Symposium Sive Convivium Decem Virginum

Οὐ μόνον δὲ τῶν ἐκ τῆς ἀμπέλου κατεργαζομένων ἐκείνης προστέτακται μηδαμῶς κατὰ μηδένα τρόπον προσψαύειν τὴν παρθένον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀντιμίμων αὐτῆς καὶ παραπλησίων· σίκερα γὰρ πᾶς ὁ σκευαστὸς οἶνος καλεῖται καὶ νόθος, κἄν τε ἐκ τῶν φοινίκων καὶ ἐκ τῶν ἄλλων ἀκροδρύων σκευαζόμενος ᾐ. ἐπιστομίζουσι γὰρ ὄν τρόπον αἱ ἐξ οἴνου προποσίαι καὶ ταῦτα σφοδρῶς τὸν λογισμόν. καὶ εἰ χρὴ φάναι λόγῳ πρὸς ὑμᾶς ἀληθεῖ, πᾶν τὸ μέθην φέρον καὶ ἔκστασιν τῇ ψυχῇ μετὰ τὸν οιἶνον τὸν ἐξ ἀμπέλου σίκερα κικλήσκουσιν οἱ σοφοί. ὄπως οὐν δὴ μὴ μόνον τῶν γενικῶν ἁμαρτημάτων φυλασσομένη τῆς πονηρίας ὑπὸ τῶν ἀντιμίμων αὐτῆς χραίνηται καὶ ἀντιρρόπων, ἐτέρων μὲν κρατοῦσα, ὑφ’ ἑτέρων δὲ κρατουμένην, τουτέστιν ἱματίων διαφερόντων ὑφαῖς ἁβρυνομένη ἢ καὶ λίθοις καὶ χρυσῷ καὶ πλεονεξίᾳ καὶ τοῖς ἄλλοις τοῖς περὶ τὸ σῶμα καλλωπισμοῖς, ἃ δὴ καὶ αὐτὰ μεθύσκει τὴν ψυχήν· διὰ τοῦτο ταῦτα νομοθετεῖ, μὴ εἰς γυναικισμοὺς ἐκχέηται καὶ γέλωτας καὶ ἀπάτας ἀνασοβουμένη καὶ μωρολογίας, ἄ περιδινοῦσι καὶ κυκῶσι τὸν λογισμόν· ὥσπερ καὶ ἐν ἑτέροις ἐμήνυσεν, οὐ φάγεσθε τὴν ὕαιναν« εἰπών »καὶ τὰ ὅμοια [*](1 Mt. 25, 7 — 2 Luk. 21, 34 — 13 Origenes? — 15 Plato Phaed. 69 A. (M D — 20 Plato Erat. 439 C — 21 vgl. Lev. 11, 7. 29; vgl. Barnab. 10, 7. 8) [*](7 ff vgl. Theophylakt zu Lk. 1, 13 — 11 f Phot. Bibl. 237 S. 309 b, 8. 4) [*]( ἀ)πὸ μερίμνης unleserl. 3 αἱ καρδ. ὑμῶν 4 βιωτικ . . . O ἐφ’ ὑμᾶς Ρ ν 7 αὐτῇ Jh κἄν Β Jh: ἥν Ο Ρ 9 καὶ] κἄν Ch Jh ἐκ < 10 αἱ üb. d. Lin. P Ι προσποσίαι P 11 (nach ὅτι σίκερά φησιν) πᾶν — ἀμπέλου Ζ. 12 Ph 11 f κ. ἔκστ. τῇ ψ. < Ph 12 ἔκστ. ψυχῆς P Ι τὸν vor ἐξ < CbJh Ι ἀμπέλων Ph 13 δὴ < 14 αὐτοῖς Cb, αὐτῇ Jh 15 — 1 7 PI συμβαίνει αὐτοῖς κρατουμένοις ὑφ’ ἡδονῶν κρατεῖν ἄλλων ἡμδονῶν u. ἱματίων διαφερόντων . . καὶ τοὺς ἄλλους καλλωπισμοὺς τοὺς περὶ τὸ σῶμα 15 δὲ] μὲν B 16 ἢ < 17 καὶ πλεονεξίᾳ < Jh Ι καλλοπισμοῖς Β 18 μεθύσκουσι 0, μεθίσκει B 19 ἀνασοβ.] βουλομένη P 20 ἄπερ ὠδίνουσι κ. κυοῦσι κύουσι B) P, in V coit. wie i. Text: vgl. unt. S. 70, .5 Ι καὶ κυκῶσι Μ AI, w. e. seh. Ι PI ὥσπερ εἴς τινα δίνην ἐμπεσόντες κυκῶνται 20 (τὸ)ν λογ(ισμόν) unleserl. 21 φάγ. τ. ὕαιναν unleserl. Ι P 183 Ι εἶπεν B)

Εἰ ὁ νόμος ἐστὶ κατὰ τὸν ἀπόστολον »πνευματικός«, τὰς εἰκόνας ἐμπεριέχων τῶν μελλόντων dyaQ-mvi-, φέρε δὴ ἀπαμφιάσασαι τὸ ἐπ’ αὐτῷ »κάλυμμα« τοῦ »γράμματος« ἐφηπλωμένον ἐπισκεψώμεθα γυμνῶς τὴν ἀκρίβειαν. μίμημα τῆς ἐκκλησίας ἐκελεύοντο δαι- [*](4 Polyk. Ad Phil. 4, 3 — 6 Plato Symp. ISS D — 7 Plato Phaed. 67 A — 9 vgl. Ephes. 5, 2 — 10. 15 ff Exod. 30, 1. —9 — 15 Lev. 16, 2. 13 — 21 Rom. 7, 14 — 22 Hebr. 10, 1; vgl. Plato Symp. 221 E f — 23 II Kor. 3, —16. 6 — Symp. 9, 7. Orig. De princ. IV, ,2, 6) [*](1 κ. τ. γαλ. — αὐτῇ < P Ι αὐτῇ — πρὸς mileserl. Ι αὐτῇ Kl : τούτοις Μ AI Jh 2 ὁδ . . πορ . . Ι τὸ πόδιον) u. ἐφέλκ. — ἐκτρα(χηλιζόντων τὸν) Ζ. 3 u. 3 ἄνθρ. — τέρψ(εις) Ζ. 4 unleserl. Ι τὸ μὴ] οὐ δεῖ 2. Hd. M AI Ι vgl. PI Phaed. 65 A E ἐμπόδιον u. ἐφέλκων Ι μόν. ἐμπ. ἐφέλκ. 2. Hd. Μ 3 τι < Μ AI | ἐπτοημ. — τέρψεις Ζ. 4 anders MAI Ι ἐπτονμένην Ρ 4 τῶν ν 5 θεοῦ < O 6 PI οὕτω πολλὴν καὶ μεγάλην . . δὐναμιν ἔχει . . ὁ Ἔρως 7f PI μηδὲν ὁμιλῶμεν τῷ σώματι Με κοινωνῶμεν . ., ἀλλὰ καθαρεύωμεν ἀπ’ αὐτοῦ 11 Ρ 12 ᾧ ἀνεκομίζοντο Ρ | Ρ 16 κυρίῶ + (gegen LXX) 17 ἀρωμάτων — θυμίαμα Ζ. 18 a. Rd. in B Ι ὅτι Ι ἀγαθύνει P Ι αὐτῶ O 18 θυμίαμα Ρ ν 23 ἐφηπλομένον B 24 ff δαιδαλεῖν P)

Ἰουδαῖοι μὲν γὰρ τὰ ἡμέτερα προανεφώνησαν, ἡμεῖς Τε τὰ οὐράνια προαγγέλλομεν, ἐπειδήπερ ἡ μὲν σκηνὴ σύμβολον ἠν τῆς ἐκκλησίας, ἡ δὲ ἐκκλησία τῶν οὐρανῶν. διὸ τούτων οὔτως ἐχόντων καὶ τῆς σκηνῆς ἐν τύπῳ τῆς ἐκκλησίας, ὡς ἔφην, λαμβανομένης χρὴ καὶ τὰ θυσιαστήρια σύνθημά τι τῶν κατὰ τὴν ἐκκλησίαν πραγμάτων φέρειν , καὶ τὸ μὲν περικεχαλκωμένον ἀπεικάζεσθαι τῇ γερουσίᾳ καὶ τῷ περιβόλῳ τῶν χηρῶν (θεοῦ γάρ εἰσιν ἔμψυχος βωμός, ἀνακομίζοντες τοὺς μόσχους καὶ τὰς δεκάτας καὶ τὰ ἑκούσια θυσίας τελοῦμεν κυρίῳ), τὸ δὲ περίχρυσον θυσιαστήριον ενδον ἐν τοῖς ἁγίοις [*](1 Hebr. 10, 1 — 2 Exod. 25, 40 — vgl. Plato Tim. 28 f — 9 Hebr. 10, 1 — Plato Pol. X, 599 D — 12 I Kor. 13, 12 — Hebr. 11, 10; vgl. 12, 22 — 13 vgl. Plato Phaedr. 250 C. Clem. AI. Strom. VII, 732 — 20 vgl. De lepra 15, 4 — 21 Polyk. 4, 3 — 23 vgl. Hebr. 9, 4) [*](1 τὴν < Cb Jh 4 κατ’ οὐρανὸν διοικήσεως wie Ζ. 10, vgl. De res. I, 37, 1. 3 Ι τὸν < Jh Ι ἀκρηβὴς B, unleserl. 5 τρανώτερον P: I s. d. Index Ι τῆς — νῦν Ζ. 6 unleserl. Ι ἀληθινῆς M Α Ι 6 ἀκραιφνὲς, vgl. De res. I, 49, 4 Ι ὡς — ἀληθές Ζ. 7 unleserl. Ο Ι ὡς πέφνκεν] ὥσπερ ἔοικεν Μ ΑΙ Jh 7 τ’ ἀληθὲς P Ι ἥ Ρ, ἢ Β Ι αστ . . . . Ο, βαστάζειν AI: Μ Jh Ι φέρ)ομεν ἅκρα(τον) — τ)ὴν Ζ. 8 unleserl. Ο 8 μηδὲ — ἀκτῖνας unleserl. Ι ἀναίδην P: φέρομεν ἀνέδην ἰδεῖν Jh: φέρομεν ὁρᾶν 2. Hd. Μ, φέρομεν ἰδεῖν AI 9 ἀλλ’ 58, ἀλλὰ B Ι PI τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ 11 τὸ γὰρ P 184 Ι μετὰ ἀνάστασιν P 13 τοῖς < Cb Jh Ι ὁ θεός < B, ab. deutet an, ß etw. ausgefallen 14 ἐποπτεύσοιμεν P Ι PI ἐποπτεύοντες ἐν αὐγῇ καθαρᾷ 16 προαναγέλλομεν B Ι ἦν < P 20 τῶ μὲν περικεχαλκωμένω Ρ Ι τὴν γερουσίαν P Ι καὶ < P 22 ἀνακομίζονται P θυσίαν P Jh 23 τελούμενα P)

Ταῦτά σοι ὡς ἐκ τοῦ παραχρῆμα κἀγὼ κατὰ δύναμιν ὑπὲρ ἁγνείας, ὦ Ἀρετή, συμβάλλομαι.

Εἰπούσης δὲ ταῦτα τῆς Θαλλούσης ἡ Θεοπάτρα ἔφη τῷ σκήπτρῳ τὴν Ἀρετὴν ψαῦσαι τῆς Ἀγάθης, τὴν δ’ αἰσθομένην εὐθέως ἀναστῆναι καὶ ἀποκρίνασθαι ἔτι ὅτι Μετὰ πολλῆς εὐτολμίας καὶ πειθοῦς καὶ τῆς τοῦ καλῶς εἰπεῖν ὑπολήψεως, ὦ Ἀρετή, σοῦ παρο- [*](7 vgl. Ephes. 5, 27 — 10 Ephes. 5, 2 — 11 Apok. Joh. 5, 8 — 14 Plato Symp. 185 C) [*](4 f Phot. Bibl. 237 S. 309 b, 11) [*](1 κείμενον 3 f κατησφαλισμένα V 4 ἄ Kl: τὰ Ο Ρ Jh Ι θρυλοῦντα Ρ : θρυλλεῖται Kl 4 f ὄτι ὁ χρυσὸς ἰὸν οὐ παραδέχεται Ph 5 καὶ P 184v i rare] ? B 6 φαντάζονται P Ι ἆρα P 7 μὴ < P Ι προιεμένης P τῷ] καὶ Cb Jh 8 διὸ < P 9 πλησιέστερον 0: πλησιαίτερον P Jh περάσμ.] ݲ 0, ݲ P: παραπετάσματος Cb Jh 10 ἀναπέμπ. vgl. S. 284 AI, ἀναπεμπάζουσα P, ἀναπεμπα . ουσα Ο, ἀναπεμπάζονσι Cb Ι δεκ(τὰς) unleserl. O 11 τὰ vor ἐν < P 11 f ἐν ταῖς φιάλαις unleserl. Ο 12 ἀγ)ίων imleserl. O Vi φράσας unleserl. Ο: φήσας 2. Hd. MAI 14 f PI ταῦτά σοι, ἴφη, ὡς ἐκ τοῦ παραχρῆμα, ὦ Φ., περὶ Ἔρωτος συμβάλλομαι 14 κἀγὼ κατὰ δύν.) ὑπὲρ ἁγ)νείας, ὦ) Ἀρ. συμβάλλ(ομαι) — Θεοπά(τρα ἔφη) τῷ σκή(πτρῳ) Z. 18f unleserl. Ο 14 f ὑπὲρ ἁγνείας < P 15 συμβ. 2. Hd. M 16 f Ἀγάθη . Λόγος ος P 19 τὴν Ἀρ. Ο 58v 20 ἔτι Ο 21 καλῶς εἰπεῖν P: καλοῦ Ο Ι ὦ Ἀρετή < Ο)

Ἀμήχανον, ὦ παρθένοι, κάλλος καὶ συγγενὲς τῇ σοφίᾳ καὶ πρόσ φορον ἅπαντες εἰς τὸν κόσμον κεκτημένοι τοῦτον ἀφικνούμεθα. ἀπηκρίβωνται γὰρ αἱ ψυχαὶ τῷ γεννήσαντι τότε μάλιστα καὶ πλασα- μένῳ, ὁπότε τὴν »καθ᾿ ὁμοίωσιν« ἰδέαν ἄχραντον ἐκλάμπουσαι καὶ τοὺςω χαρακτῆρας τῆς ὄφεως ἐκείνης, πρὸς ,)̀ν ἀφορῶν ὁ Μς a̓8 áνατον μορφὴν καὶ όνώΜρον ἐχούσας αὐτὰς ἀπειρrάςετο , τοιαῦται διαμί- νουσι. τὸ γὰρ ἀrέrνητον κάλλος καὶ a̓σώματον καὶ μή τε ἀρχόμενον μήτε φθῖνον, ἀλλ’ a̓́τρεπτον καὶ ἀrήρων καὶ ἀπροσδεὲς aὐτὸ ἐν ὲαυτφ͂ καὶ [εἐς] αὐτὸ φῶς ἐν ἀφρáστοις καὶ a̓προσίτοις ἐναπaυόμενον, ἐζουσίας περιουσίᾳ πάντα περιέχον καὶ κτίζον καὶ μετασκευάζον ἐτε- κτήνατο »xar εἰκόνα τῆς εἰκόνος ἑαυτοῦ τὴν φυχήν. οἷό xal λοrικὴ καὶ ἀθáνατός ἐστι· ,κατ’ εἰκόνα yaQ όημιουρrηΜσa τοῦ μονοrενοῦς, ὡς ἔφην, Ανυπέρβλητον ἔχει τὸ κάλλος. οἷο δὴ καὶ .τὰ χνευματικὰ τῆς πονηρίας. ἐρῶσιν αὐτῆς καὶ ἐφεόρεύουσι, χρᾶναι βιαζόμενα τὴν ΠΓοείκελον αἲτῆς ἐκείνην καὶ ἐπέραστον ἰδέαν, ωοσπερ όὴ καὶ ὁ προφή- [*](1 Plato Symp. 199 A — 7 Flato Syiiip. 210 A. Vgl. De res. U, 4, 7 — 11. 19 Gen. 1,27 — 12 Plato Tim. 29A. Phaed. 69B — 14 Plato Symp. 211 A — 16 ITim. G,16? — 20 Ephes. 6, 12 — 22 De res. I, 43, 5) [*](14—20 Pitra Anal, sacra IV, 206. 438) [*](1 ῖ-ἀἰὼ κατὰ δύν. P 2Ι PI οὐ γὰρ ἂν δυναίμη,̓́ οὐ μέντοι a)J.u . .. έͅ βούλεσθε, ἐθέῖ.ω εἰπεῖν 3 οἰ̔τως P 5 προσπησᾠην Po Cb Jh 5Ι εἰ οῦν dνἐζ.] ὴ̀ σινάεσθαι P, ὴ̀ σι·νἀ·ναίνεσΟαι B 6 ἂν] ovv P Ι ἐπιτΑχρ P: τίγΔ Cb Jh 7 PI προΜ̓ιας οὐδὲν αΑολείφω Ι ῥrιτορεἰ ὄντων P 185 Ι καΟυφεμένη B Ι ό’ 9 αοπαντι T(ö κεκτηνένω ohne εἰς τ. κόσμον 13 ἀνόΜριν u. ἀπεργαUτο B 13Ι διανένωοιν P 14 α Syrus Brit. Mus. Addit. 14532 Bl. 78^’ B. 12155 Bl. 80^’ (17194 Bl 9). S. Einl. Ι PI (καλόν,) οὔτε γιγὄμενο οἵτε Απολλύμεrοr οἵτε αὐξα1όμενον οὔτε φΟῖνον 15 α〉ήρω Ι αὐτὸς HSS Ausgg. 15 Ι αὐτὸ — αὐτὸ] ἐν αὐτιιο͂ Syr 16 εἰς tilgt Jh Ι mπ̓οφως Jh | γν φοισὶr Μ Syr 1 7 ἐξουσίαις P Ι περιέχω κ. κτζων Ausgg. Ι μετa- σκεrάζοιι- Ausgg. 19 (Θáνατ(όΛ̓ ἐστι undeutl. Ι (μονοΜενον͂ς unleserl. 20 ἀ1’ι’πέρβi-ητον P: Αφόρητον viell. richtig Ι τὀ P 21 χαΙ ἐφε- δρεύ(ουσι) unleserl. 22 {a)vxrjg — ἐπέραστόν iinleserl. Ι ἐΜην] αιrν,)ν 2. Hd. Μ, αὐγὶμ· Al)

Ἐὰν οὖν ἀμόλυντον τοῦτο τηρήσῃ τις τὸ κάλλος καὶ ἀσινὲς καὶ τοιοῦτον, ὁποῖον αὐτὸς ὁ συστησάμενος αὐτὸ καὶ ζωγραφήσας ἀπετύπωσε, τὴν αἰώνιον ἀπομιμησάμενος φύσιν καὶ νοητήν , ἧς καὶ χαρακτήρ ἐστιν ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀπεικόνισμα, γεγονὼς οἶον ἄγαλμά τι περικαλλέστατον καὶ ἱερόν, ἐντεῦθεν μετενεχθεὶς εἰς τὴν μακάρων πόλιν τοὺς οὐρανούς, ὥσπερ ἐν ναῷ κατοικισθήσεται. ἄχραντον τὸ κάλλος ἡμῶν ἄριστα τηρεῖται τότε καὶ ἀσφαλῶς, ὁπόταν δὴ παρθενίᾳ σκεπόμενον ὑπὸ τοῦ καύσωνος ἔξωθεν μὴ μελαίνηται τῆς φθορᾶς, ἀλλ’ αὐτὸ ἐφ’ ἑαυτοῦ μένον δικαιοσύῃ κοσμῆται, νυμφαγωγούμενον τῷ υἱῷ τοῦ θεοῦ· ὄν τρόπον δὴ καὶ αὐτὸς εἰσηγεῖται, χρῆναι παραινῶν ὥσπερ ἐν λαμπάσιν > ταῖς σφετέραις σαρξὶ τὸ φῶς ἄσβεστον ἀνακαίεσθαι τῆς ἡγνείας, ἐπειδήπερ ὁ τῶν δέκα παρθένων ἀριθμὸς τὰς εἰς Ἰησοῦν πεπιστευκυίας ἀναμετρεῖσθαι βούλεται ψυχάς, τῷ ݲ τὴν ἀπευθύνουσαν μό νην ὁδὸν εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἀποτυπούμενος. ἀλλ’ αἱ μὲν πέντε ἔμφρονες ἐτύγχανον ἄρα καὶ σοφαί, αἱ δὲ πέντε »μωραὶ« καὶ ἄσοφοί τινες· οὐ γὰρ ἐπρομηθεύσαντο ἐλαίου σφῶν τὰ ἀγγεῖα πλήρη παρασκευάσαι, δικαιοσύνης ἀπομείνασαι κεναί. αἰνίσσεται γὰρ διὰ τούτων τὰς ἐπὶ πέρατα παρθενίας έπισπερχομένας [*](1 Jerem. 3, 3 — 11 Plato Tim. 37 C — 15 vgl. Sir. 31, 19 (Hohel. 1, 6) — 16 Symp. S. 69, 12. 73, 4 — 16 f Mt. 25, 1 — 22 Mt. 25, 2. 3) [*](1 (π)αρίστησι ὀν. Ἱερ. unleserl. 0: ὀνειδ. < AI, τὴν Ἱερ. MAI Ι π . ρν. ς 2 ἀπηναι)σχύντησας — τὴν παρ) ασχοῦσαν unleserl. Ι ἠπηνεσχύντησας Μ Α Ι Ρ 185 V Ι st. τ. ἐρ. σου u. παρ)ασχοῦσαν u. 3 ταῖς — βεβή(λωσιν) u. ὁ — οἱ u. αὐτὸν — οἱ ücke in M 3 τα)ῖς — λέγ)ων unleserl. 4 ὁ διάβ. — ἡμῶν unleserl. Ι λογ.] γνωστικὸν 2. Hd. Μ AI Ι ὐμῶν AI 5 καὶ διορ. 59 9 αὐτὸ ὁ συστ. αὐτὸ(? Ρ) B V Ι ζωγρ.] ob. S. 15, 17 11 PI τῶν ἀι·δίων θεῶν γεγονὸς ἄγαλμα Ι γεγονὸς P 14 τότε τηρεῖται Ρ Jh Ι δὴ < P 16 ἐφ’ ἑαυτὸ 0, ἐφ’ ἑαυτοῦ P Ι μόνον V Ι κοσμεῖται P 19 φῶς P 186 Ι ἄσβεστον < Ρ Jh 20 τὸν] Χριστὸν P Jh Ι Ἰησοῦν < B V (? P) ἀναμετρεῖσθαι wie 3, 14 S. 45, 9: ἀριθμεῖσθαι P Jh 21 l] ἰῶτα 0: δέκα P 22 ἔμφρονες — πέντε Ζ. 23 < B 23 προεμηθεύσαντο 25 αἰνίσσεταί τοι τι B) διὰ P Ι ἐπισπ.] ἐπεισερχομένας P)

Τὸ γὰρ λεγόμενον ὡμοιῶσθαι τὴν βασιλείαν τῶν ούρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες« ἔλαβον »τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν καὶ ἐξῆλθον« ἀπαντήσουσαι τῷ νυμφίῳ, σημαίνειν βούλεται τὴν αὐτὴν ὁδὸν τοῦ ἐπιτηδεύματος πάσας ἐπαανῃρημένας, διὰ τὴν ἔμφασιν τοῦ ιݲ ἐστείλαντο μὲν γὰρ αἱ > παραπλησίως ἑαυτὰς εἰς τοῦτο καθομολογήσασαι, καὶ ταύτῃ κικλήσκονται δέκα, ἐπειδὴ τὴν αὐτήν, ὡς ἔφην, εἴλοντο πρόθεσιν· οὐκέτι δὲ ὁμοίως ἐξῆλθον ὑπαντήσουσαι τῷ νυμφίῳ. αἱ μὲν γὰρ τροφὴν ἄφθονον καὶ εἰσαῦθις ἐπορίσαντο ταῖς ἐλαιοθρέπτοις λαμπάσιν, αἱ δὲ κατερρᾳθύμησαν, τοῦ παρόντος μόνον ἐπιμεληθεῖσαι. διὸ δὴ καὶ ἰσάριθμοι πρὸς πέντε διαιροῦνται, ἐπειδήπερ τὰς πέντε αἰσθήσεις οἱ μὲν αὐτῶν ἐφυλάξαντο καθαρὰς καὶ παρθένους ἁμαρτημάτων, ἃς οἱ πλεῖστοι σοφίας προσηγόρευσαν πύλας, αἱ δὲ τοὐναντίον πλήθεσιν ἀδικημάτων ἐλωβήσαντο φυράσασαι κακίᾳ. [*](4 Plato Symp. 212 A. Meth. De res. I, 28, 2 — 6 Mt. 25, —4 — 16 HI Orig. In Mt. ΙV, 354 Lomm. (Hier. PL 26, 191 BC) — 17 ? (Zeller, Phil. d. Gr. 4 III, 1, 73f)) [*](6 — S. 67, 19 Phot. Bibl.237 S. 309b, — 310a, 13 — 15 ff vgl. Nilus Epist. III, 298) [*](1 πάντα τὰ P Ι πληρωθῆναι PJh: συντείνοντα + P Jh Ι ἔρωτα] αἰῶνα P 2 δράσας B 4 σκιογραφούσας P? Ο: σκιαγραφία PI Phaed. Β Ι μᾶλ(λον) unleserl. 4 f PI οὐκ εἴδωλα ἀρετῆς, . . ἀλλ’ ἀληθῆ 6 Τὸ γὰρ — ἁρπασθέντες τοῦ κυρίου S. 69, 2 bei Ph (eingel. mit ὄτι φησίν) mit Auslassung von ἀνομβρούσης S. 67, 19 — αἱ λαμπάδες S. 68, 20 Ι Τὸ γὰρ λεγ(όμενον) unleserl. Ι ὁμοιοῦσθαι Ι. οὐρ)ανῶν — αἵτινες Ζ. 7 unleserl. Ο 7 αἵτινες — νυμφίῳ Ζ. 8 < Ph Ι αὐτῶν V 8 ἀπαν(τή)σουσσαι — σημαί)νειν unleserl. Ι ὑπαντ. MAI Ι βουληθῆναι Μ ΑΙ Ι ὁδὸν — τοῦ ݲ στοιχείου) Ζ. 9f unleserl. 0, sehr abweichend 2. Hd. M AI 9 πάσας + Ph M AI Jh 10 ἐστείλαντο O 59v Ι μὲν P ν Ι αἱ < Ph Jh Ι δέκα + Bo Wd 11 ταύτῃ] πάντῃ Ph b Ι δέκα] δὲ . καὶ Ρ Ι ἐπειδὴ — πρόθεσιν Ζ. 12 < Ph 13 καὶ εἰσαῦθις < Ph 14 τοῦ — ἐπιμελ. Z. 15 < Ph 15 Nilus ἐκεῖνον γὰρ ἐγὼ παρθένον καλῶ, τὸν καὶ ψυχῇ καὶ σώματι παρθενεύοντα . . . . . ὁ κύριος τὰς μὲν πέντε εἰς τὸν νυμφῶνα τῆς βασιλείας εἰσήγαγε διὰ τὸ τῇ ψυχῇ καὶ τῇ σαρκὶ καθαρεύειν, τὰς δὲ πέντε ἀπέκλεισεν, ἐπειδὴ τῷ σώματι μόνῳ ἐπαρθένευον, τοῖς δὲ λογισμοῖς ἐρρυπαίνοντο ἐαυτὰς ἀπατῶσαι 16 f x. π. ἁμαρτ. < Ph 17 πύλας προσηγ. Ph 18 πλήθ. ἀδικ. < Ph Ι κατελοβήσαντο Ph Ι φύρασαι < Ph Ι κακίας Ο)

Τοιοῦτον ἔλαιον ἄρα κἀκεΙνοι προσέφερον ἐν τῷ Λευἰ·τικῶ, »ἄτρυγον ἔλαιον, Μαρόν, κεκομμένον καῦσαι λύχνον ὲ́ζω τοῦ κατα- [*](2 Mt. 25, 10. 12 — « Symp. 5, 4 S. 57, 5Κ — 10 E Kor. 11, 2 — 15 Lk. 12, 49 — 16 Tgl. II Petr. 1, 18. 14 — 21 Mt. 5, IG — 24 Lev. 24, 2. 3) [*](1 ἐγκρατεύσασαι Cb Ι ἁγνευσάμεναι | μᾶλλὄ εὐφόρεσαν Ph 2 δι) Ph Ι xü)v~ ἀποκλεισ8. Ζ. 3́1 aὐτὰς Ph 3 ἀποκλεισΜισαι P 4 κραΜνε- tat B 5 κακà πράγματa Ph ἁγνείαν nach ὤτων Ζ. 6 P Jh 7 οςτως P Ι δι) P I ἄν͂λὄ P 8 όσφράνσεως B: P 1S7: Phb ) προσαγορεύονται PPhaJh 10 avx^q Ph 11 λαμπάδα Jh Ι λάμπ. BPhaWd: λάμπουσαν OP (in Phb das ν übergeschr.) 12 ὡς OPh 13 ἀναστάσεως undeutl. 14 (αἰσθρ́- σ)εων ιε(κΟρώ)σκοῖσαν sehr undeutl. Ο Ι διΜρώσκουσα Phb; iu Lücke 2. Hd. M 15 καΜς undeutl. Ο Ι ἐδΙδαξεν — Μ)ον wxAeevl. Ο Ι ἐόίδασκενΜAl 16 τί PPh; auch B, aber e. Zeichen des Ausfalls Ι τί Μ̓ελον) — ἀἤφΟη unleserl. u. γῆν Μ- undeutl. Ο Ι έͅ ἤδρ ἀνΜη in Lücke 2. Hd. M Ι (φρά)σας — όι- ασκαλίας Z. 17 unleserl. Ο: φράζω yi AI, dann bis όξυκ. Ζ. 17 ganz abweichend in Lücke 2. Hd. MAI 18 ccvxov 60 18Ι τ-̓́ δικ. κ. xtj σοφίᾳ Ph 19 ἀνομ- βρούσης — λαμπάδες S. GS, 20 Ph 23 ἴλαιον . . κἀκεῖνοι <Ο)

Ταῦτα τῶν ἡμετέρων, oj καλλιπάρθενοι, τὰ ὄργια μυστηρίων· αὖται τῶν ἐν παρΜνίᾳ μυσταγωγηΜντων αἱ τελεταί· ταῦτα τὰ ἐπίχειρα ,τῶν ἀμιάντων ἄθλων‘ τῆς σωφροσύνης. νυμφεύομαι xcö λόrῳ καὶ τὸν ἀίδιον τῆς όφθαρσίας προῖκα λαμβόνω στέφανον καὶ πλοῦτον παρὰ τοῦ πατρός, καὶ 9ἐν τοῖς αἰῶσι οτεφανηφοροῦσα πομ- πεύὡ xd λαμπρὰ καὶ ἀμάραντα τῆς σοφίας ἄνΜι· συγχορεύω βρα- βεύοντι τῷ Χριστῷ κὰτ οὐρανὸν ἀμφὶ τὸν ἄναρχον καὶ όνώλεθρον βασιλέα ἀδύτων rἐγονα λαμπαδηφόρος φώτων κω ἐφυμνῶ τὸ καινὸν μετὰ τῆς ὁμηrύρεως ἆσμα τῶν ἀρχαγγέλων, τὴν καινὴν χáριν ἐζαγ- rέλλουσa τῆς ἐκκλησίας· ξυνέπεσθαι γὰρ ἀεὶ τὸν ὅμιλον τῶν παρ- Μνων τῷ κυρίῳ καὶ συνθιασωτεύειν ἔνθα ἂν έίη, λόγος ἠχεῖ. καὶ [*](2 Mt. 25, 7 — 51 Thess. 4, 16. 17 — -ι De res. II, 21, 4. 111, 21, 7 — 10 vgl. De res. Μ 21, 12. Plato Axioch. 365 E — 12 Plato Phaed. 114 E — Meth. Symp. S. 65, 16. 73, 4 — 1 7 Weish. Sal. 4, 2 — 24 Apok. Joh. 14, 3. 4) [*](1 όχι1σονταιP 2 κυρίοι] es endet Ph 4 όίπου B 5Ι καὶ ἐν φὁνη P 9Ι PI Μις . . ἐσμkεν ψυχή 11 υΑαντησόμεθα 0: ἀπαντησόμεθa PJh 12f PI κοσμήσας τ’)-́ ψι’χ)́ν cὐκ ἀλλοτρίῳ ἀλλὰ τῷ αὐτι-ις κόσμοΑ, σωφροσύνῃ τε καὶ όικαιοσύνῃ 12 ἀλλὰ P 188 v Ι τ(ῦͅ] τὸ V 15 καλιπάρθἱνοι Ρ (nicht B) 18λαμβάνωνB 20 TaP Ι τὰ Μ̓ρ Ρ : Μ1εα 22 (λαμπαδηφό)ρος φ(̔οτ)ων unleserl. Ο (φωτὸς M, ab. φώτων w. e. seh. 0) Ι λαμπαδιφόρος P (nicht B) Ι καινδν w. e. seh. auch 0, καινότατον MAI 23 (ἀ)ρ(χ)αγ(γ)έλων τ)̓́́ unleserl. Ι χάριν P, so auch Jh S. 292 AI: χαρὰν ^- ^- seh. (MAI), viell. richtig 24 (ἐκκ)λ(ησ)ίας (ζ)υνέπ. — τὸν unleserl. Ι σινίπεσθαι Ρ 25 τῷ — σ(υ)̓́θι(ασω)τευ(ειν) Μ̓α (ἂν) έͅk) unleserl. Ι δ λόγος P Μ AI Jh ἴχει viell. richtig Jh 25 Ι ὴχεῖ τοῦτο P Ι καὶ vor τοῦτο Τ 61)

Σοὶ τόνοδε πλεκτὸν στέφανον ἐκ τῶν προφητικῶν λειμώνων, ὠ Ἀρετή, κἀγὼ κοσμήσασα προσφέρω.

Ἡ δὲ ἀναστᾶσα καὶ ἔμπροσθεν παρελθοῦσα τῆς κλισιάδος ἔλεξε τοιάδε· Ἀπορρᾶθυμεῖν καὶ μετὰ τοσούτους οὐ θέμις μοι λόμους, CO Ἀρετή, ἀναμφισβητήτως πεπιστευκυῖαν τῇ »πολυποικίλῳ τοῦ θεοῦ σοφίᾳ«, , πλουσίως ἐχούσῃ διδόναι καὶ διαφόρως ὄτῳ βούλεται. καὶ γὰρ πελάγιοι πλωτῆρές φασι φέρεσθαι μὲν τοῖς ναυτιλλομένοις τὸ αὐτὸ πνεῦμα, ἄλλους δὲ τὰ περὶ τὸν πλοῦν ἀλλοίως αὐτῶν] μετα- χειριζομένους οὐκ εἰς τὴν αὐτὴν εἰσορμίσασθαι σπεύδειν· οἶς μὲν γὰρ [*](3 Mt. 25, 4. 6 f. Rom. 13, 11 — 7 Diels, Yorsokr. 43, 15 — 8 Eurip. Ηippol. 73f, vgl. Symp. 198 AI. De sangiiis. 1, 1. Mart. Lugd. bei Eiis. KG. Y, 1. Klem. AI. Paed. E, 8 — 17 Ephes. 3, 10) [*](15—18 SS Parall. Holl 200) [*](1 περὶ + P 1 f χιλιάδων καὶ τεσσαρ. καὶ τ. P Jli 2 νεωλέα P, νεολέα Β 2f τῶν κεινεώνων P, τ. κενεώνων V B 5 < P 189 Ι περιδ. vgl. S. 60, 20: παραδινοῦντα P 7 ζωᾶς Jh: ζωῆς HSS 8 προφητείας πλεκτὸν PB, aber in B mit e. Zeichen über προφ. 10 f Λόγ. ζ΄ Πρόκ. vor Ἡ δὲ Jh, < 12 ür ein Δ vor ιαπεραν. Eanm in Ο 13 ἠγόρευσε Jh Ι προκίλλαν P 15 ἀνασθῆσα B 16 Ἀπορρ. — βούλεται Z. 18 in C (nach K Bl. 250). Lemma : τοῦ ἁγίου Μεθοδίου ἐκ τῶν περὶ ἀγνείας συμποσίων Ι ἀποραθυμεῖν C Ι ἀπο-Αποῤῥαθυμεῖν B Ι καὶ — Ἀρετή Z. 17] πρὸς τὸ τὰ συμφέροντα διηγήσασθαι οὐ θέμις, ὦ ἄνδρες C Ι καὶ < B 17 πεπιστευκυῖα B : πεπιστευκότας C Ι ποικίλη 17 f σοφ. τοῦ θεοῦ P Jh 18 ὄτε βούλ. P: τοῖς βουλομένοις C u. endet 20 πλ. ἀλλοίους P Ι αὐτὸν P ο Correctur in B): getilgt von Wd 21 εἰσαρμόσαθαι σπουδὴν P)

Εῖς τρόπος Μὴς ἐπαίνων οὑτός ἐστιν, ώ παρθένοι, καὶ σεμνός, ὁπόταν ὁ ἐπαινῶν τοῦ ἐπαινουμένου τῶν ἐπαίνων κρείττονα παρέχῃ μάρτυρα· πάρεστι γὰρ ἐντεῦθεν μαθεῖν ἀκριβῶς, ὄτι μὴ πρὸς χάριν μηδὲ ἐξ ἀνάγκης μηδὲ κατὰ δόξαν ἡ εὐφημία γίνεται τῶν λόγων, ἀλλὰ κατὰ ἀλήθειαν καὶ ἀθώπευτον κρίσιν. καὶ γὰρ οἱ πληρέ- στερον εἰσηγησάμενοι περὶ τοῦ πρὸ αἰώνων υἱοῦ τοῦ θεοῦ προφῆται καὶ ἀπόστολοι καὶ μᾶλλον αὐτὸν τῶν ἄλλων θεολογήσαντες ἀνθρώπων οὐκ εἰς ἀγγελικὴν ἀνήγαγον αὐτῷ ῥῆσιν τοὺς ἐπαίνους, ἀλλ εἰς αὐτὸν τὸν ἀνημμένον πάντων τὸ κῦρος καὶ τὸ κράτος· ἦν γὰρ ἐμπρεπὲς τὸν ἁπάντων μείζονα τῶν ἄλλων μετὰ τὸν πατέρα μόνῳ τῷ ἑαυτοῦ μείζονι πατρὶ χρήσασθαι μάρτυρι. καὶ δὴ καὶ τῆς ἁγνείας οὐκ εἰς ἀνθρωπίνην ἀνοίσω κάγὼ δόξαν τοὺς ἐπαίνους, ἀλλ’ εἰς αὐτόν, ᾦ μέλομεν καὶ ὅς τὸ πᾶν ἀνῄρηται, γεωργὸν αὐτῆς ἀποδεικνύουσα τοῦτον καὶ ἐραστὴν τῆς ὥρας ὄντα καὶ ἀξιόχρεω μάρτυρα. καὶ τοῦτο καὶ ἐν τῷ τῶν Ἀθσνλατωβ Ἄισματι πάρεστι διαθρῆσαι τῷ βουλομένῳ φανερῶς, ἔνθα αὐτὸς ὁ Χριστὸς τὰς ἐν παρθνίᾳ παγίως καταγεγενημένας ἐγκωμιάζων φησίν »ὡς κρίνον ἐν μέσῳ ἀκΜῶν, οὕτως ἡ πλησίον μου ἐν μέσῳ τῶν θυγατέρων«, κρίνῳ πρεικάζων διὰ τὸ καθαρὸν καὶ εὔπνουν καὶ ἡδὺ καὶ ἱλαρὸν τὸ χάρισμα τῆς ἁγνείας· ἐαρινὸν γὰρ ἡ ἁγνεία καὶ ἐπανθοῦν ἁβρῶς [*](3 Weish. Sal. 7, 22 — 4 De res. II, S, 10 — 5 vgl. Odyss. 5, 268 — 7 Plato Symp. 195 A — De autex. 8, 3 — 11 De res. I, 27, 2. 5 — 16 Joh. 14, 28 — 23 Hohel. 2, 2) [*](1 πρύμνης Β, πρύμνας Ch 3 καὶ vor ἅγιον < P 4 πάσαις P189v 5 οὔριον P | ἐπαρκέσοι Ρ, οι undeutl. B: ? Ι Od. οὖρον . . λιαρόν Ι τὸν δρόμον < 6 (ἀ)πευθ(ῦναι) unleserl. Ι τὸν λόγον Ρ | (λέ)γειν — Ο 7 PI Blq δὲ τρόπος ὁρθὸς παντὸς ἐπαίνου 8 ὁ(π)όταν — ἐπαιν(ουμένου) unleserl. Ι τοῦ ἐπαιν.] καὶ + Cb Jh Ι ἐπᾶίνων] ἐπαινουμένων Ρ Ι κρείττω Jh 9 π)αρέχῃ — ἐντεῦθε(ν μα)θεῖν unleserl. Ι παρέχει MAI Ι πρὸς ν 12 πρὸ αἰώνων υἱοῦ Ο: τοῦ πρὸ αἰώνων nach θεοῦ P: < CbJh 14 αὐτοῦ? wie τῆς ἁ. Z 17 Kl 17 τῷ < B Ι μείζονι < P Ι πατρὶ < Ι καὶ vor Ρ 18 ἀνήσω 19 μέλλομεν OP 20 ἀξιόχρεον P: ἀξιόχρεον VB 21 παρέστησε P 22 τῷ βουλ. P 190 Ι ὁ Χριστὸς] ὁ κݲς΄ݲ Ο)

Ἐπισκέψασθε γὰρ ὅτι τὸ ἐκαρδίωσας ἡμᾶς‘, ὠ παρθένοι, τῇ νύμφῃ πρὸς αὐτοῦ λεγόμενον, ἑνὶ ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου. τὸν διορατικὸν τῆς φρονήσεως ὀφθαλμὸν δείκνυσιν, ὁπότε δὴ τοῦτον ὁ ἔσω σμήξας ἄνθρωπος καθαρῶς τρανότερον τὴν ἀλήθειαν ἐποπτεύει· δισσὴν γὰρ ὄφεως δύναμιν εἶναι παντί που καταφανές, μίαν μὲν ψυχῆς, θατέραν δὲ σώματος. ἀλλ’ οὐχὶ τῆς τοῦ σώματος ὁ λόγος ἐρᾶν ὁμολογεῖ, ἀλλὰ τῆς κατὰ διάνοιαν μόνης, ἐν ἑνί« φάσκων [*](2 Hohel. 4, — 12 — 11 vgl. H Kor. 11, 2 — 18 vgl. Hohel. 4, 6. 5, 1 — 16 Plato Symp. 211 A E — 18 vgl. Plato Legg. YHI, 837 B — 21 vgl. Plato Pol. VII, 527 E) [*](1 ἠρᾶσθαι Ο P 3 νύμφη < P 4 ἐν vor ἑνὶ + Jh | τοῦ vor τραχήλου + P 5 μασθοί P | ἀπὸ οἴνου < B Jh 6 (κηρ)ίον unleserl. 7 γλῶσσαν — ὀσ(μὴ ἱματ.) unleserl. Ο | λι)βάνου — ἀδελ(φή) Z. S unleserl. 8 μου auch nach νύμφη P | κῆ)πος — Χριστὸς Βaußer ταῦτα unleserl. Ο κῆπος — ἐσφραγ. Ζ. 9 in ücke in il 9 ἐπὶ Ο 62 12 ἄκρατον P | τυγχάνειν P ν 13 φύουσι Ο 14 βλαστήσασα B 16 f Pl 211 A οἷον πρόσωπόν τι Με χεῖρες. 211 E αὐτὸ τὸ θεῖον καλὸν . . κατιδεῖν 18 PI τῆς ὥρας ἅπτεσθαι 19 ἐπισκέψασθαι Ο | ἡμᾶς < B 19 f λεγ. πρ. αὐτοῦ τῷ νύμφῃ PJh 20 ἐν vor ἑνι + Jh 22 τρανώτερον P 23 ὄφεων P | εἶναι δύναμιν P Jh 24 ἐρᾷν ὁ λόγ. P Jh 25 μόνον P Jh)

Μὴ ὑπολαμβανέτω δέ τις ἀποκρούεσθαι τὸν ἕτερον ὅμιλον τῶν πεπιστευκότων , δόξας ἡμᾶς τὰς παρθένους μόνας εἰσηγεῖσθαι τευξομένας τῆς ἐπαγγελίας, οὐ συννοήσας ὅτι καὶ φυλαὶ καὶ πατριαὶ καὶ τάγματα »κατ' ἀναλογίαν« ἑκάστων ἔσονται τῆς πίστεως( καὶ τοῦτο καὶ Παῦλος διαγράφει, ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελή- [*](4 Plato Pol. IV, 430 E. Meth. Symp. S. 65,16. 69, 12 — 6 De res. I, 28, 1. 4 — 11 vgl. Plato Phaecl. 65 A — U vgl. I Petr. 3, 4 — 17 Psal. 44, 14 — 21 1 De res. I, 49, 2 — 22 Rom. 12, 6 — 23 I Kor. 15, 41) [*](1 καὶ ἐν — ἐπεράστῳ σου Ζ. 2 < B 4 PI κόσμος πού τις . . ἡ σωφροσύνη ἐστί | κόσμον < P | ἐνθέματα P 191 5 καλοῦνται | περιδέρραια Ο περιδέρεα P, περί-δέῤῥεα B | ποικίλων καὶ τιμίων P Jh 6 τουτονὶ sehr undeutl. Ο 7 σαρ)κὸς περιτθέασι unleserl. 8 ἁγνεύονσαι imlesett. Ο 9 τιμίων — συγκείμενον Ζ. 9 f unleserl. ὡς — π. συγκ. Ζ. 9 f nachträglich in M) — τιμ. ὡς ἀλ. κ. ποικ. σ. MAI 10 τῶν τῆς M | τῆς μεγ. — φ(ρον)τί(σα)σ(σι) unleserl. | τῆς σοφ. — συναναφ. Z. 12 in Lücke nachträgl. 11 ἀγάπ.] σωφροσύνης AI Ι φροντίζουσαι AI | προσκαίρων < Jh | ποι)κιλμάτων — συ(ναφαυ6αίν)ον(ται) Ζ. 12 unleserl. 12 φύλλων] δι’ ἀλλήλων MAI | πρ. ὥρ. θ.] anders MAI | ἐπαφαυαίνονται MAI | τοῦ σώμ. ν 16 τὸ + Ο 16 αἴγλην] ἁπλῆν 19 ἀποκλρίνεσθαι Jh 20 εἰσηγήσασθαι P 21 τευξομένους B | συννο|ήσας P 191 v 22 ἕκαστον P)

Ἐὰν δέ τῳ περὶ τούτων ἀμφισβήτησις ᾖ, ὡς οὐδέπω τῶν κεφαλαίων ἱκανῶς ἐπεξειργασμένων, καὶ ἔτι βούλοιτο κατ' ἀναγωγὴν αὐτῶν πνευματικὴν διαρθρωθῆναι πληρέστερον, τίνες εἰσὶν αἱ βασίλισσαι καὶ αἰ παλλακαὶ καὶ αἱ νεάνιδες, λέξομεν δύνασθαι ταῦτα λελαλῆσθαι καὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ἀρχῆς κατὰ πρόβασιν χρόνων ἐν δικαιοσύνῃ διαπρεψάντων, οἷον τῶν πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ καὶ τῶν μετὰ τὸν κατακλυσμὸν καὶ τῶν ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ καθεξῆς· εἶναι γὰρ νύμφην μὲν τὴν ἐκκλησίαν, βασιλίσσας δὲ τὰς βασιλικὰς ἐκείνας τὰς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ψυχάς, εὐαρέστους τῷ θεῷ γεγενημένας, τουτέστι τὰς ἀμφὶ τὸν Ἄβελ καὶ τὸν Σὴθ καὶ τὸν Ἐνώχ, παλλακὰς δὲ τὰς μετὰ τὸν κατακλυσμὸν τῶν προφητῶν, αἷς πρὸ τοῦ τὴν ἐκκλησίαν ἁρμοσθῆναι τῷ κυρίῳ παλλακίδων δίκην συγγινόμενος ἀληθεῖς ὑπέσπειρε λόγους ἐν ἀφθόνῳ καὶ καθαρᾷ φιλοσοφίᾳ, ἴνα γεννήσωσιν αὐτῷ συλλαβοῦσαι πίστιν, »πνεῦμα σωτηρίας‘. τοιαῦτα γὰρ ἀποβλαστήματα φύουσιν αἱ ψυχαί, ἀείμνηστον φέροντα κάλλος, ὁπόσαις ἂν ὁ Χριστὸς συνανακραθῇ. εἰ γὰρ βούλεσθε εἰς Μωσέως ἀποβλέψαι τὰς βίβλους ἢ Δαυὶδ ἢ Σολομῶνος ἢ Ἡσαΐου ἢ τῶν καθεξῆς προφητῶν, ὠ παρθένοι, εἴσεσθε οἷα καταλελοίπασιν ἑαυτῶν ἔκγονα τῷ βίῳ σωτήρια διὰ τὴν πρὸς τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ κοινωνίαν. ὅθεν τεθεωρημένως παλλακὰς προσηγόρευσε τὰς ψυχὰς τὰς προφητικὰς ὁ λόγος, ὅτι μὴ φανερῶς αὐτὰς οὕτως ὥσπερ δὴ καὶ [*](5 Hohel. 6, 7 — 15 Plato Symp. 210 D — 16 Jes. 26, 18 — Plato Symp. 209 C D) [*](1 ἐστὶ μόνη < P | ἡ ἐκλεκτὴ Ph | αὕτη P 3 Ἐὰν — ἐκκλησίαν Z. 10 < Ph | 5 PO: ἦν B: < CbJh 4 κατὰ 5 αὐτῶν < 7 ἐξ] ἀπ’ viell. richtig | πρόσβασιν P 9 τοῦ < P 10 βασίλισσαν δὲ P: βασιλίσσας δὲ αἰνίττεσθαι ἡ προφητεία βούλεται Ph ὅτι οὐ ὑφ’ ἔνα ἤγοντο βασιλέα βασιλευόμεναι, ἀλλ' ἑκάστη ὥσπερ αὐτοδέσποτος καὶ βασίλισσα ἦν, καὶ ὅτι τῶν μετὰ ταύτας ἀρχαὶ καὶ πρῶται ἦσαν + Pha) 11 κατακλ. P 192 v 15 ἀφθόνῳ PhJh mit PI λόγους . . τίκτῃ . . ἐν φιλοσοφίᾳ ἀφθόνῳ: ἀφθόρω HSS (das ο undeutl. B) | γεννήσωσιν PhJh: γεννῶσιν OP 16 πνεῦμα < Ph | τοιαῦτα — τεθεωρημένως Ζ. 22 < Ph 16 ff PI τοιούτους παῖδας μᾶλλον γεγονέναι, . . εἰς Ομηρον ἀποβλέψας κ. Ἡσ. κ. τοὺς ἄλλους ποιητάς . . οἷα ἔκγονα ἑαυτῶν 17 κλέος P Jh 18 Μωϋσέως B Jh 19 τὰς < | Σολομῶντος B 20 αὐτῶν Ο 22 τεθεωρημέναι ὡς B | παλλακὰς δὲ wieder Ph | προσηγόρ . . σε Ο | τὰς προφ. ψυχὰς Ph 23 φανερ)ῶς αὐ)τὰς οὕτως unleserl. Ο | αὐτὸς AI | οὕτω B: < | ὥσπερ OPh: καθάπερ P Jh)

ἐπαπορητίον δὲ καὶ τοῦτο πρὸς τούτοις, ἴνα μηδὲν ἡμᾶς τῶν ἀναγκΛων διαδρᾶναι όι·νηΔ́ῇ, τί όŕιποτε ιὰς fitv βασιλίοσας (̔Α-ικοντα Γφη, τὰς δὲ παλλαΛ-ιΓ̀ ιἰἴδιιŕιἶονται τὰς δὲ νεάνΛας τοοαύ- τας, οοσον ιΠγk̀ ἀριΔι μιΙΓΑιαι όιὰ τὴν πληθύν, τἰιν όὲ νύμφην μίαν. — καὶ πρῶτον 〈μὲνγ περὶ τῶν ὲξήγοντα λῖΑτέον. Ἁ̔ικοντα βασιλίσσac έντεῦΛ́εν, ὡς οί͂μαι, όὴ τοὺς a̓πὸ τοῦ π(ιωτοπλ͂άΓιτιιυ μέχρι Νῶε κατἀ όιαδοχὴν εὐα(ιεστrίσανῖας ἐκάλεσε τῷ Μιι . ἐ,ειδ·Μ́ερ ἑτέρων οὗτοι παραγ·ίὁλ-αιἴτων καὶ θεσμῶν Ας τὸ σωθῆναι χρείαν οὐκ ἐσΠ·ίκασιν. ἔτι προσφάτου τῆς κατὰ τὴν ἑξαήμερόν οἱ·σης αὐτοΙς τοῦ κόσμοἰ ο͂υοτάο͂εωC. ἐμέμνηντο γàρ οὗτοι ὡς ἐν ὲξ ἡμέραις ὁ Μ̀:- ἐτεκτŕι- νατο τὴν κτίσιν, τό τε ἐν τῷ παραδείσῳ γεγονότa καὶ πῶς ό ἄνθρω- πος ἐντολὴν ἔχων μὴ ὸ́ψασθαι τοῦ φυτοῦ τῆς φρονήσεως ἐξώκειῖ-ενι ἀποβουκοΑ-ήσαντος αὐτὸν τοῦ τῆς κακίας σοφιστοῦ. ἐντεΜεν ουlν δὴ τὰς ἀπὸ τῆς συστόσεως εὐθέως τοῦ κόσμου κατὰ διαόοχὴν τὸν θεὸν ποθεῖν ἑλομένας ψυχὰς καὶ σχεόόν, εἰ χρὴ φάναι, τοῦ πρώτου οἰωνὸς οὔσας ἔκγονα καὶ γείτονας τῆς μεráλης ὲξαημἐρου ὲξήκοντα βασιλίσσας ὲ́φη συμβολικῶς, διὰ τὸ μετὰ τὴν ὲζαήμερον εὐθέως, ὡς ἔφην, γεγονέναι. μεγάλην rὰρ ἐσχήκασιν οὗτοι τιμήν, ἀΠέλοις ὁμιλή - σαντες καὶ τὸν θεὸν υοπαρ, οὐκ ὄναρ πολλάκις θεασáμενοι. ἐπι- σκέψασθε rὰρ ὅσην ἴσχε παρρησίαν ὁ Σὴθ πρὸς τὸν nεόν, οοσην ὁ Λ́βελ, ὅσην ό Ἐνώς, οοοην ό Ἐνώχ, ὅσην ὁ Μαθουσάλα, οοσην ὁ Νῶε, [*](1 Luk. 15, 23 — 4 Hohel. 6, 7. S — 12 Gen. 1 — 14 Gen. 3, 3. — 18 vgl. Plato Tim. 40 D) [*](1 ἐπηγάγετο Ph: προσηγάγετο 0, ab. über ροσ übergeschi-. ἐπη (προεπηγά- γετο MAI): εἰσηγάγετο P Ι τὸν vor μόσχον Ph 1Ι τὸν σι(τευτόν) un- leserl. 3 Ἐπαπορητέον — λεκτέον Z.li Ph Ι (τούτ)οις — a̓ναγ(καίων) Ζ. 4 unleserl. 4 διαόρᾶναι : ἀποδρᾶναι P Jh Ι (όή)ποτε — πα(na)χὰ(ς) Ζ. 5 un- leserl. 5 ὲ́Μ ε-iναι λέγει in Lücke MAI Ι ὀ . δοή . orza Ο Ι τὰς όἐ G3v I νεάν. Ρ 193 6 ὅσας 7 μὲν + ChJh Ι εΑήκοντa δὲ wieder Ph 8 Μ δεῖν P 9 καλέσαι Ρ 10 γαὶ θεσμῶν Ph Ι σωΟήσεσραι Ph 11 ἴτι ös Ph Ι αὐτῆς τοῦ Pha 12 οῦτοι ὡς P: ὅπως 0: 3τι Ph 13 καὶ πῶς — σο- φιστοῦ Ζ. 15 Ph 15 αὐτὸν τῆς κακίας τοῦ Ο Ι οῦ̀ν P Jh 16 εὐαέως P 17 ἑλομένας ποΜιν Phb Ι τὰς τοῦ ( Phb) πρ. Ph 18 PI ἐχγό- 1οις . . θεῶν 19 εΜέως OP: ταίτας Ph Ι ὡς P 20 ουτοι τιμὶιν ἐσχήκασιν Ph 20 f δμιλήσαντες OPh: συνομιλήσατ̓́ες PJh, σὔομρλησαντες B 21 πολλάκις〈Ph 21Ι ἐπισκ. P 193v 23 0(7;;v ό Ἐὤς Ph Ι ὀ vor Μαθουσάλα Ph Ι 3σην δ Νῶε <P)

Τοῖς μετὰ τὸν κατακλυσμὸν ἀπωτέρω λοιπὸν ἡ γνῶσις ἠν τοῦ θεοῦ, καὶ ἔχρῃζον ἑτέρας διδαχῆς — ἑρπούσης ἤδη τῆς εἰδωλολατρείας — ἥτις αὐτοῖς αὐθις ἀλεξίκακος ἔσοιτο καὶ βοηθός. ὁ ούν θεός, ἴνα μὴ πάντῃ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων ἀϊστθῇ λήθῃ τῶν καλῶν , τὸν ἴδιον παῖδα τοῖς προφήταις ἐκέλευσεν ὑπηχῆσαι τὴν ἐσομένην ἐατοῦ παρουσίαν διὰ σαρκὸς εἰς τὸν βίον, καθ’ ἣν ἡ τῆς πνευματικῆς ὀγδοάδος χαρὰ καὶ γνῶσις κηρυχθήσεται, ἀφέσεως ἁμαρτημάτων οὖσα καὶ ἀναστάσεως παρεκτική· περιτμηθήσεσθαι γὰρ δι αὐτῆς τῶν ἀνθρώπων τὰ πάθη καὶ τὴν φθοράν. καὶ κιὰ τοῦτο τὸν κατάλογον τῶν ἀπὸ τοῦ Ἀβραὰμ προφητῶν, διὰ τὴν τῆς περιτομῆν πρεσβείαν τὸν ὀκτὼ περιεχούσης ἀριθμόν, ἡς ἐξήρτηται καὶ ὁ νόμος, ὀγδοήκοντα παλλακὰς ἐκάλεσεν, ὅτι πρῶτοι, πρὶν τὴν νύμφην τὴν ἐκκλησίαν κατεγγυηθῆναι τῷ λόγῳ, τὰ θεῖα συλλαβόντες σπέρματα, τῆς νοητῆς προεξήγγειλαν ὀγδοάδος τὴν περιτομήν. — νεάνιδας δὲ πάλιν εἰς ἀναρίθμητον συντελούσας ὅμιλον τὰ ὑπὸ τοῖς κρείττοσι δικαιοπραγήσαντα πλήθη καὶ νεανικῶς καὶ γενναίων διαθλήσαντα πρὸς τὴν ἁμαρτίαν καλεῖ.

Ἀλλὰ τούτων οὔθ' αἱ »βασίλισσαι« οὔθ' αἱ »παλλακαὶ« οὔθ' αἱ »νεάνιδες« συγκρίνονται τῇ ἐκκλησίᾳ· ἡ γὰρ τι »τελεία« καἰ »ἐκλεκτὴ« παρὰ πάσας νομιζομένη αὐτάς, ἡ ἐκ πάντων συνεστῶσά τι καὶ συνημμένη τῶν ἀποστόλων, ἐστὶν ἡ ὑπερβάλλουσα νύμφη τῷ κάλλει τῆς ἀκμῆς καὶ τῆς παρθενίας πάσας. διὸ καὶ μακαρίζεται καὶ αἰνεῖται Πρὸς τῶν ἄλλων, ὅτι αὕτη καὶ εἶδε καἰ ἤκουσεν ἀφθόνως, ἃ ἐκεῖναι ἐπεπόθησαν κἂν ἐκ βραχέος θεάσασθαι καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι καὶ οὐκ ἤκουσαν. »μακάριοι« γάρ φησιν οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν« ὁ κύριος τοῖς μαθηταῖς οἱ βλέποντες ἃ βλέπετε. λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται ἐπεθύμησαν ἰδεῖν ἃ βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκούσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν‘. οὐκοῦν διὰ ταῦτα μακαρίξουσι ταύτην οἱ προφῆται καὶ θαυμάζουσιν, ὅτι ὧν αὐτοὶ μὴ ἐπέτυχον ἀκροαταὶ γενέσθαι καὶ θεάμονες ἡ ἐκκλησία κατηξιώθη καὶ μετείληφεν. »ἑξήκοντα« <γάρ> »εἰσι βασίλισσαι καὶ ὀγδοήκοντα καὶ νεάνιδες ὡς οὐκ ἔωστιν ἀριθμός. μία ἐστὶν ἡ περιστερά μου, τελεία μου.«

Δυνήσεται δέ τις καὶ ἑτέρως τὴν νύμφην φάναι τὴν σάρκα τὴν ἀμόλυντον εἶναι τοῦ κυρίου, ἧς χάριν καταλελίψας τὸν πατέρα κατῆλθεν ἐνταῦθα καὶ προσεκολλήθη καὶ ἐγκατέσκηψεν ἐναθρωπήσας εἰς αὐτήν. διὸ δὴ καὶ περιστερὰν αὐτὴν ἔφη τροπικῶς, ἐπειδὴ [*](1. 2 Hohel. 6, 7. 8. — 8 Mt. 13, 16. 17. Lk. 10, 23. 24 — U Hohel. 6, 7. 8 — 17 Tertull., De res. 63. Orig. III, 77, 12 Kl — 20 Hohel. 6, 8. Philo Quis rer. div. haer. ITI, 30, 6 ff. 52, 23 f Wd) [*](1 f οὔθ’ αἱ νεάν. < Ph 3 νομιζομέ . . αὐτὰς Ο: αὐτὰς νομ. P Jh: ὀνομαζομένη Ph | ἡ ἐκ] ἐκ τῶν P | συνημμένη Ph: συνηνωμένη P Jh 5 καὶ αἰνεῖται < Ph 5 f πρὸ τῶν 0, aber vgl. Hohel. 6, 8 6 καὶ αὕτη Ο | καὶ vor εἶδε < Ph | ἐκεῖναι] ἰδεῖν + P 7 ἐπεπόθ. — ἤκουσαν Ζ. S] ἐπεπόθ. ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι καὶ οὐκ εἶδον οὐδ’ ἤκουσαν Ph | βραχέως Al Jh 8 οἱ ὀφθ φησίν Ph 9 ὅτι < P 11 διὰ P 194 v 12 αὐτὴν Ph | καὶ θαυμάζουσιν < Ph 13 ἀκροαταὶ — θεάμονες < Ph | καθηξι) unleserl. Ο 13 f μετείληφε καὶ ἠξιώθη Ph 14 ἑξήκ. — τελεία μου Ζ. 16 < Ph | γὰρ + Ausgg. 15 καὶ νεάνιδες unleserl. | ἐστὶ ohne ἡ P Jh 17 δύναται Ph | καὶ < P | τὴν vor νύμφην < P 17 f σάρ)κα τὴν ἀμόλ)υντον unleserl. Ο 18 τὸν πατέρα καταλ. P Jh 11) κατῆλθεν — (προσε)κολλήθη καὶ 11. bis ριστε. ὰν) Ζ. 20 unleserl. | καὶ ἐγκατέσκηψεν < Ph 1 ἐγκατεσκήνωσεν MAlJh 19 f ἐνανθ. ε. αὐτο. ücke M | ἐνανθρωπ0ίσας PPhb I αὐτῇ ἐνανθρωπ. Ph 20 . . τὴν 64 | ἐκάλεσε τροπ. Ο, τροπ. ἴφη PPhb, ἴφη τροπ. PhaJh 20 ff Philo τρυγὼν u. περιστερὰ) τιθασὸς . . καὶ διαίτῃ τῇ μετὰ θνητῶν ἀσμενίζουσα u. ἐπειδὴ τιθασὸν καὶ σύντροφον Μ̓́ ἐστι τὸ ζῷον)

Ἔπειτα τί δὴ πάλιν καὶ ἐν τοῖς ἑξῆς τοῦ ψαλμοῦ μετὰ τὸ τὸν ἄνθρωπον ἐκ δεξιῶν‘ ἐνθρονισθῆναι τοῦ παντοκράτορος, ὃν ἀνείληφεν ὁ λόγος, τὸ πνεῦμα παραδίδωσιν, ἐπισκεπτέον. »ἀπευνχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι« φησίν« »ὀπίσω αὐτῆς· αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι. ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει· ἀχθήσονται εἰς ναὸν βασιλέως.‘ πάνυ προφανῶς ἐνθάδε λοιπὸν ἔοικεν ἐγκωιμιάζειν τὸ πνεῦμα τὴν ἁγνείαν, μετὰ τὴν νύμφην, ὡς [*](2 Hexinas III, 5, 6, 7 — Vgl. Orig. De princ. U, 6, 4 — 6 Hermas III, 5, 6, 6. Symp. S. 7, 13 ff. 9, 22 f — 7 II Kor. 11, 2 — 8 Psal. 44, 10 — 14 Psal. 44, 14 — 21 Psal. 44, 15. 16) [*](1 τιθασσὸν B Ph b | ὑπορρόφιον P h b | μετὰ] < Ph: τῶν Cb Jh 2 ἐνασμενίζον OJh: ἀσμενίζον Ph (Philo) : ἀσμενιζόμενον· ἦ Ρ | μόνη — ἑνωθεῖσαν Ζ. 6 < Ph | μόνη z P 3 δικαιοσύν(ης) unleserl. i καὶ vor τῶν 003C; P Ι εὐ(α)ρεστησ(άντων) uiileserl. 5 ἀρ(ετ)ῆ(ς) unleserl. 6 βασελείας undentl. 7 καὶ vor ἐν unleserl. 8 δὲ < Ph | πλειόνων] λωόνων Ο | ἡ — μερῶν Ζ. 9] ἐκ τῶν δεξιῶν παρισταμένη λαιῶν καὶ τοῦ θεοῦ μερῶν βασιλίσσα Phab | παριστ. nach κ. δεξ. Ο | ἐκ δεξιῶν BJh 9 f κατε|στολ. P 195 11 ἀνακαινίσας Phb 13 ἐστιν ἐν τοῖς P: ἐστι συμβολικῶς τοῖς Ph Ι ἀφθαρσίας] es endet Ph 14 ἐπειδὴ γὰρ P | ποικίλλων B 17 ἀσχημοσύνην P: ἀσθένειαν Ο | κοσμοῦσι 18 κόσμῳ] γὰρ + 20 παντοκρ.] πατρὸς Cb Jh 21 νῦν σκεπτέον MAI, nicht w.e. seh. 22 φησίν Ρ | πλησίον unleserl. Ο, παρθένοι 2. Hd. M AI 25 τῆς ἁγνείας B | ἁγνείαν unleserl. Ο)

Ταῦτά σοι καὶ παρ' ἡμῶν, ὠ Ἀρετή, τὰ γυμνάσματα τῶν λόγων ὑπὲρ ἀγνείας ἐστηλιτεύσθω.