De Libero Arbitrio
Methodius
Methodius, De Libero Arbitrio, Bonwetsch, Hinrichs, 1917
cb ἀκροατηρίου καλοῦ καὶ συμποσίου σεμνοῦ καὶ πνευματικῶν ἐδεσμάτων. τοιούτοις ἀεὶ συνεῖναι δικαίως <ἂν> εὐξαίμην.
<ΟΥΑΛ.> Χθὲς τὸ δειλινὸν περιπατῶν, ὡ φίλε, παρὰ τὸν τῆς θαλάσσης αἰγιαλὸν καὶ ὀξέως πως ἀτενίζων εἰς αὐτήν, ἑώρων ὑπερβολήν τινα θείας δυνάμεως καὶ σοφῆς ἐπιστήμης τέχνην, εἴ γε [*](1 vgl. Ignat. Ad Ephes. 4, 1 — vgl. Orig. In Ezech. hom. 2, 2 — 5f Joh. 1, 18 — 10 vgl. Symp. S. 5, 14f. 6, 8f — 13 Gen. 4, 5 — vgl. Symp. S. 59, 16. 134, 5ff. De res. I, 32, 4. 37,6 — Gen. 27, 41 — 15 Gen. 37, 8 — 17 vgl. Jak. 3, 14 FS) [*](1 μυστικῶς < S | zu μυστ. ἀπηγγ. vgl. Orig. latenter significata 3 κἀγὼ S: καὶ F 5 πνεύματι < S 7 σωτηρίας S ν 11 ἀκουόντων: ᾀδόντων od. ὑμνούντων od. φωνούντων S Ι συνᾳδόντων] ἡμῖν + S 12 θαρρῶν S, od. »wagend« druzaja aus »wage« druzaju Ι παντὸς F: πάντες S Ι φθόνου] »neidloses « = Μόνους καὶ übersetzt S 13f τοῦ ἠσαῦ F 14 τοὺς + Md 16 in μακρὰν d. 2. α corr. v. 1. Hd. aus ο: μακρὸν Ausgg. Ι ὑμῶν] ἡμῶν F Ι τὰ < S 17 νομίζεται λέγων S Ι ὑμῖν F: ἡμῖν S 18 τοῦ ἀδελφοῦ? S Ι δεδιδαγμένοις SMd: δεδειγμένοις F Ι ἀκροατηρίου] »Zuhörerschaft« poslusanii, »Ungehorsam« neposlusanii S 19 πνευμ. ἐδεσμ.] »geistiger « S 20 δικαίως: δικαίοις F: < S Ι ἄν εὐξαίμην Md 21 ΟΥΑΛ. + Ausgg., am Rd. von F Spuren von ορθ Ι δειληνὸν F Ι φίλε F: φίλοι S 22 πῶς immer F: S 3 23 ἐπιστήμης = vedenie: videnie S 23f εἴ γε κ. τ. a. ob. Rand in Sa)
οὕτω μοι καὶ χθὲς γεγονέναι δοκεῖ. κορυφαῖς γὰρ ὀρέων παραπλήσια ἑώρων κύματα, καὶ ὡς λόγον εἰπεῖν αὐτοῦ ἐφικνούμενα τοῦ οὐρανοῦ. τὸ δ' ἐντεῦθεν οὐδὲν ἕτερον προσεδόκων ἢ ἅπασαν ἐπικλυσθήσεσθαι τὴν γῆν, καί μοι φυγῆς ἐν τῷ νοὶ ἀνέπλαττον τόπον καὶ τὴν τοῦ Νῶε ἀνέπλαττον κιβωτόν. τὸ δ' οὐκ ἦν ὅ ἐνόμιζον.
ἀλλ’ ὅπου ἀνεκυρτώθη ἡ θάλασσα πάλιν ἀνελύετο εἰς ἑαυτήν, οὐχ ὑπερβαίνουσα τὸν οἰκεῖον τόπον, ὡς ἔπος εἰπεῖν θεῖόν τι πρόσταγμα πεφοβημένη.
καὶ καθάπερ πολλάκις τῶν οἰκετῶν τις, ἄκων τι πρὸς τοῦ δεσπότου πράττειν ἀναγκαζόμενος, < μὲν προστάγματι διὰ τὸν φόβον πείθεται, ὅ δὲ πάσχει, πράττειν μὴ θέλων, λέγειν [ὅτι] οὐ τολμᾷ, δὲ ἐν ἑαυτῷ, θυμοῦ τινος πληρούμενος, οὕτω μοί πως ἐφαίνετο καὶ τὴν θάλασσαν, ὡσπερεὶ θυμουμένην καὶ ἐν ἑαυτῇ φράττουσαν τὴν ὀργήν, κρατοῦσάν τε ἑαυτῆς, οὐ βουλομένην τῷ δεσπότῃ φανερὸν [*](1 Ilias 9, 4 — 13 vgl. Hiob 38, 11) [*](FS 1 τ. τ.: τοῦτο S 3 ἄνεμοι: av ἐμοὶ »mir« S Ι δύο < S Ι ὀρίνετον: ὁρῶντες »welche «) S 4 τώ τε : τ(ότ’ ἐκ F Ι Ζέφυρος — ἄητον] »Ostwind « S 5 ἄμυδις — κορθύεται Z. 6: »Eine Welle stolz sich erhoben habend (? vucelsisja) und β geworden « S 6 πολλὸν — ἔχευαν: »fast bis zum Himmel βend« übers. S Ι ἔχευον F 7 κορυφαῖς F 194 Ι παραπλήσιον F Ι ἔδοξεν? S 8 λόγον εἰπεῖν] 003E; wie Ζ. 13 S εἰπεῖν < S) Ι λόγος F 10 καί μοι μὲν (od. δὴ) mne ubo S Ι ἀνέπλαττον < Ausgg. 11 ἀνέπλαττον F Ausgg.: richtig »suchte«, ἐζήτουν od. ἀνεζήτουν S Ι ὡς ἐνό- μιζον S Ι ἀλλ’ — θάλασσαν Ζ. 12 mit S: ἀλλὰ γὰρ ἅμα κυρτωθῆναι τὴν θά λασσαν F; vielleicht ist zu lesen ἀλλ’ ὁπότ' ἀνακυρτωθείη ἠ θάλασσα 13 οἰ- κεῖον] »bestimmten« S, aber ὡρισμένον las schwerlich S Ι πεφοβ. S ν 14 καὶ καθάπερ] »Denn « καθ’ ἅ, καθὼς oder καθάπερ γὰρ S 16 ὅτι F: < S, τι Ausgg. 16f τον θρύζει δε F 17 τινος] »irgendwie« S, schwerl. las S πως Ι πῶς F: < S 18 ὡσπερι F 19 κρατοῦσάν τε: κρατῆσαι od. κρατήσασθαι, es mit οὐ βουλ. verbindend, S »sich nicht irgendwie wollend «) S Ι τε: τι S Ι τῷ: πως w. e. seh. S)