Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- καὶ ζῶον πρὸς τοῖς ἄρσεν πέλοι ὡρονόμοιο,
- ἧς φύσιος λήγουσι, παρὰ λεχέεσσι γυναικῶν
- κλινόμεναι φιλότητι, τάτ’ ἀνέρες ἐκτελέουσιν.
- ἔμπαλι θηλυτέροισι δʼ ὅτʼ ἀνέρες ἐν ζώοισιν
- ἴσχωσʼ Ἠέλιον καὶ νυκτεροφεγγέα Μήνην,
- θῆλυ δὲ καὶ ζῶον κατέχῃ Κυλλήνιος Ἑρμ ῆς,
- πάσχουσ’ αἴσχεα πολλὰ γυναικῶν ἔργα τελοῦντες·
- δηθάκι καὶ σπορίμης αἰδοῦς ἀπὸ μήδεʼ ἔκειραν.
- τὼς μὲν ἄρʼ αἰνὰ πέλει φύσιος βροτέης κατέναντα
- φῶτʼ ἐνὶ δεικήλοισιν ἑὸν δρόμον ἐξανύοντα.
- Ἀλλʼ ἐπεὶ οὖν μοι θυμὸς ἐνὶ προτέροισιν ἀεῖσαι
- μήσατ’ ἀναγκαῖον χρεῖος, σάφα νῦν καταλέξω,
- ὁππόθεν ἐν γενέθλῃσι χρεὼν ζω ῆς χρόνου ἀρχὴν
- ἀνθρώποις φράζεσθʼ ἡδʼ ἔμπαλιν, ὁππόθι λήγει.
- οὐ μὲν δὴ πάντεσσιν ὁμῶς μερόπεσσιν ἔοικεν
- οἴης ἐκ χώρης ἐτέων λάζυσθαι ἀριθμόν·
- ἄλλη γάρ θʼ ἑτέρῃ γενέθλῃ ἄφεσις συνάρηρεν.
- ὅσσοις μὲν Τιτὰν ἠοῖ ἔνι γεινομένοισιν
- κέντρῳ ἐπεμ βεβαὼς ἰνδάλλεται, ἐξ ἄρα κείνου
- μοίρης ἄρχεσθαι βιότου χρόνον ἐξαριθμοῦντας·
35