Declamatio 48

τί οὖν φημι; δεῖν μήτ’ ἐμοὶ συγχωρεῖν ἀπολογίας μεμνῆσθαι τῷ γε ἡττημένῳ μήτε τούτῳ βλασφημίας τῷ νενικηκότι. πέ- παυται γὰρ ἀμφοῖν ἡ χρεία τῇ χειροτονίᾳ καὶ τῷ βού- λεσθαί με νῦν ἐκπεσεῖν τὸ πεπονηρεῦσθαι τὸν ἀδελφὸν οὐδὲν κοινωνεῖ.

42. Καὶ μὴν ὅσῳπερ ἂν ἐκεῖνον τῷ λόγῳ κατα- σκευάζῃ μιαρόν, τοσούτῳ προνοητέον αὐτῷ τῆς ἐμῆς ἀρετῆς, ὅπως μὴ παντελῶς δυστυχὴς ῇ πατήρ, ἀλλά τὸν μὲν πονηρόν, τὸν δὲ οὐ τοιοῦτον ἔχη. ἂν μὲν τοί- νυν ἐκπέσω καὶ λάβῃ με κοινωνὸν ἑκόντα τῆς ταλαι- πωρίας ἀδελφός, χρηστός, δίκαιος, τὴν φύσιν αἰδού- μενος, πάνθ’ ὅσα κάλλιστα ἀκούσομαι καὶ δι’ ἐμοῦ σὺ ζηλωτὸς ὁ γονεύς· ἂν δέ, ὃ μὴ γένοιτο μηδὲ ἔστω, τὸ κατ’ ἐμαυτὸν προελόμενος ὑπερβῶ τὸ ἐκείνου, πονηρός, ὠμός, ἀσεβής, οὐ θεοὺς εἰδώς, οὐ νέμεσιν, πάντα τὰ χείριστα ἀκούσομαι καὶ δι’ ἐμοῦ πάλιν ἐν ὀνείδεσιν ὁ πατήρ.

μὴ τοίνυν ἀνάσχῃ | διπλῆν ὀδύνην [*](RIV 699) ἐπὶ σὲ βαδίζουσαν, ἀλλὰ ἀποκήρυξιν ἀποκηρύξει παρα- μύθησαι τῇ παρούσῃ τὴν προτέραν, τῇ παρ’ ἐμοῦ τὴν παρὰ σοῦ. ἡ μὲν γὰρ σημεῖον ἦν πονηρίας σοῦ παι- δός, ἡ δὲ καλοκαγαθίας σοῦ παιδός.

μετριώτερον [*](1 cf. ad t. II 113,2) [*](5 ἀμφοῖν om Β 8 κατασκευάζῃ reposui e libris κατα- σκευάζει Ferr Mor κατασκευάζειν Re 9 τοσοῦτον Ath 15 ζηλωτὴσ Ath | μὴ δὲ LP Ferr μὴ δὲ Ath | ἔσται Ath 16 προελόμενος scripsi auctore lacobsio Lect προειδόμενος libri edd sed „malim προϊδόμενος“ Re | τὸ ’κείνου Ath 17 τὰ om Ath 20 ἐπὶ σὲ scripsi auctore Re ἐπὶ σοὶ LPMosB edd ἐπιπεσεῖν Ath)

45. Ἡ δὲ αἴτησις, ὦ πάτερ, καὶ τὸ ἡττᾶσθαι δοκεῖν μικρὸν ἔχει τὸν ψόγον; ῥᾴδιον γὰρ εὑρεῖν καὶ κατ’ ἐκείνης λόγον· πλάσμα ἦν ἡ δωρεὰ καὶ τέχνη, ῥήματα φιλάνθρωπα, γνώμη δὲ οὐ τοιαύτη. σχῆμα εὐπρεπές, οὐκ ἀληθείας ἔργον. ἐξεχλεύ- ασε τὸν ταλαίπωρον ἀδελφόν, ἀλλ’ οὐκ ἐξεί- λετο τῶν κακῶν. ἤνεγκεν αὐτῷ τὴν δυστυχίαν εἰς μέσον, ἀνελεῖν δὲ οὐκ ἐζήτησεν. ἀφωσιώ- σατο πρὸς τοὺς πολλούς, εἰρωνεύσατο, πράττει δὲ ὅπως ἀθάνατον ἑστήξει τὸ μῖσος. οὐ γὰρ αὐτὸς καὶ τὰ πρῶτα συνεσκεύασεν; οὐ γὰρ ἐκ τῆς τούτου κακοηθείας ὁ ἀδελφὸς ἐλήλαται καὶ διαβολαῖς ἡ φύσις ἠδίκηται;

εἰ δὲ ἄλλοθέν ποθεν ταῦτα προσεπεπτώκει καὶ οὐκ ἠρέσκετο τῇ συμφορᾷ, ταχέως ἂν ἔλυσε τὸ δεινὸν ἱκε- [*](1 cf. p. 535, 5; t. VI 477, 13. Aristid. in reg. I p. 108, 3. Dind. (i II 260,12 Keil.); Chor. tyrann. p. 69,19 Boiss. 14 Poll. VI 199. Hesych. s. v. ἐκγελιώσαιμι 17 cf. t. IV 239, 21) [*](1 νομίσαι om Ath 5 οἴκαδε οὐκ ἐπανήγαγεν Ath 6 γὰρ post εὐτυχίαν L edd delevi 11 ῥᾴδιον γὰρ Mor sed γρ ἢ ῥᾴδιον in marg 16 τὴν] τε L Ferr 19 ὅπ(??) L 28 συνεπεπτώκει Β | ἤρεσκε Ath)

τοῦτο [*](RIV 700) γὰρ ἀνθρώπινον καὶ ἀσφαλὲς τὸ μηδαμοῦ τὸ μέτρον ἐκβαίνειν. κεκράτηκας πολεμίων. σπεῖ- σαι. παῖδα ἐσωφρόνισας ἐκβαλών. ἀναλάμβανε. ὁ δὲ σεμνὸς ἀριστεὺς τῇ μὲν αἰτήσει χρηστὸς ὤφθη, τῷ δ’ ἀτυχήσας μὴ χαλεπῆναι φαῦλος καὶ τὸν ἐφ’ οἷς ἐπήγγειλεν ἔπαινον οἷς οὐ πεί- σας πρᾴως ἤνεγκεν ἐξήλειψεν.

ἀλλὰ τί ἐχρῆν ποιεῖν; φυγεῖν οὕτως ἀνελεῆ πατέρα, μισῆσαι πικρίαν ἄπαυστον, μετατάξασθαι πρὸς τὸν ἀτυ- χοῦντα ἀδελφόν, ἡδίω νομίσαι τὴν μετὰ τού- του πενίαν τῆς τοῦ πατρὸς περιουσίας.

49. Ἵνα δὴ μὴ τοιαύταις ὑποψίαις ἐνέχωμαι, κατ’ ἐμαυτοῦ γράφω τὴν ἐκβολήν. κερδανεῖς δὲ καὶ αὐτός, 03 πάτερ, ἐν τῷ τὸν γράφοντα ἐμὲ ταῦτα εἶναι. τίνα [*](1 ἀντιβολαῖς Ath 9 ἡμῶν scripsi e libris ὑμῶν edd | ἤδη coni Mor νὴ Δία lacobs Add 119 Lect at cf. ad p. 693, 7 ἡμετέραν praetulerim 10 πολλούς Β | ἀνηλωκόσι AthB 12 τὸ(2) del P 2 16 ἀτυχήσας scripsi e Β ἀτυχήσαντι LP AthMos edd sed „fort. ἀτυχήσαντα“ Re 17 ἐπήγγελλεν LP Mos Ferr | οὐ om Ath 20 ἄψαυστον Β 21 ἡδίων Β 24 δὲ om Β)

ἤδη καὶ τοὺς ἐκπολεμώσαντάς σε πρὸς ἐκεῖνον ἔτι καὶ νῦν ὁρῶ παρὰ σοὶ δυναμένους. οἶδα τοίνυν ὡς οὗτοι τὴν αὐτὴν προσοίσουσι μηχανὴν καὶ τοσούτῳ ῥᾷον παρά- ξουσιν, ὅσῳ συνείθικας εὐχερῶς ἀποκηρύττειν καὶ τολ- μᾶν ἐν δικαστηρίῳ βοᾶν· ἀλλότριον ὅν γεγέννηκα ποιοῦμαι. οὐκ ἀνθέξεις τοῖς σοφισταῖς τούτοις, ὦ πάτερ, οὐδ’ ἂν σφόδρα ἐθέλῃς τὴν ἀριστείαν αἰδεῖσθαι.

51. βούλει σοι προείπω καὶ τὰ ῥήματα τῶν γοήτων; ἐχθρὸν ἔνδον ἔχων οὐκ ᾔδεις. ἐπὶ σαυτῷ τὸν παῖδα ἔτρεφες. πατραλοίας ἡμῖν ὁ γενναῖος. ταῖν χεροῖν οὐχ ἥψατο, ῥήμασι δὲ ἐρείδων οὐκ ἀνῆκε. πρᾳότερος ἐθέλει· τῶν γερόντων εἶναι δοκεῖν. πορευέσθω παρ’ ἐκεῖνον ὅν περὶ πλεί- ονος ποιεῖται. δότω δίκην τῆς ὕβρεως. δεῖξον ὡς χαλεπαίνεις, ὧς οὐκ εἰκότα ἀκήκοας.

τοι- ούτοις οἰχήσονται εὐθύς <σε>, α οἶδα, λαβόντες τοῖς δεσι καὶ οὐδὲν ἐμποδιεῖ τὸ τρόπαιον, ὁ κρότος, τὸ τῆς [*](RIV 701) ἀριστείας ἀξίωμα τὸ ἐκ τῶν | τοιούτων ἔργων κρείττω αὐτῆς τῆς ἀποκηρύξεως τοῖς νόμοις εἶναι, καὶ [*](2 ὀφείλειν με σοὶ Ath | ἤδη om Ath „malim οὐχὶ “ Re 3 σε om Ath σοι Β 5 ταράξουσιν Ferr et γρ in marg Mor 7 ἀλλότριος Mor Re 13 τοῖν Ath Mor | ἐρεί- δων scripsi e Ρ sed ι supra εἰ, Β coll Arist. eq. 627 cura la- cobsio Anth. Pal. III 64 Lect ἐρίδων LAthMos edd sed „num ἐρεθίζων an ἐρεσχελῶν?“ Re 14 πραότερος L Ferr 17 χαλεπαίνεις, ὧς om Ferr | εἰκότα scripsi ut coni Mor εἰδότα (ἠδότα α L) libri edd | τοιούτοις Ρ sed γρ τούτοις suprascr, Mor sed γρ τούτοις in utroque in marg τούτοις Β 18 οἰχή- σονται scripsi e PAthB ἠχήσονται LMos edd sed σε κατηχή- σονται coni Re | σε inserui om libri edd | φευδέσι L 19 κρότος scripsi coll p 638, 6; 618, 22 φόνος libri edd sed τῶν <τῶν πολεμίων> ὁ φόνος coni Re 20 τῶν ante ἐκ Ath 21 αὐτῆς τῆς scripsi τῆς αὐτῆς libri edd sed τῆς σεμνῆς (aut καλῆς) coni Re)