τὴν ἁμαρτίαν βασανιστήριον ἐδόθη, πρὸς τὸ ἀλγυνθεῖσαν εἰς τὸ τιμᾶν τὸν θεὸν παιδευθῆναι τὴν ψυχήν, πῶς συνεργεῖ καὶ συναγωνίζεται τὸ σῶμα αὐτῇ πρὸς τὸ ἀδικεῖν; δεσμοὶ γὰρ καὶ φυλακαὶ πέδαι καὶ συλλήβδην αἱ τοιαῦται πᾶσαι πρὸς ἐπανόρθωσιν τιμωροὶ μηχαναὶ ἐφεκτικαὶ τοῦ ἀδικεῖν καὶ ἁμαρτάνειν τοῖς κολαζομένοις γίγνονται.