De Resurrectione

ἐντεῦθεν γοῦν τοῖς πολλοῖς οἱ ἐκ τῶν εἰκότων ἔσθ’ ὅτε λόγοι πρὸς κάλλος καὶ ἡδονὴν πεποικολμένοι μᾶλλον τῶν εἰς ἀκρίβειαν ἐξητασμένων νομίζονται σπουδαιότεροι, τῶν διδασκάλων οὐ πρὸς τὸ βέλτιον ἀμιλλωμένων ἕτι καὶ σεμνόν, ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀρέσαι καὶ εὐημερῆσαι, καθάπερ οἱ σοφισταί, οἵ μισθὸν αἴρονται τῶν λόγων, ἐπευωνιζόμενοι τῆς σοφίας ἐπαίνοις.

τὸ μέντοι παλαιὸν βραχὺ παντελῶς τὸ περὶ τὴν ἐξήγησιν ἦν, φιλοτιμουμένων μὴ τέρπειν ἀλλὰ ὠφελεῖν τοῦς παφόντας τῶν τότε. ἁφ’ οὖ δὲ λοιπὸν εἰς ῥᾶστώνην ἐπετράπη πᾶσιν ἐρμηνεύειν ἐζεῖναι τὰς [*](1 Ilias 21, 308f. — 2 vgl. Symp. 8, 1 S. 82, 5f — 9 De res. I, 2, 1 S. 221, 1f – 11 Plato Phead. 92 D – De res. I, 28,4 S. 257 16f. Plato Menex 235 A – 12 De res. I, 2, 5 S. 221, 18. Plato Theaet. 184 C 1 διοσθένους »des Diosthenos« S | ἀμφότεροι < V Dd Oehl: ἀμφότερα viell. S (»beide«) | ἀμφοτέρων] beider« oboin od. oboina: obona S | περ σχῶμεν vglo. Plat. Prot. 340 A: ép;exomen U: »seined« , viell. ὑπάρχοντα S 2 γὰρ < S | ἐροῦμαί U 4 τοῖς ἀνατρεπτικοῖς — λόγοις < S | ἅμα τρεπτικοῖς U | ἐκπέση U, aber vgl. Pl Prot. 340 A 5 ἀντιπαρατασσώ. μεθα V | τοῖς σοφίσμασιν US | αὐτῶν wohl auch S (ej αὐτῇ wohl aus eju) 6 oἱ δηλοῖ V, δειλοὶ U | βάλλονται] φοβοῦνται S | φοβηθέντες βάλλονται V 7 ἐαυτοῖς V | ὅλως < U 9 μόνον + S | τ. ἀκουόντων τῶν V 8f κατεσκευμένων V: S 69 9 καὶ οὐ viell. S | καὶ τοῦ] οὐδὲ τοῦ U | τοῦ] ὠς viell. S 10 δεῖζαι U u. S S. 221, 1f | παροῦσι] »δεν Ηörenden« S | τοὺς δόγους σοφούς U | λόγους] εἶναι + S | τοῖς πολλοῖς <S 11 Pl τοῖς διὰ τῶν εἰκότων τὰς ἀποδείζει ποιουμένοις | ἔσθ’ ὅτε <S | λόγοι V 350v 12 Pl μὴ δι’ ἀκριβείας ἐξεταζόμενον 13 τ. διδασκ.] εἰς (od. ἐν) τ. διδακ. S; hierauf in S eine Lücke bis 29,5 S. 260, 7 αὐτὴν αὖθις | οὔτε U | βέλτιστον U Jh | ἁμιλλωμένων] vgl. 106, 1 u. Symp. S. 12, διαμιλλ. unten I, 58, 1. 60, 3. Pl Pol. VI, 490 A 15 ἐροῦνται U | τὴν σοφίαν richtig Holl | ἐπαίνοις < V 16 μέντοι] μὲν οὖν U 18 ἐτράπη V | ἐξεὶναι tilgt Holl)

ἐπὶ γὰρ τῷ κτήησασθαι κατὰ ἀλήθειαν <τὴν σοφίαν> ἀγωνίζεσθαι δεῖ τὸ δίκαιον ἀσκοῦντα καὶ οὐκ ἐπὶ τῷ δοκεῖν, χωλῶς ἐπιβαίνοντα σοφίας, καὶ πρὸς δόξαν μᾶλλον ἤ πρὸς ἀλήθειαν ἁμιλλώμενον, πρόθυρα καὶ προσχήματα καὶ πᾶλλον ὑποδυσάμενον τῆς ὑποκρίσεως τὴν σκευήν.

Εἰσὶ γάρ, εἰσὶν οἱ λόγων τραγικῶς κεκοσμηημένοι προβολαῖς καθάπερ γυναῖκες ἔξωθεν ὡραϊζόμεναι πρὸς ἀπάτην ἐντέχνως, ἐὰν μή τις πεφυλαγμένως αὐτοῖς τῶν ἔτι νεωτέρων προσβλέψῃ τῇ πίστει καὶ νηπτικῶς. ὅθεν εὐλαβητέον πρὸ τοῦ καταμαθεῖν ἀσφαλῶς εἰς τὴν καρδίαν εἰσδέξξασθαι τὸν τοιούτων λόγον. καὶ γὰρ φθάνουσιν οἱ ἐξαπατῶντες πολλάκις τοὺς διδάσκοντας, καθάπερ δὴ καὶ αἱ Σει- [*](1 Plato Pol. VI, 490 B. Symp. 8, 14 S. 102,, 17f — 2 Symp. S. 4, 1 — 10 Plato Lach. 188 D. Klaem. Alex. paed. I, 2 — 14 Symp. 3, 2. 5, 4 S. 29, 12. 57, 1 — Plato Epin. 981 A — 15 Plato Pol. II, 365 C — 18 Symp. 7, 2 S. 73, 6f — 22 Symp. 8, 1 S. 81, 16f. De autex. 1, 1f S. 145, 3ff 1 καὶ tilgt Holl | μὲν vor εἰς V | ἠμβλύνθησαν] C. Porph. 3.Pl 4 φιλ. Bo: φιλονεικίαν V, φιλονεικεῖν U | οἱ tilgt Holl 5 Lücke vor θρασ. Holl 6 ὡς] ὧν U | τὸ πιστεύειν U 7 καινὰς V | μὴ] οὐ V 9 ἐπ᾿ + Holl | δι᾿ ἧς Holl | δεῖ σώζεσθαι U | δεῖν U 10 κυρουμένης vermuutet Jh »verbo κυροῦσθαι vi media non passiva posito« unter Vergleichung von Pl Gorg. 451 C ὅτι καὶ αὕτη λόγῳ κκυυροῦτα τὰ πάντα | Klem. ἡμᾶς ἁρμοσαμένους . . σύμφω νον τὸ λόγον ποιησαμένοις τοῖς ἔργοις |ἵν᾿ <V | σύμφ. Holl: ἀυμφώνως VU 11 εἴη] ἐπὶ V 13 τ. σοφ. + Holl | ἀσκ. Holl: ἀσκεῖν VU 14 τῷ] τὸ V | ἐπιβαίνοντας V. Unten II, 16, 2. Pl σοφίας . . ἐπιβαίνειν | καὶ πρὸς U 135V 15 ἀμιλλωμένων corring. in ἀμιλλώμενον, aber ohne Tilgung von ων U | Pl πρόθ. . . κ. σχῆμα 16 ἀποδυσάμενον V 17 οἵ U Dd: von 351 | κεκ. Bo: κεκοσμημένων VU 17f προβ. Pet: προσβολαῖς VU 18 γυναῖκες αἱ U | ὡραϊζόμενοι Jh 19 vor ἐὰν Lücke nach Holl | αὐτ. Jh: αὐταῖς VU | νεοτέρων U 21 τὸν<V | τοιοῦτον VU: τῶν τοιούτων Jh 22 διδ.: διστάζοντας Holl | δὴ<U 22f σιρήναι V)

καλλιιφωνίᾳ. ἤ πῶς, ὦ Αὐξέντιε, ἔφην ἐγώ, σοι <δοκεῖ> ταῦτα τίθεσθαι;

ΑΥΞ. κκαὶ ὅς ἀπεκρίνατο, Οὕτως καθάπερ καὶ σύ.

ΜΕΘ. Οὐκοῦν πάντως τῶν ἑτεροδόξξων τοὺς σοφιστὰς μιμητὰς εἰδώλων ἀληηθείας εἶναι λέγωμεν, ἀλήθειαν μὴ γινώσκοντας, κκαθάπερ ζωγράφους; καὶ γὰρ οὗτοι μιμεῖσθαι μὲν ναυπηγοὺς καὶ πλοῖς καὶ κυβερνήτας ἐπιχειροῦσι, ναυπηγεῖν καὶ κυβερνᾶν οὐ γιννώσκονντες.

οὐοῦν οῦν ἀποξέοντες <εἰς> θέλεις τὰ χρώματα πείθωμεν αὐτῶν τὰ θαυμάζοντα τὰς τοιαύτας γραφὰς παιδία, ὅτι οὔτε τὸ πλοῖον τοῦτο πλοπιόν ἐστιν οὔτε ὁ κυβερνήτης κυβερνήτης, ἀλλὰ τοῖχος ἔξωθεν πρὸς τέρψιν χρώμασι καὶ γραφαῖς κεκοσμημένος, καὶ ὅτι μιμηταὶ μὲν εἰδώλου πλοίου καὶ κυβερνήτου οἱ δημιουργήσαντές εἰσιν ἀπὸ τῶν χρωμάτων ταῦτα, κκαὶ οὐ πλοίου <ἤ κκυβερνήτου>

ΑΥΞ. Μακρὸν τῷ ἀκοῦσαι ποθθοῦντι τὸ προοίμιον. ΜΕΘ. Ἀλλ᾿ ὠφέλιμον, ἔφην, ὦ ἄριστε. τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν θεοπνεύστων γραμμάτων ῥήματα, οἷς ἐπιχρωματίζοντες ποικίλλουσιν ἑαυτῶν πρὸς ἀπάτην οὗτοι τὴν δόξαν, δικαιοσύνην αὐθαδῶς καὶ ἀλήθειαν ὀνομάζοντες, οὐ γινώσκοντες ὅλως δικαιοσύνην ὀνομάτων χλευασθήσεσθαι;

ΑΥΞ. Πάνυ πολύ, ἔφη.

ΜΕΘ. Πότερον οὖν, ὦ Αὐξέντιε, ἦν δὲ ἐγώ.σὺ βούλει ταύτης ἡγεμονεύειν τῆς ὁδοῦ, ἤ ἐγὼ ἡγῶμαι;

ΑΥΞ. Δίκαιος, ἔφη, σὺ ἡγεῖσθαι· σὺ γὰρ κατάρχεις τοῦ λόγου.