Declamatio 47
Libanius
Libanius, Declamatio 47, Libanii Opera, Vol 7, Declamationes XXXI-LI, Foerster, Teubner, 1913
ταῦτα, ὧς εἰκός, ἐδέου σοι γενέσθαι παρὰ τῶν θεῶν, αὗται γὰρ εὐχαὶ πατέρων. τούτων ἀναμνήσθητι, ταῦτα αἰσχύνθητι. καὶ μὴ σαυτὸν μὲν ἄπαιδα καταστήσῃς ὄντων υἱέων, ἡμᾶς | δὲ ὀρφανοὺς ὄντος πατρός. ἱκανῶς ἐδά- [*](RIV 685) κρυσεν ἡ μήτηρ, ἱκανῶς ὁ δυστυχὴς ἀδελφός, ἱκανῶς ὁ τέως μὲν εὐδαίμων νομιζόμενος ἐγώ, νῦν δὲ ἀθλιώτα- [*](15 cf. p. 616,11. Dem. Boeot. nom. p. 1001,4 et 8; Boeot. dot. p. 1016, 29. Arist. av. 922) [*](1 ὦ δικασταί om MaCl 5 γε om MaClPa | σιωπᾶν BVa) [*](6 ἀπαιτεῖν Va 11 πράοις Va Ferr Mor 12 καὶ om Β 13 μὲν — δὲ om Ferr | ἑαυτὸν MaClPa Mor Re 14 μὲν om MaCl 16 γεγενημένων MaCl 17 δοῦναι Μ 20 τῶν om MaCl | αὐταὶ BVa 24 ὁ om Ma)